İkinci Çocuk / Tek Çocuk

Alys · 2 Aralık 2015

EBRU 72 .!.:
İki yaş sendromunu dibine kadar yaşamış bir anneyim..
Kreşimiz inanılmaz iyiydi ve beni çok desteklediler..
Bana hep geçecek dedi kreşimizin sahibesi..
Ben inanmıyordum ona ama gerçekten de 3 yaşında tamamen bitiyor..
O dönemde nasıl insan olacak bu derken şimdi gurur duyuyorum kızımla..
Tek dikkat edilmesi gereken çocukla inatlaşmamak..
Çünkü biz onunla inatlaştığımızda o davranışı öğreniyormuş..
Elbette ki her dediğini yapmayacaksınız ama o konuda da kalmayacaksınız..
Diretmeyeceksiniz..
İlgisini başka yerlere çekmek önemli..
Her inatlaşmasında, anlamsız hareketinde ona kocaman sarıldım..
Öfkelendiğim zamanlar olsa da hep bastırdım ve kararlı oldum..

sanırım bu 2 yaş sendromunu çözme sürecindeyiz.
atlatmıyoruz da kabulleniyoruz ailecek diyelim.
yoksa kısa süreli bir durum değilmiş onu gördüm. hani diş çıkarırken bir hafta kan kusturur ama biterdi ya, biz 2 yaş sendromunu yaklaşık 3 aydır yaşıyoruz ve aynen dediğiniz gibi direttikçe de bir kazanım edinilemiyor.

bir dönem, bu konuyu açtıktan daha sonra, tamamen ben artık başka çocuk düşünmem demeye başlamıştım. buna yetemiyorum gibisinden, şimdi biraz daha ılımlıyım. çözebileceğimiz bir sorun olduğuna ikna oldum sanırım :)
Allah tüm anne - babalara kolaylık versin ne diyeyim:)

EBRU 72 · 2 Aralık 2015

goha .!.:
sanırım bu 2 yaş sendromunu çözme sürecindeyiz.
atlatmıyoruz da kabulleniyoruz ailecek diyelim.
yoksa kısa süreli bir durum değilmiş onu gördüm. hani diş çıkarırken bir hafta kan kusturur ama biterdi ya, biz 2 yaş sendromunu yaklaşık 3 aydır yaşıyoruz ve aynen dediğiniz gibi direttikçe de bir kazanım edinilemiyor.

bir dönem, bu konuyu açtıktan daha sonra, tamamen ben artık başka çocuk düşünmem demeye başlamıştım. buna yetemiyorum gibisinden, şimdi biraz daha ılımlıyım. çözebileceğimiz bir sorun olduğuna ikna oldum sanırım :)
Allah tüm anne - babalara kolaylık versin ne diyeyim:)

Aminn.
Elbette ki çözersiniz..
Bilmek gerekiyor sadece çocukların yaş dönemlerini..
Hangi dönemde ne gibi sorunlarla karşılaşacağız bunları bilirsek nasıl davranmamız gerektiğini öğrenirsek daha az zararla atlatırız bence..
2 yaş sendromu çocukların ilk ergenliği..
Zaten ilk 6 yıl çok çok önemli artık bunu biliyoruz..
Ne kadar sağlam temeller atılırsa o kadar düzgün çocuklarımız olacak..
Birkaç sene dişimizi sıkmamız gerekiyor..
Onlar isteyerek gelmediler hayata..
Bizim sorumluluğumuz ve bizim görevlerimiz.
Çocuklarımızdan çok şey beklememiz gerekiyor..
Biz nasıl davranırsak karşılığını alacağız..
Yani sorunlu çocuk diye bişey yok bana göre..
Sorunlu çocuk yetiştiren ebeveynler var..

Alys · 2 Aralık 2015

EBRU 72 .!.:
Aminn.
Elbette ki çözersiniz..
Bilmek gerekiyor sadece çocukların yaş dönemlerini..
Hangi dönemde ne gibi sorunlarla karşılaşacağız bunları bilirsek nasıl davranmamız gerektiğini öğrenirsek daha az zararla atlatırız bence..
2 yaş sendromu çocukların ilk ergenliği..
Zaten ilk 6 yıl çok çok önemli artık bunu biliyoruz..
Ne kadar sağlam temeller atılırsa o kadar düzgün çocuklarımız olacak..
Birkaç sene dişimizi sıkmamız gerekiyor..
Onlar isteyerek gelmediler hayata..
Bizim sorumluluğumuz ve bizim görevlerimiz.
Çocuklarımızdan çok şey beklememiz gerekiyor..
Biz nasıl davranırsak karşılığını alacağız..
Yani sorunlu çocuk diye bişey yok bana göre..
Sorunlu çocuk yetiştiren ebeveynler var..

elbette, hatta utanarak söylemeliyim ki, benim oğlum kesinlikle hırçın vs bir çocuk değil. Hani benim 2 yaş sendromu diye anlattığımı tüm ömür çektiren çocuklar var görüyorum.
ama işte ebeveyn olmak daha fazla sabırlı olmayı gerektiriyor. Çok başarılı değilim ama kendimi eğitiyorum. Eşim de çok destektir sağolsun.

Alys · 2 Aralık 2015

E EBRU 72 :) eee ikinci tavsiye ediyor musun benim durumumda birine.

EBRU 72 · 2 Aralık 2015

goha .!.:
E EBRU 72 :) eee ikinci tavsiye ediyor musun benim durumumda birine.

Evett..
Bana kızıyorlar da bence her çocuğun bir kardeşi olmalı..

napicam_ben · 2 Aralık 2015

bence tek çocuk olmamalı mutlaka bir kardeş şart .
benim 3 yaşında ikizlerim var 3. oğlum da 15 aylık aralarında 20 ay var ama ben dezavatajından ziyade avantajını çok gördüm ,birlikte güzel oynuyorlar ,kıskançlık yok .yalnız ben hamilelik sürecimde altyapıyı çok yaptım ,yeri geldi göbeğimi okşattım sevdirdim ,bakın kardeşiniz sizi özlemiş tekmeliyor dedim ,yeri geldi anlattım onlara kardeşiniz sizi çok seviyor vs diye .az yaş farkı olan çocuklar büyüynce de çok iyi anlaşıyor ,ama yaş farkı fazla olunca kuşak çatışması oluyor ,ideali aralarında 3 yaş olması bence ,3 ten fazla olunca zora gidiyor ,ne kadar kötü bile olsa kardeşiniz hayatta bir kardeş şart insana ,maddi durumunuz elveriyorsa yardımcı alın yanınıza ,ev işlerini o halletsin ,size yardım etsin böylece daha kolay atlatırsınız bu süreci ..

anesaysa · 2 Aralık 2015

tek çocuklu bir anne;
kızıma sahip olmayı çok istedim, hatta ona sahip olabilmek için evliliğimi bile feda etmeye hazırdım (eşim çocuk istemiyordu çünkü) ama şu sıralar ikinci coçuğu düşünmüyormuyum düşünüyorum ama benim şartlarım uymuyor, çünkü çalışıyorum, ücretsiz izin almak külfet maddi anlamda, kızımı bırakacak bir yakınım yok, 22 aylıkken kızımı kreşe bıraktım bütün sendromları dibine kadar yaşadım, şu sıralar 3,5 yaşından dörde doğru sarkarken herşeyi ben yaparım sendromumuz başladı ve tabii benim neden kardeşim yok soruları, demem o ki eğer bakabilecek gücünüz, maddi manevi karşılayabilecek olanağınız var ise ertelemeyin, tek çocuk olmak ayrıcalık olabilir tüm ailenin tek gözdesi, tüm imkanlara nispetince sahip olabilmek ama ya yalnız kalmak, bedenen toplanırken, ruhen de kendinizi hazırlayın ve inşallah bir kez daha anne olmanın tadına varın ama önce iyice tartın kendinizi. O güç var mı sizde, tempoya ayak uydurabilicek misiniz, aileniz destek olabilecek mi, iki çocuklu bir anne olmanın gereklerini yerine getirebilecek misiniz? inşallah en doğru kararı verir ve en kısa zamanda güzel haberlerle yeni bir konuda görüşürüz " İKİNCİ KEZ ANNE OLUYORUM" adı altında sağlıcakla.

Alys · 2 Aralık 2015

napicam_ben .!.:
bence tek çocuk olmamalı mutlaka bir kardeş şart .
benim 3 yaşında ikizlerim var 3. oğlum da 15 aylık aralarında 20 ay var ama ben dezavatajından ziyade avantajını çok gördüm ,birlikte güzel oynuyorlar ,kıskançlık yok .yalnız ben hamilelik sürecimde altyapıyı çok yaptım ,yeri geldi göbeğimi okşattım sevdirdim ,bakın kardeşiniz sizi özlemiş tekmeliyor dedim ,yeri geldi anlattım onlara kardeşiniz sizi çok seviyor vs diye .az yaş farkı olan çocuklar büyüynce de çok iyi anlaşıyor ,ama yaş farkı fazla olunca kuşak çatışması oluyor ,ideali aralarında 3 yaş olması bence ,3 ten fazla olunca zora gidiyor ,ne kadar kötü bile olsa kardeşiniz hayatta bir kardeş şart insana ,maddi durumunuz elveriyorsa yardımcı alın yanınıza ,ev işlerini o halletsin ,size yardım etsin böylece daha kolay atlatırsınız bu süreci ..

sizin büyükler ikiz oldukları için kıskanmamış olabilirler mi acaba? hani zaten paylaşmayı öğrenmişlerdir küçük olmadan da. benim oğlum da kreşe gidiyor, şu an daha paylaşımcı, kıskançlık az olabilir belki.

ya ne bileyim, ben çok kıskanmışım kardeşimi, hatta annem ağlarmış arkamdan.
benim oğlum da çok duygusal, üzülürse çok üzülürüm ben de yaaa..

Alys · 2 Aralık 2015

anesaysa .!.:
tek çocuklu bir anne;
kızıma sahip olmayı çok istedim, hatta ona sahip olabilmek için evliliğimi bile feda etmeye hazırdım (eşim çocuk istemiyordu çünkü) ama şu sıralar ikinci coçuğu düşünmüyormuyum düşünüyorum ama benim şartlarım uymuyor, çünkü çalışıyorum, ücretsiz izin almak külfet maddi anlamda, kızımı bırakacak bir yakınım yok, 22 aylıkken kızımı kreşe bıraktım bütün sendromları dibine kadar yaşadım, şu sıralar 3,5 yaşından dörde doğru sarkarken herşeyi ben yaparım sendromumuz başladı ve tabii benim neden kardeşim yok soruları, demem o ki eğer bakabilecek gücünüz, maddi manevi karşılayabilecek olanağınız var ise ertelemeyin, tek çocuk olmak ayrıcalık olabilir tüm ailenin tek gözdesi, tüm imkanlara nispetince sahip olabilmek ama ya yalnız kalmak, bedenen toplanırken, ruhen de kendinizi hazırlayın ve inşallah bir kez daha anne olmanın tadına varın ama önce iyice tartın kendinizi. O güç var mı sizde, tempoya ayak uydurabilicek misiniz, aileniz destek olabilecek mi, iki çocuklu bir anne olmanın gereklerini yerine getirebilecek misiniz? inşallah en doğru kararı verir ve en kısa zamanda güzel haberlerle yeni bir konuda görüşürüz " İKİNCİ KEZ ANNE OLUYORUM" adı altında sağlıcakla.

açıkçası aileden destek beklemiyorum.

hatta kötü bir huyum var, birileri bana karışınca (açıktan kimse karışamaz da anladınız siz :)) daha çok geriliyorum.

ilk çocuğuma bir dönem kv baktı, her dediğimi de yapardı ama yine de benim için gergin bir dönemdi. Sanırım o günleri yeniden yaşamak istemiyorum, beni engelleyen bir sebep de bu açıkça söylemek gerekirse.

napicam_ben · 2 Aralık 2015

goha .!.:
sizin büyükler ikiz oldukları için kıskanmamış olabilirler mi acaba? hani zaten paylaşmayı öğrenmişlerdir küçük olmadan da. benim oğlum da kreşe gidiyor, şu an daha paylaşımcı, kıskançlık az olabilir belki.

ya ne bileyim, ben çok kıskanmışım kardeşimi, hatta annem ağlarmış arkamdan.
benim oğlum da çok duygusal, üzülürse çok üzülürüm ben de yaaa..

hayır bence ikizlikle alakası yok , ne ikizler var sürekli hır gür ,size düşüyor iş ,dengeyi kurarsanız bu süreç kolay atlatılır ,şuan oğlunuzu üzmek istemiyorsunuz ama ilerde büyüyünce iyiki bir kardeşim var diyecektir buna eminim, bu duyguyu yaşamalı bence .ben şuan çok zor süreçlerden geçiyorum ,eşimle sorunlarımız var ama iyiki de yine de olmuşlar diyorum ,onların birbirlerine olan sevgisi bana güç veriyor inanın ..
bu konuda bir sürü kitap var okuyabileceğiniz ,nette araştırın .
ben mesela çok okudum kıskançlık olmasın diye ,ayarı tutturmak için ikizlerime daha çok ilgi gösterdim zaman geçirdim ,oynadım ,ufağın işlerine onları da dahil ettim ,mesela gel kızım kardeşin bana diyorki beni ablam yıkasın ben onu çok seviyorum diyor diyerek ufağı yıkarken yardım etmesine izin verdim ,öyle öyle kardeşlerine ısındılar sevdiler ,sevdirdim , kardeş candır bence ..

Alys · 2 Aralık 2015

ha ha, bu arada bu kararsızlıkla aylardır folik asit kullanıyorum, fazla vitaminden zarar gelmesin

Alys · 2 Aralık 2015

napicam_ben .!.:
hayır bence ikizlikle alakası yok , ne ikizler var sürekli hır gür ,size düşüyor iş ,dengeyi kurarsanız bu süreç kolay atlatılır ,şuan oğlunuzu üzmek istemiyorsunuz ama ilerde büyüyünce iyiki bir kardeşim var diyecektir buna eminim, bu duyguyu yaşamalı bence .ben şuan çok zor süreçlerden geçiyorum ,eşimle sorunlarımız var ama iyiki de yine de olmuşlar diyorum ,onların birbirlerine olan sevgisi bana güç veriyor inanın ..
bu konuda bir sürü kitap var okuyabileceğiniz ,nette araştırın .
ben mesela çok okudum kıskançlık olmasın diye ,ayarı tutturmak için ikizlerime daha çok ilgi gösterdim zaman geçirdim ,oynadım ,ufağın işlerine onları da dahil ettim ,mesela gel kızım kardeşin bana diyorki beni ablam yıkasın ben onu çok seviyorum diyor diyerek ufağı yıkarken yardım etmesine izin verdim ,öyle öyle kardeşlerine ısındılar sevdiler ,sevdirdim , kardeş candır bence ..

okuyorum ve planlar yapıyorum aslında.

ama beceremezsem diye korkuyorum. mesela doğumu düşünüyorum, oğlum gelip ilk gördüğünde ne yapacak, ben işte muhtemelen yine sezeryan olursam bembeyaz yüzle onu karşılarım, o da annem hasta olmuş diye üzülür, sonra beni bebeği emzirirken görünce ne hisseder falan diyerek ağlamaklı oluyorum inanın ki.

bir de doğumdan sonra benim duygu durumum bir türlü stabil hale dönemdi, 2 yıl geçti ama hala çok tutarsızım, ufacık şeye salya sümük ağlar oldum, oğlum da çok duygusal. nasıl olacak böyle :)

CoffeCoffe · 2 Aralık 2015

sırf 2.çocuga karar verememekten ötürü kızım tam 7 yaşındayken 4 ay once 2. bebegımı dogurdum, evet daha cok zorlanıyorum, kendıme aıt tek bır dk^m ble olmuyor, fakat çok klişe olacak ama keşke beklemeseymişim keşke hemen olsaymış..

dediğiniz 2-3 yaş sendromunu çok ıyı bılırım, ama inanın gececek, ilk ergenlik deniyor ona ve her cocuk yaşıyor bunu, tabi beraberınde ebeveynlerde.. bende çok sabırlı biri değilim ama artık diyorum ki çocuklar beni ehlileştirdi resmen, sanırım tek çocukta kalsam pişman olacaktım, ve düşünün ki kızım tam 4 yıl hiç uymayan bir cocuktu buna ragmen ben yinede 2.olsun dedim, şükürler olsun ki oldu, umarım sizde atlatırsınız..

anesaysa · 2 Aralık 2015

goha .!.:
açıkçası aileden destek beklemiyorum.

hatta kötü bir huyum var, birileri bana karışınca (açıktan kimse karışamaz da anladınız siz :)) daha çok geriliyorum.

ilk çocuğuma bir dönem kv baktı, her dediğimi de yapardı ama yine de benim için gergin bir dönemdi. Sanırım o günleri yeniden yaşamak istemiyorum, beni engelleyen bir sebep de bu açıkça söylemek gerekirse.

o zaman birde şöyle bakalım konuya, şuan kreşe gidiyor ilk bebeğiniz değil mi o halde paylaşmayı, çocuklarla vakit geçirmeyi biliyor yani kardeşi kabullenmesi daha kolay olabilir ki kreşindeki öğretmeninin de çok büyük yardımı olacaktır, kıskançlık konusunu aşmak sandığınız kadar zordeğil diyeceksiniz ki tek çocuğun var nerden biliyorsun, biliyorum işte çocuklar öyle yetişkinler gibi menfaat kıskançlığı gütmezler onlara sevgi verir, sorumluluk yüklerseniz herkesten çok sahiplenirler kardeşlerini, tek sorun sizin psikolojik olarak hazır olup olmadığınız sanırım bunun için de ikinci çocuklu insanlarda değil de benim gibi çok isteyipte şartları tutmadığı için sahip olamayan insanlarla sohbet edin evladınızın bu hayatta sahip olabileceği en iyi arkadaşın bir kardeş olduğuna inanın ve belki psikolojik bir destek alsanız bü süreci daha kolay atlatıp daha rahat hazırlarsınız kendinizi, eşiniz ne düşünüyor bu konuda buda önemli tabii.

Alys · 2 Aralık 2015

anesaysa .!.:
o zaman birde şöyle bakalım konuya, şuan kreşe gidiyor ilk bebeğiniz değil mi o halde paylaşmayı, çocuklarla vakit geçirmeyi biliyor yani kardeşi kabullenmesi daha kolay olabilir ki kreşindeki öğretmeninin de çok büyük yardımı olacaktır, kıskançlık konusunu aşmak sandığınız kadar zordeğil diyeceksiniz ki tek çocuğun var nerden biliyorsun, biliyorum işte çocuklar öyle yetişkinler gibi menfaat kıskançlığı gütmezler onlara sevgi verir, sorumluluk yüklerseniz herkesten çok sahiplenirler kardeşlerini, tek sorun sizin psikolojik olarak hazır olup olmadığınız sanırım bunun için de ikinci çocuklu insanlarda değil de benim gibi çok isteyipte şartları tutmadığı için sahip olamayan insanlarla sohbet edin evladınızın bu hayatta sahip olabileceği en iyi arkadaşın bir kardeş olduğuna inanın ve belki psikolojik bir destek alsanız bü süreci daha kolay atlatıp daha rahat hazırlarsınız kendinizi, eşiniz ne düşünüyor bu konuda buda önemli tabii.

2 yaş sendromunu ilk yaşamaya başladığımız dönemde eşim de tek çocuk bize yeter, biz herhalde 2. yi kaldıramayız demişti.
ancak artık alıştık ve kabullendik, şimdi 2.yi ertelemeyelim diyor.

ki kendisi çok yardımcı bir eş ve babadır, şanslıyım o yönden gerçekten.
hatta uzun süreli doğum iznine ayrılmam konusunda da desteği var.

tek anlaşamadığımız konu, çocuğun kreş yaşı gelene kadar kv nin bakması mevzusu. Aslında benim annem baksın diye bir zorlaması yok, aileden biri olsun istiyor sadece. benim de kv ile bir derdim yok, ama aynı evde bir başkası ile yaşamak fikrinde geriliyorum otomatik. işimden 2 yıl izin alma şansım da çok yok.

AtomicGirl · 2 Aralık 2015

goha .!.:
Ya derdim bu, bu aralar.

İlk doğumumdan önce en az 3 çocuk derdim belki 4 bile olabilir.

Doğumdan sonra eşim de ben de 2 bize yeter dedik :)

Ama yaşları yakın olsun istemiştim, oğlum 2 yaşına yaklaşırken hamile kaldım isteyerek. Ancak düşükle sonuçlandı. O zaman hala çok istiyordum 2. çocuğu. Doktoruma korunmak istemediğimi söyledim, sen bilirsin dedi.
Ama düşük o kadar da kolay değilmiş. Hem fiziki hem manevi olarak zor oldu benim için.Ve artık isteğimi kaybettim ve 2. çocuğu erteledim.

Şimdi tamamen bu planımı iptal mi etsem diye düşünüyorum

Çocuğum 2 yaşında ve 2 yaş sendromu mudur nedir, ailecek çok zorluyor bizi. Bir de kreşe başladı, çok seviyor okulu ama evde huysuz.

2. çocuk için maddi kaygım yok manevi kaygım var. İyi bir anne olmaya çalışıyorum herkes gibi elbette ama çok sabırlı birisi değilim mesela. Çocuktan sonra kendi kendime telkinde bulunarak biraz geliştirdim kendimi ama hala bazen çabuk parlayabiliyorum. Eşim çok daha sabırlıdır ama o bile 2 yaş sendromunda sakin kalamıyabiliyor.
O da benim kadar çocuk isteyen biri idi, o da şu an tek çocukla mı kalsak diyor.

Konuma herkes yorum yapsın lütfen, ama özellikle tek çocuklu arkadaşlar pişmanlar mı mutlular mı yazarlarsa sevinirim.
Yaş farkı hiç istemiyorum. Yani maksimum 4 yaş olsun aralarında diyorum. O yüzden aslında stresliyim. Hani hemen karar vermeliymişim gibi. Çünkü huyumdur, çocuğa karar vericem de aylar önceden fiziki hazırlıklarımı tamamlıcam da, işte folik asittir kilo vermedir vitamin depolamadır :) İşte bunları yaptım ikinci hamileliğimde ama unuttuğum kısım kendimi psikolojik olarak hazırlamakmış.

Of of diyerek bitireceğim.

abimle aramizda 1.5 yas var ikimizde ayni zamanda uniye basladik/bitirdik/ise girdik/yurt disina ciktik/evlendik.....
aile icin zor olabiliyor maddi manevi birde yanliz kalma var birden bire , yaninizda yedek olsa olmazmi hani bir daha kucuk model abisi universiteye basladiginda o okula gitse hala evde olsa. Hem o abiligini yapar otekiside kucuk kardesligini yasar.
bizde ne abim abilik yapti ne ben kucuk pozisyonunda oldum oyle arada toplu bir hareketle buyuduk yani.

Alys · 2 Aralık 2015

AtomicGirl .!.:
abimle aramizda 1.5 yas var ikimizde ayni zamanda uniye basladik/bitirdik/ise girdik/yurt disina ciktik/evlendik.....
aile icin zor olabiliyor maddi manevi birde yanliz kalma var birden bire , yaninizda yedek olsa olmazmi hani bir daha kucuk model abisi universiteye basladiginda o okula gitse hala evde olsa. Hem o abiligini yapar otekiside kucuk kardesligini yasar.
bizde ne abim abilik yapti ne ben kucuk pozisyonunda oldum oyle arada toplu bir hareketle buyuduk yani.

evet haklısınız.
ama 3 kardeşiz ve 3ümüz de evliyiz.
6lı takılmayı da çok severiz.
ben sanırım daha çok çocuklar açısından düşünüyorum. arkadaş olsunlar birbirlerine diye düşünerek.
ama sanırım bunları da çok planlamamak gerek. sonuçta herkes ayrı birey ve kardeş de olsa seveceksin diye bir kaide yok.

ama dua edeyim de birbirlerini sevsinler :)

anesaysa · 2 Aralık 2015

goha .!.:
2 yaş sendromunu ilk yaşamaya başladığımız dönemde eşim de tek çocuk bize yeter, biz herhalde 2. yi kaldıramayız demişti.
ancak artık alıştık ve kabullendik, şimdi 2.yi ertelemeyelim diyor.

ki kendisi çok yardımcı bir eş ve babadır, şanslıyım o yönden gerçekten.
hatta uzun süreli doğum iznine ayrılmam konusunda da desteği var.

tek anlaşamadığımız konu, çocuğun kreş yaşı gelene kadar kv nin bakması mevzusu. Aslında benim annem baksın diye bir zorlaması yok, aileden biri olsun istiyor sadece. benim de kv ile bir derdim yok, ama aynı evde bir başkası ile yaşamak fikrinde geriliyorum otomatik. işimden 2 yıl izin alma şansım da çok yok.

