kızlarrrr selamlar, beni de aranıza alın :)
ömrü boyunca sürekli "yediklerine dikkat eden" biri olaraktan artık sıkıldım ve yine diyetistenime başvurudum, şimdi onun verdiği listelere uymaya çalışıyorum. Bu aralar regl sebebiyle epey bi kaçamak yaptım ve birden bi internet sitesinde şöyle bir yazı gördüm "eşim 101 kilo, 10 yaşında bir çocuğumuz var, artık onunla birlikte olmak istemiyorum, sizce boşanmalı mıyım ne yapayım" yazının özünde şundan bahsediyor, adam ince yapılı bir insancıkmış kadınsa annesinin hastalığı dogum sonrası kilolar vs kilo almış, adam eşini diyetisyene falan götürmüş ama beyin hücreleri bence yeteri kadar çalışmadığı için hiçbir zaman eşini alıp da beraber bir psikoloğa gitmeyi düşünmemişler, acaba eşim psikolojik bir sebebpten mi yiyor kısmına erişememişler.
Neyse Allah onların yardımcısı olsun dedikten sonra, peki gewezebidik arkadaşınızın bu habere tepkisi ne oldu dersiniz "Aman tanrım beni boşayacak bir kocam bile yok demek ki beni toptan almayacaklar" :) :) şaka bi yana dedim geweze bu bir işaret bir haftadır yaptığın kaçamaklar ve geçirdiğin sporsuz günler artık bitsin. Kalktım hemen önceki hafta level 1 ini yaptığım jillian ablamızın 30 day shredinin 2. seviyesine başladım az öncede bitirdim. Tamam zorlandım ohh çok kolaymış demedim ama zaten yaya yaya aldığımız kiloların yaya yaya verilmediğini görecek kadar çok kilo aldık verdik :)
Yazım biraz uzun oldu ama hepinize genel bir tavsiye bunu sık sık kendime de hatırlatıyorum, tartıdaki rakama değil aynadaki görüntüye bakın. Eski pantalonlarınızın, eteklerinizin üzerinizde nasıl göründüğüne bakın. Gerçekten önemli olan bu.
Ben daha öncede diyetisyene gittim ama itiraf edeyim o dönemde diyetisyenimin bana yalvarmasına ragmen kalkıp günde 30 dk bile yürümedim. Her şeyi bana yazdığı reçeteden (diyet listesi) bekledim. Evet ağırlık olarak o dönemde 62 den 55 kiloya düştüm, ama size bir sır vereyim mi, şuan 59 kiloyum bu sefer 63 kilo ile başladım ve şuan 55 kiloyken daralttırdığım pantolonlarıma girebiliyorum. Yani sözün özü, 59 kilo olup 55 gözükebilirsiniz. Ya da kaç kilo görünmek istiyorsanız. Ama tartıdaki sayıya bakıp demotive olmayın bu birincisi.
İkincisi bu bir serüven hemen sonuç beklemeyin çok güzel bir söz var, günler her nasılsa geçecek neden bugün başlamıyorsun, en azından o zaman bir sonuca ulaşırız
ama sonucları etrafınızdan ufaktna duymaya başladıkça daha çok motive olup devam etme motivasyonunuz artacaktır. Mesela iş yerinde bir arkadaş daha var kız 5 kilo verdi ama 1 kilo vermiş gibi duruyor, yani kilonun nereden gittiği çok önemli, benimkinin hepsi yağdan gitti (tartım yağı kası ayrı ölçüyor) bu zaten görüntünüze de yansıyor, o yüzden her gün bir arkadaşım gelip aa sen ne kadar çok zayıfladın diyor ve bu da beni motive ediyor.
Size ufak bir sır daha vereyim benim metabolizma hızım normal insanların yarısı kadar, yani normal bir insanın bazal metabolizma hızı (hiç bir şey yapmazken dinlenir vaziyetteki metabolizma hızı) yaklaşık 1200-1400 kalori iken benimki 800 kalori. O yüzden normal insanların 2 katı efor sarfetmem gerekiyor bu serüvende. Tartı ara sıra beni de üzüyor, neden hiç azalma yok diye insanlar benim yaptıgım diyetlerle 2-3 kilo verirken ben neden 500 gr verebildim sadece diye canım sıkılıyor evet, ama sonra napıyorum eve geldiğimde hemen dolabımı açıp o uzun zamandır giyemediğim pantlolonlardan birini cıkartıp giyorum ve aynaya bakıp kendime diyorum ki "geweze, önemli olan aynadaki görüntü, bu görüntü zamanla daha güzel olacak, zamanla tartıda da farkı görmeye başlayacaksın" şuan görüntümdeki bu farkı hareket etmeme borçluyum. Hareket-bereket :)
Geldik üçüncüsüne (gece gece ne çenem düştü resmen ismimim hakını verdim yine :)) sporla yaparken ne kadar kalori yakacağınızı düşünmeyin, eğer kendinize yarım saat yürüsem hepi topu 200-300 kalori yakıcam onu da yakmasam olur derseniz çok büyük bir yanlışa düşmüş olursunuz. Spor sandığımızın aksine o an yaktığınız kaloriden ziyade sonrasında yaktığınız kaloriyi etkiler. Yani siz belki günde sadece yarım saat yürüyerek sadece 200 kalori yaktıgınızı düşünebilirsiniz, ama aslında o çalışma kaslarınızın diğer zamanlardaki aktifliğini artırır ve örneğin (bu kısmı bilimsel olarak soylemiyorum farazi olarak mantığını anlatmak için söylüyorum) tüm kaslarınızın saat başı günlük 5 kalori daha fazla yakmasını sağlıyor ve siz her gün farkında olmadan 120 kalori daha yakıyorsunuz. Sporun fiziksel ve psikolojik etkisi spordan sonrada devam ettiği için aslında sayılamayacak kadar çok güzel şeyi tetikliyor. Bugün yeni işinden ayrılmış ve stresten dolayı belinde sinir sıkışması olan bir arkadaşım şunu söyledi, geweze inanır mısın plates beni depresyonun eşiğinden döndürdü. Hep belim sırtım düzeldi hem de depresyona girmek üzereydim ama artık daha iyi hissediyorum dedi. Bu arkadaşım daha önce uzun süre ilaçla depresyon tedavisi görmüş bir insan. O yüzden önceliğimiz sağlık olsun, tartıdan ziyade aynaya güvenelim :) sporumuzu olabildiğince aksatmadan, ama abartıp kendimizi hırpalayıp hemen pes etmeden devam edelim.
Bir şey daha kaçamaklarımız için kendimizi suçlamayalım, onun yerine etrafımızda kaçamak yapmamıza olanak sağlayacak şeyleri raflarımızdan dolaplarımızdan kaldıralım
bu önerim de sevgili _lucy_' e gelsin :)