İkinci El

Namusunla evlenmiş talihsizlik yaşamışsın.

İkinci el, kaçmış kurtulmuş adam senden.

Iki uc cümlenin aynı dudaklardan döküldüğüne inanmak çok zor değil mi?

Ben hiç zorlanmiyorum.
Erkek cinsinde cok duydum benzer hikayeler. İyi günde şerbet, kötü günde zehir zıkkım..

Hayatınızı yalnız geçirmeyin, şansınıza da küsmeyin elbet ama bundan sonra farklı bir çizgide ilerleyin. Boş romantizm, tırı vırı ne yazık ki..
Biri tanışmak istiyorum dese sen git önce ailen gelsin derim ben artık misal.
Evet, ikisi de aynı insandan çıktı. Çok zor ve tuhaf hissettiriyor. Sanki iki farklı insanmis gibi ama aslında aynı kişiler. Peki hangisi gerçekti? Kırmadan dökmeden gitmenin yolu yok muydu? Eksik hissettirmeden uzaklasmanin formülü yok muydu? Bunlar hep bende yara kaldı.

Tavsiyeniz için çok teşekkür ederim. Bir süre kendimi sevip kendimle barismayi deneyeceğim. Eğer bir gün tekrar cesaret edip birini hayatıma alırsam şu ailen gelsin deyiminiz çok mantıklı aklımın köşesine yazdım. 💐💐
 
Aslında en başta kendinize bu sıfatı kendiniz yapıştırmışsınız.
Çocuğunuz yok adliyeden direkt hiç evlenmemiş gibi çıkmış saymanız gerek kendinizi.
Siz ben evlendim ayrıldım diyerek kabul etmemiş peşinizde koşturmuşsunuz başta aslında kendinizi bu sıfata sokmus durumdasınız karşı tarafta başınıza kakmıs.
Hiç bakmayın arkanıza defolsun gitsin
Kendinize de böyle duvarlar örmeyin
Çok teşekkür ederim kıymetli desteğiniz için 🙏

Aslında benim korkum, daha önce evlenmedigi için düğün süreci gibi ciddi süreçlerde kendisini kötü hisseder mi, benim geçmişimi kafaya takar mi ve tecrübesi olmadığı için süreci iyi yönetebilir mi bu konular üstüneydi. Kaçışım ise guvencim ve hevesim kalmaması ustuneydi. Kendi kabuguma cekildigim bir dönemdi. Geldi, elimden tutup kabugumdan çıkardı, kendimi onunla doğacak cocuklarimizi yetiştirme tarzimizdan konuşurken buldum. En sonunda da zaten çocuğumun annesi olacaksın diyen adam ikinci el mal olarak gördüğünü itiraf ederek uzaklaştı.

Ben şimdi yine korkuyla kabuguma çekildim ama bu defa onlar tarafından sürekli geçmişim nedeni ile asagilandigim için kendimi eksik hissediyorum. O dönem neredeyse her gün ben kötü bir şey yapmadım ki namussuzluk mu yaptım hırsızlık mi yaptım diye kendimi açıkliyordum insanlara. Şimdi düşününce ne gereksiz bir açıklama yapiyormusum... Kendime saygısızlık etmişim açıklayarak hatta.
 
Leş bir herif ve leş bir aile. Çok şükür ki evlenmeden belli etmiş kendini.
Hiç evlenmemiş bir kadınla veya evlenmemiş bir erkekle evlenme isteğine son derece saygılıyım. Ama ikinci el diyecek kadar kirli fikirli birisi gebersin mümkünse. Senin canını yakmışlar kimbilir onlar ne yaşayacak? Bekle ve gör.
Çocuklu bir kadın olsan ailesini anlayabilirdim. Çünkü anne baba olmayan insanlar çocuklu birini anlayamazlar ama bu şekilde herşey güzel olabilirdi Allah onlara bunu nasip etmemiş demek ki. Üzülme değmez.
Çok teşekkür ederim yorumunuz için. 🙏
İnanın başta ben de bu dediğiniz şeyi sorguladım o yüzden uzak durmak istedim. Niyetini tam anlamak ve gönül mu eğlendiriyor bilmek istedim. Hiç evlenmemiş birisini istediğini söylese başta veya sonda hiç fark etmez, saygı duyardım. Üzülürdüm ama kibarca ifade ettiği için bu kadar gurur kırıcı olmazdı.

