- 21 Kasım 2012
- 9.036
- 9.554
- 398
Bende hepsi öyle demedim ki zaten? Babam böyle yapmasının sebebi olarak kardeşini sevmediğini söylüyor ötesi yok yani sevmiyorum diyor...
Yani tartışmak istemiyorum ama bazı şeyler sırf anne babayla bitmiyor...
Bence yine çoğunlukla anne Baba'nın hatası . Vardır bir sebebi Babanızın böyle yapmasının da .
Normal bir durum değil ama o düşman kardeşler diye hepsi öyle değil . Çok iyi anlaşan kardeşlerde var .
Ben de sizinle aynı fikirdeyim. Kötü olan bizim başımıza denk gelecek diye bir durum yok.
Işte onu kastediyorum sevmemesinin de bir sebebi vardır mutlaka .Bende hepsi öyle demedim ki zaten? Babam böyle yapmasının sebebi olarak kardeşini sevmediğini söylüyor ötesi yok yani sevmiyorum diyor...
Yani tartışmak istemiyorum ama bazı şeyler sırf anne babayla bitmiyor...
Işte onu kastediyorum sevmemesinin de bir sebebi vardır mutlaka .
Çok küçükken anne baba bu konuda farklı davransaydı büyük ihtimal böyle olmazdı demek istiyorum bende .
Söylemek baska siz çok sevgi dolu iki kişi Görüyor olabilirsiniz ama o zamanlar nasıllardı ya da çocuk yetiştirirken nasıl tavır takındılar çocuklarına karsı o kısmı bilmiyorsunuz sonuçta değil miNasıl davransalardı mesela? Diyorum ya dünyanın sevgi dolu iki insanı gayet de güzel yetiştirmişler ben çok dinledim. Ama olmayınca olmuyor.
Siz de düşünüyordunuz bir ara yanlış hatırlamıyorsamÇocuklarının arasının 7-8 yaş olması çocuklar için çok da olumlu değil. Çok yaş farkı olduğu için o arayı kapatıp birbirlerine arkadaş olmaları çok uzun sürüyor.
Oyun arkadaşı olmaları onlar için de daha eğlenceli.
Bazen ne olursa olsun, karakter tutmadığı için kardeşlik ilişkisi yürümeyebilir ama çoğunlukla ebeveyn hatalarına bağlıyorum ben.
Benim tek çocuğa gösterdiğim özenin yarısını üç kardeş olarak kendi ailemizden görmedik biz.
Babam beni kayırırdı hep. Erkek kardeşim yaramazdı. Babamın da sorun çözme yöntemi onu dövmekti. Para olarak kısmadı, özel okullara gönderdi. Ben başarılıydım, bana söylemez ama kardeşimin her başarısızlığında benim paramla okuyorsun diye ezerdi.
Annem de beni sevmez, erkek kardeşimi kayırırdı.
Üçüncümüz ortada kaynadı :) daha çok ben ilgilendim onunla.
Yetişkinlikte de, erkek kardeşlerime evlenirken direk evleri alındı. İkisi de 800 binlik dairelerde oturuyorlar havuzlu, lüks bir sitede. Bana verilmedi mesela, 10 yıldır kiradayım, alt katımda 3 tane tekstil atölyesi var.
Ben bunu sorun etsem ederim, tamamen anne baba hatası, araya sıkıntı sokacak bir durum. Ama kendi tasarrufları, kendi paraları diyorum ve eşimle kazanıp yaptığımızı daha değerli buluyorum. Kardeşlerime de her şeyin en iyisi olsun istiyorum.
Kardeşlik bağı böyle bir şey.
Şu anda içeride oğlum kuzeniyle ve bir arkadaşıyla oynuyor mesela. Bir yere gittiğimizde onu özlediğini söylüyor. Gittiğinde üzülüyor. Tek çocuk ama kuzeni öyle değil, 5 kardeşler. Oğlumla eğlendiği için oynuyor. Evine giderken üzülmüyor. Kardeş olmayınca, çocuk yerine kuzen, arkadaş birilerini koymaya çalışıyor, ama karşıdaki o değeri vermeyince büyük hayal kırıklığına uğruyor.
