Çok erken bir taş evlilik için. Eşinizin kişiliği yeni oturmaya başlamış adam daha kendini yeni buluyor. İlerde nasıl olur diyorsunuz ya hani zaten iyi ve ya kötü hepimiz değişeceğiz zaman içinde kaldıramazsanız eşinizin yeni halini boşanırsınız. Belkide o sizin halinizi beğenmez boşanmak ister. Hayat he gün yeni bir insan olarak uyandırıyor bizi.valla konuşmaya ihtiyacım var konuşup anlatamazsam duramıyorum. Kafamın içi hiç susmuyor.
Şimdi nerden başlasam bilmiyorum ama olmuyor işte bişeyler eksik ya da fazla zaten ikisi de problem.
Ben normal davranamıyorum değilim galiba artık psikolojik olarak da iyi olduğu sanmıyorum artık. Eski ben değilim. Hem de hiç birşeyimle ne kendime güvenim ne enerjim kaldı. Çok yoruldum ama uzun zamandır da sadece duruyorum. Ne kendim için ne ailem için hiç bişey yapmıyorum ama sadece düşünüyorum çok fazla düşünüyorum. Huzursuzum, mutsuzum bişeyleri kaybettim.
Bazı zamanlarda unutuyorum bunları normal olduğumu düşünüyorum ama düşünsem de bazı zamanlar tokat gibi çarpıyor yüzüme.
Dün gece yine böyle bir an yaşadım. Neden evleniriz evleneceğimiz insanı neye göre seçeriz nasıl karar veririz. Ben kararımı eşimin bakış açısına göre seçmiştim.
Aslında bakarsanız ben daha rahat bir insandım böyle yaşadım ailemde rahat insanlar hiç bir zaman bizi sıkmadılar kasmadılar istediğimiz her yere gittik saatle ilgili sorunlarımız olmadı vs.
Ama bu kadar rahatken birden hayatıma eşim girdi ve o daha muhafazakar bir aileden geliyordu. Davranışları hareketleri hep yerine göreydi. Nerde durması gerektiğini biliyordu bi şekilde saygımı kazandı. Ben ona artık çok inanıyor ve güveniyordum özet geçtiğim için kısa anlatmaya çalışıyorum.
Çalıştığım iş yerinde ki yöneticim hemen hemen aynı yaştayız bana instagram dan istek attığında ne münasebet burası senin özel hayatın dedi bundan 4 yıl önce falandı. 23 yaşlarındaydık. Haklı olduğuna inandım isteği zaten kendisi iptal etti. İş yerinde ki arkadaşlarım için bey demeden konuşmama bile yani eşime bişeyler anlatırken ali dememe takılıyordu ali bey demeliymişim gibi gibi.
Ya da üzerimde hafif göğüs dekoltesi olan ya da çok dar olan üstler giydiğimde kızıyor bana yeni bişeyler alıp onu giymemi istiyordu ne biliyim belki de yaşlarımız küçüktü çok garip gelmiyordu bana da kıskanıyor işte gibi gibi düşünüyordum.
Aradan yıllar geçti. Biz evlendik 27 yaşındayız şimdi. Eşim farklı bir şirkete geçeli 2 yıl oldu. Bu 2 yıl içinde büyük değişimler gösterdi kendi adına. Yeni şirketi daha modern daha çok günceli takip eden bir şirket. Çalışanlar da öyle.. Artık daha geniş görüşlü kendisi instagram dan şirkette ki çoğu kişiyi özellikle kadınlar var zaten takip ediyor. Takip ettiği kadınlar çok yanlış anlaşılmazsa usturuplu değiller gayet açık saçık giyinen insanlar bikini ile fotoğraf paylaşmak gibi şeylerden bahsediyorum tabii ki herkesin kendi hayatı bunu kınamıyorum yanlış anlaşılmasın. Ama hani bize doğru gelmezdi hep bunca yıldır. Ama eşim artık bu fotoğrafları bile beğeniyor çok umurunda değil bu tarz şeyler artık. Ya da kız arkadaşları ile whatsapp üzerinden konuşuyor iş arkadaşları artık arkadaşı gibi de oldu ne biliyim doğum gününde bi tanesi bişey yollamış senden bi tane daha yok falan diye de not eklemiş. Yani anlatmaya çalıştığım bu kadar dar görüşlü bir adam bana da bu düşünceleri yeterince empoze etmişken benim giyim tarzıma bile bu yansımışken şimdi kendisinin bu değişimini normal mi karşılamalıyım?