Bu kadar yola koyup, ciddi adımlar atıp, ailelere varana kadar işi ilerletip son aşamada çevre etkisi ile ikinci el mal oldum gözünde. Belki de hep öyleydim gözünde, bunu anlayamıyorum maalesef. İnsanları tanımak ilerlemek o kadar zor ki. Umarım dediğiniz gibi yaşarlar ve kalpten hissederler.
 
Çok teşekkür ederim yorumunuz için. 🙏
İnanın başta ben de bu dediğiniz şeyi sorguladım o yüzden uzak durmak istedim. Niyetini tam anlamak ve gönül mu eğlendiriyor bilmek istedim. Hiç evlenmemiş birisini istediğini söylese başta veya sonda hiç fark etmez, saygı duyardım. Üzülürdüm ama kibarca ifade ettiği için bu kadar gurur kırıcı olmazdı.

Bu kadar yola koyup, ciddi adımlar atıp, ailelere varana kadar işi ilerletip son aşamada çevre etkisi ile ikinci el mal oldum gözünde. Belki de hep öyleydim gözünde, bunu anlayamıyorum maalesef. İnsanları tanımak ilerlemek o kadar zor ki. Umarım dediğiniz gibi yaşarlar ve kalpten hissederler.
Başta öyle değildir hissederdin mutlaka. Ama uydum akıllı karakteri olmayan bir mahlukatmış. O daha tehlikeli. Başta da gönül eğlendirmek istese hemen anlar hayatına almazdın.
Kimseye küsme hayatını yaşa. Önüne çıkanları değerlendir değmez yani bunı kendine dert ettiğine
 
Sizde başta denk görmemişsiniz karşı tarafa kendinizi.
İlk ailesinin olumsuz fikirlerini size taşımaya başladığında ilişkiyi bitirmeliydiniz. Size saygisi olsa,üzülmenizi istemese o saçma lafları duymanızı istemezdi.
 
Bizim toplumun yarışı (özellikle çoğu kadınlardan oluşuyor) geri kafalı ve böyle konularda acımasızlar. Aslında böyle düşünenlerin yemediği b.k yoktur. Sizin yapmanız gereken tek şey sadece kendiniz için yaşamanız . Kendinizi mutlu edecek şeyler yapın. Bırakın bu geri kafalılar ne derse desin kulak asma. Bir kere geliyoruz şu dünyaya ye iç gez eğlen boş şeyler için canını sıkma
Çok teşekkür ederim yorumun için 💐💐

Ben hayatımda onlardan duyduğum kadar acımasız sözler kimseden duymamıştım. Üstelik ben geçmişimi saklamadim ve utanmadım. Bile isteye kendi yola girdi, çevre sözlerini duyunca verdiği tüm sözleri alıp gitti. Giderken kırıp dokmeseydi saygı duyabilirdim. Sizi yerin dibine sokarak gitmeyi seviyorlar. Düşüp kalkamayin istiyorlar.

Tavsiyelerini dinleyeceğim mutlaka 🙏
 
Allah kurtarmış ya seni boşver. Ya evlenip de gerçek yüzünü gorseydin? 2.evliliğin olacağı için millet ne der diye düşünüp belki boşanmayacaktın bu yaratığı çekmeye devam edecektin. Evlilik şans işi. Görmüşsün de ne olduğunu, ben olsam tekrar evlenmeyi düşünmezdim bile. Hayatını yaşa, hayat çok kısa. Böyle dangalaklari dert etmeye değmez.
 
Sizde başta denk görmemişsiniz karşı tarafa kendinizi.
İlk ailesinin olumsuz fikirlerini size taşımaya başladığında ilişkiyi bitirmeliydiniz. Size saygisi olsa,üzülmenizi istemese o saçma lafları duymanızı istemezdi.
Denk görmemek değil. Ben o ara zaten evlilik ya da ilişki fikrinden korkuyordum. Ben gönül mu eglendiriyor ciddi mi, ciddiyse evliliği taşıyabilecek olgunlukta mi bunları anlamak istedim. Hayatta maalesef bazı kötü duygularla size yaklaşmaya çalışanlar da oluyor. Bir şeyler yaşayıp kullanıp atmak gibi. Bu yine toplumun içinde bulunduğu bozuk durumlardan maalesef. Ayırt etmek için önce bir köşeye cekiliyorsunuz. Samimi mi emin olmak istiyorsunuz. Ben cekilmeme rağmen başlarda bakın çok iyiydi asla bir açık vermedi. Annesi aylarca küstü sevgiliyken asla umursamadı ailesini. Ne zaman ki evlilik için adımlar atıldı aileler devreye girdi o zaman söylemleri değişti. Bu da zaten son aşamada oldu sonrasında ben bir karar veremeden kendisi ikinci elsin deyip gitti.
 
