- 8 Eylül 2013
- 2.322
- 3.501
artık 3 aylık evliyim..
en son kendi evime inmeden önce kayınvalidemle yaşıyordum zaman zaman didişsekte ana kız gibi olmuştuk dolayısıyla fazla yüz göz olma durumu da vardı. evim bitmeye yakın aşağa inip inşaatçılar gittikten sonra evi temzliyodu camları siliyordu kendi evi gibi davranıyodu bi kaç kez misafir çağırdı vs derkeeen biz artık evlendik ve ben artık düğünden sonra bu kadar içimizde olmaz sanıyordum kii ta taaaam kadın biz evdeyken eve anahtarla girmeye başladı. biz işteyken evime girip ütümü yapıp temizliğimi yapmaya başladı yemek hazırlayıp sofra kurmaya ve bizim evin 3. kişisi olmaya başladı.
eşimi ilk başta uyardım anahtarı verdik bak ne oldu diye ne var temizlik yemek derdin yok dedi. istemiyorum sonra çok kötü patlıcam bak annene uygun bir dille söyle istemiyorum dedim. söylemedi. bir süre daha geçti yine yine yine heeeer gün aynı şeyler. evimde temizlenecek bir köşe yok yemek yapmıyorum mutfağımı sadece canım tatlı isterse ancaa kullanıyorum eşime bi çorba dahi yapamıyorum ve en kötüsü de adam halinden çok memnun..
sonra bir gün.. işten çıktım eve gittim yemek vs yedik. o sırada annemde misafir var bizde orda misafirlerle yemek yedik. misafirler sana geldi hadi sen git bi çay koy aşağa incez birazdan dedi. ben şok oldum. bana sormadan hafta içi benim evime nasıl misafir çağırır diye delirdim. (bu arada yatak odasına girmenden hoşlanmıyorum demiştim bi kaç kez yatak odamıza müdahale etmiyordu ) neyse aşağı indim yatak odamız biraz dağınıktı evi gezerler belki die toplayayım dedim o an kan beynime sıçradı yatak odamıza girip her yeri düzeltmiş..
o gece misafirede eşimede annesine de surat yaptım eşimin teyzesi yani annemin kardeşi de gelmişti onu çektim kenara bak teyze kendini benim yerime koy bak gör ablan bana bunları yapıyor dedim o da bende olsam istemezdim ama o seni sevdiğinden yapıyor yinede ben konuşurum onunla dedi bende hayır konuşma ben konuşcam zaten dedim. ben teyzesiyle konuşurken eşim duymuş... olay burda koptu. misafirler gitti annemle ben evi topluyorduk eşim anne yukarı cık dedi kayınvalidem noluyor falan dedi çık kendi evine diye bagırdı annesine. kadın gitti sonra bana bagırmaya basladı sen kimsin ki annemi kardesine şikayet edersin nasıl böyle bişeye cesaret edersin bilmem ne bi sürü laf..
bende sen konuşmazsan olacağı buydu sana bin kez söyle dedim istemiyorum yardım adı altına evin sahibi oldu dedim sen artık beni sevmiyosun sevsen anneme bişey demezdin vs bişeyler söyledi gitti salonda yattı..
ertesi gün artık içimde tutamıyorum iş çıkışı gittim anneme seninle bişey konuşcam ama darılma kırılma yok dedim söyle dedi..
aynen konuşmayı iletiyorum ;
bak anne allah razı olsun yemeğimi yapıyosun temizliğimi yapıyosun ama ben bunları istemiyorum 3 aydır evimde yemek pişiremiyorum temizlik yapamıyorum evin hanımı sensin bende çocuk gibiyim dedim üstelik bunlar neyse eve anahtarla giriyosun böyle bişey olabilir mi biz her an sen geleceksin diye sürekli tetikte oturuyoruz biliyo musun dedim.. ayrıca benim evime gelecek misafire sen nasıl karar verirsin ben sende aylarca kaldım böyle bi saygısızlık yaptım mı sana dedim.kadının rengi attı. sanki söylediklerim çok garip şeylermiş gibi bozuldu çok kırıldım ben seni kızım gibi görüyodum sana kıyamıyodum yoksa ne işim olur senin evinde falan dedi..
