- 13 Nisan 2007
- 32.829
- 98.870
- 45
-
- Konu Sahibi pigme pofuduk
- #21
Akrabalarını neden görmen gerekiyor ki?yanlarına gitmem gerekiyor aslında gitmiyorum şu an.
annemler kışın gelirler kasım gibi, birkaç ay kalır dönerler.
zaten öyle sürekli görüşme durumumuz yok.
enişten nasıl dil uzatabiliyor sana.gerçekten çekemiyorum artık.
yüksek lisans kaydından sonra babam aradı, eniştem ordaymış arkadan bağırıyor hiç evleneyim demiyor ne zaman çoluk çocuğa karışacak bu diye.
ben bu adamla 10 senedir küsüm.
Arama o zaman. Sana zarari var bosver arama. Onlar aradiklarinda konus konu oraya gelince kibarca uyar. Anlamayip devam ederlerse sert bi dille uyar. Hic anlamazlarsa görüşme
Akrabalarını neden görmen gerekiyor ki?
Ben hiç boşluk hissetmiyorum,yoklar diye.
Bi cinnet herşeyi çözer. Bazen deli olmak lazım
enişten nasıl dil uzatabiliyor sana.
valla bizde enişteler karışamaz böyle.
ailen çok yüz vermiş herkese.
kaç yaşındasın sen?
altı üstü nişandan dönmüşsün.
sanki evlenmişssin sonra da boşanmış beş çocukla baba evine dönmüş gibi niye eziyorlar seni.
kaldı ki onda bile konuşmaya hakları yokken şimdi bi nişandan dönüldü diye bu laflar da ne böyle.
cidden anlamadım.
anne baban akrabalarınızla çok konuşuyor ve ssnden dert yanıyor muhtemelen ki onlar da bbundan cesaretle senin
üzerinde söz sahibi olduklarını sanıyorlar.
anne babandan kaynaklı.
biraz susmaları ve aile meselelerini ev içinde tutmaları lazım.
İşte olay kendi anan babanda bitiyor.en son öyle olacak, kimseyle görüşmüyorum zaten.
tatile gidince mecburen. ben gitmesem onlar gelir.
elin beş para etmez şerefsiz herifi için bize mi laf söylüyorsun diyecekler. ama başka çare yok sanırım.
İşte olay kendi anan babanda bitiyor.
Onlarla konuşmalısın.
Senin üzüldüğünü görüp anlamaları gerek.
O zaman kıyamazlar o dedikoducu,pis insanlarla kendileri dışarıda görüşür,seni karşılaştırmazlar.
antidepresan kullandığım süreçte zaten sesim çıkmıyordu, bana mı dedi bana laf mı soktu şimdi falan algılamaya çalışmaktan cevap veremiyordum. carlayıp annemin kalbini de kırmak istemiyorum ne bileyim. biz senin yüzünden ciğeri beş para etmez insanlardan hakaret yedik meselesine geliyor konu.
ailem...
biz senin için ne hakaretleri yuttuk bu yaşımıza kadar böyle hakaret görmedik dediler, bi an önce evlen dediler...
birinin düğününe gittik, sen o salak için on seneni ziyan etmeseydin belki senin düğünün olurdu dediler.
birinin torunu oldu, sen salak için on seneni ziyan etmeseydin belki senin çocuğun olurdu dediler.
babam eve bi şey alıyor mesela, annem diyor ki onu nereye koycaz, babam da diyor ki pofuduk gider de yer açılır demiştik ama gitmedi o da...
sonra işte o kanser olan kuzenimin sorunları oluyor eşiyle, annem beni arıyor direk,bak gördün mü bunu mu istiyordun allah kurtardı diyor.
kardeşimle zaten konuşmuyorum bile artık.
uzun olabilir, baştan söyleyeyim. umarım düzgün toparlayabilirim.
aslında öyle belirli bi derdim de yok, sadece çok yoruldum çok bunaldım herkesten.
10 yıl önce başlamış bi ilişkim vardı, 2014 eylülde askerden döndü, kasımda sözlendik, mayısta nişana 5 gün kala ayrıldık.
ailesi istemedi beni. akraba değilim diye, bi de öyle yularından tutulup güdülecek biri değilim diye.
ilişkimin sürecine girmeyeceğim, derdim farklı.
sözlenmeden önce 8 sene çıktık. bu süreçte akrabalardan çok fazla ses çıktı. ayrılmamı istediler, evlenmek isteyen adam şimdiye yüzük olsun takardı dediler, niyeti yok oynuyor dediler.
duymadım, susturdum. üçüncü kişileri çok karıştırma taraftarı değildim.
sonra ayrıldık işte. bu sefer biz sana demedik mi, bak işte ortada kaldın, seninle oynadı seni kullandı olan 9 senene oldu dediler. zaten seni istemiyorlardı bi sen göremedin dediler.
birini terslediğimde annem saldırdı bu sefer. hiç bi şey öğrenemedin mi dedi, o çocuk seni teyzelerinin lafıyla ortada bıraktı sen o çocuk için teyzelerini kırmaya utanmıyor musun dedi.
küçükken yaramazdım ben, ele avuca sığmaz denenlerden. sülalenin çürük elması oldum hep. hiçbir şeyi beceremeyen...
kuzenler çöktü sonra tepeme.
