Sizi çok iyi anlıyorum fiziksel şiddet olmasa da ben de hep psikolojik şiddetle büyüdüm. İstemeyerek bilinçsizce yaptılar bunu. Hatta baksanız her türlü kötülükten beni korumaya çalışan annem ve babam beni en çok kendileri yaraladılar. Ben de sizin gibiydim ortamlarda hep çekingen susup kalan bir tiptim. Hatta bir ortamda sohbete dahil olmak için kırk kere düşünmem gerekiyordu. Acaba onları sıkar mıyım, anlattığım şeyi saçma bulurlar mı? Gibi sorular yüzünden genelde dinlemeyi tercih ederdim. Gerçekten burdaki annelere şunu ifade etmek istiyorumki, en büyük travmalar, alışkanlıklar, karakter özellikleri çocuklukta kazanılıyor. Çocukken yaşadığınız bir şey ya gelecekte sizi koruyan bir silah ya da kendinize sıktığınız son kurşun oluyor. Çocukları birer yetişkin olana kadar önemsemiyoruz, çocukların da bir birey olduğu çoğu zaman unutuluyor ne yazıkki. Sanki etkisiz elemanmış gibi bir algı var. Ne yaşarsa yaşasın büyüdüğünde tüm herşeyi unutacak ve sıfırdan başlayacak sanki. Öyle bir dünya yok maalesef.
Bana gelecek olursak, ben bu özelliğimi üniversitede okurken aştım. Korktuğum herşeyin üzerine gittim. Yıllarca içimde tutup kendimi yıprattığım şeyler konusunda kendimi eğittim. Bir şey beni rahatsız ediyorsa bunu karşımdakine söylemekten asla çekinmedim. Çünkü gördüm ki ben kendimi ifade etmezsem eğer, insanlar onlara kendimi gösterdiğim kadarıyla anlayacaklar beni. Bu yüzden suçu onlarda değil kendimde aramayalıyım diye düşündüm. Onları değil kendimi değiştirmem aslında özüme dönmem lazımdı. Ve gözümde büyütüğüm her insanın da aslında benim gibi zaafları ve yaraları olduğunu gördüm.
Bu süreçte kendime öncelikle iyi arkadaşlıklar edindim. Yanlarında kendim gibi davranacağım ve hiç kasılmayacağım insanlar. Tamamen kendime ördüğüm duvarı yıkmaya çalıştım. Aynı zamanda benim dünya görüşüme ters, aynı fikirde olmayacağım insanlarla da önyargısız güzel arkadaşlıklar kurdum. Böylelikle kimseye kendimi ıspatlamak ve fikir uyuşmazlığı yaşamak gibi bi derdim olmadı. Şuan hoş sohbetli , aynı zamanda oldukça girişken ve dobra bir kişilik olarak biliniyorum. Size tavsiyem yaşadığınız durumu avantaj haline getirin. İçinizdeki bu yoğun hissi kalıplarınızdan çıkmak adına güç olarak kullanın.
gercekten pratik yapabiliriz
(
