- 28 Kasım 2010
- 41.699
- 138.203
- 798
- Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
İkinci çocuk yapmalı mıyım?
- Konu Sahibi brange
- Başlangıç Tarihi
-
- Etiketler
- ikinci çocuk
- 4 Kasım 2017
- 2.284
- 4.443
- 133
Hakli kaygilariniz olsa da 2nci bebegi yapma fikriniz agir basiyo gibi :)
Anneniz de yardimci olacagini soylemis, esinizin isten cikarilmis olmasi da cok buyuk bir maddi sikinti yaratmamis anladigim kadariyla. Bence de ileri de "keske yapsaydim" dememek icin bir cocuk daha dusunebilirsiniz.
Tabiki esinizle ortak karar vererek.
Brn de istiyorum insallah. Saglikli hayirli, ahlakli evlat olsun kuzum da elimizden geen imkani saglamaya calisacagiz zatrn ama kardes duygusundan da mahrum kalmasin.
Evet kaygılarım haklı da olsa, düşünsem de beklesem de pek birşey değişmiyor gibi. Annem olmasa zaten hiç düşünmezdim bile o en büyük artı. Yapmazsam ilerde keşke diyebileceğimi düşünüyorum. Maddi sıkıntı olmadı çok şükür ama işte sürekli olarak böyle olur mu belli değil tabi eşimin devamlı bir işi olmadığı sürece. Öyle de böyle de artılar eksiler var. Eksileri de düşündüğüm de çok fazla birşey de bulamıyorum esasında. Ama duygusal olarak düşünüp mü karar veriyorum diye burdan sizlerin fikirlerini almak istedim. Eşimle hem fikiriz. Sadece birimizden birinin hadi başlayalım diye cesaretlendirmesi lazım:) İyi bir eğitim almak bu kadar masraflı olmasa şimdiye çoktan denemeye başlamıştım ama bakalım. Hayırlısı böyleymiş bunların yaşanmasının da bir nedeni vardır mutlaka. Hepimiz için en iyisi olur inşallah
- 20 Aralık 2017
- 9.800
- 32.016
- 548
Ortada tek gelir benim maaşım ise çocuk işini ertelerdim.Siz doğum yapıp bebeginizi iki aylikken bırakıp işe döndüğünüzde eşiniz evde şekerleme yapıyor olursa böyle pozitif olabilecek misiniz?Ha dersiniz ki ben klasik Turk kızı degulim eşim de klasik Türk erkeği değildir bebegimize o bakacak ben çalışacağım eve geldiğimde eşim yemek ve ya temizliği halletmiş olur birlikte 4 kişilik mutlu bir aile oluruz ve ben lohusa olarak cinnet gecirmem ona birşey diyemem.Ben de ikinci çocuğumu 37 yaşım biterken dogurdum ,ilk çocuk ile diğer ebeveynin mutlaka özel olarak ilgilenmesi gerekiyor bunu da göz önünde bulundurun
Sizin söyledikleriniz de doğru. 2 sene sonras
Ortada tek gelir yok, biraz eksik okumuşsunuz. Benim sürekli işim var, eşimde şu anda proje işleri yapıyor ama sürekli bir iş bulamadı. Şu an maddi sıkıntımız yok eski durumumuzdan çok farklı değiliz. Sadece eşimin kalıcı bir işi olmasını tercih ederiz tabi ama o da gönlüne göre birşey bulamadığı için boş durmamak adına farklı işler yapıyor. Kendisi hiç bir zaman yan gelip yatan bir insan olmadı. Çalıştığı zaman bile herşeyi ortak yaparız. Bebeğim 6 aylık olana kadar idare edebilirim izinlerle. İlk çocukla ilgilenme olayında haklısınız ona birşey diyemem. Zaten oğlumun psikolojisi de kararımı etkileyen faktörlerden biri.
- 20 Aralık 2017
- 9.800
- 32.016
- 548
Ben eşinizin proje işlerinden eski maaşını kazanamadigini ve bu işleri de takip için mecburen çocuğunuzun kreşe devam ettiğini bunun da maddi bir külfet olduğunu yorumlamistim.Kusura bakmayin.Esiniz ev ve çocuk bakımı konusunda sizinle eşit yük altına giren birisi ise ve siz de kendinizi bu ikinci çocuk fikrini hergun düşünürken buluyorsanız hayırlısı olsun diyip yola çıkın derim.
Ben eşinizin proje işlerinden eski maaşını kazanamadigini ve bu işleri de takip için mecburen çocuğunuzun kreşe devam ettiğini bunun da maddi bir külfet olduğunu yorumlamistim.Kusura bakmayin.Esiniz ev ve çocuk bakımı konusunda sizinle eşit yük altına giren birisi ise ve siz de kendinizi bu ikinci çocuk fikrini hergun düşünürken buluyorsanız hayırlısı olsun diyip yola çıkın derim.
