İnsanların Ego Tatmini Aracı olmaktan Bıktım artık !!!

balikburcukadini .!.:

evet kimse yaşlanınca yalnız kalmak istemez ki. bunu bile bile bana "yaşın 30'a dayandı. evliliği geciktirme. koca bul artık" diyor. napayım sokağa inip koca aranıyor diye davul mu çalayım olmuyorsa olmuyor. yapıcı olabilir. "daha çıkar karşına yaşın genç" tarzı ümit verir tarzda konuşabilir. moral bozmakla eline ne geçiyor? insanlar gerçekten çok acımasız.

Genişletmek için tıkla...

Ondan tatmin oluyor işte hasbam .bizim kadınımızın tarzı bu.bundan mutlu oluyorlar işte..

balikburcukadini .!.:

aslında Avrup'dan döndüğüm zamanlar özgüven durumum çok iyiydi.

Otobüste bana bakıp gülüşen kızlara yüksek sesle ve vurgulu şekilde "birşey mi söyleyeceksiniz?" diye tepki vermiştim ve kendime şaşırmıştım. eskiden olsa gıkım çıkmazdı ama üzülür, kendime dert ederdim.

ama türkiye'ye döndükten kısa süre sonra sağlık sorunu yaşadım, hastanede ilgisiz doktorlarla mücadele, özel hayaımda g.tünü kaldırdığım erkeklerin bana tavırları derken özgüvenim tekrar eski seviyesine döndü maalesef (

Genişletmek için tıkla...

Neden döndün?ben olsam orda kalırdım.hangi ülkedeydin?

balikburcukadini .!.:

Öncelikle merhaba, ben 29 yaşında bir bayanım. Derdim başlıkta da belirttiğim gibi, insanların üzerimde ego tatmini yapmaları ve buna cevap verememem. Yani diyelim ki biri egosunu tatmin etmek için bana laf soktu, o an cevap veremiyorum, aklıma bişey gelse de söyleyemiyorum. O an minik çaplı bir travma yaşıyorum, kalbim hızlı hızlı çarpmaya başlıyor. Ama sonrasında bu durum içime çok oturuyor. Bu durumu öyle içselleştirmişim ki, farkına varmam son 1 yılda oldu ve ben artık değişmek istiyorum. Ama içsel engellerimi aşamıyorum. Özgüven problemi bunda etkili olduğunu düşünüyorum. Zaman zaman psikolojik ve fiziksel şiddet uygulayan bir babayla, "sen yapamazsın, sen edemezsin, başına birşey gelir otur yerinde" diyen bir anneyle büyüdüm. Babam diğer insanlara karşıysa onları gözünde çok büyüten ezik karakterli bir insandı.Çocukken diğer insanlardan en ufak bir şikayet gelse fiziksel şiddet uygulardı. Halbuki şimdi görüyoruz, ebeveynler "çocuk o tabi yapar, anlayışlı olun" diyorlar ve çocuğun özgüveni kırılmasın diye asla şiddet uygulamıyorlar. Bunları gördükçe içimdeki yara büyüyor. Neyse,ailede bastırılınca lise yıllarım da akran zorbalığıyla geçti. Neyse ki Türkiye'de önde gelen bir üniversiteden dereceyle mezun olmayı başardım, okurken değişim programıyla iki yıl Avrupa'da okudum. Mezun olduktan sonra iyi bir işe girdim. Şimde kariyerimde iyi bir noktaya geldim. Ama eğitim hayatımda kazandığım başarılara rağmen bu sorunu tam olarak aşamadım.

Şimdi ego tatmini olayını somutlaştırayım. Ben sessiz, sakin, kendi halinde, iyi niyetli bir insanım. Kimseye zararım dokunmaz. Ama buna rağmen bir ortama girdiğimde hiç konuşmasam bile bana sinir olan,negatif enerji veren ve laf sokan insanlarla karşılaşıyorum ve bu beni üzüyor. Yani inanın hiçbişey yapmıyorum ama oluyor ve ben sessiz kalıyorum. Mesela işyerinde ben dosya taşımak zorunda kaldım bir kere ve taşımamı isteyen adam (patron değildi) "taşı taşı hem spor yapmış olursun" deyip gülmüştü. Bunu diyen adam 1.70 boyunda 90 kilo falandı, o an "aslında ihtiyacı olan sensin" demek istedim ama diyemedim. Bunun gibi onlarca olay yaşıyorum. Dediğim gibi o an heyecan oluyor, bir de karşımdakini üzmekten korkuyorum. Ya beni sevmezlerse, ya dışlarlarsa korkusu var bilinçaltımnda. Halbuki lafını esirgemeyen, kendine laf ettirmeyen insanlara kimse bulaşamıyor, o insanlar saygı görüyorlar etraftan bunun da farkındayım. Ama olmuyor.