Başta öyle değildir hissederdin mutlaka. Ama uydum akıllı karakteri olmayan bir mahlukatmış. O daha tehlikeli. Başta da gönül eğlendirmek istese hemen anlar hayatına almazdın.
Kimseye küsme hayatını yaşa. Önüne çıkanları değerlendir değmez yani bunı kendine dert ettiğine
Burada bana sizlerin söylediği yorumları söylüyordu başta. "geçmişin beni ilgilendirmez, kadın mal değildir senin de duyguların var mutsuz olduğun yerden ayrilacaksin tabi ki" daha neler neler.

Teşekkür ederim 💐
 
Siz çok şanslısınız ya evlenseydiniz hayat tecrübesi olmuş dilerim hayatınıza sizi hakedecek insan girer evlenmek gibi boşanmakta doğal bişey lütfen sizde herkese karşı evlendim boşandım diye eğik değil dik durun hayata kusmeyin ☺️
 
Çok teşekkür ederim yorumun için 💐💐

Ben hayatımda onlardan duyduğum kadar acımasız sözler kimseden duymamıştım. Üstelik ben geçmişimi saklamadim ve utanmadım. Bile isteye kendi yola girdi, çevre sözlerini duyunca verdiği tüm sözleri alıp gitti. Giderken kırıp dokmeseydi saygı duyabilirdim. Sizi yerin dibine sokarak gitmeyi seviyorlar. Düşüp kalkamayin istiyorlar.

Tavsiyelerini dinleyeceğim mutlaka 🙏
Sen geçmişininde utanılacak bir şey yapmamışsın. Asıl konuşanlar utansın. Boşver kulak ardı et bu söylenenleri
 
Selam herkese,

Ben 32 yaşındayım 5 yıl önce bir evlilik yaptım ve 2 yıl sürdü toplamda. Eski eşim çalışmak istemiyordu ve sürekli olarak annesinden para akışı olduğu için annesine bağımlı yaşıyordu. En sonunda annesiyle yaşamak istedigi için benden boşandı ve hayatımdan çıktı.

Benim için yıkıcı bir süreçti, kesinlikle evlenmeden önce böyle değildi. Kimselere karıştırmam gerekirse limon satar evimi gecindiririm diyordu. Annesine de hayatımıza dahil olmak istediğinde kafa tutuyordu. Evlendikten sonra tam tersi oldu.

Boşandıktan 1 yıl sonra hayatıma birisi girdi. Başlarda ben kabul etmedim ve Allah biliyor hiç istemedim. Kendisi daha önce evlilik yapmadığı için korkularım çoktu. Bir şekilde beni inandırdı kendine, tabi bu 6-7 ay sürdü. Bu süreçte çok uğraştım anlaması için ama her seferinde boşanmış olmamın onun için sorun olmadığını namusumla evlenip talihsizlik yaşadığımı bana söylüyordu.

Uzun zaman pes etmemesi sonucu bu işte bir hayır olduğunu düşündüm ve bende onun aşkına karşılık vermeye başladım. İyi niyetli naif birisi olarak hayatimdaydi ve her şeyde yanımda oluyordu.

Sürecin ciddi olarak ilerlediği zaman diliminde beni ailesine anlattı. Boşanmış olmamdan bahsetmesi ile birlikte annesi aylarca küstü, kardeşleri tavır aldı. Sürekli hakkımda ve önceki evliliğim ile ilgili kötü konusmalar yapmışlar ve bu süreçte hep bunları bana taşıdı maalesef, ne konuşuldu ise hepsini söyledi bana.

İlk etapta ailesine karşı sağlam durmaya çalıştı ama zaman geçtikçe gördüm ki ailesinin laflarınin hepsi ağzında. En ufak tartismamizda önceki evliliğimi diline dolar oldu. Bir keresinde öfkeyle o da (eski eşim) seni bırakıp kaçıp gitmiş ya dedi.

