Aynen koca ölüyorum ondan 6 sene koca koca diye yandım buluncada evleneyim dedim evlat ne ki evlat için evimi düzenimi bı anda silip bosanmadim çünkü kendi öz babasını kızım için arkamda bırakıp gelmedim çünkü ve nisanlandigim dediğim adamla bugün yüzünü geri vermedigim için yaşasın kocaaaaaSize sayfalarca bu işin olmayacağı yazılmış bu konuda yorumunuz olmadığına göre yukarda yazan tabiri kullamayacağım ama koca peşinde olduğunuz kesin. Derdiniz koca edinmek evlat falan değil biraz evladını düşünsen zaten bu noktaya futursuzca gelmezdin.
Ufak bir çocuk sizin ve kızınızın önünde de azarlanmamalı rencide edilmemeli. Babası bunu yaparken onu da uyardınız mı, yoksa sadece anneden gelen kötülüklere karşı mı duyarlısınız? Yapılan şeyleri lütuf mu görüyorsunuz? Babası çocuğuna mecbur oda yapmaya eşya almaya. Şu durumda velayeti babasında yani orası onun evi sizin değil. Evlenirseniz evin masraflarına ortak olunca sizin kızınızla o çocuğun hakları eşit olur. Ben size anlatamıyorum galiba, ebeveyn çocuk arasında her hangi bir söz hakkınız yok. Babası şimdiden unutmuş gibi çocuğunu ya da unutmamış da siz unutmasını istiyorsunuz sanki. Adam sizin nişanlınız, çocuğunuzun babası değil. Bakmakla yükümlü olduğu sorumlu olduğu çocuk oğlu, sizin kızınız değil. Evet evlenirsiniz ikiniz de çalışır ortaklaşa yüklenirsiniz tamam ama şu durumda herkes kendi çocuğuyla ilgilensin masrafına odasına giysisine oyuncağına dahil olsun. Size ne ki daha evlenmediğiniz adamın evindeki çocuğa yapılan edilenden? Çocuk orada yaşayacak onun evi orası. İşinize gelmiyorsa alırsınız kızınızı kendi evinizde yaşamaya devam edersiniz.ufak bir çocuğa bu soylenmemeli
1-2 sayfa önce siz kendiniz sordunuz ama konu sahibineSize ne ki daha evlenmediğiniz adamın evindeki çocuğa yapılan edilenden?
Önceliğiniz kızınız olmalı hala tereddüt yaşıyorsunuz geçmişte yaptıklarınız gibi dirayetli olsanız kızınızın geleceğini riske atmazsaniz. Yazılan yaşanmışları gozardı ediyorsunuz hala aynı yerdesinizAynen koca ölüyorum ondan 6 sene koca koca diye yandım buluncada evleneyim dedim evlat ne ki evlat için evimi düzenimi bı anda silip bosanmadim çünkü kendi öz babasını kızım için arkamda bırakıp gelmedim çünkü ve nisanlandigim dediğim adamla bugün yüzünü geri vermedigim için yaşasın kocaaaaa
Anlayamadım neyi sorduğumu, gösterirseniz memnun olurum. Her neyse bu konu fazla uzadı kimseyle polemiğe girmeye değmez. Benimle anne olmam dışında hiç ortak noktası olmayan konu. İsteyen istediğiyle evlensin isteyen de çocuğunu bir köşeye bıraksın. Herkesi kurtaramazsınız bazı çocukların kaderi bu. Kendi çocuklarım adına empati yapıyorum ve benim asla kabul edemeyeceğim durumlar.1-2 sayfa önce siz kendiniz sordunuz ama konu sahibine
Evet şartları neslestirsem de içime sinmeyen bişey var gibi kaldı hep böyle biseylerin ikiliminde o kadar çok fazla kaldım ki aslına bakarsanız benim bir eşe ihtiyacım yokki kendi ayaklarimin üstündeyim heryer kendim gidip geliyorum tek başıma hem anne babanın gurur duyuyorum bununla binlerce şükür ediyorum böyle bir kızım var diye sadece insan hani arada bı duygusal olarak ne bilim saçı okşansin istiyor yoruldugunda bı kere olsun sığınağı olsun istiyor insanız çünkü bende insanım tek başına savaşmak bazen yoruyor üstelik evlilik konusunda biraz aile baskim vardır anne baba faktorum var seninde yuvam olsun baskısı vardı o yüzden bugün yine buradayım ve uzun geçen bı gece ardından gerçekten anladım ki olmayacak olduramadim yani ne yazikki sartlar çok farklı nasip değilmiş deyip yoluma devam edeceğim benim tek gerçeğim evladım ben mi yanlış düşünüyor um acaba diyerek buraya yazdım ama gerçekten yanlsi bişey yok imişKonu sahibi kesinlikle evlenmeyin. Yani en azından kesin olarak bir şeyleri, şartları netleştirmeden. Profilime girip bu konularda eski mesajlarımı okuyabilirsiniz, ben de şu an önceki evliliğinden 9 yaş bir erkek çocuğa sahip bir adamla evliyim. Bizim sevgililik ve nişanlılık sürecimiz, çok ama çok sıkıntılı geçti, mesajlarımda bulabilirsiniz.