o gün eşim bu yaptığın terbiyesizliği hiç unutmıcam allah sana da aynı şeyleri yaşatır umarım o zaman anlarsın annemi dedi.. kayınpederim vefat etti annesi yukarda kardeşiyle kalıyor çok yalnızmıs bizim evde huzur buluyomus bende onu evden uzaklaştırıyomusum.. hepsi eşimin düşünceleri. yatakları ayırdı 3 gün boyunca benimle tek kelime konuşmadı. işten gelip annesine gidiyodu yarım saat oturup aşağa iniyodu. ben yukarıda çıkmadım hiç. günlerce sessiz kaldık konuşmadık bir allahın kulu da evet hekza haklısın demedi herkes beni suçladı.. en son eşime iş yerindeyken mesaj attım annen sana babanın emaneti bende öyleydim ama artık senin sağlıklı düşünebildiğine inanmıyorum dedim. akşam konuşalım dedi.
neyse çok uzattım. akşam eşimle konuştum biraz kafamı dinlemek istedim annem her konuda haklı değil mesela eve anahtarla girmesi hoş değil ama yemek yapması temizlik yapmasının neyi kötü vs dedi. uzun uzun konuştuk aramızda mesafe vardı hatta 1 hafa 10 gün eşimle soğuktuk sonra yavaş yavaş düzeldi. kayınvalidem bana o günden sonra hep uzak durdu kapıyı bir daha hiç anahtarla açmadı evime girip asla temizlik yapmadı ama hala yemek yapıyor gün içinde beni arayaıp bizle mi yiceksiniz ona göre yapcam falan diyordu ama aramız bozuldu bir kere artık eskisi gibi kahve içip sohbet etmiyoduk falan sonucta kızgınım haklıyım ama içimde el vermiyor bi taraftan çünkü kadının kötü niyetli olmadıgını biliyorum.. aradım kahve yaptım hadi gel dedim yok gelmem dedi tamam o zaman dedim aldım fincanları cıktım yukarı küs müyüz dedim değiliz ama kırıldım dedi kırılma kendini sadece benim yerime koy dedim kırıldıysan özür dilerim ben seni seviyorum ama eşime yemek yapmak istiyorum evimi temizlemek istiyorum ve en önemlisi o evde huzurla oturmak istiyorum her an kapı açılacak endişesiyle yaşamak istemiyorum dedim. haklısın özür dilerim dedi koskoca kadın bende olsam istemezdim ama ne bileyim oğlum o benim ee kocam da yok ben ne yapayım bi siz varsınız dedi biz yine varız anne yine yemek yeriz kahve içeriz yine beraberiz ama bırak o evin hanımı ben olayım dedim tamam karısmıcam dedi..
şimdi ben istiyorum anneee cam açık kaldı insene anne çamaşırım vardı toplasana yemek var mı bende bişi kalmadıı biizm dolapta salata malzemesi var yapsana.. ve size bişey itiraf edeyim mi ben onun yerinde olsam asla bir daha yemek yapmazdım.
ve ben bu olay sonunda sunu anladım benim sıkıntım annemle değil eşimle. eşim izin verseydi bugüne kadar annesiyle konusmama iş asla buralara gelemzdi kadın sanıyomus ki ben memnun oluyorum o bunları yapınca.. sonra eşimle arayı düzelttik zaman zaman tartısıyoruz hala tabikii annesi her koşulda haklı oluyor.. ama söyleyeceğim o ki belkide biz gözümüzde büyütüyoruz ha hanımlar.. olamaz mı:? düşünsene oğlun var biriyle evleniyor kızı kendin kızın gibi görüp ona yardım ediyosun kız bu yüzden aylarca içince kin tutuyor sonra herkes duyuyo falan.. o da haksız kendide biliyor anahtar olayı yatak odasına girmesi falan haklısın sen ben bencillik ettim ama keşke söyleseydin girmezdim eskiden böyle şeyler normaldi bir evde yaşıyoduk düşünemedim dedi..