sözümü yanlış anlamayın ama kayınvalidenize çocuğunuzu emanet edebilmek bence büyük nimet, hiç tanımadığın bilmediğin birine bırakıp gitmektense babaannesi ile olması daha doğru geliyor bana kreş çağı gelene kadar, kxhaklısınız evin içinde bir başkasının olması huzursuz eder insanı ki bende yaşıyorum bunu ama evladınız için katlanılmayacak bir durum olmasa gerek, hem şöye düşünün küçük bebeğinizle siz ilgilenirken büyük olanla oynayacak, yada nöbet değişimi yapıp küçüğü bırakıp büyükle ilgilenebiliceksiniz veya siz küçükle ilgilenirken eşiniz büyük olanla oynar e annede bi zahmet evi çekip çevirir, yani bunlara çok takılmayın derim ben, aslolan 2. kez anne olabilme şansınızın olması ve bu çok güzel bir şans, selametle...

napicam_ben · 2 Aralık 2015

goha .!.:
evet haklısınız.
ama 3 kardeşiz ve 3ümüz de evliyiz.
6lı takılmayı da çok severiz.
ben sanırım daha çok çocuklar açısından düşünüyorum. arkadaş olsunlar birbirlerine diye düşünerek.
ama sanırım bunları da çok planlamamak gerek. sonuçta herkes ayrı birey ve kardeş de olsa seveceksin diye bir kaide yok.

ama dua edeyim de birbirlerini sevsinler :)

bu sizin elinizde emin olun ,bu konuda çok okursanız size yardımcı olucak çok tüyo bulursunuz ,bencce şimdiden başlayın okumaya ve hamile kalınca da uygularsınız , kardeşini sevmese bile zorda kalınca çalıcak bir kapısı olur ..benim annem kardeşlerimle aramın açılmasına sebep olmuştu kendi hırsları için, herşey annede bitiyor ben o zamanları yaşadığım için çocuklarımın arası iyi olsun yeterki ben kötü bile olmaya razıyım ,aradaki kardeşlik iyi kurulursa ömür boyu birbirlerine yoldaş olurlar emin olun ,bakıyorum kardeş ilişkisi iyi olan kardeşlerin hep anneleri bu ilişkiyi kurup yönlendirmiş..

napicam_ben · 2 Aralık 2015

anesaysa .!.:
sözümü yanlış anlamayın ama kayınvalidenize çocuğunuzu emanet edebilmek bence büyük nimet, hiç tanımadığın bilmediğin birine bırakıp gitmektense babaannesi ile olması daha doğru geliyor bana kreş çağı gelene kadar, kxhaklısınız evin içinde bir başkasının olması huzursuz eder insanı ki bende yaşıyorum bunu ama evladınız için katlanılmayacak bir durum olmasa gerek, hem şöye düşünün küçük bebeğinizle siz ilgilenirken büyük olanla oynayacak, yada nöbet değişimi yapıp küçüğü bırakıp büyükle ilgilenebiliceksiniz veya siz küçükle ilgilenirken eşiniz büyük olanla oynar e annede bi zahmet evi çekip çevirir, yani bunlara çok takılmayın derim ben, aslolan 2. kez anne olabilme şansınızın olması ve bu çok güzel bir şans, selametle...

bence de çok doğru ,ben çocuklarımı yalnız büyüttüm ,ikizlerimi 8 aylıkken kreşe verdim ,çok borcumuz vardı çalışmak zorundaydım ,ufağıma bakıcı bakıyor ,hep yad ellerde büyüdüler ,çok zorluğunu yaşadım kimsesizliğin , o yüzden siz çocuğunuz için kvye katlanın ,hem iyi biriymiş de daha ne istiyorsunuz ,kreş yaşı gelince de verirsiniz kreşe olur biter , benim 1 saat bile bırakıcak kimsem yok ve inanılmaz zor bir durum ..

İkinci Çocuk / Tek Çocuk

Nirvana

Guru

Nirvana

Nirvana

Guru

Yeni Üye

anasının kuzusu

Nirvana

Nirvana

Yeni Üye

Nirvana

Nirvana

Popüler Üye

anasının kuzusu

Nirvana

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !

Nirvana

anasının kuzusu

Yeni Üye

Yeni Üye

Benzer Konular

Privacy & Transparency

Privacy & Transparency