Bir örnek de ben vereyim. Benim eşim boşandıktan sonra da biz nişanlıyken çocuk üzerinden sorunlar arttıkça defalarca söyledi, velayeti bana ver diye, hatta yeni kurulan evimizde oda kurulması için eşya bile bakıldı, ben ev alışverişime mahkemenin belirlediği baba yanında olması gereken 1 ay sürecinde bu nedenle 3 kişi gittim, şaka gibiydi. Biz baya baya çocuklu hayatı yaşamıştık, hatta size şöyle söyleyeyim iş öyle bir noktaya gelmişti ki, velayet ve nafaka resmi olarak annede olmasına rağmen, çocuk çeşitli sebeplerle (haftasonları istisnasız dahil) haftada 5 gün biz de kalmaya başladı. Fakat velayet asla verilmiyordu, cesedimi çiğnersin deniyordu.
Peki ben buradaki anne olanlara sorayım? Siz çocuğa babası da bakabilir diyorsunuz, 7-8-9 yaş çocuğa, anne yorulmuştur vermiştir diyorsunuz. Peki bunu böyle kabul edelim. Peki çocuk sizce evli bir çiftin aile evindeki psikolojiyle mi oluyor o evde? Benim eşimin çocuğu anneyi çok özlüyordu, bizden gizli telefon edip anne beni al diyordu, yine de anne almıyordu. Burada cezalandırılan sizce kim oluyor? O yaş grubu çocuklar sizce çok mu can atıyor 7/24 babası ve yeni eşle olmaya? Çocuk, hele ki erkek çocuğu babayla 2 oyun oynuyor, 1 film film izliyor hadi belki de bir kaç gün geziyor. Sonunda anne eksikliği hırçınlığı öyle bir hale geliyor ki çocuğun agresifliği bitmiyor. Ki anne velayeti verse belki çocuk yeni düzeni kabul edip, daha kolay uyum sağlayacakken bu kez keyfe keder zamanlarda çocuk paket gibi kapıya bırakılınca çocuğun asla aidiyet hissi olmuyor. Ben eşimin çocuğunun kaç kez söylediğini bilirim, "ben gelmek istemiyordum, annemin işi varmış" diye.
Biz asla aramazdık çocuk istiyor gel al diye, arasın diye teli de vermezdik, gizli arardı çocuk. Çünkü biz arattık diye işi inada bindirip alacağı zamanda da evde olmuyordu. Çocuk kaç kez zili çaldı, açan olmadı, telefonlar kapalı. Çocuğu bırakamadık gerisin geri eve döndük. Düşünün çocuk için nasıl travma?
Tüm bunlara iş bölümü diyenler ne yaşıyor bilmiyorum, hayatın gerçekleri çok farklı. 8 yaşındaki bir çocuğa "evet sen annenle yaşıyordun, ama artık baban sorumluluk alsın seni gönderiyorum"u anlatamazsınız, çocuk ne olursa olsun terkedilmiş hissediyor.