Rica ederim, tam açıklayıcı yazmadığım için yanlış anlama olabilir. Ben de hayırlısıyla nasip olsun inşallah diyorum.
Söyledikleriniz de tabi haklılık payı var. Ama istiyorum artık, 2 sene üst üste düşük yaşayıp sonra da bu işsizlik durumunun olması beni üzdü epeyce. Tabi her işte bir hayır vardır böyle olmasında. 2 düşük yaptığım için ve yaş ilerledikçe gebelikte komplikasyon riski arttığı için ciddi düşünmeye başladım. Ve hali hazırda bebeğe bakabilecek biri olduğu için. Yoksa yaşım çok geçti gibi bir düşüncem tabi ki Yok. Şartlarımız yukarıdaki yorumlarda yazdığım gibi kötü değil şu anda sadece gelecek belirsiz
- 21 Kasım 2012
- 9.036
- 9.554
- 398
Şimdi burdaki herkes yap diyecek ama ben yapma diyorum çünkü bir çocuk annesi ve babası ile gereken zamanı geçiremiyorsa, anneanne babaannede büyüyorsa, geçim derdi varsa borç vs varsa bence tek çocuk yeterli. Benim şu an tek yapmama sebebim çocuğumla kreş yaşına kadar benim veya babasının yeterince ilgilenme şansı olmaması. İş değiştirmeyi de düşünüyorum bazı şeyleri yola koymadan bebeğime ilgi alaka veremezsem acele etmiyorum. Çevremde herkes sizin gibi gerçi, anneanne babaanne bakıyor.
- 27 Eylül 2017
- 2.026
- 2.493
- 83
- 6 Aralık 2010
- 34.491
- 91.167
- 798
ilk hamileliğiniz nasıl geçti?
ben tam olarak kendimi hazır hissettiğim dönemde hamile kaldım ancak fiziksel olarak çok zor geçti hamileliğim. Öyle olunca büyük çocuğum da bu durumdan çok etkilendi. Hani her şey plana uygun gitti ama çok yıprandık ailecek. İyi ki ikinci oğlumu doğurmuşum tabi ki ama böyle olacağını bilseydim muhakkak ertelerdim.
Bence fiziksel ve mental olarak öncelikle siz sonra da eşiniz ve çocuğunuz hazır mısınız onu düşünün karar verirken. Çünkü ister istemez büyükten ilgi azalıyor, bir de plansız hastalıklar vs çıkınca bu ilgi azalması çok dramatik olabiliyor
ben tam olarak kendimi hazır hissettiğim dönemde hamile kaldım ancak fiziksel olarak çok zor geçti hamileliğim. Öyle olunca büyük çocuğum da bu durumdan çok etkilendi. Hani her şey plana uygun gitti ama çok yıprandık ailecek. İyi ki ikinci oğlumu doğurmuşum tabi ki ama böyle olacağını bilseydim muhakkak ertelerdim.
Bence fiziksel ve mental olarak öncelikle siz sonra da eşiniz ve çocuğunuz hazır mısınız onu düşünün karar verirken. Çünkü ister istemez büyükten ilgi azalıyor, bir de plansız hastalıklar vs çıkınca bu ilgi azalması çok dramatik olabiliyor
Karar sizin tabii ki, ancak belli bir yaştan sonra çocuk kaldıracak kafa kalmıyor insanda.
O yüzden tavsiyem yaş aralığı da fazla büyümeden 2. çocuğu yapmanız.
Benim 2. oğlum süpriz oldu, ancak iyiki olmuş diyorum.
Çünkü olmasaydı ve bana kalsaydı ben 2. çocuğu asla düşünmezdim, kısmetmiş Rabbim nasib etti.
İyi ki de oldu.
O yüzden tavsiyem yaş aralığı da fazla büyümeden 2. çocuğu yapmanız.
Benim 2. oğlum süpriz oldu, ancak iyiki olmuş diyorum.
Çünkü olmasaydı ve bana kalsaydı ben 2. çocuğu asla düşünmezdim, kısmetmiş Rabbim nasib etti.
İyi ki de oldu.