Aslında hep içten içe şöyle düşünüyorum. Bu 2 yılda bu kadar değişirse zaman içinde kim bilir nasıl bir adam olcak. Gittikçe rahat bir insan olacak. Ve benim bu kadar rahatlığa tahammülüm yok sanırım. Belki mağaranda yaşa falanda diyebilirsiniz bana ama öyle değil benim de ofiste erkek arkadaşlarım var tabii ki gün içinde konuşuyoruz ediyoruz vs. Ama instadan birbirimize bişeyler atmıyoruz sürekli. Ya da dışarda oturup takılımıyoruz. Çünkü bunların çok doğru olmadığını da zamanında eşim beynime soktu.
Ben şimdi ya o zamanlar küçüktük artık büyüdük o da değişti artık kabul et bu kötü bişey değil desem de bi şekilde kabullenemiyorum. Bu değişimin sonunun olmadığını düşünüyorum. Ve benim ayak uyduramayacağımı düşünüyorum.
Şimdi de bana ters geliyor bu olaylar. Allak bullak hissediyorum kendimi. O işinde çok başarılı daha da başarılı olacak inanıyorum. Ama ben çok fazla takıntılı bir hal almaya başladım. Kendimi tanıyamıyorum. Eskiden tuttuğunu koparan azimli bir insandım. Kendimi son zamanlar da işe yaramaz hissediyorum. Sürekli bişeyleri sorgularken buluyorum. Çok mutsuz hissediyorum. Evliliğe de ben zarar veriyorum. Ayrılmak artık ikimiz içinde özellikle eşim için daha iyi olacak gibi hissediyorum. Ona ayak bağı olduğumu hissediyorum. Her şeyin farkındayım ama değişmek için bişeyler yapacak gücüm yok. Bir sürü kitap aldım onları bile bitiremiyorum. Ya da ehliyetim var arabamız da var ama kullanamıyorum öğrenmek için yine bişey yapmıyorum. Ben napmalıyım lütfen bana bişeyler söyleyin. Bana noluyor?
Ben kimsenin bu kadar 180 derece döndüğünü görmedim ya bu kadar da değil bunu nasıl öngörebilirdim ki şu anda ki halinde olsa bende bana uygun olmadığını düşünür ve evlenmezdim zatenÇok erken bir taş evlilik için. Eşinizin kişiliği yeni oturmaya başlamış adam daha kendini yeni buluyor. İlerde nasıl olur diyorsunuz ya hani zaten iyi ve ya kötü hepimiz değişeceğiz zaman içinde kaldıramazsanız eşinizin yeni halini boşanırsınız. Belkide o sizin halinizi beğenmez boşanmak ister. Hayat he gün yeni bir insan olarak uyandırıyor bizi.
Yani şu yaptığınız yorumlar, yardım talepleri.. şu psikolojiyi hak etmiyorsunuz. Siz olsamız onun yerinde o napardı? Size pek seçenek bırakmış gibi durmuyor. Arada güven de yok, ille aldatmak aldatılmak mı gerekiyor ayrılmak için? Şu psikolojik şiddete, saygısızlığa, ypk sayılmaya tahammül etmek zorunda değilsiniz.Çift terapisini reddediyor...
Bana yapacak hiç bişey bırakmadı. Konuşmalarımdan sıkılıyor artık. Her gün sürekli bık bık konuşup kendimi anlatmaya çalışmamdan sıkılmış.