öyle rakı içiyorum bi akşam, bi yerlerde ferdi tayfur çaldı canım istedi, tuttum instagrama fotoğraf attım. kuzenlerden biri aradı ben neden o şerefsiz için üzülüyormuşum.
biri geldi birkaç gün bende kaldı çocuklarıyla, saç boyasından bahsediyorduk beyazlardan falan, on yılını yedi gitti nolcak şimdi dedi. bu kız nişan iptal olur olmaz beni arayıp biletler yandı demişti. sonra biriyle tanıştırmak istedi beni.
biriyle konuşurken bağırsaklarımın kötü olduğundan bahsettim, herifin arkasından yataklara mı düştün dedi.
bi kuzenim var. eşinin ailesi benim eski kayınvalidemlere benziyor yapı ve memleket olarak. en çok o destek oldu. kanserdi, çok şükür kurtuldu. ama eşiyle sorunları devam ediyor.
eş dost çok yaktı canımı.
sevişmediysen üzülme dedi biri.
eşinden boşananlar var, onlar destek oldu sağolsun. geriye bakma dediler, görüşme dediler, geçer dediler.
14 ay oldu, hala selam verdiğim herkes görüşüp görüşmediğimizi soruyor. arkadaşlarım görüşmek istemiyor.
yüksek lisans sınavını kazandım, önüne bak artık, geçmişi bırak dendi. sen ne zaman evlenip çoluk çocuğa karışcan bi ömür yas mı tutucan dendi.
ailem...
biz senin için ne hakaretleri yuttuk bu yaşımıza kadar böyle hakaret görmedik dediler, bi an önce evlen dediler...
birinin düğününe gittik, sen o salak için on seneni ziyan etmeseydin belki senin düğünün olurdu dediler.
birinin torunu oldu, sen salak için on seneni ziyan etmeseydin belki senin çocuğun olurdu dediler.
babam eve bi şey alıyor mesela, annem diyor ki onu nereye koycaz, babam da diyor ki pofuduk gider de yer açılır demiştik ama gitmedi o da...
sonra işte o kanser olan kuzenimin sorunları oluyor eşiyle, annem beni arıyor direk,bak gördün mü bunu mu istiyordun allah kurtardı diyor.
kardeşimle zaten konuşmuyorum bile artık.
hiç kimseyle konuşmak görüşmek istemiyorum.
14 ay oldu ben bi arpa yolu boy alamamış gibi hissediyorum. dönüp dolaşıp aynı yere geliyorum. yoruldum artık. konu sürekli oraya geliyor. toparlamışsam da dağılıyorum. tekrar tekrar aklıma geliyor en baştan nefret ediyorum.
hiçbir şey yapamıyorum. sıkıştığımı hissediyorum artık. boğulacakmışım gibi. delirecekmişim gibi. bütün konular oraya bağlanıyor ve ben çok bunaldım.
insanlardan çok bunaldım. tersleyemiyorum, gülüp geçemiyorum, duymamış gibi yapsam ciğerimin yangınını söndüremiyorum. bayram oluyor seyran oluyor hadi bi arayayım diyorum ciğerimi tekrar deliyorlar.
ne zaman susacaklar? unutulacak mı bu bi gün? geçecek mi bu? insanlar neden böyle ki?
çok bunaldım sadece. görüşmemek çare olmadı. sıkıştım kaldım, biriyle paylaşmak istedim.
aslında 10 sene yandı yerine, 10 sene iyi kötü sevdi, sevildi, aşık oldu, aşk yaşadı diye düşünemediğimizden kaynaklanıyor bunlar hep. neden yıllarınız gitmiş oluyor anlamadım. 10 sene kuru kuru evde oturup aşksız, sevgisiz, heyecansız, tatsız yaşamamışsınız ki hayata, yaşamaya dair bişiler olmuş hayatınızda. olmuş, bitmiş. "hayatını bitirdi, seni tüketti..." kafaları çok fena kafalar. ilişki bu. evet sonu evlilik olsaymış iyi olurmuş ama hayatında hiç sevip sevilmemiş kadınlar var bu memlekette. biraz dik durun. insanlar patavatsızsa siz daha fena arsız olun. yaşandı, bitti. yenileri olacak demek ki daha güzelleri.
ailenize de bir kere şöyle bir sert çıksanız bağır çağır anlatsanız iyi olur sanırım. siz sakin durdukça hala gidene dertleniyorsunuz sanıyor olabilirler.
