Merhaba kizlar,
bugün üye oldum cünkü artik dayanamiyorum ve derdimi sizle paylasmak istiyorum.
Ben almanyada yasiyorum burda dogudum ve büyüdüm, 24 yasindayim ve 1,5 yillik evliyim.
Ben hayatimda bir kac yanlis yaptim... Evlenmeden önce hamile kaldim eski sevgilimden cocugu aldirmak zorunda kaldim cünkü annem cok baski yapti aldircaksin diye bir kac ay sonra bunu babam ögrendi ve sevgilimle nisanlandik ama 1 ay sonra ayrildik.
Esim bunu en bastan beri biliyor ve hamile oldugumdada ikinci kisi oydu bunu ögrenen o zamanlar en yakin arkadasimdi meger beni seviyormus. Neyse 2 yil gecti biz sevgili olduk, 3 yil flört ettik ve evlenmeye karar verdik ama ailesi karsi cikti dürüst olup onlarda gercekleri bilsin istedim ama bana küfür ettiler ve esimi evlatliktan redetmekle tehdit ettiler. 2 yil daha bekledik belki kararlarini degistirirler diye ama birsey degismedi. 4 defa evlenme dairesinden termin aldik dügün organize ettik ev tuttuk ve esim geri adim atti evlenemedik her seferinde ayrildim. Evi bosaltik ve ayrilmaya karar verdik. Sonucta benimle evlenmicek bir adamla neden beraber olayim? Ama dayanamdik sonunda 5. termini aldik ve hickimseye söylemedik gittik evlendik. Bu arada ben zorlamadim karari ona biraktim. Bir kac gün gizli evli kaldik ve sonra ailelerimize söyledik. Dügünümüz olmadi, gelinlik giyemedim. Babasi onu evden kovdu, benim ailemse biraz surat asti ama yapcak birsey yoktu. Babamin evi büyüktü ve üst kati bize verdi orda 6 ay yasadik. Sorunlar aninda basladi... Esim hergün babasi uyuduktan sonra gizli gizli annesinin yaninda gidiyordu. Belki benim ailemle birlikte yasadigimiz icin oldugunu sandim ve ayri eve ciktik, herseyimizi kendimiz aldik kredi cektik herseyimiz var evimiz cok güzel ama esim hala hergün annesine veya ablasina gidiyor. Babasiyla hala görüsmüyor. Beni görmek istemiyorlar haliyle evde hep yanliz oturuyorum. Calismiyorum. Esim sabah 8de ise gidiyor ve aksam 7de eve geliyor, dusa giriyor, yemegini yiyor ve disari cikiyor. Araba tamircisi esim ve hergün onun bunun arabasina bakcam diye cikiyor, saat 10 oluyor ve anneme gidiyorum diye msj atiyor ve eve gece 12de geliyor ve yataga yatip uyuyor. Bu hergün böyle, bir gün bile beraber oturup tv izliyemiyoruz sadece beraber yemek yiyoruz oda benim zorumla surat asarak. Hic evde durmuyor. Hic güzel sözler söylemiyor. Niye böyle yapiyosun diyorum ben böyleyim diyor. Evlenmeden önce böyle degildi isden cikip hemen yanima gelirdi hep benimle vakit gecirmek isterdi. Simdi ise beni görmemek icin disari cikiyor. Bu evlilik degil ki artik bizim yasadigimiz, ben tek basima yasiyamam ki evliligimi.
Annesi onu hergün cagiriyor birgün gitmese karin daha önemli senin icin diyolar ve onu kendi tarafina cekiyolar, bense kendimi savunmaya kalksam esim hep annesini ablasini tutuyor. Ben onlara hicbirsey yapmadim ama hala benimle ugrasiyolar hala bizi ayirmaya calisiyorlar galiba o yüzden hergün cagiriyolar esimi ben delireyim diye.
Bide ben cocuk sahibi olmak istiyorum, hem belki o zaman eve baglanir diye düsünüyorum cünkü öyle diyor cocugumuz olunca hep evde olcam zaten diyor. 5 ay önce korunmayi biraktim, bunu esimde biliyor ama birden bire ben daha cocuk istemiyorum demeye basladi. Ben ikna etmeye calistikca tamam bakariz bi dedi, yumurtlama günlerimde ben yanasiyorum ama o istemiyor. Bir iki kere yumurtlama günüme denk geldi ama hamile kalamiyorum. Bir kac hafta önce agizindan kacirdi ablasi demis ki sakin cocuk yapmayin, onlari dinliyor. Benim hic degerim yok galiba onun gözünde.
Ne olur yardim edin
ne yapcagimi sasirdim. Ayrilalim diyorum böyle olmaz, tamam diyor ben ailemden vazgectim senden mi vazgecemicem fdiyor. Bir gün sonra geliyor sariliyor ve ben hemen yumusuyorum ve yine yemegini yiyor disari cikiyor ne olur bir akil verin
bugün üye oldum cünkü artik dayanamiyorum ve derdimi sizle paylasmak istiyorum.