Dün akşam o anlattığım kızlardan biri kızı yüz yüze görmedim ama inanılmaz kötü bir elektirik alıyorum. Yani kadınlar hisseder ya öyle bişey. Tabii içlerinde whatsapptan eşime atmış olduğu ofiste masasında çekilmiş elinde eletronik sigara ve hafif bir göğüs dekolteli bir fotoğraf. Yine aynı kızın benim instagrama attığım bi kahve storisini eşim kendi hesabında paylaştı yine bu kız ....2 diyerek cevap vermiş. Bu ne demek diye eşime sorduğum da ya bu benzettiği kız sürekli kahve storileri atıyor bizde dalga geçiyoruz hep dedi ne diyorsun sen ya alay ettiğiniz insanlara mı benzetiyor beni ve sende buna gülüyor musun hadsizsiniz dedim. Zaman içinde ben bu kadından uzak durmanı istiyorum muhabbetin olmasın ya sen salaksın anlamıyorsun tavırlarını dedim oda bi şekilde anlayış gösterdi uzak durucam dedi. Yaklaşık 2 aydır hiç konusu geçmedi. Dün akşam o kızla alakalı denk geldiği için bişeyler söyledi bende bana bir daha o kadından bahsetme dedim. Tamam özür dilerim haklısın dedi. Şeytan ya işte dürttü beni daha bu geçtiğimiz haftasonu şirket etkinliğine katılmıştı bende merak ettim gecenin yarısı telefonunu karıştırdım bi baktım o kadınla selfie çekilmiş kadın whatsapptan atıp bunu paylaşacağın sorun olur mu demiş benim ki de yok demiş. Allah aşkına bu ne demek oluyor. Ben özellikle o kadından uzak durmasını söylemiştim. Henüz eşime bu fotoğraftan haberim olduğunu söylemedim.
Nasıl bir yol izliyim sizce ?
Haklısınız ama işteeee karar vermek o kadar kolay değil bir çırpıda herşeyi silmek o kadar kolay değil 7 8 senelik bir geçmişim var zaten kendime güvenim kalmamış o yüzden heralde bu yardım talepleri de üzgünümYani şu yaptığınız yorumlar, yardım talepleri.. şu psikolojiyi hak etmiyorsunuz. Siz olsamız onun yerinde o napardı? Size pek seçenek bırakmış gibi durmuyor. Arada güven de yok, ille aldatmak aldatılmak mı gerekiyor ayrılmak için? Şu psikolojik şiddete, saygısızlığa, ypk sayılmaya tahammül etmek zorunda değilsiniz.
Bunu konuşamadım bile zaten kendisiyle benim sana uzak dur dediğim kadından hiç de uzak durmamışsın maşallah fotoğraf bile çekilip paylaşmışsın neden ya neden diyemedim..Eşiniz sizi küçük görüyor. Kendine layık görmüyor. Kişisel gelişimini tamamlayamamış. Evlilik sevgi temeliyle yapılır. Kariyer, güç üzerine değil. ofisindeki kadınlarla flörtleşiyor. sizi ayak bağı görüyor. pek kurtarılacak tarafı kalmamış.
Hanımefendi ben de boşandım. Üstelik 15 senelik, beraber büyüdüğüm adamdan boşandım. Bizimkisi kangren olmuş bir evlilikti. kurtarmak için önce psikiyatriste gittik. İkimize de teşhis konuldu. İlaç yazıldı. Ama artık kurtarabilecek durumu geçmiştik. Boşandık.Bunu konuşamadım bile zaten kendisiyle benim sana uzak dur dediğim kadından hiç de uzak durmamışsın maşallah fotoğraf bile çekilip paylaşmışsın neden ya neden diyemedim..