Akrabaları ve ailesi dul karıya düğün nikah yapılmaz diye konuşuyorlarmis. Bu süreçte evliliği hep otelemeye başladı. İlk baslardaki adam gitmişti. Ablaları hep açığımi bulmaya çalışıyordu, annesi ise daha beni tanımadan oğullarına yamanmakla dahi suçladı. Ben o tarafın gözünde dul karı'dan öteye gecemedim.

Baslardaki ilgili adam evlilik adımlarına doğru söndü ve sürekli tartışma çıkarmaya başladı. Bir gün bir kavga anında bana benim ikinci el olduğumu gereksiz bir paçavra olduğumu söyleyip beni terk etti. Benim geçmişimi bilerek gelen adam aylar sonra bana ikinci el malsin diyerek beni bıraktı.

Çok yara aldım, sevdiğim adam beni tüm güzelliklere ikna eden adam bana ikinci elsin dedi ve öylece kalakaldım. Üstelik önceki yıkımdan sonra her şeyin güzel olabilecegine beni inandırmis ve bu yola tekrar beni taşımisken olmasıni kaldıramıyorum. Hayatta bazen maalesef yasayacagimiz şeyleri secemiyoruz ben de boşanmak hiç istemezdim. Bu süreçte onun kalbinin bu kadar kötü olmasına o kadar şaşırdım ki yoksa hep mi boyle kötüydü bu ikilemden asla çıkamıyorum.

Bundan sonraki süreç ile ilgili varsa tavsiyelerinizi alabilir miyim? Gururum çok kırıldığı için birçok şeye hevesim kalmadı artık. Sizlerin gittiği bir yol yada tavsiyeleriniz olursa belki bir ışık olur bana.

Teşekkür ederim... 🙏
Evlilik kesinlikle böyle birşey değil. arka planda evleneceğiniz kişinin aklında ikinci sınıf insan olarak muamele görmeyi önce siz kabul etmeyeceksiniz.Bence bu olanlara üzüleceğinize, şükredin evlenmeden kurtuldum ,tanıttılar kendilerini diye. Sakın ikna etmeye kalkmayın , ikna edilmişlerle yola çıkılmaz . Adamı baba yapacaksınız yarın öbür gün, çocuğumun annesi ikinci el mi diyecek ? sakın bunu kendinize yapmayın . benim tecrübe etmiş birisi olarak nacizane tavsiyem , boşanmış kadınlar başka bir ciddi ilişkiye başladığında , 'Ben bu konuyu kendi içimde hallettim , aştım .'desin. O zaman size kimse birşey deme hakkını elde edemez . Önce siz kendinize ifade edin ki, başkaları size nasıl davranacağını öğrensin .Bir de yaralarınızı göstermeyin herkese, size vuracakları yeri öğrenmiş oluyorlar .
 
Selam herkese,

Ben 32 yaşındayım 5 yıl önce bir evlilik yaptım ve 2 yıl sürdü toplamda. Eski eşim çalışmak istemiyordu ve sürekli olarak annesinden para akışı olduğu için annesine bağımlı yaşıyordu. En sonunda annesiyle yaşamak istedigi için benden boşandı ve hayatımdan çıktı.

Benim için yıkıcı bir süreçti, kesinlikle evlenmeden önce böyle değildi. Kimselere karıştırmam gerekirse limon satar evimi gecindiririm diyordu. Annesine de hayatımıza dahil olmak istediğinde kafa tutuyordu. Evlendikten sonra tam tersi oldu.

Boşandıktan 1 yıl sonra hayatıma birisi girdi. Başlarda ben kabul etmedim ve Allah biliyor hiç istemedim. Kendisi daha önce evlilik yapmadığı için korkularım çoktu. Bir şekilde beni inandırdı kendine, tabi bu 6-7 ay sürdü. Bu süreçte çok uğraştım anlaması için ama her seferinde boşanmış olmamın onun için sorun olmadığını namusumla evlenip talihsizlik yaşadığımı bana söylüyordu.

Uzun zaman pes etmemesi sonucu bu işte bir hayır olduğunu düşündüm ve bende onun aşkına karşılık vermeye başladım. İyi niyetli naif birisi olarak hayatimdaydi ve her şeyde yanımda oluyordu.