Ayrıca, o kuzene ve arkadaşına evimize gelme alışkanlığını kazandırmak için de benim bir sürü çabam olmak zorunda. Koşturuyorlar, dağıtıyorlar, acıkıyorlar, anneleri gibi ilgileniyorum ki, kalmak istesinler. Bir oyun ortamı oluşsun evde.
Artık yazmayacağım diyorum şu ikinci çocuk konularına ama hep de yazarken buluyorum kendimi :)
38 çocuk için geç bir yaş değil diyenler olabilir ama bu bir gerçek ki 40 a yaklaştıkça, kadınlar için doğurganlık ve sorunsuz hamilelik ihtimali azalıyor.
Söylemek baska siz çok sevgi dolu iki kişi Görüyor olabilirsiniz ama o zamanlar nasıllardı ya da çocuk yetiştirirken nasıl tavır takındılar çocuklarına karsı o kısmı bilmiyorsunuz sonuçta değil mi
Ben 4 yıldır düşünüyorum :) 27 yaşında, oğlum 5 yaşındayken 2. Yi istedim ama erken menapoz olduğumu öğrendim. Tedavi görüyorum. Başarısız oldu şimdiye kadar tüp bebek.Siz de düşünüyordunuz bir ara yanlış hatırlamıyorsam
Çocuklarının arasının 7-8 yaş olması çocuklar için çok da olumlu değil. Çok yaş farkı olduğu için o arayı kapatıp birbirlerine arkadaş olmaları çok uzun sürüyor.
Oyun arkadaşı olmaları onlar için de daha eğlenceli.
Bazen ne olursa olsun, karakter tutmadığı için kardeşlik ilişkisi yürümeyebilir ama çoğunlukla ebeveyn hatalarına bağlıyorum ben.
Benim tek çocuğa gösterdiğim özenin yarısını üç kardeş olarak kendi ailemizden görmedik biz.
Babam beni kayırırdı hep. Erkek kardeşim yaramazdı. Babamın da sorun çözme yöntemi onu dövmekti. Para olarak kısmadı, özel okullara gönderdi. Ben başarılıydım, bana söylemez ama kardeşimin her başarısızlığında benim paramla okuyorsun diye ezerdi.
Annem de beni sevmez, erkek kardeşimi kayırırdı.
Üçüncümüz ortada kaynadı :) daha çok ben ilgilendim onunla.
Yetişkinlikte de, erkek kardeşlerime evlenirken direk evleri alındı. İkisi de 800 binlik dairelerde oturuyorlar havuzlu, lüks bir sitede. Bana verilmedi mesela, 10 yıldır kiradayım, alt katımda 3 tane tekstil atölyesi var.
Ben bunu sorun etsem ederim, tamamen anne baba hatası, araya sıkıntı sokacak bir durum. Ama kendi tasarrufları, kendi paraları diyorum ve eşimle kazanıp yaptığımızı daha değerli buluyorum. Kardeşlerime de her şeyin en iyisi olsun istiyorum.
Kardeşlik bağı böyle bir şey.
Şu anda içeride oğlum kuzeniyle oynuyor mesela. Bir yere gittiğimizde onu özlediğini söylüyor. Gittiğinde üzülüyor. Tek çocuk ama kuzeni öyle değil, 5 kardeşler. Oğlumla eğlendiği için oynuyor. Evine giderken üzülmüyor. Kardeş olmayınca, çocuk yerine kuzen, arkadaş birilerini koymaya çalışıyor, ama karşıdaki o değeri vermeyince büyük hayal kırıklığına uğruyor.
Artık yazmayacağım diyorum şu ikinci çocuk konularına ama hep de yazarken buluyorum kendimi :)
38 çocuk için geç bir yaş değil diyenler olabilir ama bu bir gerçek ki 40 a yaklaştıkça, kadınlar için doğurganlık ve sorunsuz hamilelik ihtimali azalıyor.
