Dünden beri kafama çok takıldı anlatmak istedim,
Olay bir anda gelişti ve sinirime hakim olamadım. Ama bir yandan iyi yaptım diyorum bir yandan kendimi rezil olmuş, saygısız ve kaba hissediyorum.
Dün işten izin alıp biraz erken çıktım, eski mahallemdeki sağlık ocağına gittim ordan minibüse bindim, Ümraniye ye kadar gelip ordan eve gelen otobüslere binebilmek için. Ben minibüse bindiğimde yarı boştu ve kapının karşısındaki koltuğa oturdum. Birkaç durak sonra minbüs birden çok kalabalık oldu. ben bu esnada telefonla falan konuştum sağıma soluma falanda hiç bakmadım.
Sonra adamın biri omzuma dokundu bayan kalkarmısınız şu teyzeye yer verin dedi. Ben de önce bir an ben hamileyim başka birinden rica etseniz dedim. Sonra anlık olarak düşündüm ki zaten 5 dk ayakta gideceğim ve sonra ineceğim.Zaten kalabalık, teyze çok yaşlı değil ama uzatmadım kalktım hemen yer verdim. Hepi topu 10 sn içinde yer verdim yani.Ben ayağa kalkınca teyze otur kızım sen falan dedi. Adam birşeyler söyledi ama anlamadım ne dediğini. Yok yok teyze gel otursen dedim.Teyzeyle yer değiştirirken adam "sen geç anne, rahatını bozduk hanımefendinin" dedi. Bu cümle beni çığırımdan çıkardı o anda..
Birden adama bağırmaya başladım. Siz anlamadınız galiba ben hamileyim başkasından rica edin dedim, hala neyin derdindesiniz dedim. Sen orda yakında oturuyorken arkadaki mi kalkacak dedi. O kadar genç insan var elbet biri verir yer dedim. Sonuçta ben de verdim. Niye söyleniyorsun hala durumumu izah etmeye çalıştım sana dedim. uzatma bilem ne falan bişeler sayıyordu ben sustum ama bayağı bağrıştık minibüste.
O sırada arkamdan milletin konuşmalarını duydum inene kadar. Aman oda yaşlanacak, terbiyesiz bas bas bağrıyor hamileyim diye daha ne laflar.. hem sinirlendim hem üzüldüm. Sonuçta adam kahraman oldu bende terbiyesiz kadın..
Neticede hergün işe gidip gelirken en az 4 vasıta değiştiriyorum ve yolum trafiksiz ortalama 50 dk. Trafik varsa 2 saati buluyor. Eğer oturacak yer varsa otururum yoksa kimseden yer vermesini bile beklemem. Çok şükür ayakta durabilecek kadar enerjim var. Ama otobüste yada minibüste yer verecek o kadar insan varken beni kaldırması tuhaf değil mi? Hadi tamam fark etmediği için söyledi bende durumumu izah ettim. Israr neden? Israrı geçtim zaten kalmışım daha ne diye laf söylüyorsun üzerine.
Benim 40 derece sıcakta minibüsle seyehat etmek ve ayakta kaln insanları izleyip keyif yapmak gibi bir zevkim yok. Evime gitmeye çalışıyorum sadece herkes gibi.
Dünkü bu olaydan beri otobüste dolmuşta insanlardan bir çekinir oldum. Hatta neredeyse utanacağım otobüse binmekten..
Olay bir anda gelişti ve sinirime hakim olamadım. Ama bir yandan iyi yaptım diyorum bir yandan kendimi rezil olmuş, saygısız ve kaba hissediyorum.
Dün işten izin alıp biraz erken çıktım, eski mahallemdeki sağlık ocağına gittim ordan minibüse bindim, Ümraniye ye kadar gelip ordan eve gelen otobüslere binebilmek için. Ben minibüse bindiğimde yarı boştu ve kapının karşısındaki koltuğa oturdum. Birkaç durak sonra minbüs birden çok kalabalık oldu. ben bu esnada telefonla falan konuştum sağıma soluma falanda hiç bakmadım.
Sonra adamın biri omzuma dokundu bayan kalkarmısınız şu teyzeye yer verin dedi. Ben de önce bir an ben hamileyim başka birinden rica etseniz dedim. Sonra anlık olarak düşündüm ki zaten 5 dk ayakta gideceğim ve sonra ineceğim.Zaten kalabalık, teyze çok yaşlı değil ama uzatmadım kalktım hemen yer verdim. Hepi topu 10 sn içinde yer verdim yani.Ben ayağa kalkınca teyze otur kızım sen falan dedi. Adam birşeyler söyledi ama anlamadım ne dediğini. Yok yok teyze gel otursen dedim.Teyzeyle yer değiştirirken adam "sen geç anne, rahatını bozduk hanımefendinin" dedi. Bu cümle beni çığırımdan çıkardı o anda..
Birden adama bağırmaya başladım. Siz anlamadınız galiba ben hamileyim başkasından rica edin dedim, hala neyin derdindesiniz dedim. Sen orda yakında oturuyorken arkadaki mi kalkacak dedi. O kadar genç insan var elbet biri verir yer dedim. Sonuçta ben de verdim. Niye söyleniyorsun hala durumumu izah etmeye çalıştım sana dedim. uzatma bilem ne falan bişeler sayıyordu ben sustum ama bayağı bağrıştık minibüste.
O sırada arkamdan milletin konuşmalarını duydum inene kadar. Aman oda yaşlanacak, terbiyesiz bas bas bağrıyor hamileyim diye daha ne laflar.. hem sinirlendim hem üzüldüm. Sonuçta adam kahraman oldu bende terbiyesiz kadın..
Neticede hergün işe gidip gelirken en az 4 vasıta değiştiriyorum ve yolum trafiksiz ortalama 50 dk. Trafik varsa 2 saati buluyor. Eğer oturacak yer varsa otururum yoksa kimseden yer vermesini bile beklemem. Çok şükür ayakta durabilecek kadar enerjim var. Ama otobüste yada minibüste yer verecek o kadar insan varken beni kaldırması tuhaf değil mi? Hadi tamam fark etmediği için söyledi bende durumumu izah ettim. Israr neden? Israrı geçtim zaten kalmışım daha ne diye laf söylüyorsun üzerine.
Benim 40 derece sıcakta minibüsle seyehat etmek ve ayakta kaln insanları izleyip keyif yapmak gibi bir zevkim yok. Evime gitmeye çalışıyorum sadece herkes gibi.
Dünkü bu olaydan beri otobüste dolmuşta insanlardan bir çekinir oldum. Hatta neredeyse utanacağım otobüse binmekten..
Son düzenleme: