İşin içinden çıkamıyorum, bana bir yol gösterebilir misiniz?

matahari_

Guru
Kayıtlı Üye
30 Haziran 2010
1.432
11
318
40
İstanbul
Bu sitede daha önce açtığım konulardan eşimle olan sorunlarımı bilenler vardır. En son boşanmanın eşiğinden dönmüştük ve son birkaç aydır her şey yolunda gidiyordu. Eşimle daha önce 3 hafta kadar bir ayrılık yaşamıştık. Daha sonra barıştığımızda ayrı kaldığımız dönemde yüzeysel de olsa aldatıldığımı öğrendim. Eşim işyerinden iki bayanla mesajla ve maille flörtleşmiş ama olay bu aşamada kalmıştı. Sonrasında tekrar barıştık ve eşim aramızda geçen sorunları ve özellikle bu ayrılık esnasında yaptığı hatayı unutturmak için gerçekten çok çaba harcamaya başladı. Çok pişman olduğunu söylüyordu ve hiç olmadığı kadar ideal bir eş olup çıktı. Ev işlerinde yardım etmeye, ben ne istiyorsam ona göre hareket etmeye başladı. Buraya kadar sorun yok. Ama sorun benim içimde yaşadıklarımla ilgiliydi. Son birkaç aydır eşim ilişkimizi düzeltmek için ne kadar uğraşırsa uğraşırsın ben onun flörtleşme hatasını unutamadım. Kendimi tutamayıp yüzüne vurdum, hep bu yüzden huzursuzluk çıkmaya başladı. Belki bana kızacaksınız ama ilişkilerde güven bir kere sarsıldı mı yerine konmuyor maalesef. Onun düzeltme çabaları, melek halleri bana çok yapmacık gelmeye başladı, çok soğudumu hissediyordum. En doğrusu ya affetmeyip kestirip atmak ayrılmak ya da madem affettim eskiyi unutup hiçbir şey olmamış gibi davranmaktı bunu da biliyorum. Ama ne ayrılmayı ne de affetmeyi beceremeyip arada kaldım. Çünkü ne olursa olsun onu hala seviyorum ve ayrılmak istemiyorum. Onun da beni sevdiğini biliyorum. Sevmese her şeyi düzeltmek için neden çaba göstersin, neden alttan alsın? Ama güvensizlik, geçmişte olanları sindirememek bütün bunlar psikolojimi çok yıprattı. Bir türlü güvenemediğim için onun telefonunu, iş mailini hep karıştırmaya başladım. Çok yanlış yaptım ama içimdeki şüphe yüzünden kendime hakim olamadım. Dün gece mailinde daha önce yine mailde flörtleştiği bir bayanla sadece iş üzerine bir yazışmasını gördüm. Eşim çalıştığı yerde yönetici, bu yüzden ister istemez hala bu bayanlarla iletişim içinde olmak zorunda. Bu da beni daha çok rahatsız ediyor zaten ama işyerinden ayrılma yeni iş bulma şansı olmadığını bildiğimden elimden bir şey gelmiyor. Neyse, tamamen işle ilgili bir maildi, hiçbir flört ya da arkadaşça bir yazışma yoktu. Ama o an çok kötü hissettim o bayanla bir şekilde tekrar diyalogta olması sinirimi bozdu. Aradım ve “aklıma takıldı, sen daha önce mailleştiğin bu iki bayandan herhangi biriyle sadece iş amaçlı da olsa diyaloğa giriyor musun?” diye sordum. Eğer doğruyu söyleseydi, sadece iş amaçlı yazıştığını söyleseydi, sorun olmayacaktı ama yalan söyledi, hiç irtibata geçmediğini söyledi. Birkaç kez ısrar ettim ama yalan söylemeye devam etti. Ben de delirdim ve mailine baktığımı yazıştığını bildiğimi söyledim.

