-
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
İleride pişman olmaktan çok korkuyorum... :(
- Konu Sahibi matilda_
- Başlangıç Tarihi
- 18 Ağustos 2014
- 1.093
- 725
- 163
Annelik sokakta gördüğün tatlı bebeğe agu bugu yapmak gibi bir şey değil maalesef. Her an her dakika dibinde olman gereken, bakacak birine her zaman ihtiyaç duyacağın, çoğu zaman kendinle ilgilenmeye zamanın kalmayacak bir şey. Ben de önümüzdeki 20 yıl düşünmüyorum. Bence sen de acele etme daha gençsin.
Bem tek çocuğum ve büyüdüm genç kız oldum hiç çocuk sevmedim öyle bebekler benim için çok önemli değildi. Yada bir tanıdığım hamile diyelim hiç umrumda olmazdı. Aman çocuğu olacak işte gibi bir duyguydu içimdeki. Eşimle lisede tanıştım üniversite bittikten 5 yıl sonra evlendim ama evlilik hayallerimde hiç çocuk yoktu. Yani bir çocuğun kucağımda kalma süresi en fazla 15 saniye idi. Hiçte haz etmezdim. Çok çok güzel bir çocuk olacak yada çok fırlatma kendini sevdirmeyen bir çocuk olacak onu severdim ama uzaktan. 2 yıl geçti eşim çocuk istiyor ben sürekli erteliyorum her ay regli dönemi geliyor çocuk yok bende bir sırıtma. Derken ya niye olmuyor bh çocuk benim çocuğum olmıycakmı yoksa diye telaşa düştüm ve yolda gördüğüm çocuklara özenerek bakmaya başladım. Sonra çok şükür hamile olduğumu öğrendim. Ya ne mucizevi bir şey. Içimde can var. O dışarı çıkacak kucağıma alıcam öpüp koklıycam. Ve oğlum doğar.
Yahu bir çocuk bukadar mı çirkin olur arkadaş. Tabi sonradan eski resim videolara bakınca anladım. Birde oğlumda bir gariplik vardı doğduğunda üst dudağı sanki 2 tane ydi biri ağzında iken diğeri dışarda garipti ama o dünyanın en en en güzel canlısıydı benim için. Sabaha o garip dudak bal dudak oldu ama. Bizimkinin lakabı baldudak.Zaten büyüdükçe çirkin ördek yavrusu misali Kuğu oldu. Eski resimleri ne bakınca bu çocuk biyerde değişti mi acaba dersin.
Birkere hiç bir hobimden vazgeçmedim. Onunla beraber yeni hobiler keşfettim. Ben nefret ederdim bir anne oy senin şurası yerim oy sana kurban olurum falan diye vurgulu vurgulu söyleyince ıyyyk derdim. İstemsiz bende söyler oldum ilk zamanlar kendimi yadırgadım ama .
Şimdi ya hiç farketmez sümüklüymüş, pişmiş, çirkinmiş, yaramazmış hepsini seviyorum yaaa.
Bir tanıdık hamile mi ay ona ne yapacağımı bilmiyorum. Geçen misafir geldi biri hamile dört döndüm etrafında mucize o ya. Bir Melek taşıyor bedeninde.
Yani bendeki süreç böyle oldu ama kesin olarak istemiyorsanız yapmayın. Hamilelik neyse ama lohusa döneminde çok kötü olursunuz. Her yolunda gitmeyen şeyi belki bebek yüzünden diye düşünürsünüz. Size baskı yazıyorsa eşiniz yüzünden diye eşinize diş bilersiniz.
Ayrıca erkek çocuklarından çocuk sevmemeyi geçtim nefret ederdim. Doktora gittim eee dedi doktor mükafatım ne olacak. Dedim kız olursa dileyin benden ne dilerseniz erkek olursa hiçte bişey beklemeyin (ay ne günaha girmişim)
ama adam bana erkek dedi ya sanki ben erkek çocuk istiyordum yıllarca bukadar mı sevinir bir insan . Koştum Mobilyacıya erkek için beşik bakıyorum hevesle . Erkek oyuncakları inanılmaz keyif veriyor bana.