tamam da canım. psikolojim bozuluyo diyosun. olan olmuş artık. annenle konuş. siz bu meseleyi bitirmezseniz sonunda hasta olucam dert etmekten sürekli aklıma getiriyosunuz ben artık unutmak istiyorum önüme bakmak istiyorum herkes hata yapıyor kimse kusursuz değil ömür boyu bi hatanın cezasını mı çekicem de. duygu sömürüsü yap gerekirse:) o gereksiz akrabalarınla da görüşme soğuk davran. ömrünü çürütürler adamın.
diğer konunuzu da okumuştum, aileniz temel sorun bence bu süreci atlatamamanızda. destek olduklarını zannediyorlar.
hayat kimseyi çok fazla kafaya takacak kadar uzun değil, aile de olsa eş de olsa. herkes yalnız bu hayatta. bu konuda kırılmamayı, söylenenleri çok fazla duymamayı başarabilirseniz atlatacaksınız aslında.
Ister nisandan ister nikahtan gerekirse yeni evinden donersin millete ne!!!
Hayat senin sen unut milleti de konusturma çok uzuluyorlarsa kendileri gidip evlensin bir iki kisi sert terslersen hepsi sussr bence.
Babana da soyle acik açık bi pofuduk mu fazla geldi baba kiriliyorum ama.. diyebilirsin.
Yüksek lisans onunu açacak mı
Suam çalışmıyor musun bence calisirsan işi gücü evlilik koca muhabbeti olab insanlar dunyanda daha az yer kaplar
Annen baban ve sen bu işi arkada bırakmış ve dahi alaya alıyor falan görünseniz daha olmadı en sert makamdan bir ses verseniz kimse konuşamaz
Ailen ve akrabaların beni çok şaşırtıyo, ex ile ilgili hep ailesine giydiriyoruz ama seninkiler de az değil, bir baba nasıl kızından boşalacak odanın hayalini kurar yaa,normalde babalar kan ağlaya ağlaya kız verir
Akraba da olsa elalemdir, baban nasıl senin için öyle bir cümle kurabilir? İnsanlarda empati yeteneği hiç mi yok, karşımdaki kırılır mı diye hiç mi düşünmezler... İnsana en çok akrabalarının söyledikleri değil, ailesinin söyledikleri dokunur...
Çok üzüldüm adınıza. Etrafınızda bir tane normal insan yokmuş. Hadi herkesi geçtim anne-babanız destek olsa yine diğerlerini duymazdan gelebilirdiniz. Ailenizle mi yaşıyorsunuz? Kaç yaşındasınız? Mesleğiniz var mı?
aslında 10 sene yandı yerine, 10 sene iyi kötü sevdi, sevildi, aşık oldu, aşk yaşadı diye düşünemediğimizden kaynaklanıyor bunlar hep. neden yıllarınız gitmiş oluyor anlamadım. 10 sene kuru kuru evde oturup aşksız, sevgisiz, heyecansız, tatsız yaşamamışsınız ki hayata, yaşamaya dair bişiler olmuş hayatınızda. olmuş, bitmiş. "hayatını bitirdi, seni tüketti..." kafaları çok fena kafalar. ilişki bu. evet sonu evlilik olsaymış iyi olurmuş ama hayatında hiç sevip sevilmemiş kadınlar var bu memlekette. biraz dik durun. insanlar patavatsızsa siz daha fena arsız olun. yaşandı, bitti. yenileri olacak demek ki daha güzelleri.
ailenize de bir kere şöyle bir sert çıksanız bağır çağır anlatsanız iyi olur sanırım. siz sakin durdukça hala gidene dertleniyorsunuz sanıyor olabilirler.
Niye banlanmış pofuduk?
Katılıyorum, bizde sonuca varmayan her ilişki sene harcaması, sonuç ne evlilik...Halbuki onca sene sevmek sevilmek paylaşmak...evlilik bitirip ömrüm bitti gitti bla bla demekte aynı, sevdin evlendin ömür boyu da evli kalınacak genel kabul bu bizde, kişi evlilik ve ilişki içinde vardır bireysellik diye birşey yok
şehir meselesi değil, şu an yalnız yaşıyorum mesela, bayramda seyranda hal hatır sormak için aradığımda falan oluyor bunlar.
işte insanlar bunu neden yapıyor ben de onu anlamıyorum.
Aramayın bayramda seyranda. Benim aşk haya
tımın dedikodusunu yine bana yapacak insanları niye arayayım ki? Birşey diyince birisi, ohoooo ben unuttum çocuğu siz daha unutamadınız mı diyin. Laf çarpın! Siz hâlâ orada mısınız diyin. Daha olmadı açıkça ültimatom verin. Ben unutup iyileşmeye çalıştıkça ısıtıp ısıtıp önüme koyuyorsunuz. Beni iyice hasta ediyorsunuz. Eğer bir daha bu konuyu açıp başıma kakarsanız kusura bakmayın teyze, hala artık kimse, sizinle de görüşmeyeceğim diyin. Ne hakları var size bu kadar laf çakmaya? Temcit pilavı gibi ısıtıp ısıtıp önünüze koymaya