Bana çok masum bir iş yazışması olduğunu, olayın uzamaması için yalan söylemek zorunda kaldığını söyledi. Ama zaten güvenim daha önce yaptıkları yüzünden sarsılmış, bir de bana yalan söylemesi beni maalesef çıldırttı ve çok büyük bir kavga çıktı. Sonrasında artık bıktığını, evliliği kurtarmak için aylardır çok çaba harcadığı halde benim bunu görmediğimi, paranoyakça davrandığımı vs söyledi. Şimdi eve gelmiyor, arkadaşında kalıyor ve yine ayrılmak istediğini söylüyor. Ne yapacağımı bilmiyorum. Bir taraftan haklı, kendimi kontrol edemedim ve güvensizliğim, kıskançlığım yüzünden çok üstüne gittim. Öte yandan böyle kestirip atması da beni üzüyor. Açıkçası ayrılmak istemiyorum ama gururum daha fazla kırılsın da istemiyorum. Şu an boşanmaya çok kararlı gözüküyor, eşyalarını evden alacakmış ve dava açacakmış. Nasıl düzeltebilirim, ne yapmam gerek, yoksa artık pes etmeli miyim bilmiyorum. Ama şu an evliliğimi bitirmek çok zor geliyor çünkü maalesef hala çok seviyorum onun da beni sevdiğini ama öfkeden böyle davrandığını biliyorum.

Çok mutsuz ve çaresiz hissediyorum, bana bir fikir verirseniz, yol gösterebilirseniz çok sevinirim. İki gündür üzüntüden ne yemek yiyebiliyorum ne uyuyabiliyorum. Kendimi tutup onun mailine bakmasaydım ya da hadi baktım akıllı davranıp hemen hesap sormasaydım keşke. Sonrasında kavganın büyümesi ve ayrılık boyutuna gelmesi de benim hatam. Artık çok mu geç düzeltmek için? Ne olur bir şeyler yazın, bu pazar gecesinde evde yapayalnızım ve üzüntü içindeyim.
 
Keskelerı bırakalım sımdı bır kenara.

Bence esınızı aramalısınız.
Onu cok sevdıgınızı, kıskandıgınızı, evlılıgınızı bır anlık ofke ıle bıtırmek ıstemedıgınızı soylemelısınız.
Ve sızde ıs e-maıllerıne bakmaktan vazgecmelısınız.
Baksanız dahı ıs geregı yazısmaları normal, bunu kabul etmelısınız.
Dılerım hakkınızda hayırlısı olur.
 
öncelikle şunu belirtmek isterim ki,sizin yerinizde olan çoğu bayan aynısını yapardı...açıkcası ben de bunu sindiremez ve ister istemez kontrol yoluna başvururdum.güveniniz sarsılmış,üstelik bu bayan iş icabı da olsa yanında sürekli...bunu gözardı etmek,ben kabullendim oldu bitti demek,daha da olmaz demek artık demek kolay değil.bugün olmasa bile yarın bu durumu kesin olarak yaşayacaktınız.öte yandan eşiniz de hataların farkında ki bi anda sizin tabirinizle 'melekleşmiş'.elbette bunu görüyorsunuz,ve elbette bu hoşunuza gider ama sarsılan güvene böylesi bir makyajla örtülebilir mi?-hayır...en azından benim açımdan öyle.peki ben ne yapardım?çok zor bir soru gerçekten ama herhalde bu içimdeki huzursuzluğu eşimle paylaşırdım.beni ikna etmesini söylerdim,onun destek ve yardımına ihtiyacım olduğunu,bu problemin ancak berabercene ve onun çabasınla üstesinden gelebileceğimi anlatırdım...eşiniz eşyalarını almaya geldiğinde gitmesine izin vermeyin.hala bir bağınız var,birbirinizi seviyorsunuz,karşılıklı oturup konuşun,neler yapabileceğinizi bunu nasıl atlatabileceğinizi konuşun,fikir alışverişi yapın bence...umarım herşey düzelir...
 
Elefera ve flocke; hızlı cevaplarınız için çok teşekkür ederim.

Dün gece eşim eve gelmediğinde- ki gelmeyeceğini çok sinirli olduğunu söylemişti- onu aradım. Ama telefonda tavırları o kadar itici ve uzlaşmaya kapalıydı ki, söyledikleri umursamaz tavırları beni sinirlendirdi. Kavga iyice büyüdü. Hoş olmayan şeyler söyledik karşılıklı ve iyice geri dönülmez hale geldi. Bu akşam mesajlaştık, önce gelip eşyalarını alacağını söyledi, sonra vazgeçtiğini yarın geleceğini söyledi. Nerede olduğunu sordum, en yakın arkadaşında kalacakmış, maç izliyormuş. Ben de üstüne gitmedim, gel demedim. Sonuçta dünden beri sürekli kavga ediyoruz, o çok sinirli ve üstüne gitmek istemedim. İşe yarayacağını bilsem şu an ararım özür dilerim, onu sevdiğimi bitmesini istemediğimi söylerim ama sanırım şu an arasam kestirip atacak yine üzecek beni. Yine de arasam mı yoksa biraz sakinleşmesini mi beklesem bilmiyorum.

Daha önce defalarca konuştuk, aynı dediğiniz şeyleri söyledim. Bunun sindirilmesi çok zor bir durum olduğunu, her bayanın benzer tepkiler vereceğini söyledim. Ondan destek istedim. O da her seferinde pişman olduğunu ve bunu düzeltmek için elinden geleni yapacağını söyledi. Ve yaptı da... Ama benden tek isteği bu konular hiç yaşanmamış gibi davranmam, bahsini açmamam ve ona yüzde yüz güvenmekmiş. Ben de malesef biraz fevri davranan, bazen duygularına yenilebilen bir bayanım. Eşim de çok inatçı ve sabırsız bir insan. Birbirimize karşılıklı olarak yeterince anlayış gösteremedik. Zaten daha önce bizi ayrılığa getiren süreçten gelen bir yorgunluk yıpranmışlık vardı. Ve patlama noktasına geldik ikimiz de. Şimdi de düzeltemiyorum.
 
esin tamam dese tekrar barıssanız bu flortlesmeleri unutacakmısın bence bunu kendine bir sormalısın unutmak istiyorum elimde degil diyorsanda belkide psikolojik yardımda alabilirsin bu konuda cunku bu olay iyice takıntı halini alır ve her soyledigin altında birseyler ararsın gene aynı sorunlar cıkar ortaya....bence sen suan kendini dusunmelisin biraz hangi sekilde mutlu olurum diye....
 
Son düzenleyen: Moderatör:
Elefera ve flocke; hızlı cevaplarınız için çok teşekkür ederim.

Dün gece eşim eve gelmediğinde- ki gelmeyeceğini çok sinirli olduğunu söylemişti- onu aradım. Ama telefonda tavırları o kadar itici ve uzlaşmaya kapalıydı ki, söyledikleri umursamaz tavırları beni sinirlendirdi. Kavga iyice büyüdü. Hoş olmayan şeyler söyledik karşılıklı ve iyice geri dönülmez hale geldi. Bu akşam mesajlaştık, önce gelip eşyalarını alacağını söyledi, sonra vazgeçtiğini yarın geleceğini söyledi. Nerede olduğunu sordum, en yakın arkadaşında kalacakmış, maç izliyormuş. Ben de üstüne gitmedim, gel demedim. Sonuçta dünden beri sürekli kavga ediyoruz, o çok sinirli ve üstüne gitmek istemedim. İşe yarayacağını bilsem şu an ararım özür dilerim, onu sevdiğimi bitmesini istemediğimi söylerim ama sanırım şu an arasam kestirip atacak yine üzecek beni. Yine de arasam mı yoksa biraz sakinleşmesini mi beklesem bilmiyorum.

