sözümü yanlış anlamayın ama kayınvalidenize çocuğunuzu emanet edebilmek bence büyük nimet, hiç tanımadığın bilmediğin birine bırakıp gitmektense babaannesi ile olması daha doğru geliyor bana kreş çağı gelene kadar, kxhaklısınız evin içinde bir başkasının olması huzursuz eder insanı ki bende yaşıyorum bunu ama evladınız için katlanılmayacak bir durum olmasa gerek, hem şöye düşünün küçük bebeğinizle siz ilgilenirken büyük olanla oynayacak, yada nöbet değişimi yapıp küçüğü bırakıp büyükle ilgilenebiliceksiniz veya siz küçükle ilgilenirken eşiniz büyük olanla oynar e annede bi zahmet evi çekip çevirir, yani bunlara çok takılmayın derim ben, aslolan 2. kez anne olabilme şansınızın olması ve bu çok güzel bir şans, selametle...
Ya derdim bu, bu aralar.
İlk doğumumdan önce en az 3 çocuk derdim belki 4 bile olabilir.
Doğumdan sonra eşim de ben de 2 bize yeter dedik :)
Ama yaşları yakın olsun istemiştim, oğlum 2 yaşına yaklaşırken hamile kaldım isteyerek. Ancak düşükle sonuçlandı. O zaman hala çok istiyordum 2. çocuğu. Doktoruma korunmak istemediğimi söyledim, sen bilirsin dedi.
Ama düşük o kadar da kolay değilmiş. Hem fiziki hem manevi olarak zor oldu benim için.Ve artık isteğimi kaybettim ve 2. çocuğu erteledim.
Şimdi tamamen bu planımı iptal mi etsem diye düşünüyorum
Çocuğum 2 yaşında ve 2 yaş sendromu mudur nedir, ailecek çok zorluyor bizi. Bir de kreşe başladı, çok seviyor okulu ama evde huysuz.
2. çocuk için maddi kaygım yok manevi kaygım var. İyi bir anne olmaya çalışıyorum herkes gibi elbette ama çok sabırlı birisi değilim mesela. Çocuktan sonra kendi kendime telkinde bulunarak biraz geliştirdim kendimi ama hala bazen çabuk parlayabiliyorum. Eşim çok daha sabırlıdır ama o bile 2 yaş sendromunda sakin kalamıyabiliyor.
O da benim kadar çocuk isteyen biri idi, o da şu an tek çocukla mı kalsak diyor.
Konuma herkes yorum yapsın lütfen, ama özellikle tek çocuklu arkadaşlar pişmanlar mı mutlular mı yazarlarsa sevinirim.
Yaş farkı hiç istemiyorum. Yani maksimum 4 yaş olsun aralarında diyorum. O yüzden aslında stresliyim. Hani hemen karar vermeliymişim gibi. Çünkü huyumdur, çocuğa karar vericem de aylar önceden fiziki hazırlıklarımı tamamlıcam da, işte folik asittir kilo vermedir vitamin depolamadır :) İşte bunları yaptım ikinci hamileliğimde ama unuttuğum kısım kendimi psikolojik olarak hazırlamakmış.
Of of diyerek bitireceğim.
Bacı bacıyı atar,yar başında tutar diye bi laf var o geldi aklıma..Kanlım olsun da kardeşim olsun.... Hayatta gözümün içine bakınca ne istediğimi anlayan kişi, 8 yaş fark var aramızda elimde büyüdü. Sanırım annemin hayatta benim için yaptığı en güzel şey. Evlenince bir başka anladım kıymetini. Anneme anlatamadığım şeyi onunla paylaştım çoğu zaman.
13 aylık kızım var, Allah kısmet ederse asla kardeşsiz büyümesini istemiyorum. Hayatta gözleri kapalı dayanabileceği bir kardeşi olmalı diye düşünüyorum.
Benim ikiz kızlarım var ama zordur büyütmek tek olsaydı bir daha yapar miydim asla kardeşiniz var mi bilmiyorum ama kardeşlik çocukken güzel başka güzel tarafı yok herkes başka yerlere savruluyor her animizda yanımızda değiller ki bence kardeş olayını düşünme
Bacı bacıyı atar,yar başında tutar diye bi laf var o geldi aklıma..
Ya derdim bu, bu aralar.
İlk doğumumdan önce en az 3 çocuk derdim belki 4 bile olabilir.
Doğumdan sonra eşim de ben de 2 bize yeter dedik :)
Ama yaşları yakın olsun istemiştim, oğlum 2 yaşına yaklaşırken hamile kaldım isteyerek. Ancak düşükle sonuçlandı. O zaman hala çok istiyordum 2. çocuğu. Doktoruma korunmak istemediğimi söyledim, sen bilirsin dedi.
Ama düşük o kadar da kolay değilmiş. Hem fiziki hem manevi olarak zor oldu benim için.Ve artık isteğimi kaybettim ve 2. çocuğu erteledim.
Şimdi tamamen bu planımı iptal mi etsem diye düşünüyorum
Çocuğum 2 yaşında ve 2 yaş sendromu mudur nedir, ailecek çok zorluyor bizi. Bir de kreşe başladı, çok seviyor okulu ama evde huysuz.
2. çocuk için maddi kaygım yok manevi kaygım var. İyi bir anne olmaya çalışıyorum herkes gibi elbette ama çok sabırlı birisi değilim mesela. Çocuktan sonra kendi kendime telkinde bulunarak biraz geliştirdim kendimi ama hala bazen çabuk parlayabiliyorum. Eşim çok daha sabırlıdır ama o bile 2 yaş sendromunda sakin kalamıyabiliyor.
O da benim kadar çocuk isteyen biri idi, o da şu an tek çocukla mı kalsak diyor.
Konuma herkes yorum yapsın lütfen, ama özellikle tek çocuklu arkadaşlar pişmanlar mı mutlular mı yazarlarsa sevinirim.
Yaş farkı hiç istemiyorum. Yani maksimum 4 yaş olsun aralarında diyorum. O yüzden aslında stresliyim. Hani hemen karar vermeliymişim gibi. Çünkü huyumdur, çocuğa karar vericem de aylar önceden fiziki hazırlıklarımı tamamlıcam da, işte folik asittir kilo vermedir vitamin depolamadır :) İşte bunları yaptım ikinci hamileliğimde ama unuttuğum kısım kendimi psikolojik olarak hazırlamakmış.
Of of diyerek bitireceğim.
Ne kadar güzel bir duygu olduğunu öyle hissediyorum ki evli bile değilim..Büyük 9, küçük 6 yaşında şimdi.
Ama benim düşüncem, yaş farkı ne olursa olsun çocuk büyütmek zor.
Elbette zorluk çektim, ama hayatta kolay hiç bir şey yok
Elde ettiklerime bakınca kesinlikle değer diye düşünüyorum.
Şu anda araları harika, bir de ikisi de kız olunca birbirleriyle oyun da oynuyorlar, benden saklı bir şeyler de yapıyorlar, çok hoşuma gidiyor
Bu konuda kendime değişik düşünceler sunuyorum..
Yaşım 33..
3yasına gırecek olan bir kızım var..
Eşim tek olsun..butun imkanlarım onun olsun dıyor..
Benimse vıcdanım sızlıyor kardeşsiz bi basına nasıl olacak..
Kardeşi olmazsa arkadaş çevresi olur nolcak dıyorum..
İkinciyi yapmayı istersek ben aradakı yas farkı az olsun ıstıyordum..bırbırlerıne arkadaş olsunlar dıye..
Ama suan onu da ıstemıyorum arada 5 yas olsun en az dıyorum..ikisi de kendi yasını doya doya yasar..
Amma ve lakin kim doğuracak..bu yastan sonra nasıl bi verim beklenır benden..yaş geçınce bebegın saglıksız doğma ıhtımalı daha fazla oluyor..
Bir allahın kulu da demiyor ki tek çocuk en güzeli kardeşiim..dese içim rahatlıyacak..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?