- 4 Nisan 2018
- 1.192
- 2.013
-
- Konu Sahibi oncebidinle
- #121
Tüm yazınızı okudumm . Esin hatri bir yere kadar bence siz dogru yerdesiniz fazlası olmasın.
+100000000000Hepsini okudum ve neye uzuldugunuzu anlayamadim?
Kurtulmussunuz iste daha ne istiyorsunuz , esinizle huzurunuz var mi? Var ise kendi kendinize dert ariyorsunuz , birakin uzakta kalmaya devam etsinler
Senin annende bir şey yememe sebebi, eşine büyü, muska yapılması korkusudur.
Ben evlendikten sonra aileme ilk gittiğimizde kv esimi arayıp" oğlum yediğine dikkat et" dedi, ben buna kulak misafiri oldum, sonraları şunu farkettim.. ben çalıştığım için annem bana yemek gönderdiğinde eşim" niye gönderdi, muska mı var" falan diyince ben anladim
Eşinizin ailesini yok kabul edin ve evde konularınjn açılmamasına dikkat edin..
Konu açılırsa da siz yorum yapmayin[/QU
Bende sizin gibi düşünüyorum, annesi bir defasında bana bizde büyü tarzı bişey olmaz, olursa sizde olur öyle şeyler demişti. Ailemi ne kadar tanıdıysa belki toplamda 3 defa görüşmüşlerdir 3 yılda. Ki annem babam da ikisi de işinde gücünde, kimseyle derdi olmayan mazlum insanlardır. Eşime annen tembihleyip için mi yemiyorsun dediğimde, hep geçiştirdi. Zaten herşeye susmaları bizi bu hale getirdi.
Bence sen hiçbir şey yapma bırak onlar gelsin demekki oğullarını hiçe sayan bir aile çok yazık
Ne güzel kurtulmuşsunuz, tekrar barışırsanız elinizi verip kolunuzu kaptırırsınız. Barışsanız bile onların istediği gibi yaşamadığınız sürece iyi gelin olamayacaksınız. Hem sıkıntı çekip hem kötü olmaktansa uzak durup kötü olun daha iyi. Akrabaları ziyaret etmek istemeniz güzel ama unutmayın ki onlar eşinizin olduğu kadar kayınvalidenizin de akrabaları. Kayınvalideniz şimdiye kadar hikayeler yazıp kendini haklı göstermiştir. Siz çoktan hayırsız, saygısız, kötü gelin olmuşsunuzdur. Eşiniz de bu yüzden sizi götürmek istemiyordur.
Yalnız çok mantıklı buldum sizi. Gerek çocuk konusunda gerek eşinizin aile bağımlılığının bir çırpıda bitmeyeceği konusunda gerçekçi düşünüyorsunuz. İleride kirayı ödeyememe veya ailesinin yaşlanması gibi sebeplerle dönmezsiniz umarım.
Siz ne bir saygısızlık ne bir hadsizlik ne bir sinsilik yapmamissiniz
Hatta gayet sabırlı saygılı olmuşsunuz
Kadın resmen şeytan oğlunun evlenmesini kaldiramiyorsan evlendirme hasta kadın oğluna ve kendine köle mi alıyorsun?
Allahtan eşiniz akıllanmış Allah in izniyle de destek olmuş size çok güzel yapmissiniz bravo mutluluklar
Siz gitmeyin bence akıllanmaz o çok belli
Gidipte kendinize zulm ettirmeyin moral bozukluğu hakaret vs hiç gerek yok eşiniz de çok sık olmayacak şekilde gitsin bence
Duanızı eksik etmeyin evinize de asin hasta kadin belki sindiremez büyü vs yapar dikkat edin
Bence o kayınvalide akıllanmaz eşiniz gitsin görüşsün çevre ne der diye düşünmeyin sınava odaklanın. Ayrıca bu denli olana sıla-i rahim içine girmez çünkü kötülüğünüzü istiyor. Bence ne kadar büyük o da olsa o adım atmalı artık siz bekleyin.Herkese Merhaba, uzun zamandır burayı takip ediyorum ve takıldığım bir noktada sizlerden fikir almak istiyorum.