Ek olarak, mahkemenin belirlediği günle sınırlı mı kalır ya diyenler, evet kalmalı. En azından belirli bir yaşa dek, diğer türlü boşanan taraflar her zaman programlarını, hayatlarını "istediğim her an göreyim" e göre ayarlamayacakları için çocukta sürekli bir reddedilmişlik duygusu oluyor.
Çocuklar aptal varlıklar değiller. Çocuk annenin onu yük olarak gördüğünü anlıyor, bir çocuğun babadan beklentisiyle anneden beklentisi asla aynı değil. Bağlılığı da aynı değil. Birebir deneyimlemiş bir insan olarak konuşuyorum, annesi tarafından paketlenip bir yere bırakılmış hisseden çocuğun önüne dünyayı serseniz agresifliği hırçınlığı geçmez. İstiyorsa annesi dünyanın en kötü annesi olsun.
Bu nedenle anne rolu çok büyük sorumluluktur, babayla aynı değildir. Babayı evlendiği için cezalandırmaya çalışanlar sadece kendi çocuklarını cezalandırıyorlar, keşke bunu görseler.
Anladım siz birebir gerçek ağızdan verilen örneklere ve geleceğiniz az çok belliyken eğlenmeye pardon evlenmeye kararlisiniz adamdan kopmak istemiyor ve kızınızı hiçe sayiyorsunuz uçkur için.yazık
Kızınız bir süre sonra anneanede kalır siz bu adamdan çocuk yapacaksın köle hayatı seçiyorsunuz
Hanımlar şu an haksızca saldırmıyor musunuz konu sahibine ? Kadın çocuğunu kendi hayatının önüne koymuş,3 yıldır adamı tanımış emin olmuş düşüncesizce gidip yarım yamalak tanıdığı adama kendini yamamamış,çocuğunu büyütmüş tek başına ve hala onun iyiliği için ne yapmalıyım diye buraya gelip konu açıyor fikir istiyor.Size sayfalarca bu işin olmayacağı yazılmış bu konuda yorumunuz olmadığına göre yukarda yazan tabiri kullamayacağım ama koca peşinde olduğunuz kesin. Derdiniz koca edinmek evlat falan değil biraz evladını düşünsen zaten bu noktaya futursuzca gelmezdin.
Tek derdim buydu gerçekten agiziniza sağlık çünkü kızımın içindeki baba boşluğunu aldığına gerçekten inanıyorum çünkü kızımın arayan soran gören bir babası yoktu yok yani maddi mavevi hiç bir desteği olmamış bir baba var karşımda bu yüzden bu kadar derine daldım ne zaman evlilik arefesine girmemle baba kişiliği nedense ortaya çıkmıştıHanımlar şu an haksızca saldırmıyor musunuz konu sahibine ? Kadın çocuğunu kendi hayatının önüne koymuş,3 yıldır adamı tanımış emin olmuş düşüncesizce gidip yarım yamalak tanıdığı adama kendini yamamamış,çocuğunu büyütmüş tek başına ve hala onun iyiliği için ne yapmalıyım diye buraya gelip konu açıyor fikir istiyor.
Uçkuruna düşkün koca delisi biri olsa bu sorularla kafasını meşgul etmez,çocuğundan önce kendini düşünür evlenirdi.
hemenAnlayamadım neyi sorduğumu, gösterirseniz memnun olurum.
Ev bile hazır dediniz, bu çocuğun da odası yatağı eşyası var mı yeni evde? Ona da alındı mı bir şeyler yoksa sadece kızınıza mı aldınız dizdiniz?
