Selam herkese,
Ben 32 yaşındayım 5 yıl önce bir evlilik yaptım ve 2 yıl sürdü toplamda. Eski eşim çalışmak istemiyordu ve sürekli olarak annesinden para akışı olduğu için annesine bağımlı yaşıyordu. En sonunda annesiyle yaşamak istedigi için benden boşandı ve hayatımdan çıktı.
Benim için yıkıcı bir süreçti, kesinlikle evlenmeden önce böyle değildi. Kimselere karıştırmam gerekirse limon satar evimi gecindiririm diyordu. Annesine de hayatımıza dahil olmak istediğinde kafa tutuyordu. Evlendikten sonra tam tersi oldu.
Boşandıktan 1 yıl sonra hayatıma birisi girdi. Başlarda ben kabul etmedim ve Allah biliyor hiç istemedim. Kendisi daha önce evlilik yapmadığı için korkularım çoktu. Bir şekilde beni inandırdı kendine, tabi bu 6-7 ay sürdü. Bu süreçte çok uğraştım anlaması için ama her seferinde boşanmış olmamın onun için sorun olmadığını namusumla evlenip talihsizlik yaşadığımı bana söylüyordu.
Uzun zaman pes etmemesi sonucu bu işte bir hayır olduğunu düşündüm ve bende onun aşkına karşılık vermeye başladım. İyi niyetli naif birisi olarak hayatimdaydi ve her şeyde yanımda oluyordu.
Sürecin ciddi olarak ilerlediği zaman diliminde beni ailesine anlattı. Boşanmış olmamdan bahsetmesi ile birlikte annesi aylarca küstü, kardeşleri tavır aldı. Sürekli hakkımda ve önceki evliliğim ile ilgili kötü konusmalar yapmışlar ve bu süreçte hep bunları bana taşıdı maalesef, ne konuşuldu ise hepsini söyledi bana.
İlk etapta ailesine karşı sağlam durmaya çalıştı ama zaman geçtikçe gördüm ki ailesinin laflarınin hepsi ağzında. En ufak tartismamizda önceki evliliğimi diline dolar oldu. Bir keresinde öfkeyle o da (eski eşim) seni bırakıp kaçıp gitmiş ya dedi.
Akrabaları ve ailesi dul karıya düğün nikah yapılmaz diye konuşuyorlarmis. Bu süreçte evliliği hep otelemeye başladı. İlk baslardaki adam gitmişti. Ablaları hep açığımi bulmaya çalışıyordu, annesi ise daha beni tanımadan oğullarına yamanmakla dahi suçladı. Ben o tarafın gözünde dul karı'dan öteye gecemedim.
Baslardaki ilgili adam evlilik adımlarına doğru söndü ve sürekli tartışma çıkarmaya başladı. Bir gün bir kavga anında bana benim ikinci el olduğumu gereksiz bir paçavra olduğumu söyleyip beni terk etti. Benim geçmişimi bilerek gelen adam aylar sonra bana ikinci el malsin diyerek beni bıraktı.
Çok yara aldım, sevdiğim adam beni tüm güzelliklere ikna eden adam bana ikinci elsin dedi ve öylece kalakaldım. Üstelik önceki yıkımdan sonra her şeyin güzel olabilecegine beni inandırmis ve bu yola tekrar beni taşımisken olmasıni kaldıramıyorum. Hayatta bazen maalesef yasayacagimiz şeyleri secemiyoruz ben de boşanmak hiç istemezdim. Bu süreçte onun kalbinin bu kadar kötü olmasına o kadar şaşırdım ki yoksa hep mi boyle kötüydü bu ikilemden asla çıkamıyorum.
Bundan sonraki süreç ile ilgili varsa tavsiyelerinizi alabilir miyim? Gururum çok kırıldığı için birçok şeye hevesim kalmadı artık. Sizlerin gittiği bir yol yada tavsiyeleriniz olursa belki bir ışık olur bana.
Teşekkür ederim...