Eşimle evlendiğimizde ben 24, eşim ise 29 yaşındaydı. Severek,isteyerek,aşık olarak,eşimin peşimden çokça koşması sonucunda, gençliğin ve güzelliğin de vermiş olduğu o özgüvenle, çok da hesap yapmadan evlendik. 3 yıllık evliyim.
Eşim 2 kardeş, bir abisi var; dolayısıyla benim de bir eltim. Eltim devlet memuru(öğretmen), kendi parasını kendisi kazanan, mesleği dolayısıyla aile içinde kendisine en üst sıralardan bir yer ve saygı sunulmuş. Sülalenin en iyi gelini,ılımlı,güleryüzlü,pasif :) 10 yıldır kv ile aynı apartmanda yaşıyorlar fakat eltim her anlamda kısıtlanmış durumda; arkadaşları ile dışarı çıkmak,sürekli ev oturmaları,eşiyle sık sık çıkıp gezmeler,yalnız tatile gitmeler vs hiçbiri yok. Sabahtan akşama kadar birlikteler, uyurken ayrılıyorlar. Kv, eşiyle arasında olan duygusal boşluk ve sorunları çocukları ve dolayısıyla hayatına dahil edeceği gelinleri ile doldurmak isteyen, kendimce "bencil" bir insan. Bende aynı apartmana karşı olmama rağmen, en başında çok saf ve iyi niyetli olduğumdan kabul ettim. Nişanlılık dönemimde gidip gelirken bana gayet normal davranıyorlardı. Eşimde bilhassa annesine ve o diğer 3 kişiye bağımlı gibi durmuyordu.
Beni güle isteye aldılar, bu arada bende ailemin tek kızıyım. Fakat evlendik, ilk sabah baktım eve kahvaltılık namına hiçbir alışveriş yapılmamış kv ye çıkmamız istendi. Eşime bizim kültürümüzde bunun ayıp olduğunu söylesem de çıktık, doğal olarak ben hiç bişey yiyemedim utandığımdan, derken balayına gidildi gelindi. Sonrasında hayatımın en kötü,en kabus yılı başladı.
Şirketim kapanması dolayısıyla,düğün arefesinde işimden ayrılmıştım. Her sabah bir görev gibi yatağımı toplar toplamaz, soluğu yukarda kv min yanında alırdım. Kural böyleydi, bir gün gitmesem sorun olur,surat asarlar kv laf sokardı. Eltim, eşim,abisi ve babası herkes kahvaltı eder etmez işe kaçıyorlardı. Benimse gidecek bir işim yoktu. (Ben üniversite, eşim ise lise mezunu) fakat öğretmenlik gibi temiz bir mesleğim olsaymış, bende çalışabilirmişim dedi kayınvalidecim. Diğer işleri önemsiz ve saçma gördüklerinden, çalışmak istediğimde çalıştırmadılar. Sonrası sürekli her yaptığım işi elimden çekip yapmalar, beğenmemeler, sürekli bana ve aileme laf sokmalar, hergün acımasızca eleştiriler,beni beğenmemeler başladı. Bense hep sustum,cevap vermemeyi "saygı" zannettiğimden. Çok şükür yaşadığım sıkıntılar beni daha çok yöneltmişti Rabbime, ve kendi isteğimle kapandım bu arada. Ve her sıkıntıda ona sığındım,neredeyse hergün ağlıyordum... Kocamla yalnız kalmak istemem, yalnız dışarı çıkmak istemem sorun oldu. Ailesine kısa sürede alışmam beklendi, insanlara ismiyle değil "abi" "abla" şeklinde hitap etmem bile söylendi,üstelik herşeyin bir vakti varken.
Sonrası çok daha kötü şeyler yaşadık ve her seferinde eşimin benim yanımda ve arkamda durmaması beni çok üzdü. Surat asmaya başlamışım istemeden,bu da sorun oldu. Tüm gün aşağılanan bir insan başka ne yapabilirdi ki? En son dayanamadım eşime anlattım, abarttığımı söyledi, arada kaldı. Kısacası ailesi ile aramdaki dengeyi koruyamamışken, annesi yanındayken bile bana defalarca hakaret ettiğinde haksız yere "sadece gülümsedi" ortamı yumuşatmak adına".