- 31 Ağustos 2012
- 22.050
- 35.260
- 798
Ben sizin gibi düşünmüyorum. Eşimin sürekli bir işi de olsa ve 2. Çocuğum olsa çalışmaya devam ederim. Tüm gün evde çocukla kaliteli zaman geçirme imkanı zaten olmuyor ev işleri vs. Den dolayı. Annemin benden iyi baktığını düşünüyorum. Zaten akşam, hafta sonu ve tüm tatillerimizde oğlumuzla yeterince ilgileniyoruz. Sürekli evde olsam stresli olurum kendi adıma ve çok da verimli olmaz. Yukarıdaki yorumlarda yazdığım gibi borç durumumuz ödeyebileceğimiz seviyede zor duruma düşmedik ama eşimin yaptığı işler sürekli olmayabilir. Gelecek belirsiz tüm sıkıntı bu. Oğluma 1 yaşına kadar ben baktım. Tabi ki güzeldi. Ama çalışmak bana iyi geliyor. Anne mutlu olmazsa çocuk da mutlu olmaz benim görüşüm. Kreşe başlayana kadar anneler bakmalı diye bir şart yok bence.
Evet olmama ihtimali olabilir. Çünkü bir kere kalp atışı durdu, diğerinde ise boş gebelik oldu. Belki de hiç olmayacak Allah bilir. Hayırlıysa nasip olsun diyorum. Pişman olmaktan da korkuyorum denemeyerek
- 21 Kasım 2012
- 9.036
- 9.554
- 398
Hayır ben siz bakın çalışmayın manasında söylemedim, ki ben de annelerin çalışmasını destekleyen biriyim, kendim çocuk yaparsam da gene çalışacağım. İşten kaçta geliyorsunuz eşiniz ilgileniyor mu bilemem ama kendi açımdan baktığımda şu anki çalışma saatlerime göre ben ve eşim asla ilgi gösteremez, belki siz 5 te geliyorsunuz eve yeterli diyebilirsiniz.
Şu anki ekonomik durumda tek çocuk bile çok pahalı iken , tek maaşla geliriniz çok iyi olmalı...Yani sonuçta hayat sizin ben garantici bir insanım salayım gitsin olamıyorum ama siz belki farklı düşünürsünüz karar sizin.
En iyisi sürpriz olması sanki düşünmeye fırsar kalmadan
Zor bir karar çünkü ilk çocukta hiç düşünmedik tabi hayatımız Doğumdan sonra tamamen değişti. Şimdi olursa herşey daha da farklı olacak. Yas ilerledikçe fiziksel olarak dayanma gücü azalıyor buna katılıyorum. Çok beklemek bu yüzden de iyi olmayabilirTek maaş diiliz eşimin işi sürekli değil gelirimiz sürekli işi olduğu zamanki gibi. Evimin kredisini ödüyorum çocuğumu kreşe yollayabiliyorum. Geçim sıkıntısı olmadı gelecek belirsiz sürekli iş olmadığından. İlgi konusu da dediğim gibi sürekli yan yana olmak değil önemli olan. 2 saat kaliteli zaman geçirmek hafta içi bile çok önemli. Onu yapabiliyorum siz de yaparsınız. Sallayan biri olmadığım için her detayıyla düşünüyorum yoksa çoktan başlardım denemeye bir daha
En iyisi sürpriz olması sanki düşünmeye fırsar kalmadan
Hem fiziksel hem de sağlık bakımından da zorlanıyor insan.
Ben ilk doğumumu yaptığım doktoruma gitmiştim hamile olduğumu öğrendiğimde.
Ve ikinci doğumumu da onunla gerçekleştirdim.
İkinci hamileliğim çok rahat geçti, ilk hamileliğim ise problemleri ve riskleri olan bir hamilelikti.
Erken doğumla sonuçlanmıştı.
İkinci de hamile olduğumu bile anlamadım desem yeridir (geceleri ve gece uykuları hariç) 37. haftama kadar çalıştım.
Ancak doktorum da çok vaktinde hamile kaldığımı söyledi, çünkü 35 yaş sonrasında downsendrom vb. gibi rahatsızlıkların bebeklerde olma ihtimali de artıyor.
Yaşa bağlı olarak hamilelikler daha riskli geçebiliyor.
Sizi korkutmak veya endişelendirmek istemem.
Ancak ikinci çocuğu düşünüyor ve gerçekten istiyorsanız bence vakit kaybetmeyin derim.
Ha zor, gerçekten tek çocuk gibi değil.
2. çocuk daha rahat büyüyor o ayrı, ancak anne ve baba daha çok yoruluyor.
İlgiyi, sevgiyi, alakayı, eforu, uykuyu kısaca herşeyi 2'ye bölmek zorundasınız.
Ama yine de değer mi? Değer....
Bana kalsaydı 2. çocuğu yapmazdım derim hep.
Ama iyi ki olmuş, en azından oğlum yalnız kalmadı, 2 kardeş olmaları beni mutlu ediyor.
Birlikte oynadıklarını eğlendiklerini gördükçe de hep "iyiki" derken buluyorum kendimi.