Böyle işte ama şimdi bu olumsuz hallerin hiç biri yok bende. Her çocuğu seviyorum hemde baya seviyorum
Yahu bir çocuk bukadar mı çirkin olur arkadaş. Tabi sonradan eski resim videolara bakınca anladım. Birde oğlumda bir gariplik vardı doğduğunda üst dudağı sanki 2 tane ydi biri ağzında iken diğeri dışarda garipti ama o dünyanın en en en güzel canlısıydı benim için. Sabaha o garip dudak bal dudak oldu ama. Bizimkinin lakabı baldudak.Zaten büyüdükçe çirkin ördek yavrusu misali Kuğu oldu. Eski resimleri ne bakınca bu çocuk biyerde değişti mi acaba dersin.
Birkere hiç bir hobimden vazgeçmedim. Onunla beraber yeni hobiler keşfettim. Ben nefret ederdim bir anne oy senin şurası yerim oy sana kurban olurum falan diye vurgulu vurgulu söyleyince ıyyyk derdim. İstemsiz bende söyler oldum ilk zamanlar kendimi yadırgadım ama .
Şimdi ya hiç farketmez sümüklüymüş, pişmiş, çirkinmiş, yaramazmış hepsini seviyorum yaaa.
Bir tanıdık hamile mi ay ona ne yapacağımı bilmiyorum. Geçen misafir geldi biri hamile dört döndüm etrafında mucize o ya. Bir Melek taşıyor bedeninde.
Yani bendeki süreç böyle oldu ama kesin olarak istemiyorsanız yapmayın. Hamilelik neyse ama lohusa döneminde çok kötü olursunuz. Her yolunda gitmeyen şeyi belki bebek yüzünden diye düşünürsünüz. Size baskı yazıyorsa eşiniz yüzünden diye eşinize diş bilersiniz.
Ayrıca erkek çocuklarından çocuk sevmemeyi geçtim nefret ederdim. Doktora gittim eee dedi doktor mükafatım ne olacak. Dedim kız olursa dileyin benden ne dilerseniz erkek olursa hiçte bişey beklemeyin (ay ne günaha girmişim)
ama adam bana erkek dedi ya sanki ben erkek çocuk istiyordum yıllarca bukadar mı sevinir bir insan . Koştum Mobilyacıya erkek için beşik bakıyorum hevesle . Erkek oyuncakları inanılmaz keyif veriyor bana.
Böyle işte ama şimdi bu olumsuz hallerin hiç biri yok bende. Her çocuğu seviyorum hemde baya seviyorum
- 25 Mayıs 2011
- 2.158
- 326
- 163
Ben de sizinle aynı dertten muzdaribim. Ama benim için işler biraz farklı.
30 yaşındayım. Hiç çocuğum olsun istemedim, hayal kurmadım. Abimin çocukları olana kadar çocuk sevmezdim. Aglaması bağırması şımarması hepsi batardı. Yeğenlerim olduktan sonra anneme hep şu soruyu sordum "bunun üstüne bir sevgi olabilir mi? Bir cocugu bu kadar sevebilecegimi hic bilmezdim" kendi çocugun olursa anlarsın bunun üzerindekiyi sevgiyi der hep... O kadar seviyorum ki onları alip bagrima basip orada gezesim var gun boyu. Canımı veririm. Artik kulagimin dibinde de bagirsalar ay ne tatli bagiriyorsun sen diyorum...
Onlara olan sevgimden dolayı hep beni anaç diye nitelendirdi yakınlarım.
Ama benim hayallerim vardı. Parasütle atlayacaktım, dunyayi gezecektim, dalis yapacaktim, Norveç'te kamp kuracaktım... ikinci universiteye hazirlaniyorum simdi hukuk okumak icin...
Gel gelelim 3 ay bitmek bilmeyen kanamamdan dolayi doktora gittim. Hormon testlerim yerlerde sürünüyordu. Doktor bana "erken menopoza gireceksin. Çocuğun hiç olmayabilir. Tup bebek denemesine baslamalisin hemen." dedi.
Bu ay reglim gecikince hamile oldugumu sandim. Belirtiler tutuyordu ama idrar testine gore degilmisim.
Simdi ben de sizin gibi ya pisman olursam korkusunu yasiyorum ama cevre baskisi ve esimin istegi icin korunmuyorum. Cocugum olmazsa uzulmem diyorum ama olursa pisman olmaktan korkuyorum. Ama bu ara hep sunu diyorum erken menopozdansa cocugum olmasini tercih ederim. Neden? Cunku reglim cok gecikti. Bu hamilelik belirtisi degilse menopoz belirtisi. Ve ben 30 yasimda menopoza girmek istemiyorum
30 yaşındayım. Hiç çocuğum olsun istemedim, hayal kurmadım. Abimin çocukları olana kadar çocuk sevmezdim. Aglaması bağırması şımarması hepsi batardı. Yeğenlerim olduktan sonra anneme hep şu soruyu sordum "bunun üstüne bir sevgi olabilir mi? Bir cocugu bu kadar sevebilecegimi hic bilmezdim" kendi çocugun olursa anlarsın bunun üzerindekiyi sevgiyi der hep... O kadar seviyorum ki onları alip bagrima basip orada gezesim var gun boyu. Canımı veririm. Artik kulagimin dibinde de bagirsalar ay ne tatli bagiriyorsun sen diyorum...
Onlara olan sevgimden dolayı hep beni anaç diye nitelendirdi yakınlarım.
Ama benim hayallerim vardı. Parasütle atlayacaktım, dunyayi gezecektim, dalis yapacaktim, Norveç'te kamp kuracaktım... ikinci universiteye hazirlaniyorum simdi hukuk okumak icin...
Gel gelelim 3 ay bitmek bilmeyen kanamamdan dolayi doktora gittim. Hormon testlerim yerlerde sürünüyordu. Doktor bana "erken menopoza gireceksin. Çocuğun hiç olmayabilir. Tup bebek denemesine baslamalisin hemen." dedi.
Bu ay reglim gecikince hamile oldugumu sandim. Belirtiler tutuyordu ama idrar testine gore degilmisim.
Simdi ben de sizin gibi ya pisman olursam korkusunu yasiyorum ama cevre baskisi ve esimin istegi icin korunmuyorum. Cocugum olmazsa uzulmem diyorum ama olursa pisman olmaktan korkuyorum. Ama bu ara hep sunu diyorum erken menopozdansa cocugum olmasini tercih ederim. Neden? Cunku reglim cok gecikti. Bu hamilelik belirtisi degilse menopoz belirtisi. Ve ben 30 yasimda menopoza girmek istemiyorum
- 2 Aralık 2013
- 2.460
- 2.493
- 448
- 28 Mart 2014
- 1.783
- 1.507
- 198
bence yaşamak istediklerinizi yaşayın evliliğiniz otursun ve siz istediğinizde çocuk yapın benim yşaım 29 ama evliliğimin 8. yılında hamile kaldım o arada eşimle bütçemiz dahilince isteediğimizi yaptık ama ben yeğenlerimi çok seven çocuk seven biriyim ama sorumluluğu ve doğum beni korkutuyordu ama şimdi onun bana bakışı gülüşü çok güzel bir duygu inan onun ayak parmaklarının şekli uzn kısalığı yumukluğu babasının ayağının küçüğü eşimle inceleyip inanamıyoruz allahım nasıl bir hikmek bu diye sorumluluk kısmına gelince gerçekten zor ortalama herkezin dediğine göre 3 yıl ben daha 8.aydayım kendinden geçip hayatı ona göre yaşamalısın sorna uykusu düzeni oluşmuş oluyor ama bir ömür süren bir sorumluluk tabikide ama çok büyük bir haz daha önce hiç tatmadığın bir duygu.bana sorarsan gerçekten bu duyguyu tatmadığına pişman olursun mükemmel bir şey ama dediğim gibi gez toz doymak istediğin herşeye doy .
- 14 Mart 2013
- 7.564
- 3.674
- 448
çoğu kadın kendini anne olmak için varolmuş hissettiği için tepkilerden çekinmiş haklı olarak konu sahibi, sana katılıyorum her bu konu açıldığında da çok eleştiriliyorum ama pek de umrumda değil açıkçası. ben de anne olmak istiyorum ama şuan değil belki sonra kendimi hazır hissettiğim zamanda bana akrabalarım eşime de kv tarafı hep soruyor evlendiğimizden beri çocuk var mı filan diye sanki herkes çocuk yapmak için yaşıyor.
- 29 Eylül 2012
- 4.121
- 753
- 248
Ben garipsemedim yazdıklarını, bir ara bende aşağı yukarı senin gibi düşünüyordum. Ya pişman olursam diyordum.
Anne değilim henüz bu arada. Yardımcı olamayacağım sana ama yazmak istedim.
Ben eskiden düşünüyordum ama bir kızım olsun ileride diye.
Evlenince eşime 2 yıl çocuk istemem diye pazarlık yaptım resmen.
Evlendim 2 yıl oldu, artık istiyorum ama şuan ses yok.
Hala az da olsa senin gibi düşünüyorum ama çocuk olunca hayatım zorlaşacak mı diye.
Bir yanım çok istiyor (eşim için, çevre baskısı falan filan) bir yanım da tereddütlü hala.