Ya gönül ilişkilerinde bile bunun dezavantajlarını yaşıyorum. Diyelim birinden hoşlandım, çok iyi davranışlar içinde oluyorum ama karşımdaki kişi benim bu davranışlarımı yaranmaya çalışmak olarak algılıyor ve gözünde değerim eksilere iniyor. Ben artık kendime değer vermek istiyorum bunu kendime değer verdiğimi göstermek istiyorum bayanlar ben değişmek istiyorum neredeyse 30'uma geldim ve belli bir yaşa gelince insanın gücüne gidiyor kafa çekmiyor. Geçen kadının teki evlenmedim diye canımı yakmaya çalışıyor bana evde kaldın diyor, çocuklarıyla hava basıyor mesela ama ben bu kadına "siz de 32 yaşında evlendiniz, ayrıca çocukları veren Allah alabilir de" diyebilmek istiyorum ama diyemiyorum bilinçaltımda ben dersem sevilmem duygusu var halbuki insanlara yaranılmıyor iyi niyetli olmak saf salak olmakla eşdeğer bu devirde bayanlar yardım edin

Genişletmek için tıkla...

Ya nasıl dert sen kendini oyle bi anlatmışsın ki ben meleğim .. kalbin kötü ,çocuklarından bul ne ? derdin çocukla mı ,masum çocuğu ne katıyorsun olaya ?
Senln derdin anne ile...

Patron Bile değil derken de adamı ezmişsin!!! ne var xxx hanım gelirken su dosyayı alın demesinde ,espri kotu olmus o espriye tepkini koy adamın kilosu yerine dmi ?

Ayrıca ; ben de yeri gelir kalırım söyleyemem ,söylemem gerekeni amaaaaa senin gibi çocuğundan bul demek yerine , demesem daha iyi

Gerekene gerektiği cevabı ver sen ezdirmemek olayını çata çat kavgayla eş görüyorsun!

Tabi ben anneyim diye tek övündüğü şeyin bu olması da sacma O kişinin de tabi

anitaaa .!.:

Kırılmak istemiyorsa sesini kessin o kadın
Allah sabır versin size.sizi incitmek değil amacım..

Genişletmek için tıkla...

Yok incitmek değil bazı sözler bazı insanların yarasıdır yaşamıştır ve nasıl olduğunu iyi bilir ya. Onu rahatça kullanan insanların olması beni üzüyor. O kadında aynı şekilde yarasını görmüş ve kullanıyor. Ama evrenin bi işleyişi var, mesela çocuğuyla övünen insanların çocuğundan parasıyla övünen insanların parasından hayır görmediğini düşünüyorum ve rahatlıyorum.

En iyisi muhattap olmamak ve en önemlisi hayatından memnun olmak. Yaşı daha neki illaki evlenir isterse, gezsin tozsun tadını çıkarsın ve oda bununla övünsün mesela :) 1 haftadır iki çocukla tatildeyim toplasan 4 saat sabit güneş görmedi vücudum. Mesela dicekki amaaan bi çayı soğutmadan içebiliyomusun boşversene dicek o alacağını alır

bosver o laf sokanların kendi acizlikleri, iclerindeki sorunu o sekilde dısa vuruyorlar demek ki. kimsenin ayıbını yuzune vurmak laf sokup guclu durmak demek degildir bence. gül gec.. bırak onlar egolarını doyurmaya calısan zavallılar olarak kalsınlar

balikburcukadini .!.:

aslında çok iyi olur, gerçi her durumda yeni birlaf sokmayla karşılaştığımda mal gibi kalıyorum ama

mesela nickimden de görüleceği üzere balık burcuyum. bi ortamda bunu söylediğimde kadının biri "çok belli senin BALIK burcu oluğun, tam BALIKSIN" demişti. Yani esas demek istediği hakaretti, bana alık demişti aslında tonlamasından vurgusundan belliydi. O an çok üzülmüştüm gözlerim dolmuştu.Annem yaşında da kadındı. Sessiz kalmıştım amahala sindirebilmiş değilim bu olayı. O an mesela kaba olmadan nasıl cevap verilebilirdi bu kadına ?

