2010 da mezun oldum.mezun olur olmaz önce 2 yil ucretli ögretmenlik yaptim.3. yıl özel kolejde ögretmenlik yaptim.Özelin zorlugu beni yildirmişti.Orayi biraktim ve baska bi sehre gecip evlendim esimle.
ilk yarim dönem evlilige adapte olma sureci yasadim.
sonra sizin psikolojinize burundum ben ömür boyu evde oturamam hayallerim vardi diyip kpss kursuna basladim.
Kurs bitince sinava girdim ama yetersiz puan aldim.Ve bikac ay sonra hamile kaldim.
hamileleigim 2 ay surdu (boş gebelik)
hamilelik psikolojisini yasayinca once atanmaliyim dedim .
cunku bebekle zor olacagini dusundum.
esim sag olsun yanimda oldu ve korunduk.
tam bir sene gece gunduz calistim ve yine atanamadim.(bolumumum atama sayisui az)
nasip olmadi.
Eee ne olacak simdi derken esim dediki cok guzel bir zemin yaptin,1 sene daha hazirlan ben beklerim dedi.
Cok yorulmuştum,anne olma duygumda kabarmisti ama gelecegimiz icin 1 ssne daha korunduk ve yine masa basinda bin bir fedakarlikla ders calistim.
Yeri geldi gezmedim,ailemin yanina gidemedim ve kendine verdigim son sansi ders calisarak gecirdim.
Ve 2016 kpss den atanabilecek puani aldim.
Veee sistem degisti,mulakat geldi ogretmenliklere.
İlk mulakatta verilen haksiz puanlar yuzunden yine atanamadim.
Buyuk kaus yasadim herhalde nasibimde yok dedim.
Hakkimi aradim heryerde,kurumlarla gorustum.Dilekceler yazdim.
Fayda etmedi.
Derken bi is teklifi aldim..Maddi getirisi yuksek bi isti onu acikti .
Kafamda dagilir diyerek işe basladim.
İse basladiktan 2 ay sonra hamile kaldim.
Yaptigim is stresli bir isti ama birakmadin.
2. atana olurmu olmazmi diye beklerken olacagi haberi geldi
Ama artik umutsuzdum.
Yinede son kez sansimi deneyim dedim ve mulakata girdim.
Bebegim karninda 7 aylikti.
bende 29 yasimdaydim.
Ve 2017 temmuz ayinda 2. atama ile doguya atandim.
Es durumu kalkmisti.Mecbur esim yanima gekecekti.
Nasil olacak nadil yapacagiz derken dogum yaptim dogum iznine ayrildim.
Sonra annemle atandigim yere gelip meslegime basladim.
esimde tayini icin dilekce verdi ve tam 7 ay sonra nihayet yanima geldi.
Simdi 2. senemiz bitmek uzere.
kizim 18 aylik oldu.
kucucuk bir ilcede sakin bir hayat suruyoruz.
Huzurluyuz cok sukur.
Bazen gecmise donup baktigimda iyiki vazgecmemisim diyorum.
Kaderime razi olmamisim diyorum.
Maddi manevi boyle rahat olamazdik o zaman.
Bazen kaderide zorlamak gerekiyorun örnegiyim belkide.
Cok goz yasi döktüm,cok umudum kirildi..
O yuzden kiymetini cok iyi biliyorum.
Kimisi de hemen ataniyor..
herkesin sinavi ayri
Benimde sinavim buymus diyorum.
Benimde hikayem böyle.İçimden geldi uzun uzun yazdim.