Genel olarak hepimiz çocuk olunca mutlu da olabilirz, mutsuz da.
Zamana bırak, çok fazla düşünme, hayatta her şey planladığımız gibi olamaz değil mi?
Sen ne kadar düşünsen de kader bildiğini yapar.
Anne değilim henüz bu arada. Yardımcı olamayacağım sana ama yazmak istedim.
Ben eskiden düşünüyordum ama bir kızım olsun ileride diye.
Evlenince eşime 2 yıl çocuk istemem diye pazarlık yaptım resmen.
Evlendim 2 yıl oldu, artık istiyorum ama şuan ses yok.
Hala az da olsa senin gibi düşünüyorum ama çocuk olunca hayatım zorlaşacak mı diye.
Bir yanım çok istiyor (eşim için, çevre baskısı falan filan) bir yanım da tereddütlü hala.
Genel olarak hepimiz çocuk olunca mutlu da olabilirz, mutsuz da.
Zamana bırak, çok fazla düşünme, hayatta her şey planladığımız gibi olamaz değil mi?
Sen ne kadar düşünsen de kader bildiğini yapar.
- 29 Ekim 2007
- 2.174
- 1.026
- 698
- 41
ilk bebeğimde 25 yaşındaydım ve plansız bir gebelilkti kardeşlerim dışında hiçbir çocuğu kucağıma alıp sevmemiştim 9 ay hamileliğim boyunca bebeğe adapte olamadım karnım fazla büyüsün istemedim doğuma giderken sedyede bile Allahım daha hazır değilim diyordum ameliyattan bir saat sonra oğlumu kucağıma verdiler o anı unutamıyorum sanki kırk yıllık anneydim 3 sene sonra birde kızım oldu..bütün çocuklar benim sanki sokakta ağlayan bir çocuk görsem dayanamıyorum bende ağlıyorum seviyorum...demem o ki bende hazır hissetmeyi bekleseydim hala bekliyor olacaktım bambaşka bir boyuta geçtim
- 11 Şubat 2014
- 1.210
- 1.328
- 158
Bence de henüz yaşınız çok geç değil, en azından sağlıklı bir karar almak için 2-3 sene daha bekleyebilirsiniz. Dediğiniz gibi bu biraz çocuk sevmekle alakalı. Ben bekarım, ama daha küçüklüğümden beri bebeklere çıldırıyorum. Kardeşim doğduğunda delirmiştim mutluluktan. Şimdi de yolda gördüğüm bebekleri bile severim. Böyle düşününce kendi çocuğumu nasıl seveceğimi hayal edemiyorum. Benimki ne kadar doğalsa sizinki de o kadar doğal. Etrafınızdan gelen tepkilere aldırmadan kendi hayatınızı yaşayın, bu sizin hayatınız sizden başka hiç kimse söz sahibi değil...
- 16 Temmuz 2010
- 19.693
- 55.172
- 798
Çocuk istemiyor diye kimse kimseyi suçlayamaz ama evlat başka birşey....
Hayatım boyunca hiçkimsenin pırttt sesine sevineceğimi düşünmezdim insan kimin gaz çıkarmasından mutlu olurki yada yeni çıkan minicik dişiyle göğüs ucunu kemirmesinden
Uyumasını 4 gözle bekleyip uyurken özlediğin birşey evlat.
Hayatım boyunca hiçkimsenin pırttt sesine sevineceğimi düşünmezdim insan kimin gaz çıkarmasından mutlu olurki yada yeni çıkan minicik dişiyle göğüs ucunu kemirmesinden
Uyumasını 4 gözle bekleyip uyurken özlediğin birşey evlat.
- 25 Mart 2012
- 18.080
- 43.173
- 798
Güzel :) Ben de şöyle katılıyorum: Çocuğum olmadan ben hiçim demenin, kocam, sevgilim olmadan bir hiçim demekten çok da farkı yok bence. Tamam, annelik gerçekten kutsal da, eğer sizin varlığınızın tek başına bir anlamı yoksa, başka bir varlığa bişey katabilmeniz de mümkün olmaz diye düşünüyorum.
@ Konu sahibine ; bence bu şekilde bir yere ulaşmanız zor. 100 tane pro- annelik veya aksi yorum alsanız da, buradan sizin durumunuza bir genelleme yapamazsınız. Her çift kendi adına karar vermeli. Çocukları yok ama 30 yılı devirmelerine rağmen birbirlerine bakarken hala gözleri parlayan çiftler de biliyorum, çocuklarıyla mutlulukları pekişen çiftlerde.