Saldırma değil de çocuk sahibi kadınlar empati yapıyor diyelim. Bir gün bize bir şey olursa çocuklarımızın da bunu yaşayabilme ihtimaliyle yüzleşemiyoruz. Eşimiz biriyle evlenir de çocuğumuza sahip çıkmaz ilgilenmez diye endişeleniyoruz. Üstelik kaderlerini evleneceği kadının eline insafına bırakabilecekleri düşüncesini kabullenemiyoruz. Konudaki eski eş yaşıyor hayatta ve kendi isteğiyle velayeti vermiş. Çoğumuz vermeyiz ama o kadını da anlayabiliyoruz. Belki de artık çok yoruldu ve zor günler geçiriyor biraz da babası ilgilensin baksın istiyor. Boşanınca bizden boşanıyorlar çocuklarından değil. Velayet bizde olunca babalık vasfı bitmemeli. Bir gün anne olunca siz de anlayacaksınız. Doğdukları günden itibaren tek düşünceniz ve isteğiniz çocuğunuzun sağlıklı huzurlu mutlu güvende olması olacak. Benimkiler ergen, büyük kızım neredeyse reşit olacak ve ben hala nolur bana bir şey olmasın da çocuklarımın başında olayım diyorum.Hanımlar şu an haksızca saldırmıyor musunuz konu sahibine ? Kadın çocuğunu kendi hayatının önüne koymuş,3 yıldır adamı tanımış emin olmuş düşüncesizce gidip yarım yamalak tanıdığı adama kendini yamamamış,çocuğunu büyütmüş tek başına ve hala onun iyiliği için ne yapmalıyım diye buraya gelip konu açıyor fikir istiyor.
Uçkuruna düşkün koca delisi biri olsa bu sorularla kafasını meşgul etmez,çocuğundan önce kendini düşünür evlenirdi.
Bu konuda kendimi çok aciklayamamisim asla onun evladına ne kötü sözüm ne davranışın olmadı nisanlim birebir Bana davranışlarına şahit olduğu için uygun dille uyarmalari oldu bu gidip de benim yanımda azarlamasi değil buna bende müsade etmem ki bu uyarma bana değil ona düşer çünkü bu anne olarak benim evladima birşey dense rahatsız olurum sanirim o yüzden baba oğul arasına hiç girmedim ama evet üzüldüm benim sebebiyle o çocuk o uyarıları aldı .. bır anne olarak üzüldüm sadece umarım anlatabildimUfak bir çocuk sizin ve kızınızın önünde de azarlanmamalı rencide edilmemeli. Babası bunu yaparken onu da uyardınız mı, yoksa sadece anneden gelen kötülüklere karşı mı duyarlısınız? Yapılan şeyleri lütuf mu görüyorsunuz? Babası çocuğuna mecbur oda yapmaya eşya almaya. Şu durumda velayeti babasında yani orası onun evi sizin değil. Evlenirseniz evin masraflarına ortak olunca sizin kızınızla o çocuğun hakları eşit olur. Ben size anlatamıyorum galiba, ebeveyn çocuk arasında her hangi bir söz hakkınız yok. Babası şimdiden unutmuş gibi çocuğunu ya da unutmamış da siz unutmasını istiyorsunuz sanki. Adam sizin nişanlınız, çocuğunuzun babası değil. Bakmakla yükümlü olduğu sorumlu olduğu çocuk oğlu, sizin kızınız değil. Evet evlenirsiniz ikiniz de çalışır ortaklaşa yüklenirsiniz tamam ama şu durumda herkes kendi çocuğuyla ilgilensin masrafına odasına giysisine oyuncağına dahil olsun. Size ne ki daha evlenmediğiniz adamın evindeki çocuğa yapılan edilenden? Çocuk orada yaşayacak onun evi orası. İşinize gelmiyorsa alırsınız kızınızı kendi evinizde yaşamaya devam edersiniz.
Annesi kadar babası da bakmak ilgilenmek zorunda. Evet tam da evlenmeye karar verdiğiniz dönemde vermiş velayeti çünkü başkasının çocuğuna babalık yapması belki de oğlunu üzdü. Ben de anne olarak vermem çocuğumu ama veren anneye de yuh demem. Tek ebeveyn olarak çocuk bakmak büyütmek zor, siz de bunu tecrübe etmişsiniz.
Madem dahil olmak istiyorsunuz gidin de adama söyleyin çocuğunu sizin yüzünüzden azarlamasın, insan gibi konuşsun izah etsin. Sizinki de 10 yaşına gelecek, babasının ilgisizliğine sevgisizliğine isyan edip acısını nişanlınızdan çıkarabilir, ters cevaplar verebilir. Kızınızı azarlasa kaplan kesilirsiniz izin vermezsiniz. Sadece sizinki değil her çocuk değerli ve önemli. Lütfen kızınızla az bir kenara çekilin de baba oğul karar versin bazı şeylere.