elin kadınına para verip evimi temizletiyorum şimdi.. çünkü kendim yapmak istemiyorum çalışıyorum yorgunum.. halim yok. ojesiz dışarı çıkmayan ben en son ne zaman sürdüm hatırlamıyorum. evlilik çok zor.. aynı evde yaşamak gibi değil üniversitede baba parası yemek gibi değil.. ikimizde iyi para kazanıyoruz ama inanın ay sonu gelmiyor ev kurmak düğün yapmak çok zor. bunların yanında bu tarz problemler.. tutmayın arkadaşım içinizde hiiiç birşey tutmayın sorun kimdeyse gidin konuşun anlamadı mı bir kez daha bir kez daha.. başkasına anlatmanız hiç bişey ifade etmiyor. olay büyüyü.
he şuan da sorun var sorunsuz hayat oldugunu sanmıyorum.. var ama ben artık büyütmemeyi öğrendim içimde tutmamayı ve kimle sorunum varsa direkt ona gitmeyi. ben eşime annesini en az 6 aydır kötülüyorumdur belki kendimden soğuttum bilmiyorum. şimdi iyiyiz çok şükür öyle büyük kavgalarımız kalmadı.
hatta size şöyle söyleyeyim şuan kayınvalidemle hiç olmadıgımız kadar iyiyiz öğretmenler günümü kutlayıp bana tek hediye alan kişi kendisi oldu.. gitmiş bana tencere takımı almış.. eşim bile düşünemedi neyse.. çok uzadı sabredip okuyabilen varsa teşekkür ederim.
heee bir de sanmayın hayatım dört dörtlük... eşimle evde temizlik konusunda bebek konusunda hattaa ve hatta hala zaman zaman annesi konusunda atışmalarımız sürüyor ama sahilden sahilden azıcık laf sokaraktan cilveli cilveli ve aynı yatakta sarılıp uyuyarak... :)
hatta sizlere danışmak istediğim bi kaç şey var lakin bugünlük bu kadar yeter..
en son kendi evime inmeden önce kayınvalidemle yaşıyordum zaman zaman didişsekte ana kız gibi olmuştuk dolayısıyla fazla yüz göz olma durumu da vardı. evim bitmeye yakın aşağa inip inşaatçılar gittikten sonra evi temzliyodu camları siliyordu kendi evi gibi davranıyodu bi kaç kez misafir çağırdı vs derkeeen biz artık evlendik ve ben artık düğünden sonra bu kadar içimizde olmaz sanıyordum kii ta taaaam kadın biz evdeyken eve anahtarla girmeye başladı. biz işteyken evime girip ütümü yapıp temizliğimi yapmaya başladı yemek hazırlayıp sofra kurmaya ve bizim evin 3. kişisi olmaya başladı.
eşimi ilk başta uyardım anahtarı verdik bak ne oldu diye ne var temizlik yemek derdin yok dedi. istemiyorum sonra çok kötü patlıcam bak annene uygun bir dille söyle istemiyorum dedim. söylemedi. bir süre daha geçti yine yine yine heeeer gün aynı şeyler. evimde temizlenecek bir köşe yok yemek yapmıyorum mutfağımı sadece canım tatlı isterse ancaa kullanıyorum eşime bi çorba dahi yapamıyorum ve en kötüsü de adam halinden çok memnun..
sonra bir gün.. işten çıktım eve gittim yemek vs yedik. o sırada annemde misafir var bizde orda misafirlerle yemek yedik. misafirler sana geldi hadi sen git bi çay koy aşağa incez birazdan dedi. ben şok oldum. bana sormadan hafta içi benim evime nasıl misafir çağırır diye delirdim. (bu arada yatak odasına girmenden hoşlanmıyorum demiştim bi kaç kez yatak odamıza müdahale etmiyordu ) neyse aşağı indim yatak odamız biraz dağınıktı evi gezerler belki die toplayayım dedim o an kan beynime sıçradı yatak odamıza girip her yeri düzeltmiş..