:))Tamam siz haklısınız iyi yetiştirince harika kardeş ilişkisi olur :)
Çok geçmiş olsun. Neyse ki bir evladınız varmış . İbşsllah çok gec olmadan gönlünüze göre ikinci çocuğunuzda gelirBen 4 yıldır düşünüyorum :) 27 yaşında, oğlum 5 yaşındayken 2. Yi istedim ama erken menapoz olduğumu öğrendim. Tedavi görüyorum. Başarısız oldu şimdiye kadar tüp bebek.
bazen gerçekten karakterler tutmuyor. Yapacak bir şey yok o konuda dediğiniz gibi. Ya da birinin karakteri çok aksi olabiliyor. Diğeri illallah ediyor.Tamam siz haklısınız iyi yetiştirince harika kardeş ilişkisi olur :)
Ben 4 yıldır düşünüyorum :) 27 yaşında, oğlum 5 yaşındayken 2. Yi istedim ama erken menapoz olduğumu öğrendim. Tedavi görüyorum. Başarısız oldu şimdiye kadar tüp bebek.
Hah beni anlayan biri oldu sonunda :)Bazen g
bazen gerçekten karakterler tutmuyor. Yapacak bir şey yok o konuda dediğiniz gibi. Ya da birinin karakteri çok aksi olabiliyor. Diğeri illallah ediyor.
Benim eşimin 8 kardeşi var, ablaları eşimi çok tutar mesela. Diğer bir kardeşe yaptıkları muameleyi de ben olsam affetmezdim.
Karakter farklılıkları.
İnşallah :) aynen öyle, oğlum maddi olarak çok zor bir dönemimde oldu. O yüzden ikinciyi erteledim zaten. Henüz 3 aylık evliydim hamile kaldığımda.Ama şu anda baktığımda iyi ki olmuş diyorum, çünkü yaşadığımız sıkıntıda ben onu da ertelerdim biraz daha zaman geçmiş olsaydı.Çok geçmiş olsun. Neyse ki bir evladınız varmış . İbşsllah çok gec olmadan gönlünüze göre ikinci çocuğunuzda gelir
Bende öyle düşünüyorum zaten sadece bizim irademizle de olmuyorİnşallah :) aynen öyle, oğlum maddi olarak çok zor bir dönemimde oldu. O yüzden ikinciyi erteledim zaten. Henüz 3 aylık evliydim hamile kaldığımda.Ama şu anda baktığımda iyi ki olmuş diyorum, çünkü yaşadığımız sıkıntıda ben onu da ertelerdim biraz daha zaman geçmiş olsaydı.
O yüzden, evlilik ve eşle ilgili sıkıntı yoksa, geçim sıkıntısını, en azından ilk iki kardeş için çok büyük bir engel olarak görmüyorum.
Kesinlikle, çocuk bir nasip işi. Ve olması da, olmaması da ayrı birer imtihan. Konu sahibinin, benim gibi pek çok kişinin bu konuyu sorup sorgulayarak düşünmesini de çok olumlu görüyorum ben. Bilinçli ebeveynler olmaya çalıştığımız için böyleBende öyle düşünüyorum zaten sadece bizim irademizle de olmuyor
Bende öyle düşünüyorum . 3 sene olacak evleneli ama çocuk için bu zamana kadar cesaret edemedim yeni yeni sorguluyorum kafamda bir ton acaba var bu arada Olabilir mi biyolojik olarak sağlıklı mıyım onu da hiç bilmiyorumKesinlikle, çocuk bir nasip işi. Ve olması da, olmaması da ayrı birer imtihan. Konu sahibinin, benim gibi pek çok kişinin bu konuyu sorup sorgulayarak düşünmesini de çok olumlu görüyorum ben. Bilinçli ebeveynler olmaya çalıştığımız için böyle
Bende öyle düşünüyorum . 3 sene olacak evleneli ama çocuk için bu zamana kadar cesaret edemedim yeni yeni sorguluyorum kafamda bir ton acaba var bu arada Olabilir mi biyolojik olarak sağlıklı mıyım onu da hiç bilmiyorum
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?