Genişletmek için tıkla...

Dpgrudan sormalisiniz bence. Nasil yani ne demek istediniz diyerek gayet soguk ve ciddi bir ses tonuyla. Bu insanlar genelde sorunca kuyrugu kistirir. Sorun bence dogrudan.

Seni çok iyi anlıyorum. Gercekten rahatsız edici bir durum. Yetiştirilme tarzından ve senin yapından kaynaklanıyor bence.
Bana da okuyordu senin anlattıkların ve insan garipsiyor. İnsan kendini biliyor içimde kimseye karsı kötü niyet kıskançlık yok özel olarak uğrasmıyorum yapım böyle. Hassasım insanların duygularına karsı birini istemeden üzmüşsem cok kotu olurum. Bana yakın olan insanlar fazla iyi niyetlisin falan derler... Ama az tanıyan insanlardan hakkımda için dışın bir değil fena birine benziyorsun falan bir sürü sey duydum. Sok oldum tabi... sonra düşündükçe farkettim ki ben güvenmediğim yakın olmadığım insanların yakın olmaktan hiç hazetmiyorum. Sosyal ortamlarda bulunuluyor benim suratım düşüyor konular sıkıcı falan orda olmayı istemiyorum kesinlikle. Ne yazık ki öyle her seye gülebilen ve suratında gülücükle gezen biri de değilim. Dedim benim yapım bu yakın olmadığım insanlarla aynı ortamda bulunmuycam mümkün oldukça. Eldeki malzeme bu ne yapayım saçma sapan lafları duymaktan. Samimi oldugumla görüşürüm sadece. Diğer insanlarla da mümkün olduğu kadar mesafe aynı ortamda bulunmama...

Hakkaten güler yüzlü olmanın çok etkisi var. Bir süre güler yüzlü olmak için uğrastım çaba sarfettim ekstra insanlar o kadar değişti ki.... ama gel gelelim sürekli gülmek yorucu geldi bana. Bir de sana laf atan laf çarpan insanları kıracakdın sende. Bazıları var kimle dalga gecsek kimi eleştirsek diye geziyorlar. Ya suratlarına bakma mecburiyet haricinde hiç konusma. Hani anlasın ondan hiç hoslanmadığını ya da sen de onun eksikliklerini düşün incele yüzüne vur. Ben bu insanlara yapacak baska bir sey bulamadım. Bir kısmı ego tatmin etmek için yapıyor. Bir kısmının alay etmek eğlence anlayısı. İki tipten de uzak dur bence.

Daha önce de yazılmış ama bence psikoterapi işinizi çözer bizim burada vereceğimiz tavsiyeler sizi bı nebzede olsa harekete gecirse de devam konusunda sıkıntı yaşayabilirsiniz..akilci- duygusal terapi ya da bilişsel terapi konusunda eğitim almış uzamanlarla görüşmeniz size çok büyük fayda getirir....umarım sorununuz asarsiniz. ..