Bence ilişkiniz iyiyse evlenmeye ne gerek var ?Arabada aldık altında araçta var eve gelmek istediğinde gel geri git bütün imkanları sunuyorum sana ama ben yaslandigimda karşımda seni görmek istiyorum diyo bundan 10 sene sonra sende bende aynı yaşta çocuklarda ayni şekilde kalmayacak universite yılları gelmiş olacak bile yarın yaşayacağımız garantisi yok iken biz ne çok kendimizi strese sokuyoruz bugünü doya doya yaşayalım ya sabaha cikamazsak diyo oda haklı çok bunaldım cok
Özellikle alıntıladım saldırı niteliğinde yorumları,içlerinde siz yoksunuz,konu sahibi her türlü eleştiriye açığım demiş zaten ama hiç bir kadın başka bir kadın tarafından koca delisi,uçkurunun peşindesin diye anneliğin kötü demeye getirmemeli,bir anne bir anneye bunu yapmamalı.Saldırma değil de çocuk sahibi kadınlar empati yapıyor diyelim. Bir gün bize bir şey olursa çocuklarımızın da bunu yaşayabilme ihtimaliyle yüzleşemiyoruz. Eşimiz biriyle evlenir de çocuğumuza sahip çıkmaz ilgilenmez diye endişeleniyoruz. Üstelik kaderlerini evleneceği kadının eline insafına bırakabilecekleri düşüncesini kabullenemiyoruz. Konudaki eski eş yaşıyor hayatta ve kendi isteğiyle velayeti vermiş. Çoğumuz vermeyiz ama o kadını da anlayabiliyoruz. Belki de artık çok yoruldu ve zor günler geçiriyor biraz da babası ilgilensin baksın istiyor. Boşanınca bizden boşanıyorlar çocuklarından değil. Velayet bizde olunca babalık vasfı bitmemeli. Bir gün anne olunca siz de anlayacaksınız. Doğdukları günden itibaren tek düşünceniz ve isteğiniz çocuğunuzun sağlıklı huzurlu mutlu güvende olması olacak. Benimkiler ergen, büyük kızım neredeyse reşit olacak ve ben hala nolur bana bir şey olmasın da çocuklarımın başında olayım diyorum.
Evet sordum ama cevabını göremediğim için tekrar sordum. Gerçekten artık ilgilenmiyorum, herkes gerekeni yazdı etti. Kendi bilir, mutsuzluk üzerine mutluluk inşaa edilemeyeceğini bizzat görsün yaşasın. Kızındaki baba boşluğundan söz eden bir anne başka bir çocuğun baba boşluğunu önemsemiyor yok sayıyor. Üstelik öz çocuk bu. En azından bunun hatırına o çocuğu da bağrına basar. Kendi kızına baba bulmuş ama o adam gerçekte başkasının babası. Hakkı olan hakkını iddia edince de bozuluyor sanki karar merciiymiş gibi.