o gece misafirede eşimede annesine de surat yaptım eşimin teyzesi yani annemin kardeşi de gelmişti onu çektim kenara bak teyze kendini benim yerime koy bak gör ablan bana bunları yapıyor dedim o da bende olsam istemezdim ama o seni sevdiğinden yapıyor yinede ben konuşurum onunla dedi bende hayır konuşma ben konuşcam zaten dedim. ben teyzesiyle konuşurken eşim duymuş... olay burda koptu. misafirler gitti annemle ben evi topluyorduk eşim anne yukarı cık dedi kayınvalidem noluyor falan dedi çık kendi evine diye bagırdı annesine. kadın gitti sonra bana bagırmaya basladı sen kimsin ki annemi kardesine şikayet edersin nasıl böyle bişeye cesaret edersin bilmem ne bi sürü laf..
bende sen konuşmazsan olacağı buydu sana bin kez söyle dedim istemiyorum yardım adı altına evin sahibi oldu dedim sen artık beni sevmiyosun sevsen anneme bişey demezdin vs bişeyler söyledi gitti salonda yattı..
ertesi gün artık içimde tutamıyorum iş çıkışı gittim anneme seninle bişey konuşcam ama darılma kırılma yok dedim söyle dedi..
aynen konuşmayı iletiyorum ;
bak anne allah razı olsun yemeğimi yapıyosun temizliğimi yapıyosun ama ben bunları istemiyorum 3 aydır evimde yemek pişiremiyorum temizlik yapamıyorum evin hanımı sensin bende çocuk gibiyim dedim üstelik bunlar neyse eve anahtarla giriyosun böyle bişey olabilir mi biz her an sen geleceksin diye sürekli tetikte oturuyoruz biliyo musun dedim.. ayrıca benim evime gelecek misafire sen nasıl karar verirsin ben sende aylarca kaldım böyle bi saygısızlık yaptım mı sana dedim.kadının rengi attı. sanki söylediklerim çok garip şeylermiş gibi bozuldu çok kırıldım ben seni kızım gibi görüyodum sana kıyamıyodum yoksa ne işim olur senin evinde falan dedi..
o gün eşim bu yaptığın terbiyesizliği hiç unutmıcam allah sana da aynı şeyleri yaşatır umarım o zaman anlarsın annemi dedi.. kayınpederim vefat etti annesi yukarda kardeşiyle kalıyor çok yalnızmıs bizim evde huzur buluyomus bende onu evden uzaklaştırıyomusum.. hepsi eşimin düşünceleri. yatakları ayırdı 3 gün boyunca benimle tek kelime konuşmadı. işten gelip annesine gidiyodu yarım saat oturup aşağa iniyodu. ben yukarıda çıkmadım hiç. günlerce sessiz kaldık konuşmadık bir allahın kulu da evet hekza haklısın demedi herkes beni suçladı.. en son eşime iş yerindeyken mesaj attım annen sana babanın emaneti bende öyleydim ama artık senin sağlıklı düşünebildiğine inanmıyorum dedim. akşam konuşalım dedi.
neyse çok uzattım. akşam eşimle konuştum biraz kafamı dinlemek istedim annem her konuda haklı değil mesela eve anahtarla girmesi hoş değil ama yemek yapması temizlik yapmasının neyi kötü vs dedi. uzun uzun konuştuk aramızda mesafe vardı hatta 1 hafa 10 gün eşimle soğuktuk sonra yavaş yavaş düzeldi. kayınvalidem bana o günden sonra hep uzak durdu kapıyı bir daha hiç anahtarla açmadı evime girip asla temizlik yapmadı ama hala yemek yapıyor gün içinde beni arayaıp bizle mi yiceksiniz ona göre yapcam falan diyordu ama aramız bozuldu bir kere artık eskisi gibi kahve içip sohbet etmiyoduk falan sonucta kızgınım haklıyım ama içimde el vermiyor bi taraftan çünkü kadının kötü niyetli olmadıgını biliyorum.. aradım kahve yaptım hadi gel dedim yok gelmem dedi tamam o zaman dedim aldım fincanları cıktım yukarı küs müyüz dedim değiliz ama kırıldım dedi kırılma kendini sadece benim yerime koy dedim kırıldıysan özür dilerim ben seni seviyorum ama eşime yemek yapmak istiyorum evimi temizlemek istiyorum ve en önemlisi o evde huzurla oturmak istiyorum her an kapı açılacak endişesiyle yaşamak istemiyorum dedim. haklısın özür dilerim dedi koskoca kadın bende olsam istemezdim ama ne bileyim oğlum o benim ee kocam da yok ben ne yapayım bi siz varsınız dedi biz yine varız anne yine yemek yeriz kahve içeriz yine beraberiz ama bırak o evin hanımı ben olayım dedim tamam karısmıcam dedi..