Aslinda sorunlarinin farkina varmissin. Ne guzel. Kendini de guzel ifade etmissin. Sorunun farkina varmissan cozumu de bulman gerekir. Kendine deger vermediginden hersey. Sen kendini degersiz hissettigin surece bunu bir sekilde hareketlerinle ya da bakislarinla karsindaki insanlara hissettirirsin. Ego tatminine ihtiyaci olan insanlar da seni ezerek kendi egolarini tatmin ederler. Durusunla ozguven sahibi oldugunu gostermelisin. Pasif olma. Bir de herkes seni sevmek zorunda degil. Beni sevsinler diye kendini ezdirirsen kimse seni sevmez ezer. Malesef bu boyle. Fedakar olan asiri ödūn veren insanlar hep kaybeder. Bir durusun olsun. Insanlarin bir yere kadar sana boyle davranmasina izin ver yani bir sInIrIn olsun. Prensip sahibi ol. Senin de kurallarin prensiplerin olsun. Bu senin kisilik sahibi oldugunu gosterir. Insanlar kisilik sahibi insanlara saygi duyar. Sevilmek icin herseye okey diyenlere degil. Azicik sevgi kirintisi yasamak icin kendini ezdirme. Merak etme insanlar seni sever. Unutma herkesi sevmek zorunda degilsin herkes de seni sevmek zorunda degil.
Ne guzel iyi bir universiteden basari ile mezun olup bir iste calisiyorsun. 30 undan once evlenmek de marifet degil. Hatta evlilik cok da matah birsey degil aslinda. Onemli olan evlenme isini gerceklestirmek degil. Cogu insan bu yuzden basarisiz evlilik yapiyor zaten. Evlenmis olmak icin evleniyor. Evde kalicam diye karsisina ilk cikana evet diyor. Onemli olan hayati seninle paylasabilecek biriyle evlenmek, yoksa sonu kotu bitecegini bile bile o yola girmek daha beter.
Babandan kaynakli bir ozguven eksikligin var ancak buna bir son vermek de senin elinde. Unutma hepimiz insaniz ve hepimiz kusurluyuz. Kimse mukemmel degil. O yuzden karsindaki insani gozunde cok yuceltme, kendini de cok kucuk gorme. Yapabileceklerinin farkina var, yapamayacaklarinin da. Herkes herseyi yapamaz cunku. Bu arada sana tavsiyem ozguven eksikligini kapatmak icin hangi yonde iyiysen o yonunu gelistir. Kimse her iste iyi degildir cunku. Terzi dikiste iyidir ressam resim yapmada. Sen de kendindeki cevheri kesfet ve o yonunu gelistir. Kendini de ezdirme. Karsindaki de insan. Sen nasil o laflari kaldirabiliyorsan onlar da kaldirabilir merak etme.
Son olarak hayir demeyi ogren. Herseye evet dersen bu seni kisiliksizlestirir. Hayir diyebilenler kaybetmez kazanir. Cunku karsisindakine neyi yapabilecegini neyi yapamayacagini bilen bir insan imaji cizer.
Sevgi dilencisi olma. Insanlarin seni sevmesini bekleme. Sen durusunu bozmazsan, gercek dostlarini bulursun. Yalnizliktan da korkma. Yalnizlik o kadar da kotu degil. Yalniz da kalmazsin merak etme yeter ki prensip sahibi ol.

balikburcukadini .!.:

Öncelikle merhaba, ben 29 yaşında bir bayanım. Derdim başlıkta da belirttiğim gibi, insanların üzerimde ego tatmini yapmaları ve buna cevap verememem. Yani diyelim ki biri egosunu tatmin etmek için bana laf soktu, o an cevap veremiyorum, aklıma bişey gelse de söyleyemiyorum. O an minik çaplı bir travma yaşıyorum, kalbim hızlı hızlı çarpmaya başlıyor. Ama sonrasında bu durum içime çok oturuyor. Bu durumu öyle içselleştirmişim ki, farkına varmam son 1 yılda oldu ve ben artık değişmek istiyorum. Ama içsel engellerimi aşamıyorum. Özgüven problemi bunda etkili olduğunu düşünüyorum. Zaman zaman psikolojik ve fiziksel şiddet uygulayan bir babayla, "sen yapamazsın, sen edemezsin, başına birşey gelir otur yerinde" diyen bir anneyle büyüdüm. Babam diğer insanlara karşıysa onları gözünde çok büyüten ezik karakterli bir insandı.Çocukken diğer insanlardan en ufak bir şikayet gelse fiziksel şiddet uygulardı. Halbuki şimdi görüyoruz, ebeveynler "çocuk o tabi yapar, anlayışlı olun" diyorlar ve çocuğun özgüveni kırılmasın diye asla şiddet uygulamıyorlar. Bunları gördükçe içimdeki yara büyüyor. Neyse,ailede bastırılınca lise yıllarım da akran zorbalığıyla geçti. Neyse ki Türkiye'de önde gelen bir üniversiteden dereceyle mezun olmayı başardım, okurken değişim programıyla iki yıl Avrupa'da okudum. Mezun olduktan sonra iyi bir işe girdim. Şimde kariyerimde iyi bir noktaya geldim. Ama eğitim hayatımda kazandığım başarılara rağmen bu sorunu tam olarak aşamadım.