Daha önce defalarca konuştuk, aynı dediğiniz şeyleri söyledim. Bunun sindirilmesi çok zor bir durum olduğunu, her bayanın benzer tepkiler vereceğini söyledim. Ondan destek istedim. O da her seferinde pişman olduğunu ve bunu düzeltmek için elinden geleni yapacağını söyledi. Ve yaptı da... Ama benden tek isteği bu konular hiç yaşanmamış gibi davranmam, bahsini açmamam ve ona yüzde yüz güvenmekmiş. Ben de malesef biraz fevri davranan, bazen duygularına yenilebilen bir bayanım. Eşim de çok inatçı ve sabırsız bir insan. Birbirimize karşılıklı olarak yeterince anlayış gösteremedik. Zaten daha önce bizi ayrılığa getiren süreçten gelen bir yorgunluk yıpranmışlık vardı. Ve patlama noktasına geldik ikimiz de. Şimdi de düzeltemiyorum.
aramayın,sakinleşmesini bekleyin,saat başı seni seviyorum msj. atın...böylece sakinleşecektir,ve olumsuz kesin düşünceleri belki bu yüzden şüpheye düşmesine neden olacaktır...
 
Canım öncelikle şunu belirtmeliyimki onu bu kadar çok severken bitmesine izin verme. Çünkü yuva kurmak çok zordur ve yürütmek çekip gitmek ya da o yuvayı bozmaksa çok kolaydır. Ama önemli olan zoru başarmaktır.
Ben 3 buçuk yıllık evliyim, 6 aylık da 1 kızımız oldu. Tabii sevgililik dönemiyle 6 yıl falan oluyo. İnan bana çok büyük problemler yaşadık, çok defa ayrıldık, ama birbirimize o kadar bağlıydıkki kopamadık. Hamile olduğum dönemde inanılmaz kıskançlıklarla eşimi boğdum, bunun farkındaydım ama engel olamıyordum. Sürekli telefonlarını karıştırıyor, sürekli bişeyler arıyordum. İnan bana birşeyler yapmıycaksa bile onu tetikliyorsun teşvik ediyorsun. O yüzden çok sıkma onu. Yapıcak olduktan snra engel olamazsın, ayrıca ortaya çıkarsan mutsuzluk tatsızlık başka hiçbirşey değil yani. Serbest bırak o zaman sana daha çok bağlı olucak görüceksin. Eşin seni sevmese çaba harcamaz emin ol. Biz ben 6 aylık hamileyken ayrıldık, eşimde beni aldatmaya yönelik bi hamle yaptı onu çok sıkmamdan dolayı. kesinlikle olmaz artık diyordum ama bebeğimide düşünmek zorundaydım ve ona bi şans vermeye karar verdim. O da gelip ayaklarıma kapandı anneler gününde , özür diledi ve bunu yapma nedenini açıkladı ve haklıydı :( şuanda kızım doğdu ve 6 aylık, iyiki eşime o şansı vermişim şuan çok iyiyz. Bence eşin geldiğinde bırakma onu, asla gurur yapma aşkta gurur olmaz. Kaygılarını anlat, onu sevdiğini söle ama dimdik dur kendine güven. Eşinede zamanla güvenirsin. Ve barışırsanız geçmişe sünger çekin ve hiç kurcalamayın can yakmaktan başka birşeye yaramaz. Hiçbirşeyini karıştırma emin ol birşeyler yaparsa ortaya zaten çıkar o yüzden sen mutluluğuna bak ve herkesi çatlat ;) Allah yardımcın olsun canım...
 
