Ev arkadaşım (ve en yakın arkadaşım) atanması zor bir bölüm olan sosyolojiden atandı, hem de 27 yaşındayken. Öncesinde de hobisi olan bir işte çalışıp para kazaniyordu.
Bunun yaşla pek de bir alakası yok ki.
Bence bu sene doya doya çocuğumla ilgilen. Bebekliğinde yanında ol, anın tadını çıkar.
Boş zamanlarında YouTube videolariyla takildigin bazı konuları izle ki alttan alta kafana girsin.
Akşamları kitap okuma mesela kpss ile ilgili konularda şeyler oku. Bulmaca çözme test çöz... Bu bir rutinin olsun.
Seneye de çocuğu annene-kayinvalidene emanet eder günde 5 saat dersaneye gidersin.
Hem çocuğuna vakit ayirirsin hem derslere...
Kendini uzdugune değmez.
Ayrıca zamanında çalışmış bile olsan bu zamanlarda ücretsiz izne ayrılıp eşinin eline bakabilirdin. Ne var ki bunda? Onun bebegini doğurdun ve bu zamanlar hassas zamanlar. Tabii ki evine bakacak.
Eğer 'asla elin adamının eline bakamam,ben böyle yasayamam' düşüncesinde bir insansan gencecik yaşta evlenmeden önce iyi kötü bir işe girmen, ailene masraf yaptirmadan evlenmen ,evlendikten sonra da birikim yapana kadar korunman lazımdı. Sen bunların hiçbirini yapmamissin,yumurta kapıya dayaninca da 'para alamam kimseden' triplerine giriyorsun:)
Vallahi buradan bakınca çok saçma görünüyor.
Bu saatten sonra yapacak birşey yok. Hayatın sana verdikleriyle mutlu ol. Yavaş ama emin adımlarla sınavına hazirlan.
İş hayatı da öyle panayır yeri değil yani, hayalindeki gibi. Kazandığım zaten iş yerinde giymen gereken kıyafete,Yemen gereken yemeğe, bebek bakicisina ve gerekli gördüğün gereksiz birseyin-araba gibi- taksidine gidecek.
Kendini ve karnindakini mutsuz ettiğine degmez