- 26 Ekim 2013
- 1.801
- 1.398
- 198
Ben de çocuk olunca ebeveynlerin hayatlarından tamamen feragat etmesi gerekliliğini anlayamıyorum. Bebek olunca gezemeyeceksiniz kuralını kim koyuyor? Tamam bebeğin ilk zamanlarında biraz kısıtlanabilirsiniz bu bir gerçek ama herkes 7/24 geziyor mu sanki? Bir de genelimizin sahip olduğu bazı yargıları ben hiç anlayamıyorum. İlla ki 35-40 yaşına kadar mı hayattan zevk alır insan? Sonrasında zevk alamaz mı?
Burada en önemli nokta bence kendinizi ve eşinizi tanımanız. Zorluklar karşısındaki tepkilerinizi bir düşünün. Üstesinden gelebiliyor musunuz? Sadece bir bebeğe ben bakabilir miyim derseniz bence vereceğiniz yanıt çok sağlıklı olmaz. Çünkü birisi kendisine gereksiz yere çok güveniyordur sonunda bakamaz ama başka biri de aslında üstesinden gelebileceği halde diğer konularda olduğu gibi kendisine güvenmez ama yapabilecektir.
Burada en önemli nokta bence kendinizi ve eşinizi tanımanız. Zorluklar karşısındaki tepkilerinizi bir düşünün. Üstesinden gelebiliyor musunuz? Sadece bir bebeğe ben bakabilir miyim derseniz bence vereceğiniz yanıt çok sağlıklı olmaz. Çünkü birisi kendisine gereksiz yere çok güveniyordur sonunda bakamaz ama başka biri de aslında üstesinden gelebileceği halde diğer konularda olduğu gibi kendisine güvenmez ama yapabilecektir.
- 23 Kasım 2010
- 2.020
- 6.589
- 198
Haklisiniz, caps lock acik yazdiginiza ve unlem koydugunuza gore aksi dogru olamaz zira.
- 13 Şubat 2013
- 386
- 153
- 63
Anne değilim fakat hazır değilseniz zaten yapmayın siz mutsuz olurszunuz. Ben sadece yaşamın kısıtlanması konusunda örnek vermek için yazıyorum. Tanıdıklarım var anne olmadan önce nasıl hafta sonu gezi kaçamağı yapıyorlarsa şimdi bunun bebekle eğlenceli hale getiriyorlar.Tek fark otele 2 değil 3 kişi gidiyorlar. İlk aylarda evet sıkıntı olur belkide ama sizin eğlencenize onu da katarsınız.
- 18 Kasım 2014
- 889
- 1.076
- 128
- 39
29 yaşındayım 3 yıllık evliyim ve çocuk düşünmüyorum yakın zamanda allah bozmasın gayet rahatım ve bu hayatımdan mutluyum.
cocuk eksikliği hiç hissetmiyorum. Esim de acele etmiyo. Gittiği yere kadar artık
Yapmazsam pişman olurum diye herkes gibi düşünüyorum ama hayatta hiç mi pişmanlıklarımız yok yani ?
Cocuk yapmadım diye yaşadıgım pişmanlık beni öldürür mü ?
Tamm pişman oldum diyelim , ne kadar kötü olabilr ki?
En yoğun pişmanlık artık çocuğunn olmayacağı yaşa geldiğinde ortaya çıkar , 45lerde filan . E ben o zaman pişmanolsam , hayatım mahvolsa pişmanlıktan kaç yaşına kadar yaşarım ki zaten ?
İnsanlar 60 yaşlarında hayattana artık bişey beklememeye başlıyo ,
Bayramlarda özel günlerde biraz ağlarım geçer .
Sanki cocugu olanlar omyaşlarda ne yapıyor olacak ki ? Hergünleri cennette bir gün mü olacak ?cocukları hergün arayıp sorup her türlümyannda mı olacak ?
Çocuk yapıp pişman olmak cookkk daha kötü birşey
Çocuk yapmamanın en kötü tarafı konu sahibinin de bahsettiği mahalle baskısı, herkesin derdı bizim çocuk
beni doğurtmadan milletin gözüne uyku girmiyo sanki
Kayınvalidemin bi komşusu geçenlerde sokakta gördü beni , nasılsın iyimisin hayat nası gidiyo falan filan sormak yok ,"senin bebeği ne zaman sevecez ?diyo kadın
Sonuç , cok kafaya takmamak lazım, allah yazdıysa zaten olacak, biz yapmıuoruz ki çocuğu Allah yaratıyo
cocuk eksikliği hiç hissetmiyorum. Esim de acele etmiyo. Gittiği yere kadar artık
Yapmazsam pişman olurum diye herkes gibi düşünüyorum ama hayatta hiç mi pişmanlıklarımız yok yani ?