Bu sitede daha önce açtığım konulardan eşimle olan sorunlarımı bilenler vardır. En son boşanmanın eşiğinden dönmüştük ve son birkaç aydır her şey yolunda gidiyordu. Eşimle daha önce 3 hafta kadar bir ayrılık yaşamıştık. Daha sonra barıştığımızda ayrı kaldığımız dönemde yüzeysel de olsa aldatıldığımı öğrendim. Eşim işyerinden iki bayanla mesajla ve maille flörtleşmiş ama olay bu aşamada kalmıştı. Sonrasında tekrar barıştık ve eşim aramızda geçen sorunları ve özellikle bu ayrılık esnasında yaptığı hatayı unutturmak için gerçekten çok çaba harcamaya başladı. Çok pişman olduğunu söylüyordu ve hiç olmadığı kadar ideal bir eş olup çıktı. Ev işlerinde yardım etmeye, ben ne istiyorsam ona göre hareket etmeye başladı. Buraya kadar sorun yok. Ama sorun benim içimde yaşadıklarımla ilgiliydi. Son birkaç aydır eşim ilişkimizi düzeltmek için ne kadar uğraşırsa uğraşırsın ben onun flörtleşme hatasını unutamadım. Kendimi tutamayıp yüzüne vurdum, hep bu yüzden huzursuzluk çıkmaya başladı. Belki bana kızacaksınız ama ilişkilerde güven bir kere sarsıldı mı yerine konmuyor maalesef. Onun düzeltme çabaları, melek halleri bana çok yapmacık gelmeye başladı, çok soğudumu hissediyordum. En doğrusu ya affetmeyip kestirip atmak ayrılmak ya da madem affettim eskiyi unutup hiçbir şey olmamış gibi davranmaktı bunu da biliyorum. Ama ne ayrılmayı ne de affetmeyi beceremeyip arada kaldım. Çünkü ne olursa olsun onu hala seviyorum ve ayrılmak istemiyorum. Onun da beni sevdiğini biliyorum. Sevmese her şeyi düzeltmek için neden çaba göstersin, neden alttan alsın? Ama güvensizlik, geçmişte olanları sindirememek bütün bunlar psikolojimi çok yıprattı. Bir türlü güvenemediğim için onun telefonunu, iş mailini hep karıştırmaya başladım. Çok yanlış yaptım ama içimdeki şüphe yüzünden kendime hakim olamadım. Dün gece mailinde daha önce yine mailde flörtleştiği bir bayanla sadece iş üzerine bir yazışmasını gördüm. Eşim çalıştığı yerde yönetici, bu yüzden ister istemez hala bu bayanlarla iletişim içinde olmak zorunda. Bu da beni daha çok rahatsız ediyor zaten ama işyerinden ayrılma yeni iş bulma şansı olmadığını bildiğimden elimden bir şey gelmiyor. Neyse, tamamen işle ilgili bir maildi, hiçbir flört ya da arkadaşça bir yazışma yoktu. Ama o an çok kötü hissettim o bayanla bir şekilde tekrar diyalogta olması sinirimi bozdu. Aradım ve “aklıma takıldı, sen daha önce mailleştiğin bu iki bayandan herhangi biriyle sadece iş amaçlı da olsa diyaloğa giriyor musun?” diye sordum. Eğer doğruyu söyleseydi, sadece iş amaçlı yazıştığını söyleseydi, sorun olmayacaktı ama yalan söyledi, hiç irtibata geçmediğini söyledi. Birkaç kez ısrar ettim ama yalan söylemeye devam etti. Ben de delirdim ve mailine baktığımı yazıştığını bildiğimi söyledim.

Bana çok masum bir iş yazışması olduğunu, olayın uzamaması için yalan söylemek zorunda kaldığını söyledi. Ama zaten güvenim daha önce yaptıkları yüzünden sarsılmış, bir de bana yalan söylemesi beni maalesef çıldırttı ve çok büyük bir kavga çıktı. Sonrasında artık bıktığını, evliliği kurtarmak için aylardır çok çaba harcadığı halde benim bunu görmediğimi, paranoyakça davrandığımı vs söyledi. Şimdi eve gelmiyor, arkadaşında kalıyor ve yine ayrılmak istediğini söylüyor. Ne yapacağımı bilmiyorum. Bir taraftan haklı, kendimi kontrol edemedim ve güvensizliğim, kıskançlığım yüzünden çok üstüne gittim. Öte yandan böyle kestirip atması da beni üzüyor. Açıkçası ayrılmak istemiyorum ama gururum daha fazla kırılsın da istemiyorum. Şu an boşanmaya çok kararlı gözüküyor, eşyalarını evden alacakmış ve dava açacakmış. Nasıl düzeltebilirim, ne yapmam gerek, yoksa artık pes etmeli miyim bilmiyorum. Ama şu an evliliğimi bitirmek çok zor geliyor çünkü maalesef hala çok seviyorum onun da beni sevdiğini ama öfkeden böyle davrandığını biliyorum.