Sürecin ciddi olarak ilerlediği zaman diliminde beni ailesine anlattı. Boşanmış olmamdan bahsetmesi ile birlikte annesi aylarca küstü, kardeşleri tavır aldı. Sürekli hakkımda ve önceki evliliğim ile ilgili kötü konusmalar yapmışlar ve bu süreçte hep bunları bana taşıdı maalesef, ne konuşuldu ise hepsini söyledi bana.

İlk etapta ailesine karşı sağlam durmaya çalıştı ama zaman geçtikçe gördüm ki ailesinin laflarınin hepsi ağzında. En ufak tartismamizda önceki evliliğimi diline dolar oldu. Bir keresinde öfkeyle o da (eski eşim) seni bırakıp kaçıp gitmiş ya dedi.

Akrabaları ve ailesi dul karıya düğün nikah yapılmaz diye konuşuyorlarmis. Bu süreçte evliliği hep otelemeye başladı. İlk baslardaki adam gitmişti. Ablaları hep açığımi bulmaya çalışıyordu, annesi ise daha beni tanımadan oğullarına yamanmakla dahi suçladı. Ben o tarafın gözünde dul karı'dan öteye gecemedim.

Baslardaki ilgili adam evlilik adımlarına doğru söndü ve sürekli tartışma çıkarmaya başladı. Bir gün bir kavga anında bana benim ikinci el olduğumu gereksiz bir paçavra olduğumu söyleyip beni terk etti. Benim geçmişimi bilerek gelen adam aylar sonra bana ikinci el malsin diyerek beni bıraktı.

Çok yara aldım, sevdiğim adam beni tüm güzelliklere ikna eden adam bana ikinci elsin dedi ve öylece kalakaldım. Üstelik önceki yıkımdan sonra her şeyin güzel olabilecegine beni inandırmis ve bu yola tekrar beni taşımisken olmasıni kaldıramıyorum. Hayatta bazen maalesef yasayacagimiz şeyleri secemiyoruz ben de boşanmak hiç istemezdim. Bu süreçte onun kalbinin bu kadar kötü olmasına o kadar şaşırdım ki yoksa hep mi boyle kötüydü bu ikilemden asla çıkamıyorum.

Bundan sonraki süreç ile ilgili varsa tavsiyelerinizi alabilir miyim? Gururum çok kırıldığı için birçok şeye hevesim kalmadı artık. Sizlerin gittiği bir yol yada tavsiyeleriniz olursa belki bir ışık olur bana.

Teşekkür ederim... 🙏
Allah onu bildiği gibi yapsın bırak annesinin etekleri altında sürünsün basiretsiz adam olsaydı bu kelimeyi kullanmazdı iyi ki çocuğun yok
 
Selam herkese,

Ben 32 yaşındayım 5 yıl önce bir evlilik yaptım ve 2 yıl sürdü toplamda. Eski eşim çalışmak istemiyordu ve sürekli olarak annesinden para akışı olduğu için annesine bağımlı yaşıyordu. En sonunda annesiyle yaşamak istedigi için benden boşandı ve hayatımdan çıktı.

Benim için yıkıcı bir süreçti, kesinlikle evlenmeden önce böyle değildi. Kimselere karıştırmam gerekirse limon satar evimi gecindiririm diyordu. Annesine de hayatımıza dahil olmak istediğinde kafa tutuyordu. Evlendikten sonra tam tersi oldu.

Boşandıktan 1 yıl sonra hayatıma birisi girdi. Başlarda ben kabul etmedim ve Allah biliyor hiç istemedim. Kendisi daha önce evlilik yapmadığı için korkularım çoktu. Bir şekilde beni inandırdı kendine, tabi bu 6-7 ay sürdü. Bu süreçte çok uğraştım anlaması için ama her seferinde boşanmış olmamın onun için sorun olmadığını namusumla evlenip talihsizlik yaşadığımı bana söylüyordu.

Uzun zaman pes etmemesi sonucu bu işte bir hayır olduğunu düşündüm ve bende onun aşkına karşılık vermeye başladım. İyi niyetli naif birisi olarak hayatimdaydi ve her şeyde yanımda oluyordu.

