- 5 Ekim 2014
- 46
- 13
- 98
- 30
- Konu Sahibi herhangi1kiz
- #1
Herkese merhaba, mutlu bayramlar..
Nasıl başlayacağımı da bilemiyorum aslında hemen konuya gireyim:) Okulum biteli iki yıl oluyor tekrardan üniversite sınavına hazırlanıyorum 20 yaşındayım ama bu süreçte kendimi her şeyden soyutlamıştım arkadaş ortamından falan, üç yıldır kimseye karşı bir şey hissetmedim kimseyi de sevemiyordum en ufak bir hoşlantı bile olmuyordu.. Fakat öyle birine denk geldim ki bütün bu düşüncelerim alt üst oldu. Tanışma sürecimiz çok güzel olmuştu karşılaşmalar, bakışmalar, tesadüfler bunlar aklımı başımdan aldı diyebilirim. Sizlere saçma gelebilir ama onu ilk gördüğümde kalbindeki iyiliği sıcaklığı merhameti hissettim bambaşka şeyler gördüm onda.. Kendime güvenmezken hiç bir şeye cesaret edemezken onunla konuşma cesareti buldum arkadaşım aracılığıyla görüşmeye başladık.Bir süre telefonda mesajlaştık onunda hoşuna gidiyordu aslında bu durum. Hatta aynı yerde oturuyormuşuz ikimizde çok şaşırmıştık:)Her sabah aynı saatte aynı metroda gidip gelmişiz birbirimizi fark etmeden.Her neyse görüşmek istediğini söylemişti dün buluştuk üç saat kadar oturduk gayet güzel sıkıcı olmayan bir sohbetti o da memnun gözüküyordu..
Ayrıldık ve eve dönerken şu mesajı attı;çok sevdim seni çok iyi birine benziyosun:) dedi ardında beni yanlış anlamanı istemem ama arkadaş olalım başka türlü bi umut vermeyim sana olur mu dedi.. O kadar sıcak bakan gülümseyen biri neden böyle bir şey der, artık gerçekten çirkin olduğumu düşünmeye başladım zaten kendine güveni olmayan biriydim tam kendimi toparlamışken bütün inancım hevesim yerle bir oldu. Herkes ısrarla güzel olduğumu kimseyi sıkmayan hoş bir muhabbetim olduğunu söyler ve beni çok beğenirler (kendimi övmüyorum yanlış anlaşılmasın) O şu an konuşmayı istiyor normal bi şekilde sürdüyoruz ama ben çok kırıldım hatta sabahları ilk o günaydın mesajı atıyor zaten çalıştığı için çok konuşamıyoruz. Şimdi soruyorum size ben ilk defa böyle hissetmişken kendimde güç bulmuşken onu kaybetmek istemiyorum yoksa gerçekten çirkin ve sıkıcı biri miyim? Onunla bu şekilde konuşurken nasıl davranmalıyım yaklaşmalıyım basit biri gibi de görünmek istemiyorum lütfen yardımcı olur musunuz fikirlerinize ihtiyacım var. Bu arada o 23 yaşında.
Nasıl başlayacağımı da bilemiyorum aslında hemen konuya gireyim:) Okulum biteli iki yıl oluyor tekrardan üniversite sınavına hazırlanıyorum 20 yaşındayım ama bu süreçte kendimi her şeyden soyutlamıştım arkadaş ortamından falan, üç yıldır kimseye karşı bir şey hissetmedim kimseyi de sevemiyordum en ufak bir hoşlantı bile olmuyordu.. Fakat öyle birine denk geldim ki bütün bu düşüncelerim alt üst oldu. Tanışma sürecimiz çok güzel olmuştu karşılaşmalar, bakışmalar, tesadüfler bunlar aklımı başımdan aldı diyebilirim. Sizlere saçma gelebilir ama onu ilk gördüğümde kalbindeki iyiliği sıcaklığı merhameti hissettim bambaşka şeyler gördüm onda.. Kendime güvenmezken hiç bir şeye cesaret edemezken onunla konuşma cesareti buldum arkadaşım aracılığıyla görüşmeye başladık.Bir süre telefonda mesajlaştık onunda hoşuna gidiyordu aslında bu durum. Hatta aynı yerde oturuyormuşuz ikimizde çok şaşırmıştık:)Her sabah aynı saatte aynı metroda gidip gelmişiz birbirimizi fark etmeden.Her neyse görüşmek istediğini söylemişti dün buluştuk üç saat kadar oturduk gayet güzel sıkıcı olmayan bir sohbetti o da memnun gözüküyordu..
Ayrıldık ve eve dönerken şu mesajı attı;çok sevdim seni çok iyi birine benziyosun:) dedi ardında beni yanlış anlamanı istemem ama arkadaş olalım başka türlü bi umut vermeyim sana olur mu dedi.. O kadar sıcak bakan gülümseyen biri neden böyle bir şey der, artık gerçekten çirkin olduğumu düşünmeye başladım zaten kendine güveni olmayan biriydim tam kendimi toparlamışken bütün inancım hevesim yerle bir oldu. Herkes ısrarla güzel olduğumu kimseyi sıkmayan hoş bir muhabbetim olduğunu söyler ve beni çok beğenirler (kendimi övmüyorum yanlış anlaşılmasın) O şu an konuşmayı istiyor normal bi şekilde sürdüyoruz ama ben çok kırıldım hatta sabahları ilk o günaydın mesajı atıyor zaten çalıştığı için çok konuşamıyoruz. Şimdi soruyorum size ben ilk defa böyle hissetmişken kendimde güç bulmuşken onu kaybetmek istemiyorum yoksa gerçekten çirkin ve sıkıcı biri miyim? Onunla bu şekilde konuşurken nasıl davranmalıyım yaklaşmalıyım basit biri gibi de görünmek istemiyorum lütfen yardımcı olur musunuz fikirlerinize ihtiyacım var. Bu arada o 23 yaşında.
Zaten öncesinde 4 yıllık bir ilişkisi olmuş aynen ben her zaman hayırlısını diliyorum ve Rabbimden istiyorum.