Çok mutsuz ve çaresiz hissediyorum, bana bir fikir verirseniz, yol gösterebilirseniz çok sevinirim. İki gündür üzüntüden ne yemek yiyebiliyorum ne uyuyabiliyorum. Kendimi tutup onun mailine bakmasaydım ya da hadi baktım akıllı davranıp hemen hesap sormasaydım keşke. Sonrasında kavganın büyümesi ve ayrılık boyutuna gelmesi de benim hatam. Artık çok mu geç düzeltmek için? Ne olur bir şeyler yazın, bu pazar gecesinde evde yapayalnızım ve üzüntü içindeyim.

Arkadaşım kesinlikle üzerine gitme derim.. seni seviyorum, özür dilerim mesajları falanda yollama çünkü bugün bunu yaparsan yarın eşinle barıştığında bu durumdan istifade eder ve yeniden aldatma söz konusu olabilir. Bence şuan biraz sessiz kalın bu çok zor ama bunu muhakkak başarın…eşiniz şuan çok sinirli haklı olarak size soğuk davranmışta olabilir ama eğer seviyorsa zaten ayrılamaz ama ayrılmayıda kafasına koyduysa eğer zaten sevgisi bitmiş demektir… telefonla bir şeyleri yola koymak daha zor bazen dahada çıkılmaz hal alabilir o yüzden sessiz kalın ve eşinizin eve gelmesini bekleyin.. eve geldiğindede bitmesin falan demeyin güçlü olun ama kendinize çekmeyide bilin ve eğer barışırsanız her şeye bi kalem çekin eğer çekemiyorsanız bi arkadaşımızında dediği gibi bi uzmandan yardım alın
 
matahari zaten yapman gerekenleri söylemişsin ya adamı terkedecektin ya da kabullenecektin canım ayrı kaldığınız dönemlerde böyle hataları olmuş olabilir ama adamı kabullenmişken bu şekilde davranmanı sadece kadınlar anlar sanıyorum bunu anlayabilecek bi erkek dünya üzerinde yaşamıyor.. olay biraz sakinleşsin anlatırsın yapabileceğin tek şey bu bi daha böyle fevriliklerinin olmayacağını seni anlaması gerektiğini filan söylersin sular durulsun bi Allah yardımcın olsun tatlım..
 
Mesaj atmak bana mantıklı geldi. Hiç öyle özür diler gibi yazmadım, kendimi küçük düşürmedim ama sadece ayrılma kararı kesin de olsa onu çok sevdiğimi, kıskandığım için bunların olduğunu ve beni anlaması gerektiğini yazdım. Kötü bir kavga yaşadığımızı öfkeye kapıldığımızı, bunların yaşanmasını istemediğimi de ekledim. Cevap vermedi, ki zaten beklemiyordum, amacım sadece ne hissettiğimi bilmesini sağlamaktı. Yarın eşyalarını almaya gelirse de yüzyüze konuşmayı düşünüyordum. Ama ne oldu... Ben bu adamı anlamıyorum arkadaşlar ya, az önce aradı beyefendi, birazdan eve gelecekmiş, bu gecelik birkaç eşyasını alacakmış. Hatta yanında bir erkek arkadaşı varmış, gelip eşya toplayıp gideceklermiş. Arkadaşının gelmesi beni rahatsız ediyor, arkadaşının yanında onunla konuşamam hem ben bu haldeyken utanmadan rahat rahat yol geçen hanı gibi arkadaşıyla gelip gecelik eşyasını alıp gidiyor adam! Ben şimdi ne yapayım ya?
 