Şimdi ego tatmini olayını somutlaştırayım. Ben sessiz, sakin, kendi halinde, iyi niyetli bir insanım. Kimseye zararım dokunmaz. Ama buna rağmen bir ortama girdiğimde hiç konuşmasam bile bana sinir olan,negatif enerji veren ve laf sokan insanlarla karşılaşıyorum ve bu beni üzüyor. Yani inanın hiçbişey yapmıyorum ama oluyor ve ben sessiz kalıyorum. Mesela işyerinde ben dosya taşımak zorunda kaldım bir kere ve taşımamı isteyen adam (patron değildi) "taşı taşı hem spor yapmış olursun" deyip gülmüştü. Bunu diyen adam 1.70 boyunda 90 kilo falandı, o an "aslında ihtiyacı olan sensin" demek istedim ama diyemedim. Bunun gibi onlarca olay yaşıyorum. Dediğim gibi o an heyecan oluyor, bir de karşımdakini üzmekten korkuyorum. Ya beni sevmezlerse, ya dışlarlarsa korkusu var bilinçaltımnda. Halbuki lafını esirgemeyen, kendine laf ettirmeyen insanlara kimse bulaşamıyor, o insanlar saygı görüyorlar etraftan bunun da farkındayım. Ama olmuyor.

Ya gönül ilişkilerinde bile bunun dezavantajlarını yaşıyorum. Diyelim birinden hoşlandım, çok iyi davranışlar içinde oluyorum ama karşımdaki kişi benim bu davranışlarımı yaranmaya çalışmak olarak algılıyor ve gözünde değerim eksilere iniyor. Ben artık kendime değer vermek istiyorum bunu kendime değer verdiğimi göstermek istiyorum bayanlar ben değişmek istiyorum neredeyse 30'uma geldim ve belli bir yaşa gelince insanın gücüne gidiyor kafa çekmiyor. Geçen kadının teki evlenmedim diye canımı yakmaya çalışıyor bana evde kaldın diyor, çocuklarıyla hava basıyor mesela ama ben bu kadına "siz de 32 yaşında evlendiniz, ayrıca çocukları veren Allah alabilir de" diyebilmek istiyorum ama diyemiyorum bilinçaltımda ben dersem sevilmem duygusu var halbuki insanlara yaranılmıyor iyi niyetli olmak saf salak olmakla eşdeğer bu devirde bayanlar yardım edin

Genişletmek için tıkla...

Ayni ben

Seridina .!.:

Konu sahibi mesafeli ol bir de. Çok arkadaş canlısı olma. Tabii ki konuş ama asgari ölçüde. Çok insan canlısı olunca da millet bir acayipleşiyor. Mesafeli ve soğuk bir tip ol. Çok yanyana gelme o tiplerle. Tabir-i caizse cool ol azıcık.

Genişletmek için tıkla...

Bu dediğiniz durumda olup da sorun yaşayan biri var bir süredir o da benim Yazdıklarınız bana ilham verdi,paylaşmak istedim. İçimde yaraysa demek..
konu sahibinin yapısıyla, yetişme tarzıyla hiç bir alakam yok. Her zaman laf sokan insanlara başarılı ya da başarısız bir şekilde illa ki cevap verdim.
Ben daha çok arkadaşçıl, komik, güldürmeyi seven ve içten biriydim. Nedendir bilinmez bir ortama girdiğimde birden fazla kişiyi tanıyorsam hep ortamda bir huzur, mutluluk olsun diye kendimi kasar herkese tatlı tatlı davranırdım, resmen bunu görev edinmek gibi bir zorunluluk hissederdim.Bana laf sokan birilerine bile esprili cevaplar vermeye çalışır, ortam soğumasın diye uğraşırdım.
Sonuç;
- aptal muamelesi yapılması
- yav he he jasse tamam deyip ciddiye alınmamak
- bana karşı en ufak bir şeyde saçma sapan duygusal triplere girilmesi
- bir şey anlatırken sözümün kesilmesi başka bir şeylerden bahsedilmesi
- çoklu arkadaş oluşumlarında hep geri planda kalmak, son tercih edilen olmak.
- esas kızın yanında yardımcı kadın oyuncu muamelesi yapılması..vs. daha neler neler uzar gider...

