Size katılıyorum. Ben de denk geldim böyle insanlara. Eşim de yapı olarak kibar, güler yüzlü biridir. Ona, her insana aynı şekilde davranmak yerine bazı kadınlara karşı biraz daha ciddi ve mesafeli olmasının daha yerinde olacağını söylemiştim. İlk zamanlar ne demek istediğimi anlamamıştı ama sonradan o da fark etmeye başladı. İş arkadaşı karşı cins ise ve biraz da gevşeklik varsa mesafeli ve iş bağlamında konuşmanın sınırlandırılması lazım. Kadın erkek fark etmez.Size katılıyorum ama esiniz o samimiyeti hic vermemis olabilir. Ust yorumumda bunu yazmistim zaten, bazi insanlarin bu ve benzeri oatavatsizliklar icin yuz bulmaya ihtiyaclari olmayabiliyor.
Siz bence eşinizle tekrar benzer bir olay yaşarsanız konu sahibi, bunu asla bir tartışmaya çevirmeden, sakince ve mantık çerçevesinde ele alın. Ona bu durumun normal olmadığını ve bir mesafenin olması gerektiğini söyleyin. Aynı şeyi siz yaşasanız diye örneklendirin. Bir erkeğin iş arkadaşınız bile olsa bu tarz konuşmasını hoş karşılamayacağınızı ve benzer bir duruma maruz kalsaydınız gerekli mesafeyi koymaya çalışacağınızı söyleyin. Yani ona dikte etmek yerine empati kurarak kendi fikrinizi belirtin.
Sizi soğuk kanlı buldum. Eşinizle de iletişiminiz iyi duruyor. Bence bu daha sağlıklı olur. Ama tartışmaya dönerseniz asıl karpuz kabuğu o zaman düşer aklına.