Çünkü zaten daha önce konuştum uzak dur dedim şimdi konuşsam da yine üzülen ben olacağım. İçimde ki sesler susmuyor resmen savaş veriyorum evlilik kararı alırken bu kadar düşünmedim bu boşanma kararı almak çok zor inanın yaşamayan bilemiyor heralde üstelik hala severken
Yorumunuza sağlık aynen katılıyorum.konu sahibi Sen kendinin bir farkına var bunları yaşamak için dünyaya gelmedin yada kişiliği oturmamış sürekli maddi manevi arkasını toplamak borçlarını ödemek onu bir yerlere getirmek adam etmek psikolojik şiddet görmek arkandan çevrilen oyunları takip etmek için yaratılmadın! Senin o fotoğrafı paylaşımları gördüğünü haberinin olduğunu bilsin salak yada enayi olmadığını görsün insanca konuşacam ama bir defa konuşacam de içindekileri emeklerini hissettiklerini anlat ve iki yol sun ya adam gibi adam olsun yada yolları ayırın. Kendi seçsin yolunu ha adam olacam düzeltecek kendimi derse izle bir süre sabret sakın çocuk felan yapma değişirse ne ala değişmezse yallah sosyal medya ve ortalık fışfıntılarıyla mutluluklar diler hayatını yeniden inşa edersin güçlüsün sen korkmaYani şu yaptığınız yorumlar, yardım talepleri.. şu psikolojiyi hak etmiyorsunuz. Siz olsamız onun yerinde o napardı? Size pek seçenek bırakmış gibi durmuyor. Arada güven de yok, ille aldatmak aldatılmak mı gerekiyor ayrılmak için? Şu psikolojik şiddete, saygısızlığa, ypk sayılmaya tahammül etmek zorunda değilsiniz.
+1Hanımefendi ben de boşandım. Üstelik 15 senelik, beraber büyüdüğüm adamdan boşandım. Bizimkisi kangren olmuş bir evlilikti. kurtarmak için önce psikiyatriste gittik. İkimize de teşhis konuldu. İlaç yazıldı. Ama artık kurtarabilecek durumu geçmiştik. Boşandık.
boşanmakta dünyanın sonu değil. Mutsuz bir evliliği sürdürmek zorunda değilsiniz. dünyadaki tek erkek şu an ki kocanız değil. siz ağzınızla kuş tutsanız bu adama yaranamazsınız. Bunları kabul edeceksiniz. Ders alacaksınız. Önünüze bakacaksınız. Hayat güzel. Gökyüzü masmavi. Kuşlar cıvıldıyor. bir kere daha dünyaya gelmeyeceğiz. Kendinize fırsat verin. Mutlu olmak sizinde hakkınız.
Elbette kolay değil ben de hemen boşanın diyenlerden olmadım hiç. Ancak hiç çaba sarfetmiyor ki karşı taraf. Sizi çok iyi de anlıyorum, ancak bazen süregiden biraz acıdansa daha belirlgin kısa bir acıyı tercih ederiz ya işte.. madem öyle deli gibi hırslı da bir eşiniz var imkanından yararlanıp terapi alın, terapist sizi direkt yönlendirmez ama doğruyu bulmanızı sağlar. Aylık 10 bin civarı iyi terapistler haftalık seeans toplamı yani (ayda 4 seans). Veremez mi paşa hazretleri?Haklısınız ama işteeee karar vermek o kadar kolay değil bir çırpıda herşeyi silmek o kadar kolay değil 7 8 senelik bir geçmişim var zaten kendime güvenim kalmamış o yüzden heralde bu yardım talepleri de üzgünüm
Eğitimli ve aklı başında bir kadın olduğunuzu farz ediyorum. Öneri de bulunmak ayrı yaptırım da bulunmak ayrı. Eşinizin ki yaptırım. Kendinize kim olursa olsun böyle bir muameleye izin vermeyin. Evlisiniz, emir eri değilsiniz.Zaman içinde çok azaldı diyebilirim. Çünkü ben artık eskisi gibi giyinmiyorum. Ama geçenler de yine dar bir kıyafet giydiğimde işte giymeni istemiyorum hafta sonu giyersin dedi ve çıkarttırdı :) Ya da o şehir dışındayken toplu taşıma ile arkadaşıma gideceğimi söylediğimde hayır gitme ben geldiğimde seni götürür sonra da akşam alırım tek başına oralara gitmeni istemiyorum dedi. Bu tarz şeyler oluyor ancak eskiye göre çok fazla değil. He tabii hala restoranda sipariş verecekken ben veririm sen dur kafasında da bir erkek.