En son eski sevgilim ilk tanıştığımız günkü arkadaş ortamından bahsederken, "jasse hayatım biliyo musun seninle ilk tanıştığımda 'salak mı bu kız' diye düşünmüştüm. ne kadar yanılmışım oysa ki".. diye güya beni överken, bu benim için bardağı taşıran son damla oldu. Öyle mi dedim.. Ben değil bu dünya salak.

Artık arkadaş canlısı hiç mi hiç değilim. İnsanlar beni merak edip bana yaklaşıyorlarsa niyetlerini sezip ona göre davranıyorum. İnsanlarla konuşuyorum mesafeli ve asgari ölçüde ama. Basbayağı soğuk ve heykel gibi duruyorum istisnalar dışında.Mütevazi olmuyorum, bir şeyin doğrusunu biliyorsam "hayır o öyle değil böyle" diyorum soğukkanlılıkla.Birisine uyuz olduysam direk "iğneleyici" tavrıma bürünüp yardırıyorum. Daha çok var. He bir de 3 yıldır düzenli spor yapıyorum biraz sert şekilde. Sanırım değişen ve dikleşen vücut yapım spor dışındaki duruşuma da yansıyor ve bu da insanlara hafif sert bir imaj veriyor emin değilim.

Sonuçlar;
- Jasse, sen dışardan çok soğuk ve sinirli biri gibi görünüyorsun, yaklaşmaya korkulacak türden ama tanıyınca o kadar tatlı bir insansın ki , pamuk gibisin.sana haksızlık etmişiz ( 500 defa duydum bunu farklı insan gruplarından)

-Dışardan mesafeli bir duruşun var bir parça çekiniyor insan sana bir şey demeye . cool bir duruşun var (bu çok da kötü bişey değil bence)

-Birisiyle baştan takışıp, sonra haksızsam ve de kendisiyle bu durumu düzeltmeye yönelik bir konuşma yapacaksam;
"senin o cool duruşun var ya hani, ne oldu ona? hmm şaşırdım bana bunları söylemene teşekkür ederim". (2 defa başıma geldi.bir kere ağzımdan ben coolum lafı çıkmamış, haspam duygularımı aldırdıgımı sandı herhalde.)

- Seninle ilk tanıştığımda eyvah ben bu kızla nasıl anlaşıcam, kendini ne sanıyor bu yahu dedim. Ama tanıdıkça sana bayıldım asla bozma bunu ( tövbe esta... )

-Fotoğraf çekip instahikayeye atıyorum, seksi baktığımı düşünürken , hoop biri hikayeme yanıt veriyor: çok agresif çıkmışsın.. çok sinirli bakıyorsun... çok sertsin baby..

uzar gider..... gördüğünüz gibi olayım La Fontene deki Baba,Oğul ve Eşek masalına döndü resmen. İnsanlara nasıl davranacağımı şaşırmış durumdayım. Hayır bir de bazen çok abarttıklarını düşünüyorum ve şok oluyorum gerçekten böyle mi görünüyorum diye. Bu da burda dursun
Konu sahibi bu arada ben de Balık Burcuyum ve beni pistlerde görmenizi isterim. Burcumu söylediğimde bana inanmazlar.Bu önyargıyı yıkmak sizin elinizde.
O size "balık burcu oldugun çok belli deyip aklınca size hakaret eden tiplemeye ;ya alaycı ses tonuyla ya da kınar şekilde direk senli benli "astrolojinin kraliçesi misin sen? ne biliyorsun ki balık burcu hakkında?" diye terslenirdim ben olsam.buradaki alt metin;
1- sen kimsin?
2- neyi ne kadar biliyorsun?
3-ne hakla üzerimde kullanırsın?
bu şekilde düşünmeye başlayarak cevaplarınızı zaman içerisinde düşe kalka toplamaya başlar, karşı atağa geçersiniz.

balikburcukadini .!.:

insanlara yaranılmıyor iyi niyetli olmak saf salak olmakla eşdeğer bu devirde

Genişletmek için tıkla...

+1000000

balikburcukadini .!.:

yok ben zaten kalp kıramam. ama o kadın çocuklarım var iye hava basıp duruyor, devamlı "çocuklarım var m,illet çatlasın"kıvamında. bana bi kere "üzülme ya belki senin de olur bigün" deyip kahkaha atmıştı durduk yere. hadi ben neyse gencim de, 50 yaşında hiç evlenmemiş bir bayana da çocuklarıyla üstünlük kurmaya çalıştığına şahit oldum ve ağlatmıştı 50 yaşındaki o bayanı.