Çok sevdiğim eşimden nefret eder oldum, huzursuzluklar başladı. Ben onun ailesi ile evlenmiş ve bir kocam daha olmuştu. Hiç böyle hayal etmemiştim. Bu arada 8 kilo vermişim 6 ayda, sonunda dayanamayarak ailemin yanına geldim. Ailemin o zaman herşeyden haberi oldu. Sonrası özürler vs tekrar bir şans verdim. Çünkü kocam beni dövmemiş,sövmemiş, aldatmamıştı ! Her eve dönüşümde, küçük olduğum için kv ayağına gidip, özür diledim, hep alttan aldım eşimin hatrına. Ama böyle oldukça kendi hatalarını da görmez oldu.
Sonrası bana iyice düşman oldu eşimin ailesi, kv evden gitmemi sindiremedi çünkü eski kafalı idi hiçbir zaman kendisinin bundaki etkisini kabul etmedi. Eşim "artık yukarı çıkmayacaksın,mutfağımızı da ayırıyoruz" çözümünü buldu. İyi hoş, ama aynı binada çok zordu bu. Mutlaka denk geliyorduk, her gördüklerinde düşmanca bakıyorlardı. Eltim, kp ve abisi de eşim gibi evde pasif ve sözü geçen kişiler olmadığından aileden kimse sahip çıkamadı bana yada kimse karşısına almak istemedi kv yi. Birgün herkes işteyken kv ye tüm cesaretimi toplayarak, konuşmak üzere gittim. Amacım sadece yapıcı olmak ve bu huzursuzluğu düzeltmekti. "Ben size ne yaptım anne" dedim yalnızca. Neden her iki gelininize farklı davranıyorsunuz? Yemin ederim saygı çerçevesinde bir konuşmaydı ve asla haddimi aşmadım. İlk günden itibaren benim için "bir büyük" ve "anne" olduğu için saygı duyuyordum kendisine. Ben sizi ayırmıyorum, ikinizde el'siniz sonuçta benim için dedi. Fakat evlendiğim ilk günden itibaren her konuda bana eltimi örnek gösterdi ve kendim olmamı değil de onun gibi olmamı istedi. Sonra da "yapmacıksın" dediler. Ne yapsam olmadı yani. Eşim eve gelince de "gelin bana saygısızlık yaptı vs diye kocamı güzelce doldurmuş"
Sonuç tekrar ayrılık, fakat bu kez yaşadıklarımı haketmediğimi düşündüğümden "anlaşmalı boşanma protokülünü imzalayarak".
Çünkü artık eşim de kötü davranıyordu bana ve o evde kalmam için hiçbir sebep yoktu kendimce...
Eşim evde yokken kendime ait neyim varsa topladım birkaç kuzenim ile. Ve hepsi o eşyaların araca yüklenmesini yukarıdan izledi. Bir Allah'ın kulu da aşağı inip, ne oluyor,nereye gidiyorsun sen? demedi. Çünkü istedikleri buydu. Ama çok yorulmuştum,Allah'ından bulsunlar dedim ağlayarak çıktım evimden.
Yaklaşık 2 ay babamın evinde kaldım, kimse gelmedi. Eşime onlara uyum sağlayamadığımı söyleyip, vicdanlarını rahatlatmışlar. Fakat evimde, düzenim, temizliğim,eşime ve evliliğime karşı özverim çevrem tarafından da bilindiğinden; ailecek ortak görüştüğümüz arkadaş çevremizin de baskıları üzerine; hasretime de dayanamayan eşim eşim, aklı başına gelmiş ve çok pişman olmuş bir şekilde samimiyetiyle geldi bu kez. Ve herşeyin bu saatten sonra benim istediğim gibi olacağı sözünü verdi.
Biraz süründürdüm... Önce bir işe girdim, sonra farklı bir ilçeye taşınıp, kiraya çıktık. Ailesi eşimi reddetmekle tehdit etti, annesi duygu sömürüleri yaptı benimle barışmaması için! Sonuç olarak eşim ilk kez dik durdu ve o binayı terkedip, tabuları yıktık.