Uçkur diyen benim nişanlınız iyi adam olabilir hastayken yardım edebilir ama şartların değiştiğini k.valideniz vefat ettiği için çocuklara bakacak kimse olmadığınjı göremiyor hala eskileri anlatıyorsunuz. Gelecekte k.pederde sizinle yiyecek eşiniz ve oğluna da hizmet edecek tek kadın olarak çalışacaksınız kızınıza vakit kalmayacak.Belki bir çocuk daha yapacaksınız masraflar vs üniversite diyorsunuz. Geçen bir üye üvey baba kızının yurt masrafını karşılamıyor diye burada dert yandı bunları hep görüyoruzBu konuda kendimi çok aciklayamamisim asla onun evladına ne kötü sözüm ne davranışın olmadı nisanlim birebir Bana davranışlarına şahit olduğu için uygun dille uyarmalari oldu bu gidip de benim yanımda azarlamasi değil buna bende müsade etmem ki bu uyarma bana değil ona düşer çünkü bu anne olarak benim evladima birşey dense rahatsız olurum sanirim o yüzden baba oğul arasına hiç girmedim ama evet üzüldüm benim sebebiyle o çocuk o uyarıları aldı .. bır anne olarak üzüldüm sadece umarım anlatabildim
Galiba hepimiz aynı olaya farklı bakıyoruz,ben mesela konu sahibini ılımlı gördüm diğer çocuğa karşı,kendinin de anne olmasından kaynaklanan ılımlılık. Net istemiyorum sadece benim çocuğum olsun diğer çocuktan banane minvalinde bir yazısını görmedim.Evet sordum ama cevabını göremediğim için tekrar sordum. Gerçekten artık ilgilenmiyorum, herkes gerekeni yazdı etti. Kendi bilir, mutsuzluk üzerine mutluluk inşaa edilemeyeceğini bizzat görsün yaşasın. Kızındaki baba boşluğundan söz eden bir anne başka bir çocuğun baba boşluğunu önemsemiyor yok sayıyor. Üstelik öz çocuk bu. En azından bunun hatırına o çocuğu da bağrına basar. Kendi kızına baba bulmuş ama o adam gerçekte başkasının babası. Hakkı olan hakkını iddia edince de bozuluyor sanki karar merciiymiş gibi.
siz sordunuz konu sahibi de cevap verince bu sefer sanane daha evli olmadığın adamın çocuğuna yaptığı şeylerden dediniz onun için siz kendiniz sordunuz dedimEvet sordum ama cevabını göremediğim için tekrar sordum
Sizce bu saydıklarınız ve yeni yaşayacağı ortamda kızının iyiliğine dair tek nokta var mı? lütfen anlatınHanımlar şu an haksızca saldırmıyor musunuz konu sahibine ? Kadın çocuğunu kendi hayatının önüne koymuş,3 yıldır adamı tanımış emin olmuş düşüncesizce gidip yarım yamalak tanıdığı adama kendini yamamamış,çocuğunu büyütmüş tek başına ve hala onun iyiliği için ne yapmalıyım diye buraya gelip konu açıyor fikir istiyor.
Uçkuruna düşkün koca delisi biri olsa bu sorularla kafasını meşgul etmez,çocuğundan önce kendini düşünür evlenirdi.
Durumunuza gerçekten üzüldüm ama yalan yok çocuklara daha fazla üzüldüm. İnşallah bir gün sorunsuz mutluluğu bulursunuz. Çocuklu insanlar evlenmesin mi tabii evlensin ama bizim ülkede çok medeni ve saygı çerçevesinde yürümüyor bu iş. Normalde bir taraf arıza çıkarır, sizde ikinizin de eskileri problem. Savaşıp savaşıp kazanamazsınız çünkü çocukları önlerinde canlı kalkan olarak kullanıyorlar. Nişanlınızın oğlu daha büyük olsaydı en azından anne baba bakımına muhtaç olmazdı. Kendi başına takılabilir kendi işini görebilirdi ama o da küçük bir çocuk. Annesiyle babasının dertlerinden problemlerinden o sorumlu değil maalesef. O da ayrılmış anne baba sendromundan muzdarip.Bu konuda kendimi çok aciklayamamisim asla onun evladına ne kötü sözüm ne davranışın olmadı nisanlim birebir Bana davranışlarına şahit olduğu için uygun dille uyarmalari oldu bu gidip de benim yanımda azarlamasi değil buna bende müsade etmem ki bu uyarma bana değil ona düşer çünkü bu anne olarak benim evladima birşey dense rahatsız olurum sanirim o yüzden baba oğul arasına hiç girmedim ama evet üzüldüm benim sebebiyle o çocuk o uyarıları aldı .. bır anne olarak üzüldüm sadece umarım anlatabildim
Bu da ek olarak size yük ..eski eş sırf huzursuzluk çıkarmak için çocuğun düzenini bozuyor ona da yazıkDurumunuza gerçekten üzüldüm ama yalan yok çocuklara daha fazla üzüldüm. İnşallah bir gün sorunsuz mutluluğu bulursunuz. Çocuklu insanlar evlenmesin mi tabii evlensin ama bizim ülkede çok medeni ve saygı çerçevesinde yürümüyor bu iş. Normalde bir taraf arıza çıkarır, sizde ikinizin de eskileri problem. Savaşıp savaşıp kazanamazsınız çünkü çocukları önlerinde canlı kalkan olarak kullanıyorlar. Nişanlınızın oğlu daha büyük olsaydı en azından anne baba bakımına muhtaç olmazdı. Kendi başına takılabilir kendi işini görebilirdi ama o da küçük bir çocuk. Annesiyle babasının dertlerinden problemlerinden o sorumlu değil maalesef. O da ayrılmış anne baba sendromundan muzdarip.