Genişletmek için tıkla...

Valla istediğini söyle o tipe. Umursamadan kalp kırmaya kalkıyorsa kendisinin de kalbinin kırılabileceğini bilsin madem. Bidaha kimse üzerinde egosunu tatmin etmesin

İnsanlardaki ego tatmini mi bilmiyorum ama sizdeki alınganlık.

ortamlarda aranilan tipler olur ya ben de onlardanim ayiptir soylemesi
Soyle okul ortami diyelim her siniftan 10 kisi kankamdi tenefusumu yetiremezdim normal hayatim da ayni sekilde bir bulusma mi olacak Ben gidemiyorsam o bulusma ertelenir beni sevmeyen de nefret eder ama nasil mi? Lafimi esirgemem ama kirmadan incitmeden. Puf nokta bu bence .

canini yakanizin canini yaktiniz diyelim.gece basinizi yastiga koydugunuzda icinizi rahatsiz etmeyecek mi.benim eder cunku. 3 gunluk dunyada yuk istemem cix
Biraz kendin olmak zorundasin herkes biseyi begendi diye Sen de begendim dersen kendin olmaktan cikarsin. Bu sana yakismamis diyebilmelisin mesela. Aykiri olmak iyidir. Boyle baslarsan ufaktan ufaktan acilirsin bence. Negatifligi sal gitsin.guzel seyler dusun hayaller kur.

Alingan insanin herkes ustune gider. Alindiysan bile caktirmayiver sacini salla bozma havani:) zaaflarini ortaya serme neden herkes bilecekmis? Onlar cok mu mukemmelmis. Peh

aklima gelenler bunlar karisik yazdim ama anlasilir umarim.
telefondan yazmak zor vesselam

Üff laf sok sok sonra alıngansın.iyi tamam alınganım o zaman sokma laf dikkat et ..
İş yerinde olsan atsan atılmaz satsan satılmaz tipler oluyor bunlar..ama nedense kendilerine yapılınca owww senden kötüsü olmuyor hemen hassaslalıyorlar.valla bizde biliyoruz açık arayıp kalp kırmayı .ama yapmıyoruz.bana bir cümle Kuran arkadasa aynı cümleyi kurdum yüzüne kızdı .neden dedim aynısını bana yaptın yok mok dedi nasılmış dedim?demek sende alıngansın...ya insanlar tuhaflaştı iyice bi kendilerine gelsinler..

aileden gelen travmalar terapilere binlerce lira döksenizde işe yaramıyor. "iyi hissetmek" diye bir kitap var, ondan faydalanabilirsiniz. bunun dışında biraz kendi içinize dönmenizi öneririm. bazı şeyler çözümsüzdür. bunu kabullenmelisiniz. devir adi şerefsizlerin devri mesela, nerede yumuşak yüz orda saf salak sanan insan topluluğu. bunun bilincinde olmalısınız.
benim kilo problemim var, annemin yaşattığı travmalar sebebi (çok uzun hikaye) 34 yaşındayım, istisnasız bu yaşıma kadar hiç bir lafın altında kalmamışımdır. kiloma laf edene mesela doğrudan "Kendini manken mi zannediyorsun?" gibi can yakıcı laflar söyleyip sonradan pişman olurdum. psikiyatra gittim, çok az faydasını gördüm. canını yakan bir cümle duyduğunda gerçekten iç sızlaması gibi birşey hissediyorsun, o duyguyu kontrol altına alabilmek için saldırıya geçiyorsun. siz daha o kıvama gelmemişsiniz. psikiyatr karşı saldırının çok yanlış olduğunu söyledi. söz gelimi kayınvalidem göbeğime laf etmişti. "Sen hiç aynaya baktın mı? Şu saçına başına, giyimine bir bak, ne hakla benle böyle konuşursun" demiştim. (bunu gerçekten dedim.) bu olayda kayınvalidemin lafı çözümsüz, bu kadın bunu demeye devam edecek. verdiğim cevap çok yanlışmış. Aslında o söylediğim laf geri gelip benim canımı sıkıyormuş. söylemem gereken şey şöyle bir şey "Güzel yiyeceklerden mahrum etmiyorum kendimi." veya "Evet oğlun çok iyi bakıyor." gibi birşey.
o arada söylediğim iç sızısı ile mücade edip ailenizin size vermediği değeri bu saatten sonra kendinize vermeniz gerekiyor. olumlu düşünceleri bşr kağıda dökün, günlük olarak. zekanızdan, mezuniyetinizde, işinizden vs olumlu yönlerinizi sürekli düşünün.