Cocuk yapmadım diye yaşadıgım pişmanlık beni öldürür mü ?
Tamm pişman oldum diyelim , ne kadar kötü olabilr ki?
En yoğun pişmanlık artık çocuğunn olmayacağı yaşa geldiğinde ortaya çıkar , 45lerde filan . E ben o zaman pişmanolsam , hayatım mahvolsa pişmanlıktan kaç yaşına kadar yaşarım ki zaten ?
İnsanlar 60 yaşlarında hayattana artık bişey beklememeye başlıyo ,
Bayramlarda özel günlerde biraz ağlarım geçer .
Sanki cocugu olanlar omyaşlarda ne yapıyor olacak ki ? Hergünleri cennette bir gün mü olacak ?cocukları hergün arayıp sorup her türlümyannda mı olacak ?
Çocuk yapıp pişman olmak cookkk daha kötü birşey
Çocuk yapmamanın en kötü tarafı konu sahibinin de bahsettiği mahalle baskısı, herkesin derdı bizim çocuk
beni doğurtmadan milletin gözüne uyku girmiyo sanki
Kayınvalidemin bi komşusu geçenlerde sokakta gördü beni , nasılsın iyimisin hayat nası gidiyo falan filan sormak yok ,"senin bebeği ne zaman sevecez ?diyo kadın
Sonuç , cok kafaya takmamak lazım, allah yazdıysa zaten olacak, biz yapmıuoruz ki çocuğu Allah yaratıyo
- 24 Mart 2014
- 1.193
- 538
- 128
ama tek başına verilecek bir kara değil bu, herkes istemiyorsan yapma diyor ama; eşin baba olmak isterse sırf kendin için onun elinden bu mutluluğu alabilecek misin? sırf sen karnında taşıyacaksın diye sana ait bir karar olmamalı..bende işin bu boyutundan da düşünmeni tavsiye ederim.çünkü, sanki tek başına bir hayatın var, evlilik düşünmüyorsun ve günün birinde acaba sperm bankasından yararlanarak çocuk yapsam mı düşüncesinde bir insan gördüm seni..
- 21 Eylül 2012
- 1.502
- 1.672
- 158
sizin durumunuz bir yanım istiyor bir yanım istemiyor olsa, buradan fikirler size yardımcı olabilir belki ama siz anladığım kadarıyla "istemiyorum ama elalem ne der ve pişman olur muyum?"diyorsunuz. şu anda istemiyorsanız hiç girişmeyin bu işlere. dediğiniz gibi bir çok isteğinize engel olabilir çocuk, bakışınıza göre.
daha 31 yaşında imişsiniz. 35 hatta bazen 40'a kadar yolu var. bu durum başkalarının demesiyle ya da "ilerde pişman olabilirim, yapiim de bir kenarda dursun" demekle olmuyor. mutsuz anne de ne yaparsa yapsın mutlu çocuklar yetiştiremez sanırım.
rahat olun. aceleye gelmez bu işler.
Not: forumda sıklıkla gördüğüm "annelik kutsal değildir" temalı yazılar yazan arkadaşlar, siz istemiyorsunuz diye bu mükemmel durumu kutsiyetten çıkaramayacağız ne yazık ki. ister inanın ister inanmayın, kutsal ve mucizevi bir şeydir annelik. Anne olmadan önce de böyle düşünüyordum.
daha 31 yaşında imişsiniz. 35 hatta bazen 40'a kadar yolu var. bu durum başkalarının demesiyle ya da "ilerde pişman olabilirim, yapiim de bir kenarda dursun" demekle olmuyor. mutsuz anne de ne yaparsa yapsın mutlu çocuklar yetiştiremez sanırım.
rahat olun. aceleye gelmez bu işler.
Not: forumda sıklıkla gördüğüm "annelik kutsal değildir" temalı yazılar yazan arkadaşlar, siz istemiyorsunuz diye bu mükemmel durumu kutsiyetten çıkaramayacağız ne yazık ki. ister inanın ister inanmayın, kutsal ve mucizevi bir şeydir annelik. Anne olmadan önce de böyle düşünüyordum.