Sürecin ciddi olarak ilerlediği zaman diliminde beni ailesine anlattı. Boşanmış olmamdan bahsetmesi ile birlikte annesi aylarca küstü, kardeşleri tavır aldı. Sürekli hakkımda ve önceki evliliğim ile ilgili kötü konusmalar yapmışlar ve bu süreçte hep bunları bana taşıdı maalesef, ne konuşuldu ise hepsini söyledi bana.

İlk etapta ailesine karşı sağlam durmaya çalıştı ama zaman geçtikçe gördüm ki ailesinin laflarınin hepsi ağzında. En ufak tartismamizda önceki evliliğimi diline dolar oldu. Bir keresinde öfkeyle o da (eski eşim) seni bırakıp kaçıp gitmiş ya dedi.

Akrabaları ve ailesi dul karıya düğün nikah yapılmaz diye konuşuyorlarmis. Bu süreçte evliliği hep otelemeye başladı. İlk baslardaki adam gitmişti. Ablaları hep açığımi bulmaya çalışıyordu, annesi ise daha beni tanımadan oğullarına yamanmakla dahi suçladı. Ben o tarafın gözünde dul karı'dan öteye gecemedim.

Baslardaki ilgili adam evlilik adımlarına doğru söndü ve sürekli tartışma çıkarmaya başladı. Bir gün bir kavga anında bana benim ikinci el olduğumu gereksiz bir paçavra olduğumu söyleyip beni terk etti. Benim geçmişimi bilerek gelen adam aylar sonra bana ikinci el malsin diyerek beni bıraktı.

Çok yara aldım, sevdiğim adam beni tüm güzelliklere ikna eden adam bana ikinci elsin dedi ve öylece kalakaldım. Üstelik önceki yıkımdan sonra her şeyin güzel olabilecegine beni inandırmis ve bu yola tekrar beni taşımisken olmasıni kaldıramıyorum. Hayatta bazen maalesef yasayacagimiz şeyleri secemiyoruz ben de boşanmak hiç istemezdim. Bu süreçte onun kalbinin bu kadar kötü olmasına o kadar şaşırdım ki yoksa hep mi boyle kötüydü bu ikilemden asla çıkamıyorum.

Bundan sonraki süreç ile ilgili varsa tavsiyelerinizi alabilir miyim? Gururum çok kırıldığı için birçok şeye hevesim kalmadı artık. Sizlerin gittiği bir yol yada tavsiyeleriniz olursa belki bir ışık olur bana.

Teşekkür ederim... 🙏
Öncelikle büyük bela atlatmışsın kalbin temizmiş ki Allah simdiden gostermiş yüzünü.Evlenmek boşanmak ayıp degil hayatın normal akisi eminim suan evli olup ta bosanmaya cesareti olmayan bircok insan vardir. Senin utancak sıkılcak bi durumun yok cevremde cok kisi var bosanmis kadin erkek yeniden evlendiler herkeste mutlu şuan burda ailesinin gerici olmasinin yani sira adamin kişiliksiz olmasi içine oturur insanin.Çünkü adam olan adam bu durumu ailesine bile soylemek zorunda degil herkesin ozeli seninle bosandiktan sonra tanidiysa tanidi herkese yaymanin bi onemi yok.Çok yakin bi zamanda tanidigim sevdigim bi abla vardi ilk evliligi esinin istemesiyle ayri illerde calistiklari icin araya sogukluk girmis ve bosanmislardi. Aradan bes yil gecti bi subayla tanisti kiz adam da sevdi benim ablayi ki hic boyle bi sikintisi olmadi konusutugumuz donemlerde ce sanirim dugunde ogrendiggim kadariyla damat annesine soylemis durumu sadece ve senin disinda kimsenin bilmesini istemiyorum gerek yok demis.Bu saklanmasi gereken bisey degil tabiki ama özelini de acmak zorunda degil butun akrabalara kisacasi cok mutlular bi de cocuklari oldu.Önemli olan karaktermis onu anladim.
 
Selam herkese,

Ben 32 yaşındayım 5 yıl önce bir evlilik yaptım ve 2 yıl sürdü toplamda. Eski eşim çalışmak istemiyordu ve sürekli olarak annesinden para akışı olduğu için annesine bağımlı yaşıyordu. En sonunda annesiyle yaşamak istedigi için benden boşandı ve hayatımdan çıktı.

Benim için yıkıcı bir süreçti, kesinlikle evlenmeden önce böyle değildi. Kimselere karıştırmam gerekirse limon satar evimi gecindiririm diyordu. Annesine de hayatımıza dahil olmak istediğinde kafa tutuyordu. Evlendikten sonra tam tersi oldu.

Boşandıktan 1 yıl sonra hayatıma birisi girdi. Başlarda ben kabul etmedim ve Allah biliyor hiç istemedim. Kendisi daha önce evlilik yapmadığı için korkularım çoktu. Bir şekilde beni inandırdı kendine, tabi bu 6-7 ay sürdü. Bu süreçte çok uğraştım anlaması için ama her seferinde boşanmış olmamın onun için sorun olmadığını namusumla evlenip talihsizlik yaşadığımı bana söylüyordu.

Uzun zaman pes etmemesi sonucu bu işte bir hayır olduğunu düşündüm ve bende onun aşkına karşılık vermeye başladım. İyi niyetli naif birisi olarak hayatimdaydi ve her şeyde yanımda oluyordu.

Sürecin ciddi olarak ilerlediği zaman diliminde beni ailesine anlattı. Boşanmış olmamdan bahsetmesi ile birlikte annesi aylarca küstü, kardeşleri tavır aldı. Sürekli hakkımda ve önceki evliliğim ile ilgili kötü konusmalar yapmışlar ve bu süreçte hep bunları bana taşıdı maalesef, ne konuşuldu ise hepsini söyledi bana.

İlk etapta ailesine karşı sağlam durmaya çalıştı ama zaman geçtikçe gördüm ki ailesinin laflarınin hepsi ağzında. En ufak tartismamizda önceki evliliğimi diline dolar oldu. Bir keresinde öfkeyle o da (eski eşim) seni bırakıp kaçıp gitmiş ya dedi.

Akrabaları ve ailesi dul karıya düğün nikah yapılmaz diye konuşuyorlarmis. Bu süreçte evliliği hep otelemeye başladı. İlk baslardaki adam gitmişti. Ablaları hep açığımi bulmaya çalışıyordu, annesi ise daha beni tanımadan oğullarına yamanmakla dahi suçladı. Ben o tarafın gözünde dul karı'dan öteye gecemedim.

Baslardaki ilgili adam evlilik adımlarına doğru söndü ve sürekli tartışma çıkarmaya başladı. Bir gün bir kavga anında bana benim ikinci el olduğumu gereksiz bir paçavra olduğumu söyleyip beni terk etti. Benim geçmişimi bilerek gelen adam aylar sonra bana ikinci el malsin diyerek beni bıraktı.

Çok yara aldım, sevdiğim adam beni tüm güzelliklere ikna eden adam bana ikinci elsin dedi ve öylece kalakaldım. Üstelik önceki yıkımdan sonra her şeyin güzel olabilecegine beni inandırmis ve bu yola tekrar beni taşımisken olmasıni kaldıramıyorum. Hayatta bazen maalesef yasayacagimiz şeyleri secemiyoruz ben de boşanmak hiç istemezdim. Bu süreçte onun kalbinin bu kadar kötü olmasına o kadar şaşırdım ki yoksa hep mi boyle kötüydü bu ikilemden asla çıkamıyorum.

Bundan sonraki süreç ile ilgili varsa tavsiyelerinizi alabilir miyim? Gururum çok kırıldığı için birçok şeye hevesim kalmadı artık. Sizlerin gittiği bir yol yada tavsiyeleriniz olursa belki bir ışık olur bana.

Teşekkür ederim... 🙏
Bu kadar kötü kalpli olan adam gün gelir cezasını çeker merak etme Allah kurtarmış dua et pisliğin tekiymiş üzülme
 
Selam herkese,

Ben 32 yaşındayım 5 yıl önce bir evlilik yaptım ve 2 yıl sürdü toplamda. Eski eşim çalışmak istemiyordu ve sürekli olarak annesinden para akışı olduğu için annesine bağımlı yaşıyordu. En sonunda annesiyle yaşamak istedigi için benden boşandı ve hayatımdan çıktı.

Benim için yıkıcı bir süreçti, kesinlikle evlenmeden önce böyle değildi. Kimselere karıştırmam gerekirse limon satar evimi gecindiririm diyordu. Annesine de hayatımıza dahil olmak istediğinde kafa tutuyordu. Evlendikten sonra tam tersi oldu.