Şuan 1 yıl oldu, eşimle aramızda bir problem yok çok şükür. Ailesi ile görüşmüyorum, başta kendisi de gitmiyordu ama yeğenlerini özlediğinde görüp geliyor. Bayramlarda gitmeyi teklif ediyorum, beni götürmek istemiyor, bi laf söylerler üzülürsün yine diye. Bu şekilde de içime sinmiyor. İlerde eşimle olan ilişkimi etkiler diye kokuyorum ?
Geçtiğimiz bayram kendisi de gitmedi. Düğünlerde görüşüyoruz mecburen, onda da masalarına oturduğumda, kv ve eltim kalkıp masa değiştiriyorlar,yüzüme bakmıyorlar.
Toplum içinde hep gülümseyip belli etmesemde, çok üzülüyor ve görüştükten sonra bir süre kendime gelemiyorum...
Sıla-i rahim yapmak istiyorum ama karşı taraf da gençler,cahiller,yapmışlar bir hata diyip büyüklük gösteren bir "anne" yok. Kayınvalide bizi kabul etse, diğerileri ses çıkarmaz bile.
Bu sene kpss ye hazırlanıyorum, haftanın 5 buçuk günü çalışıp, kalan 1,5 günde de kursta oluyorum yani kendime ayıracak bile vaktim yok. Siz olsanız bu saatten sonra, eşinizin ailesi olan ilişkinizi nasıl ilerletirdiniz?
Hakkınızı helal edin çok uzun oldu anlaşılabilir olsun diye, yorum yapanlardan Allah razı olsun...
Ben de sorunu anlamadim
Sana cok cektirmisler ve kurtulmussun iste
Hala da seni istemiyorlar ama sen israrla gorusme taraftarisin.
Neden?
Az mi geldi cektiklerin?
Tekrar aralarina karisinca ne olacagini saniyorsun?
Ben sana diyim;
Tekrar gorusme baslarsa bu sefer bosanirsin
Ama esin senden akilli ki seni goturmek istemiyormus bayramlarda falan.
Biliyor tekrar sorun cikacagini.
Kusurabakma ama dertsiz basina dert eriyorsun anlasilan
oncebidinle selam canım nasılsın? Konunu okudum baştan sona, güncellemeyi de okudum. Eşinin yaptığına şaşırdım, geçtiğimiz bayramda mı yaptı bunu? Eğer öyleyse misilleme yapıyor demektir, ki sana bir zamanlar böyle bir şey olabileceğini söylemiştim çünkü eşin kindar bir insan, benim eşim de ben ailesiyle görüşmüyorken ailem ona bir şey yapmamasına rağmen görüşmedi, kv ile barışınca şimdi hediyeler, arabasıyla işlerini halletmeler falan gırla gidiyor. Ama bunu sana karşı yapıyor ailene karşı değil söyleyeyim. Eşimin bu huyundan ben de nefret ediyorum. Hatta yine kv lerle küsken kardeşime hoş geldin bile demeyen eşim, bu sefer yemeklere gezmelere götürdü çok güzel ağırladı. Eşin ailesine sensiz gidiyor mu peki orayı çok anlayamadım ?
Şanslısın, eşin yanında olmuş ve seni bunaltıcı ve üzücü bir ortamdan almış. Sen elinden geleni yapmışsın. Üzülme, kendine dert etme. Sen hassas davranıp ortayı bulmayı çalışmışsın. Üzme kendini ve eşinle olan ilişkine odaklan. İnşallah hep mutlu olursunuz
Ooo son kısım olmadı işte.
Eşin madem ailene gelmiyor,madem hâlâ anasına toz kondurmuyorsa eşinle ilişkini gözden geçir.
Ailenden eşek gibi özür dileyip görüşmeye başlasın.
Ve ne olursa olsun sen bu adamla çocuk yapma kardeşim.
Bir süre daha yapma.
Bunlar hep işaret.
Bu yuvayı sağlam bulmadım şimdi açıkcası.
Sen tüm bu olanlara rağmen hâlâ "görüşsek mi" modunda iken eşin olacak adam kendi ailene gelmiyorsa...
Dicek bişey bulamadım.
Umarım hayırlı bir karar verirsin kendin için.
valla bravo size kv haddini bildirmişsin
böyle kadına hiç vicdan yapma
için rahat olsun bnce
mecburu durumlarda bulusuncada yanlarına gidip de oturma
çek eşine yanina git başka masalara
onlarda baktigiyla kalsın