Canım bir de sen bu adamı çaktırmadan didikle iyice.Dün akşam o anlattığım kızlardan biri kızı yüz yüze görmedim ama inanılmaz kötü bir elektirik alıyorum. Yani kadınlar hisseder ya öyle bişey. Tabii içlerinde whatsapptan eşime atmış olduğu ofiste masasında çekilmiş elinde eletronik sigara ve hafif bir göğüs dekolteli bir fotoğraf. Yine aynı kızın benim instagrama attığım bi kahve storisini eşim kendi hesabında paylaştı yine bu kız ....2 diyerek cevap vermiş. Bu ne demek diye eşime sorduğum da ya bu benzettiği kız sürekli kahve storileri atıyor bizde dalga geçiyoruz hep dedi ne diyorsun sen ya alay ettiğiniz insanlara mı benzetiyor beni ve sende buna gülüyor musun hadsizsiniz dedim. Zaman içinde ben bu kadından uzak durmanı istiyorum muhabbetin olmasın ya sen salaksın anlamıyorsun tavırlarını dedim oda bi şekilde anlayış gösterdi uzak durucam dedi. Yaklaşık 2 aydır hiç konusu geçmedi. Dün akşam o kızla alakalı denk geldiği için bişeyler söyledi bende bana bir daha o kadından bahsetme dedim. Tamam özür dilerim haklısın dedi. Şeytan ya işte dürttü beni daha bu geçtiğimiz haftasonu şirket etkinliğine katılmıştı bende merak ettim gecenin yarısı telefonunu karıştırdım bi baktım o kadınla selfie çekilmiş kadın whatsapptan atıp bunu paylaşacağın sorun olur mu demiş benim ki de yok demiş. Allah aşkına bu ne demek oluyor. Ben özellikle o kadından uzak durmasını söylemiştim. Henüz eşime bu fotoğraftan haberim olduğunu söylemedim. Napayım ben allahım çok yoruldum
Son durum nedir merak ettımBunu konuşamadım bile zaten kendisiyle benim sana uzak dur dediğim kadından hiç de uzak durmamışsın maşallah fotoğraf bile çekilip paylaşmışsın neden ya neden diyemedim..
Çünkü zaten daha önce konuştum uzak dur dedim şimdi konuşsam da yine üzülen ben olacağım. İçimde ki sesler susmuyor resmen savaş veriyorum evlilik kararı alırken bu kadar düşünmedim bu boşanma kararı almak çok zor inanın yaşamayan bilemiyor heralde üstelik hala severken
Sizi kıskanmasını istiyorsunuz ve bu durum sizi mutlu ediyor.. Bu sizce normal bir duygu mu?Zaman içinde çok azaldı diyebilirim. Çünkü ben artık eskisi gibi giyinmiyorum. Ama geçenler de yine dar bir kıyafet giydiğimde işte giymeni istemiyorum hafta sonu giyersin dedi ve çıkarttırdı :) Ya da o şehir dışındayken toplu taşıma ile arkadaşıma gideceğimi söylediğimde hayır gitme ben geldiğimde seni götürür sonra da akşam alırım tek başına oralara gitmeni istemiyorum dedi. Bu tarz şeyler oluyor ancak eskiye göre çok fazla değil. He tabii hala restoranda sipariş verecekken ben veririm sen dur kafasında da bir erkek.