Son düzenleme:
güveniniz sarsılmış bi kere...güven olmayan bir evlilik bence bir masanın ayaklarından birinin kırılması ve her an düşecekmiş düşüncesini veriyor....düşüncelerinizde haklısınız....yalanın küçüğü büyüğü olmaz....keşke o an doğru söyleseymiş....birde arkadaşların söylediği gibi sizi kazanmak adına makyaj yapmış....makyaj bir gün yıkanır silinir gider...gerçeklerle yüzleşin....çocuk oyuncağı değilki bu ayrıl barış ayrıl barış....sizi üzmesine izin vermeyin...haaa seviyorum vs diyorsunuz ama sevgi herzaman evliliklri kurtaran tek etken değil....güvenin olmadığı yerde sevgi olmaz...benim düşüncem bu...
 
Benim anlamadığım erkekler nasıl bu kadar rahat olabiliyor. İki gün öncesine kadar canım cicim diyen aşkından ölüp biten adam (ki geçici bir durum da değil yaklaşık iki aydır böyleydi), benim ilk sinir krizimde (haklı ya da haksız, ne olursa olsun kadınca bir durumdu yaşadığım) hemen kestirip atıyor ve böylesine vurdumduymazca davranıyor. Ben iki gündür ne haldeyim, ne kadar üzülüyorum, beni bu kadar sevdiğini söyleyen, kaybetmemek için bu kadar çaba gösteren adam hemen kestirip attı. Sanki eşinden değil iki günlük sevgilisinden ayrılıyormuş gibi davranıyor. Neden böyle yapıyor, canımı yakmak için mi? Ne kadar rahat, arkadaşıyla gelip eşyasını alacakmış. Mesaj attım, bir zahmet arkadaşın aşağıda beklesin biraz anlayış göster dedim, o da kabul etti. Ama nasıl bu kadar duygusuz olabilir bir insan aklım almıyor. Gerçekten bu derece umursamıyor mu, bu kadar rahat mı? Yoksa duygularını gizlemek için rol mü yapıyor üzüldüğü halde, amacı ne?
 
Son düzenleme:
Canım ben önceki konunu da az çok biliyorum. Kızma ama yanlış yapmışsın, önceki olayda eşin dönsün diye, herşey düzelsin diye uğraşmıştın, o boşanmak için tutturmuştu ama sonuçta düzelmiş ilişkiniz. Eşinde fazlasıyla hayret gösteriyormuş keşke açmasaydın o defterleri.
Eşinin davranışları önceki olaydada böyleydi, hemen kendini çekmişti ve kararlı görünüyordu...ama vazgeçebildiğine göre yine aynı taktiği uygulamalısın bence. Umarım işe yarar ve bu sefer son olur.
 
eğer çocuğun yoksa çok daha rahat kararlar alabilirisin...kimse vazgeçilmezz değildir...ve kocalarınızı pofpoflayıp baş tacı etmeyin..genelde erkekler hak etmez ve verilen değeri pek görmezler....aşkım canım cicim deyip bi tartışmada kestirip atamasına ise hiç şaşırmadım...
 
iaksamlar ck uzuldumu belırterek baslamak ıstıorum kkya uye olmadan oncede takıp edıordum actınız konuları oyuzden su sekılde bıseler solemek ıstıorum bence 2nızde bırbırınızı sevıor ve vazgecmeyı goze alamıorsunuz ama 2nızde gururunuzu kırmıosunuz (aslında esınız cabalarıyla gururunu sızın ıcın hıce sayabılme cesaretını gosterdı) ortada sevgı var ve sız hatanızı kabul edıorsunuz esınızı aramayın yada msj atmayın eve gelmesını bekleyın ve gelınce onu guzelce karsılayıp keske bole davranmasıydım dıyıp gonlunu hos edın ve bı aıle terpıstıne gıdın ve evlılınızı kurtarın ıyı haberler okumak dılegıyle:71:
 