lorienna .!.:

aileden gelen travmalar terapilere binlerce lira döksenizde işe yaramıyor. "iyi hissetmek" diye bir kitap var, ondan faydalanabilirsiniz. bunun dışında biraz kendi içinize dönmenizi öneririm. bazı şeyler çözümsüzdür. bunu kabullenmelisiniz. devir adi şerefsizlerin devri mesela, nerede yumuşak yüz orda saf salak sanan insan topluluğu. bunun bilincinde olmalısınız.
benim kilo problemim var, annemin yaşattığı travmalar sebebi (çok uzun hikaye) 34 yaşındayım, istisnasız bu yaşıma kadar hiç bir lafın altında kalmamışımdır. kiloma laf edene mesela doğrudan "Kendini manken mi zannediyorsun?" gibi can yakıcı laflar söyleyip sonradan pişman olurdum. psikiyatra gittim, çok az faydasını gördüm. canını yakan bir cümle duyduğunda gerçekten iç sızlaması gibi birşey hissediyorsun, o duyguyu kontrol altına alabilmek için saldırıya geçiyorsun. siz daha o kıvama gelmemişsiniz. psikiyatr karşı saldırının çok yanlış olduğunu söyledi. söz gelimi kayınvalidem göbeğime laf etmişti. "Sen hiç aynaya baktın mı? Şu saçına başına, giyimine bir bak, ne hakla benle böyle konuşursun" demiştim. (bunu gerçekten dedim.) bu olayda kayınvalidemin lafı çözümsüz, bu kadın bunu demeye devam edecek. verdiğim cevap çok yanlışmış. Aslında o söylediğim laf geri gelip benim canımı sıkıyormuş. söylemem gereken şey şöyle bir şey "Güzel yiyeceklerden mahrum etmiyorum kendimi." veya "Evet oğlun çok iyi bakıyor." gibi birşey.
o arada söylediğim iç sızısı ile mücade edip ailenizin size vermediği değeri bu saatten sonra kendinize vermeniz gerekiyor. olumlu düşünceleri bşr kağıda dökün, günlük olarak. zekanızdan, mezuniyetinizde, işinizden vs olumlu yönlerinizi sürekli düşünün.

Genişletmek için tıkla...

++

Aileler ahh ah..
Ben kaynağın bu olduğuna inanıyorum. Hala ciddi bir ağırlık var üzerimde. Bizim de yapımızla ilgilidir biraz ama aileler bunu azaltabilirdi üstüne gitmek yerine.
Ben de laf sokamam kalırım öyle, sonradan aklıma geliyor o anda da değil... Bazen de geç anlarım, insanlara artık normal bir şeymiş gibi geliyor laf çarpmak. Ama ben o an çok gerildiğim için aslında bir şey söyleyecek olsam sinirle söylerim, öyle yumuşatarak alttan alttan laf sokmayı başaramıyorum, "net" olup yüzüne vurdun mu dışlanıyorsun, ama alttan alttan samimiyetsiz söyledin mi o ilişkiler bir şekilde yürüyor, bu yüzden de çok susar oldum, aman kavgacı bir tip olmayayım sinirlenmeyeyim diye diye sustum kaldım.. Bazen kaldıramayıp çok sinirlenince ağlamaklı oluyorum. Ben de bu düzene uymakta zorlandığım ve aşırı rahatsız edip enerjimi düşürdüğü için hep kaçmışımdır insanlardan bir noktadan sonra. Ama mecbur kalınca bir şekilde halletmek gerekiyor tabi.
Şu iyi niyetli davrandığınız halde "kesin altında bir şey var, bir çıkarı var" olayını da yaşadım, üzülüyor insan.
Neyse ki iş hayatında tutunmuşsunuz, ne sevdiğim bir bölüm okudum ne o iş ortamlarındaki maddi manevi karmaşaya alışabildim...