şimdi ben istiyorum anneee cam açık kaldı insene anne çamaşırım vardı toplasana yemek var mı bende bişi kalmadıı biizm dolapta salata malzemesi var yapsana.. ve size bişey itiraf edeyim mi ben onun yerinde olsam asla bir daha yemek yapmazdım.
ve ben bu olay sonunda sunu anladım benim sıkıntım annemle değil eşimle. eşim izin verseydi bugüne kadar annesiyle konusmama iş asla buralara gelemzdi kadın sanıyomus ki ben memnun oluyorum o bunları yapınca.. sonra eşimle arayı düzelttik zaman zaman tartısıyoruz hala tabikii annesi her koşulda haklı oluyor.. ama söyleyeceğim o ki belkide biz gözümüzde büyütüyoruz ha hanımlar.. olamaz mı:? düşünsene oğlun var biriyle evleniyor kızı kendin kızın gibi görüp ona yardım ediyosun kız bu yüzden aylarca içince kin tutuyor sonra herkes duyuyo falan.. o da haksız kendide biliyor anahtar olayı yatak odasına girmesi falan haklısın sen ben bencillik ettim ama keşke söyleseydin girmezdim eskiden böyle şeyler normaldi bir evde yaşıyoduk düşünemedim dedi..
elin kadınına para verip evimi temizletiyorum şimdi.. çünkü kendim yapmak istemiyorum çalışıyorum yorgunum.. halim yok. ojesiz dışarı çıkmayan ben en son ne zaman sürdüm hatırlamıyorum. evlilik çok zor.. aynı evde yaşamak gibi değil üniversitede baba parası yemek gibi değil.. ikimizde iyi para kazanıyoruz ama inanın ay sonu gelmiyor ev kurmak düğün yapmak çok zor. bunların yanında bu tarz problemler.. tutmayın arkadaşım içinizde hiiiç birşey tutmayın sorun kimdeyse gidin konuşun anlamadı mı bir kez daha bir kez daha.. başkasına anlatmanız hiç bişey ifade etmiyor. olay büyüyü.
he şuan da sorun var sorunsuz hayat oldugunu sanmıyorum.. var ama ben artık büyütmemeyi öğrendim içimde tutmamayı ve kimle sorunum varsa direkt ona gitmeyi. ben eşime annesini en az 6 aydır kötülüyorumdur belki kendimden soğuttum bilmiyorum. şimdi iyiyiz çok şükür öyle büyük kavgalarımız kalmadı.
hatta size şöyle söyleyeyim şuan kayınvalidemle hiç olmadıgımız kadar iyiyiz öğretmenler günümü kutlayıp bana tek hediye alan kişi kendisi oldu.. gitmiş bana tencere takımı almış.. eşim bile düşünemedi neyse.. çok uzadı sabredip okuyabilen varsa teşekkür ederim.
heee bir de sanmayın hayatım dört dörtlük... eşimle evde temizlik konusunda bebek konusunda hattaa ve hatta hala zaman zaman annesi konusunda atışmalarımız sürüyor ama sahilden sahilden azıcık laf sokaraktan cilveli cilveli ve aynı yatakta sarılıp uyuyarak... :)
hatta sizlere danışmak istediğim bi kaç şey var lakin bugünlük bu kadar yeter..
