ikinci üyelikle yeni konu...

merhaba hanımlar, başlıktan anlaşılacağı üzere ben şuan ikinci üyelikle konu açıyorum. (bir adminimizin izniyle) yeni üyelik alamadım eski bir üyeliğim varmış eski mail adresime kayıtlı ondan yazmaya karar verdim. şimdiden , zaman ayırıp da okuyan herkes; hakkınızı helal edin zira uzun olacak..
aslında uzun yazıp sıkmak da istemiyorum ama bu bi nevi içimi dökmek olacak.. merak etmeyin elimden geldiğince noktalamalara ve paragraflara uyarak yazacağım..
şimdi esas sorunuma gelelim , benim sorunum eşim. yani aslında sorunu olan ben değilim. çünkü çok uğraşıyorum düzelsin diye. ama olmuyo artık ben de inceldiği yerden kopsun diyorum ama o incelen yer neresi işte onu bilemiyorum.. ya da kopacağı zaman ne yapmak lazım..

baştan anlatmaya çalışayım.
eşimle arkadaş ortamında tanıştık ben yanlız yaşıyodum, bi süre sonra aynı eve çıktık. aradan altı ay geçtikten sonra da evlendik. ailem ailesi , herşey iyiydi başta çünkü ben kimseden hiçbi şey istemedim. ne ailemi zora sokmak ne de onun ailesini.. ama benim ailem nerden baksanız 20 milyar masraf yapmışlardır ki elde yok avuçta yok hallerinde bile.. ama şimdi görüyorum ki ne büyük hata etmişim o taraftan istememekle.. bebeğim var şimdi onların bi çorabı yok çocuğun ayağında.. ama sorsan ölürler özledik diye ağlarlar (kv)
ben hazırlık aşamasında zahmet olmasın masraf çıkmasın diye evlendiğimizde eski koltuklarımızda oturmayı düşünürken eşimin ailesi ev eşyalarını yenilediler. yani varmış da yokmuş. bi de ben ne istersem istiyim eşim ödeyecekti, eşime acıdığımdan istemedim çok şey.. üç bilezik takıcaktı ailesi iki bilezik takıldı ama inanın yoktu gözümde hala da yok. bilezik mi istiyorum elim ayağım tutuyo çalışır alırım kendime.
ama eşim.. sanki ailesi mükemmelmiş de benim ailemde problem varmış gibi konuşur oldu kavgalarda , sırf beni yaralamak için..

annesi babası ; vizyonsuz görgüsüz insanlar. hakaret için söylemiyorum hakikaten öyleler adap yok görgü yok utanmak yok.. evlerinde bi kap yemek pişmez herkes ne bulursa yer hazır söylenir falan, pazar market görülmez, misafire yemek saatinde de gelseler aç mısın denir ki gelen aç değilim desin de bi çayla geçiştirilsin diye, küçük bi çocuk var evde (kv torun bakıyor) evin heryerinde sigara içilir çocuğun yanında içki içilir bi an deli gibi şımartılır bi an sonra dövülür sonra tekrar çağırılıp öpülür, çocuğun psikolojisi de normal değil yani.. bir sürü şey var daha ama konu uzar.. ama tabi ki eşime göre mükemmeller..

hadi öyle olsunlar tamam mükemmel senin ailen kabul edelim, benim aileme neden çamur atıyosun ? tek bi neden var biz nişanlıyken annemlere giderdik bazen oturmaya bi seferinde babam gidip yatak odasına yattı beli ağrıyodu diye. bu sebep. o zamanki olayı şimdi kavgalarda açıyo nasıl bırakmış damadını salonda öyle. yahu adam hasta.. senin baban gibi ayağını uzatıp senin yanında mı yatsaydı ?

neyse benimle olan sorunlarına geleyim..
unutkanmışım... evet var bende unutkanlık deli gibi hem de.. en basiti gözüme gözlük taktığımı unutup ararım etrafta siz ordan hesab edin.. ama bu bir kişilik bozukluğu mudur yahu siz söyleyin bana.. gerizekalılık mıdır ? "insan bile değilsin , anne olamazsın" laflarını hak etmek midir ?

dayağı hak ediyomuşum... "ben sana ne yaptım ne dedim ki bu kadar bağırıyorsun ne bu öfken" demem bile dayak sebebi ona göre.. evet malesef ki var öyle bir huyu da.. ve evet kahretsin ki ilk yaptığında (ki öyle bi tokat da değildi morluklar şişlikler şeklinde) annemin evine gittiğimde dönmemeliydim biliyorum aptallık bende.. hamileyken bile yaptı şimdi çocuğum kucağımdayken bile yapıyor.. ben hak etmiş miyim dayağı ?
annesiyle telefonda tartışır gelir benden alır hıncını... babasının borçları yüzünden sinirlenir gelir benden çıkarır hıncını.. bebeğim küçükken gazlı bi bebekti ona sinirlenir bi problem var diye bağırır çağırır benden çıkarır yine...

şimdi ki yeni modası da "al pılını pırtını , defol babanın evine git" cümlesi oldu.. ve; annenle anlaşamıyyosun ondan ayrı eve çıkmışsın kimse sevmiyo seni oraya da sığamazsın bana mecbursun lafları.. öyle kanıma dokunuyo ki..
boşanma davası açsam bebeğimle nereye gidicem ? eşim haklı bi konuda evet annem arkamda olmaz çünkü bana kızgındı zamanında ayrı eve çıktığım için. şimdi bazen anlıyo görüyo ki kavga etmişiz, diyo ki bana ben x'i tanımam seni bilirim bana asilik ettin şimdi kocana da ediyosundur.. halbuki yapmıyorum yemin ederim.. ben ya ben.. dışardan görenin imrendiği ben.. öyle ezildim sindim ki..
tek kelime cevap vermediğim zamanlar oldu odadan çıkıp başka odaya gittiğim.. ama yine aynı yine aynı.. kavgaların sonu dayak hırpalama "seni boşıycam ananın evine gidiceksin" oluyo.. tamam git dava aç adliye orada diyorum sen gidiceksin bu evden sen dava açıcaksın diyo..

eskiden çocuğunu al git derdi çarşamba günü olan kavgada çocuğu bile hak etmiyosun sen onu da alıcam dedi.. çocuğu hak etmemek nasıl bi cümledir Allah aşkına söyleyin benim içim gidiyo oğluma saçının teli incinse ben ölüyorum.. nasıl alabilir oğlumu benden ?
seni sevmiyorum ölene kadar da sevmiycem dedi.. sevme senin sevgine muhtaç değilim ben dedim..
sevgiye muhtaçmışım işte en son kavgada bunu söyledi.. ailemden ondan arkadaşlarımdan kimseden sevgi görmemişim.. hak da etmiyomuşum zaten belki içinizden bana salaksın sen diyen çıkacak ama inanın dayaktan bile daha çok ağırıma gitti hala yazarken içleniyorum... belki de yaşadığım herşey toplanıp birikti de ben buna patlayıp ağlıyorum.. bilmiyorum..

eskiden barışırdık anında özür dilerdi yalvarırdı elim kırılsın kolum kopsunlar havada uçardı şimdi midem almıyo o barışmaya yeltense bile uzak tutuyorum kendimi..

ben de artık sevmiyorum sanırım... evet çok sevdim deli gibi ama bitirdi.. tüketti beni..

böyle böyle sorunlar... aklıma gelmeyen bissürü küçük şeyi büyütüp sorun yapan bi eş..
sorularınızı cevaplarım..
şimdi benim sizlere sorum.. ben ne yapayım nerden başlayayım ?
şimdiden hepinize teşekkür ederim.. hakkınızı helal edin lütfen çok uzun sıkıcı oldu..

sorun sizde değil
eşiniz problemli

darp raporu ve boşanma davası.
annenizle ne kadar anlaşamazsanız anlaşamayın. asla bu adam gibi olamaz.
sizden anne olmamak değil de bu adamdan baba olmaz.
yazık çocuğunuza da size de..

zormus yasadiklarin. alllah kolaylik versin. zamaninda "karsi taraf sikintiya dusmesin " dememek gerektigini ben bu siteden ogrendim. "cslisiyorum cok sukur elim ayagim tutuyo " diyenleri de bu sitede gordum. anladim ki degerli olmak icin karsi taraf birakacaksin sikinti yasamaliymis. yoksa ezermis. bunlar kisisel dusuncem. senin konuna gelince keske annen arkanda durabilse de daha guclu oldugunu gorsen.

yarıya kadar okudum içim daraldı nasıl bir eşiniz var sizin öyle.bu ne size eş ne çocuğuna baba olur.vasıfsız şey

Yüce Allah yar ve yardımcınız olsun böyle bir kişiyle hayat geçmez çoktan telafisi olmayan hatalar yapılmış bu evlilikte peki ailenizin yanına gitme durumunuz yok anneniz tarafından dediğiniz gibi bir lafla karşılaşmanız muhtemel anne yüreğidir belki farklı düşünür anlatsanız ya da size başka yardım edecek kardeşiniz, tanıdığınız falan var mı?

böyle aşkın ızdırabına başlarım.
bu ne ya?
darp raporunu neden almıyorsun?
neden bu herife katlanıyorsun

Ee zamaninda tek yssamissiniz yine yaparsiniz size tutan ne, nafakada vermek zorunda onunlada cocugu krese vs yollarsiniz, sizde calisirsiniz bi yandan..

Kırıcı olmamak adına yorumumu sildim Allah sabır versin diyim

brokenhearted .!.:

merhaba hanımlar, başlıktan anlaşılacağı üzere ben şuan ikinci üyelikle konu açıyorum. (bir adminimizin izniyle) yeni üyelik alamadım eski bir üyeliğim varmış eski mail adresime kayıtlı ondan yazmaya karar verdim. şimdiden , zaman ayırıp da okuyan herkes; hakkınızı helal edin zira uzun olacak..
aslında uzun yazıp sıkmak da istemiyorum ama bu bi nevi içimi dökmek olacak.. merak etmeyin elimden geldiğince noktalamalara ve paragraflara uyarak yazacağım..
şimdi esas sorunuma gelelim , benim sorunum eşim. yani aslında sorunu olan ben değilim. çünkü çok uğraşıyorum düzelsin diye. ama olmuyo artık ben de inceldiği yerden kopsun diyorum ama o incelen yer neresi işte onu bilemiyorum.. ya da kopacağı zaman ne yapmak lazım..

baştan anlatmaya çalışayım.
eşimle arkadaş ortamında tanıştık ben yanlız yaşıyodum, bi süre sonra aynı eve çıktık. aradan altı ay geçtikten sonra da evlendik. ailem ailesi , herşey iyiydi başta çünkü ben kimseden hiçbi şey istemedim. ne ailemi zora sokmak ne de onun ailesini.. ama benim ailem nerden baksanız 20 milyar masraf yapmışlardır ki elde yok avuçta yok hallerinde bile.. ama şimdi görüyorum ki ne büyük hata etmişim o taraftan istememekle.. bebeğim var şimdi onların bi çorabı yok çocuğun ayağında.. ama sorsan ölürler özledik diye ağlarlar (kv)
ben hazırlık aşamasında zahmet olmasın masraf çıkmasın diye evlendiğimizde eski koltuklarımızda oturmayı düşünürken eşimin ailesi ev eşyalarını yenilediler. yani varmış da yokmuş. bi de ben ne istersem istiyim eşim ödeyecekti, eşime acıdığımdan istemedim çok şey.. üç bilezik takıcaktı ailesi iki bilezik takıldı ama inanın yoktu gözümde hala da yok. bilezik mi istiyorum elim ayağım tutuyo çalışır alırım kendime.
ama eşim.. sanki ailesi mükemmelmiş de benim ailemde problem varmış gibi konuşur oldu kavgalarda , sırf beni yaralamak için..

annesi babası ; vizyonsuz görgüsüz insanlar. hakaret için söylemiyorum hakikaten öyleler adap yok görgü yok utanmak yok.. evlerinde bi kap yemek pişmez herkes ne bulursa yer hazır söylenir falan, pazar market görülmez, misafire yemek saatinde de gelseler aç mısın denir ki gelen aç değilim desin de bi çayla geçiştirilsin diye, küçük bi çocuk var evde (kv torun bakıyor) evin heryerinde sigara içilir çocuğun yanında içki içilir bi an deli gibi şımartılır bi an sonra dövülür sonra tekrar çağırılıp öpülür, çocuğun psikolojisi de normal değil yani.. bir sürü şey var daha ama konu uzar.. ama tabi ki eşime göre mükemmeller..

hadi öyle olsunlar tamam mükemmel senin ailen kabul edelim, benim aileme neden çamur atıyosun ? tek bi neden var biz nişanlıyken annemlere giderdik bazen oturmaya bi seferinde babam gidip yatak odasına yattı beli ağrıyodu diye. bu sebep. o zamanki olayı şimdi kavgalarda açıyo nasıl bırakmış damadını salonda öyle. yahu adam hasta.. senin baban gibi ayağını uzatıp senin yanında mı yatsaydı ?

neyse benimle olan sorunlarına geleyim..
unutkanmışım... evet var bende unutkanlık deli gibi hem de.. en basiti gözüme gözlük taktığımı unutup ararım etrafta siz ordan hesab edin.. ama bu bir kişilik bozukluğu mudur yahu siz söyleyin bana.. gerizekalılık mıdır ? "insan bile değilsin , anne olamazsın" laflarını hak etmek midir ?

dayağı hak ediyomuşum... "ben sana ne yaptım ne dedim ki bu kadar bağırıyorsun ne bu öfken" demem bile dayak sebebi ona göre.. evet malesef ki var öyle bir huyu da.. ve evet kahretsin ki ilk yaptığında (ki öyle bi tokat da değildi morluklar şişlikler şeklinde) annemin evine gittiğimde dönmemeliydim biliyorum aptallık bende.. hamileyken bile yaptı şimdi çocuğum kucağımdayken bile yapıyor.. ben hak etmiş miyim dayağı ?
annesiyle telefonda tartışır gelir benden alır hıncını... babasının borçları yüzünden sinirlenir gelir benden çıkarır hıncını.. bebeğim küçükken gazlı bi bebekti ona sinirlenir bi problem var diye bağırır çağırır benden çıkarır yine...

şimdi ki yeni modası da "al pılını pırtını , defol babanın evine git" cümlesi oldu.. ve; annenle anlaşamıyyosun ondan ayrı eve çıkmışsın kimse sevmiyo seni oraya da sığamazsın bana mecbursun lafları.. öyle kanıma dokunuyo ki..
boşanma davası açsam bebeğimle nereye gidicem ? eşim haklı bi konuda evet annem arkamda olmaz çünkü bana kızgındı zamanında ayrı eve çıktığım için. şimdi bazen anlıyo görüyo ki kavga etmişiz, diyo ki bana ben x'i tanımam seni bilirim bana asilik ettin şimdi kocana da ediyosundur.. halbuki yapmıyorum yemin ederim.. ben ya ben.. dışardan görenin imrendiği ben.. öyle ezildim sindim ki..
tek kelime cevap vermediğim zamanlar oldu odadan çıkıp başka odaya gittiğim.. ama yine aynı yine aynı.. kavgaların sonu dayak hırpalama "seni boşıycam ananın evine gidiceksin" oluyo.. tamam git dava aç adliye orada diyorum sen gidiceksin bu evden sen dava açıcaksın diyo..

eskiden çocuğunu al git derdi çarşamba günü olan kavgada çocuğu bile hak etmiyosun sen onu da alıcam dedi.. çocuğu hak etmemek nasıl bi cümledir Allah aşkına söyleyin benim içim gidiyo oğluma saçının teli incinse ben ölüyorum.. nasıl alabilir oğlumu benden ?
seni sevmiyorum ölene kadar da sevmiycem dedi.. sevme senin sevgine muhtaç değilim ben dedim..
sevgiye muhtaçmışım işte en son kavgada bunu söyledi.. ailemden ondan arkadaşlarımdan kimseden sevgi görmemişim.. hak da etmiyomuşum zaten belki içinizden bana salaksın sen diyen çıkacak ama inanın dayaktan bile daha çok ağırıma gitti hala yazarken içleniyorum... belki de yaşadığım herşey toplanıp birikti de ben buna patlayıp ağlıyorum.. bilmiyorum..

eskiden barışırdık anında özür dilerdi yalvarırdı elim kırılsın kolum kopsunlar havada uçardı şimdi midem almıyo o barışmaya yeltense bile uzak tutuyorum kendimi..

ben de artık sevmiyorum sanırım... evet çok sevdim deli gibi ama bitirdi.. tüketti beni..

böyle böyle sorunlar... aklıma gelmeyen bissürü küçük şeyi büyütüp sorun yapan bi eş..
sorularınızı cevaplarım..
şimdi benim sizlere sorum.. ben ne yapayım nerden başlayayım ?
şimdiden hepinize teşekkür ederim.. hakkınızı helal edin lütfen çok uzun sıkıcı oldu..

Genişletmek için tıkla...

Hiçbir şey yapamasan dahi bulunduğun ildeki kadın konukevinde 6 ay kalma hakkın var.

iyi de ayrı eve çıktığına göre işin de vardır senin

sevgi açlığını da düzgün yetiştirirsen oğlun giderir ama bu aile ortamında düzgün yetişmez

bırakın kv kp ne almış aileniz ne almış vs vs

aradan bir süre geçmiş çoluk çocuk olmuş hala orda mısınız

babası gidip içerde yatmış; 3 demiş 2 bilezik almış

ikinizin de takıldığı şeyler hatalı

o ailemiz dediğiniz kişileri değiştiremezsiniz ama artık aile siz olmalıydınız sen eşin oğlun

amaa

amasını biliyorsun; adam bir değil, iki değil aklına esince dövmüş

bu konuda tavır net olmalı, kavga edilir; bağırılıp çağırılır, hadi evi-eşyayı kırmasını da kabul ettim; hadi affedelim ilk tokadı da ammmaaa artık sınırı aşmış

boş ver bu adamı ondan bir cacık olmaz; kur kendine bir hayat da çocuğun sonra annem yıllarca çekti ona çok üzülüyorum hayatımız da mahvoldu bu evde diye konular açmasın böyle plarformlarda

Eşinizde biliyor gidemeyeceğinizi sanırım.Bu sebeple adam rahat.Anneniz le değilde babanızla konuşsanız.

Boşanmalısın ve yavrunla beraber kendine yeni bir yol çizmelisin.İşin içinde dayak var,haakret var varda varr herşey var biran önce bu adam dahi diyemeyeceğim şahıstan kurtulmalısın.Şiddet şiddeti doğurur o minicik yavrunda bunları görüp etkileniyordur.

teşekkür ederim yorumlar için kızlar..
darp raporu alınacak kadar değil şiddeti henüz sadece hırpalama tokat belki..
darp raporu alacağım zaman yani ağzımı burnumu patlattığı zaman geçti bi sene oldu hatta..
iki korkum var. ilki ; bebeğimin de büyüyüp onun gibi olması.. çünkü kendisi babasından ne gördüyse onu yapıyo bi karı-kızı yok diyodum belki var da ben bilmiyorum belki de ona daha vakit var diye görüyo bilemiyorum...
ikincisi de; bebeğimi benden almaya kalkması...

evet çalışıyorum ve ben karnım burnumda işe gelip gittim sırf eşim masrafların altında tek başına ezilmesin 10 lira katabilsem ona kardır diye..
zamanında öyle bi insandım ki ben yine sıkıntı yaşardım üstesinden gelirdim. yalnız yaşayıp herşeyimi kendim hallederdim...
ama şimdi bi de bebeğim var.. şuan annem bakıyo çalıştığım için.. boşanma durumu olursa da annem bakar..
aslında annem vicdansız değil elbette boşansam ailem özellikle babam bu yaşadıklarımı bilse beni bi an bırakmaz arkamda durur yani beni sokağa atmazlar ama işte hep "sen hak ettin" imasıyla karşı karşıya kalırsam?
bebeğim bi tarafı eksik mi büyür? cevap basit aslında böyle bi ortamda büyümesindense ayrı ayrı herşeyin ne olduğunu bilerek büyümesi yeğdir.
zira böyle giderse ben eksik kalacağım bebeğimin hayatından çünkü şiddet denen şey azalmıyo hiç..
bi kere başladı mı artarak devam ediyo.
ya eşim bana daha beter bişey yaparsa hiddetlendiği bi anda? bebeğim bensiz kalırsa..

evet, yaşamadan kimse bilemez.
evet, her şey insanlar için.
evet, bir yuva kolay kurulmuyor.
evet aşk, evet sevgi
ama hamileyken, kucağınızda oğlunuz varken dayak yemiş, hırpalanmışsınız ya dünya yansa kabul etmemeliydiniz bunu. saçının teline kıyamadığınız çocuk annesinin dayak yediğini görerek büyüyor. değil saç teli, kalbi paramparça onun. el oğlunun dayağını annenizin lafına, sözüne değişiyorsunuz.

yapacaksanız söyleyeyim. darp raporunuzu alın, davanızı açın, nafaka da isteyin. geçin ananızın evine. kapıdan kovsa, bacadan girin. sığının oraya. biraz dinlenin, iş arayın, çalışın. anneniz bakabilirse baksın yavrunuza, kreş filan... hayatınızı düzene sokun. öyle iç dökmelerle filan olur mu hiç? o yavru güçlü bir annesi olduğunu görsün. babamın anneme azarları arasında büyüdüm ve psikolojim çökük durumda hala. o yavruyu düşünemiyorum.

brokenhearted .!.:

teşekkür ederim yorumlar için kızlar..
darp raporu alınacak kadar değil şiddeti henüz sadece hırpalama tokat belki..
darp raporu alacağım zaman yani ağzımı burnumu patlattığı zaman geçti bi sene oldu hatta..
iki korkum var. ilki ; bebeğimin de büyüyüp onun gibi olması.. çünkü kendisi babasından ne gördüyse onu yapıyo bi karı-kızı yok diyodum belki var da ben bilmiyorum belki de ona daha vakit var diye görüyo bilemiyorum...
ikincisi de; bebeğimi benden almaya kalkması...

evet çalışıyorum ve ben karnım burnumda işe gelip gittim sırf eşim masrafların altında tek başına ezilmesin 10 lira katabilsem ona kardır diye..
zamanında öyle bi insandım ki ben yine sıkıntı yaşardım üstesinden gelirdim. yalnız yaşayıp herşeyimi kendim hallederdim...
ama şimdi bi de bebeğim var.. şuan annem bakıyo çalıştığım için.. boşanma durumu olursa da annem bakar..
aslında annem vicdansız değil elbette boşansam ailem özellikle babam bu yaşadıklarımı bilse beni bi an bırakmaz arkamda durur yani beni sokağa atmazlar ama işte hep "sen hak ettin" imasıyla karşı karşıya kalırsam?
bebeğim bi tarafı eksik mi büyür? cevap basit aslında böyle bi ortamda büyümesindense ayrı ayrı herşeyin ne olduğunu bilerek büyümesi yeğdir.
zira böyle giderse ben eksik kalacağım bebeğimin hayatından çünkü şiddet denen şey azalmıyo hiç..
bi kere başladı mı artarak devam ediyo.
ya eşim bana daha beter bişey yaparsa hiddetlendiği bi anda? bebeğim bensiz kalırsa..

Genişletmek için tıkla...

İşte tamda bu nedenle boşanman daha mantıklı canım.Bebeğinin sensiz kalma ihtimali mi önemli etrafın sen hak ettin iması mı?

Allah yardimciniz olsun calisiyormusunuz?bakin once kendi icinizde bitirmelisiniz herseyi,sonra sorun kendinize bu yola cikacak gucum varmi?yuzlesecek cesaretim varmi?diye once kendinizi dinleyin (yetti artik!)diyecek noktadamisiniz bunun muhasebesini yapin once cunku cok zorlu bi yol bekliyor sizi guclu olmaniz,ayaklariniz uzerinde durmaniz gerek cesaretli olmaniz gerek ama inanin hic bi zorluk suan bulundugunuz durum kadar zor degil!once maddi yonden baslayin oara biriktirin,cunku anneme gidemem diyorsunuz oraya cocugunuzla siginamassiniz bi sure sonrada zaten laf sokmaya,soylenmeye baslar sonrada hakaret kavga vs araniz iyi degilse olabilecekler bunlar,o yuzden gizliden biriktirin paranizi,birazdaha disinizi skin cok zor anliyorum ama mantikli davranmak zorundasiniz.is bulmaya baslayin gizlice sonrada ufak bi ev ararsiniz sartlariniz uygun bi hale gelincede alirsiniz darp raporunu,sikayetinizi edersiniz davanizi acarsiniz cikip gidersiniz o evden yapicaginiz seyler bunlar,biraz gercekci olalim cunku bazi arkadaslarin dedigi gibi hemen kac,kurtul anneye git vs bunlar sizi daha zor bi cikmaza sokar gereken zemini hazirlamaniz sizin yarariniza olur evladinizda herseyden once onun guvenligi gelecegi onemli,bu arada yorum yapan arkadaslara da saygi duyuyorum yanlis anlasilmasin tabiki konu sahibinin yasadiklari agir seyler ve bi an once kurtulsun istiyorsunuz yadirgamiyorum asla!ama once zemin hazirlamali bence kendi ve evladi icin cunku inanin (sag gozun,sol goze faydasi yok)guclu bisekilde kimseye boyun bukmeden cikmali bu girdaptan..

naneelimoonn .!.:

Allah yardimciniz olsun calisiyormusunuz?bakin once kendi icinizde bitirmelisiniz herseyi,sonra sorun kendinize bu yola cikacak gucum varmi?yuzlesecek cesaretim varmi?diye once kendinizi dinleyin (yetti artik!)diyecek noktadamisiniz bunun muhasebesini yapin once cunku cok zorlu bi yol bekliyor sizi guclu olmaniz,ayaklariniz uzerinde durmaniz gerek cesaretli olmaniz gerek ama inanin hic bi zorluk suan bulundugunuz durum kadar zor degil!once maddi yonden baslayin oara biriktirin,cunku anneme gidemem diyorsunuz oraya cocugunuzla siginamassiniz bi sure sonrada zaten laf sokmaya,soylenmeye baslar sonrada hakaret kavga vs araniz iyi degilse olabilecekler bunlar,o yuzden gizliden biriktirin paranizi,birazdaha disinizi skin cok zor anliyorum ama mantikli davranmak zorundasiniz.is bulmaya baslayin gizlice sonrada ufak bi ev ararsiniz sartlariniz uygun bi hale gelincede alirsiniz darp raporunu,sikayetinizi edersiniz davanizi acarsiniz cikip gidersiniz o evden yapicaginiz seyler bunlar,biraz gercekci olalim cunku bazi arkadaslarin dedigi gibi hemen kac,kurtul anneye git vs bunlar sizi daha zor bi cikmaza sokar gereken zemini hazirlamaniz sizin yarariniza olur evladinizda herseyden once onun guvenligi gelecegi onemli,bu arada yorum yapan arkadaslara da saygi duyuyorum yanlis anlasilmasin tabiki konu sahibinin yasadiklari agir seyler ve bi an once kurtulsun istiyorsunuz yadirgamiyorum asla!ama once zemin hazirlamali bence kendi ve evladi icin cunku inanin (sag gozun,sol goze faydasi yok)guclu bisekilde kimseye boyun bukmeden cikmali bu girdaptan..

Genişletmek için tıkla...

çalışıyorum canım. Allaha şükür bi işim var. az da olsa bi maaşım var maaşımın 4te biri icrada yani az dediğim o. yoksa çok şükür halime yani yine de kendime yeter diye düşünüyorum..
bu planları muhasebeleri yapıyorum oturup ama başlangıca geçemiyorum işte..
ben gidip o davayı açmak için dilekçeyi veremiyorum..
sevgiden mi ? değil çünkü sevgi namına zerre kalmadı içimde..
yeni hayat gözümü korkutuyo sanırım..
zorluklar değil çünkü ben bekarken de bildim varı yoğu...
yeri geldi aç da uyudum yeri geldi gönlümce yedim içtim de..
sadede korkutan yeni hayat yeni düzen.. bi de şimdi bebeğim de var onu düşünmek zorundayım.. kendimden önce o var çünkü...