Saldırma değil de çocuk sahibi kadınlar empati yapıyor diyelim. Bir gün bize bir şey olursa çocuklarımızın da bunu yaşayabilme ihtimaliyle yüzleşemiyoruz. Eşimiz biriyle evlenir de çocuğumuza sahip çıkmaz ilgilenmez diye endişeleniyoruz. Üstelik kaderlerini evleneceği kadının eline insafına bırakabilecekleri düşüncesini kabullenemiyoruz. Konudaki eski eş yaşıyor hayatta ve kendi isteğiyle velayeti vermiş. Çoğumuz vermeyiz ama o kadını da anlayabiliyoruz. Belki de artık çok yoruldu ve zor günler geçiriyor biraz da babası ilgilensin baksın istiyor. Boşanınca bizden boşanıyorlar çocuklarından değil. Velayet bizde olunca babalık vasfı bitmemeli. Bir gün anne olunca siz de anlayacaksınız. Doğdukları günden itibaren tek düşünceniz ve isteğiniz çocuğunuzun sağlıklı huzurlu mutlu güvende olması olacak. Benimkiler ergen, büyük kızım neredeyse reşit olacak ve ben hala nolur bana bir şey olmasın da çocuklarımın başında olayım diyorum.
Eskileri anlatıyor demişsiniz altını çizerek diyorumki çoğu yorumları görmemiş farketmemis cevaplayamamis olabilirim telefon her dakika elidme değil ben sorulan sorulara cevap veriyorum ve eskiyi anlatıyor diyorsunuz sorulan sorulara nasıl cevap vermemi bekliyosunhz o zaman suanki şartlar bu o anki şartlar oydu . Ve ben şuan anne baba evindeyim ailemin herturlu sorumlulugu da bende üstelik şuan onlara ev aldım maddi manevi yanlarindayim çalışıyorum yine evede gelip hep kızıma bakıyorum hem yemeğimi yapıyorum söz konusu kayın pederede bı tas çorba koymusum çok değil bence evimde pişiyor bı tabağın lafını niye yapayım bende yaslanicam benimde kimsem olmayabilir elden ayaktan dusebilirim o zaman evladım iyi olursa bı tas çorbasını içerim yani benmi çok farklı düşünüyorum acaba bu konuda hiç öyle sizin dusunceniz gibi düşünmedim bakmadım açıkçası bakış acılarımız çok farklı ben sadece kızım ve kendim için doğru karar alamamk adına endişeli bir şekilde buraya yazdım duygusalligimla yorumlayanadigim göremediğimde de çok şey olmuş bunlarida burada ama güzellikle ama acımasızca görmüş oldum tek üzüldüğüm harekete kaçan yazılar olduUçkur diyen benim nişanlınız iyi adam olabilir hastayken yardım edebilir ama şartların değiştiğini k.valideniz vefat ettiği için çocuklara bakacak kimse olmadığınjı göremiyor hala eskileri anlatıyorsunuz. Gelecekte k.pederde sizinle yiyecek eşiniz ve oğluna da hizmet edecek tek kadın olarak çalışacaksınız kızınıza vakit kalmayacak.Belki bir çocuk daha yapacaksınız masraflar vs üniversite diyorsunuz. Geçen bir üye üvey baba kızının yurt masrafını karşılamıyor diye burada dert yandı bunları hep görüyoruz
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?