Ben almanyada yasiyorum burda dogudum ve büyüdüm, 24 yasindayim ve 1,5 yillik evliyim.
Ben hayatimda bir kac yanlis yaptim... Evlenmeden önce hamile kaldim eski sevgilimden cocugu aldirmak zorunda kaldim cünkü annem cok baski yapti aldircaksin diye bir kac ay sonra bunu babam ögrendi ve sevgilimle nisanlandik ama 1 ay sonra ayrildik.
Esim bunu en bastan beri biliyor ve hamile oldugumdada ikinci kisi oydu bunu ögrenen o zamanlar en yakin arkadasimdi meger beni seviyormus. Neyse 2 yil gecti biz sevgili olduk, 3 yil flört ettik ve evlenmeye karar verdik ama ailesi karsi cikti dürüst olup onlarda gercekleri bilsin istedim ama bana küfür ettiler ve esimi evlatliktan redetmekle tehdit ettiler. 2 yil daha bekledik belki kararlarini degistirirler diye ama birsey degismedi. 4 defa evlenme dairesinden termin aldik dügün organize ettik ev tuttuk ve esim geri adim atti evlenemedik her seferinde ayrildim. Evi bosaltik ve ayrilmaya karar verdik. Sonucta benimle evlenmicek bir adamla neden beraber olayim? Ama dayanamdik sonunda 5. termini aldik ve hickimseye söylemedik gittik evlendik. Bu arada ben zorlamadim karari ona biraktim. Bir kac gün gizli evli kaldik ve sonra ailelerimize söyledik. Dügünümüz olmadi, gelinlik giyemedim. Babasi onu evden kovdu, benim ailemse biraz surat asti ama yapcak birsey yoktu. Babamin evi büyüktü ve üst kati bize verdi orda 6 ay yasadik. Sorunlar aninda basladi... Esim hergün babasi uyuduktan sonra gizli gizli annesinin yaninda gidiyordu. Belki benim ailemle birlikte yasadigimiz icin oldugunu sandim ve ayri eve ciktik, herseyimizi kendimiz aldik kredi cektik herseyimiz var evimiz cok güzel ama esim hala hergün annesine veya ablasina gidiyor. Babasiyla hala görüsmüyor. Beni görmek istemiyorlar haliyle evde hep yanliz oturuyorum. Calismiyorum. Esim sabah 8de ise gidiyor ve aksam 7de eve geliyor, dusa giriyor, yemegini yiyor ve disari cikiyor. Araba tamircisi esim ve hergün onun bunun arabasina bakcam diye cikiyor, saat 10 oluyor ve anneme gidiyorum diye msj atiyor ve eve gece 12de geliyor ve yataga yatip uyuyor. Bu hergün böyle, bir gün bile beraber oturup tv izliyemiyoruz sadece beraber yemek yiyoruz oda benim zorumla surat asarak. Hic evde durmuyor. Hic güzel sözler söylemiyor. Niye böyle yapiyosun diyorum ben böyleyim diyor. Evlenmeden önce böyle degildi isden cikip hemen yanima gelirdi hep benimle vakit gecirmek isterdi. Simdi ise beni görmemek icin disari cikiyor. Bu evlilik degil ki artik bizim yasadigimiz, ben tek basima yasiyamam ki evliligimi.
Annesi onu hergün cagiriyor birgün gitmese karin daha önemli senin icin diyolar ve onu kendi tarafina cekiyolar, bense kendimi savunmaya kalksam esim hep annesini ablasini tutuyor. Ben onlara hicbirsey yapmadim ama hala benimle ugrasiyolar hala bizi ayirmaya calisiyorlar galiba o yüzden hergün cagiriyolar esimi ben delireyim diye.
Bide ben cocuk sahibi olmak istiyorum, hem belki o zaman eve baglanir diye düsünüyorum cünkü öyle diyor cocugumuz olunca hep evde olcam zaten diyor. 5 ay önce korunmayi biraktim, bunu esimde biliyor ama birden bire ben daha cocuk istemiyorum demeye basladi. Ben ikna etmeye calistikca tamam bakariz bi dedi, yumurtlama günlerimde ben yanasiyorum ama o istemiyor. Bir iki kere yumurtlama günüme denk geldi ama hamile kalamiyorum. Bir kac hafta önce agizindan kacirdi ablasi demis ki sakin cocuk yapmayin, onlari dinliyor. Benim hic degerim yok galiba onun gözünde.
Ne olur yardim edin
ne yapcagimi sasirdim. Ayrilalim diyorum böyle olmaz, tamam diyor ben ailemden vazgectim senden mi vazgecemicem fdiyor. Bir gün sonra geliyor sariliyor ve ben hemen yumusuyorum ve yine yemegini yiyor disari cikiyor ne olur bir akil verin