Boşandıktan 1 yıl sonra hayatıma birisi girdi. Başlarda ben kabul etmedim ve Allah biliyor hiç istemedim. Kendisi daha önce evlilik yapmadığı için korkularım çoktu. Bir şekilde beni inandırdı kendine, tabi bu 6-7 ay sürdü. Bu süreçte çok uğraştım anlaması için ama her seferinde boşanmış olmamın onun için sorun olmadığını namusumla evlenip talihsizlik yaşadığımı bana söylüyordu.

Uzun zaman pes etmemesi sonucu bu işte bir hayır olduğunu düşündüm ve bende onun aşkına karşılık vermeye başladım. İyi niyetli naif birisi olarak hayatimdaydi ve her şeyde yanımda oluyordu.

Sürecin ciddi olarak ilerlediği zaman diliminde beni ailesine anlattı. Boşanmış olmamdan bahsetmesi ile birlikte annesi aylarca küstü, kardeşleri tavır aldı. Sürekli hakkımda ve önceki evliliğim ile ilgili kötü konusmalar yapmışlar ve bu süreçte hep bunları bana taşıdı maalesef, ne konuşuldu ise hepsini söyledi bana.

İlk etapta ailesine karşı sağlam durmaya çalıştı ama zaman geçtikçe gördüm ki ailesinin laflarınin hepsi ağzında. En ufak tartismamizda önceki evliliğimi diline dolar oldu. Bir keresinde öfkeyle o da (eski eşim) seni bırakıp kaçıp gitmiş ya dedi.

Akrabaları ve ailesi dul karıya düğün nikah yapılmaz diye konuşuyorlarmis. Bu süreçte evliliği hep otelemeye başladı. İlk baslardaki adam gitmişti. Ablaları hep açığımi bulmaya çalışıyordu, annesi ise daha beni tanımadan oğullarına yamanmakla dahi suçladı. Ben o tarafın gözünde dul karı'dan öteye gecemedim.

Baslardaki ilgili adam evlilik adımlarına doğru söndü ve sürekli tartışma çıkarmaya başladı. Bir gün bir kavga anında bana benim ikinci el olduğumu gereksiz bir paçavra olduğumu söyleyip beni terk etti. Benim geçmişimi bilerek gelen adam aylar sonra bana ikinci el malsin diyerek beni bıraktı.

Çok yara aldım, sevdiğim adam beni tüm güzelliklere ikna eden adam bana ikinci elsin dedi ve öylece kalakaldım. Üstelik önceki yıkımdan sonra her şeyin güzel olabilecegine beni inandırmis ve bu yola tekrar beni taşımisken olmasıni kaldıramıyorum. Hayatta bazen maalesef yasayacagimiz şeyleri secemiyoruz ben de boşanmak hiç istemezdim. Bu süreçte onun kalbinin bu kadar kötü olmasına o kadar şaşırdım ki yoksa hep mi boyle kötüydü bu ikilemden asla çıkamıyorum.

Bundan sonraki süreç ile ilgili varsa tavsiyelerinizi alabilir miyim? Gururum çok kırıldığı için birçok şeye hevesim kalmadı artık. Sizlerin gittiği bir yol yada tavsiyeleriniz olursa belki bir ışık olur bana.

Teşekkür ederim... 🙏
size gerçek yüzünü göstermeye başladığı anda basacaktınız tekmeyi. Kusura bakmayın ama onca şeye rağmen ilişkiyi sürdürmeye çalışmışsınız sanki, o da en sonunda iyice çirkinleşmiş ilişkiyi bitirmek için. Keşke ondan önce siz bitirseydiniz.
 
Büyük laflar abartı aşırı duygu gösterileri beni hep korkutur ve sahte gelir. Adam hayatınıza şov ile girmiş iğrenç bir şovla çıkmış keşke ona bu yüzü ve cesareti vermeden önce ailesi tarafından size yansıtılan ilk olumsuzluk yaşandığında ayrılmaya cesaret etseydiniz. Siz o laflar edildikten sonra erkek arkadaşınız size bu sıfatları ilk size yansıttığında adamı bırakabilseydiniz böyle olmazdı. Adamda ailesinin o kadar aşağılamasına rağmen o hala o insanlara görüştüğü halde siz ayrılmadığınız için kendinde o lafları edecek yüzü bulmuş. Bu da size hayat dersi olsun.
 
X