iaksamlar ck uzuldumu belırterek baslamak ıstıorum kkya uye olmadan oncede takıp edıordum actınız konuları oyuzden su sekılde bıseler solemek ıstıorum bence 2nızde bırbırınızı sevıor ve vazgecmeyı goze alamıorsunuz ama 2nızde gururunuzu kırmıosunuz (aslında esınız cabalarıyla gururunu sızın ıcın hıce sayabılme cesaretını gosterdı) ortada sevgı var ve sız hatanızı kabul edıorsunuz esınızı aramayın yada msj atmayın eve gelmesını bekleyın ve gelınce onu guzelce karsılayıp keske bole davranmasıydım dıyıp gonlunu hos edın ve bı aıle terpıstıne gıdın ve evlılınızı kurtarın ıyı haberler okumak dılegıyle:71:

Ben de yarın gelince konuşurum diye düşünüyordum ama birazdan gelip 5 dk. içinde üç beş eşyasını alıp gidecekmiş. Erkek arkadaşı da aşağıda bekleyecekmiş. Bu durumda nasıl konuşayım?:2:

Ve evet gurur yaptığının farkındayım, kimse geri adım atmıyor bizim ilişkimizde, hep bu yüzden bu noktalara geliyoruz, alttan almayı bilemediğimiz için. Ama ben bu sefer düzelsin ve gerçekten bu son olsun istiyorum. İnanın ben de çok sıkıldım ve yıpranıyorum bu kavgalardan, ayrılıklardan. Sürekli aynı şeyleri yaşıyoruz.
 
tatlı bı dılle gıtme konusalım dıyın belkı kalır ama kalırsa kesınlıkle hıcbır sekılde tartısmaya gırmeyın ozaman hıcbısey deısmeyecek hıssı uyanır veısler daha da kotuye gdebılır
 
matahari önceki konunu çok iyi biliyorum...
eşinin zaten bu yaptığı ilk değil ki son olsun...
o kadar çok ayrılıp barışıyorsunuz ki...
eşin o kadar özgür davranıyor ki...
hala bitirememiş olmana çok ama çok şaşırıyorum...
bir erkeğin bunca hata yapıp hala kabul edilebilmesine de şaşırıyorum...
sizin ilişkiniz çok farklı...
önceki konunda da aynı şeyi söylemiştim...
ben özgür olmak istiyorum diyen bir adamdan ne yaparsan yap aile babası olmaz bence.
hakkınızda hayırlı olsun kızma bana düşüncelerim için:71:
 
eşin ssenin affetmelerin sayesinde çok rahatlamış.ne yaparsam yapayım o beni bırakamaz diye düşünüyor.rahatlığı, vurdumduymazlığı ondan.arkadaşıyla eşyasını alarak sana gözdağı veriyor.ben isteyince giderim.sen yanlız kalırsın.gidecek yerimde var demek istoyor.senin onu çok sevdiğini bildiği içinde rahat.sen eninde sonunda onu arayıp affedeceksin.o yüzden alttan hiç almıyor.mesaj atmıyor sana.sendn emin çünkü sen onu affedeceksin.
senin verdiğin tepki gayet normal.çünkü güvenini sarsmış.güven olmayan bir evlilikte ne sağlıklı bilmiyorum ama iyi düşün.ne diye mesaj atıyorsun anlamadım.eşin hem suçlu hem güçlü.niye bu kadar şımartıyorsun.esaa onun senin peşinden koşması lazım.bence artık eşini ne ara ne mesaj at.suçlu olan o untma.zamana bırak birazda.sen bu güven olmayan evliliğene kadar daha katlanabilirsin.yaşadıklarını unutabilirmisin.çok iyi düşün.allah yardımcın olsun.
 
senden bi adim bekliyor... gurur yapiyor. bence ilk adimi atsan barisirsiniz. yaptigi sey cok yalnis ama yuva kolay yikilmamali. yerinde olsam bende kiskanclik yaparim...burdn konusmak kolay ama bence barisin. ins duzelirsiniz
 
Back
X