- Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
İkinci Çocuk / Tek Çocuk
- Konu Sahibi Alys
- Başlangıç Tarihi
-
- Etiketler
- ikinci çocuk kardeş tek çocuk
- 30 Nisan 2008
- 45.779
- 24.642
- 398
- 8 Mart 2016
- 7.911
- 13.033
- 163
Dün 2 haftalık gebeliğe şaşıyoduk snein ki 1 haftalıkmış CuteGecen kurtajla sonuclanan gebelıgımde test yaparken elım tıtremıstı
ne ne oldumu yoksa ya hemen dıye ıcım cız ettı
sonrası ayrı mesele
sonuc olarak goha topu bıze attın
tam 4 senedır ertelıyorum sımdı bakalım gelecek mı
çalıştığım için birini bile nası büyütücem diye korkuyorm bi sürü şeyi aynı anda yürütebilen bi yapım yok çünkü 
- 7 Eylül 2012
- 5.285
- 4.039
- 173
Gecen kurtajla sonuclanan gebelıgımde test yaparken elım tıtremıstı
ne ne oldumu yoksa ya hemen dıye ıcım cız ettı
sonrası ayrı mesele
sonuc olarak goha topu bıze attın
tam 4 senedır ertelıyorum sımdı bakalım gelecek mı
ooo canım çalışmalara başlamışsın?hadi hayırlısı bakalım
- 21 Haziran 2015
- 4.406
- 7.029
- 78
- 10 Ekim 2015
- 7.195
- 9.105
- 118
1 haftalik gebelik olmaz ki deneme yapmışlardır büyük ihtimalleDün 2 haftalık gebeliğe şaşıyoduk snein ki 1 haftalıkmış Cute
- 24 Haziran 2015
- 926
- 838
- 23
- 37
Ben evlenmeden önce hamile kalmadan önce de tek çocuk derdim hep. Eşim kardeşsiz olmasın dedi diye yaptık. Kızımın bir kardeşi olmasını şimdi çok istiyorum hatta 2 de olabilir durumumuz müsait olursa ama bu sefer de eşim korkuyor. Benim doğumum çok zor oldu, kızım ve ben ölümden döndük. Sezeryan sonrası çok acı çektim niyeyse bilmiyorum, kızım on gün küvezde kaldı, bunları düşününce ben de korkuyorum çünkü prematüre olursa diye, normal çocuğu bile büyütmek zorken prematüre daha da zorlayıcı olabiliyor, ama bir yanım da çok istiyor. Bana cesaret gelirse yaparım tabi ki.. Ama hangisi doğru derseniz onu bilmiyorum ikisinin de ayrı ayrı avantajları ve dezavantajları vardır eminim...
- 15 Şubat 2011
- 7.018
- 13.023
- 248
anne olmak cok farkli bir duygu. 6 yasinda bir oglum var ve asigim!
uyudugunda hala gidip yuzunu seyrediyorum. Ayaklarinin altini kokluyorum. Dunyanin en saf ve en buyuk sevgisi...
planli bir hamilelik degildi, hicbir zaman da vazgecmeyi dusunmedim ama eger ki planlayarak anne olacak olsaydim asla anne olmazdim. ya zarar gorurse yahut birine zarar verirse diye odum kopuyor; onu hakkiyla yetistirememe ihtimali en buyuk kabusum.
butun bu panikler icerisinde yasarken hamile oldugumu ogrendik, simdi sayili gunumuz kaldi ikinci bebegimizi kucagimiza almaya; ben hala ayni his icindeyim:
- planlasaydim asla anne olmazdim.
tamamiyle nasip sanirim bu is, olacagi varsa olsun. gelecegi varsa gelsin melekler omrumuze
Alys
uyudugunda hala gidip yuzunu seyrediyorum. Ayaklarinin altini kokluyorum. Dunyanin en saf ve en buyuk sevgisi...
planli bir hamilelik degildi, hicbir zaman da vazgecmeyi dusunmedim ama eger ki planlayarak anne olacak olsaydim asla anne olmazdim. ya zarar gorurse yahut birine zarar verirse diye odum kopuyor; onu hakkiyla yetistirememe ihtimali en buyuk kabusum.
butun bu panikler icerisinde yasarken hamile oldugumu ogrendik, simdi sayili gunumuz kaldi ikinci bebegimizi kucagimiza almaya; ben hala ayni his icindeyim:
- planlasaydim asla anne olmazdim.
tamamiyle nasip sanirim bu is, olacagi varsa olsun. gelecegi varsa gelsin melekler omrumuze
Alys
- 28 Kasım 2010
- 41.699
- 138.203
- 798
Selam goha !Ya derdim bu, bu aralar.
İlk doğumumdan önce en az 3 çocuk derdim belki 4 bile olabilir.
Doğumdan sonra eşim de ben de 2 bize yeter dedik :)
Ama yaşları yakın olsun istemiştim, oğlum 2 yaşına yaklaşırken hamile kaldım isteyerek. Ancak düşükle sonuçlandı. O zaman hala çok istiyordum 2. çocuğu. Doktoruma korunmak istemediğimi söyledim, sen bilirsin dedi.
Ama düşük o kadar da kolay değilmiş. Hem fiziki hem manevi olarak zor oldu benim için.Ve artık isteğimi kaybettim ve 2. çocuğu erteledim.
Şimdi tamamen bu planımı iptal mi etsem diye düşünüyorum
Çocuğum 2 yaşında ve 2 yaş sendromu mudur nedir, ailecek çok zorluyor bizi. Bir de kreşe başladı, çok seviyor okulu ama evde huysuz.
2. çocuk için maddi kaygım yok manevi kaygım var. İyi bir anne olmaya çalışıyorum herkes gibi elbette ama çok sabırlı birisi değilim mesela. Çocuktan sonra kendi kendime telkinde bulunarak biraz geliştirdim kendimi ama hala bazen çabuk parlayabiliyorum. Eşim çok daha sabırlıdır ama o bile 2 yaş sendromunda sakin kalamıyabiliyor.
O da benim kadar çocuk isteyen biri idi, o da şu an tek çocukla mı kalsak diyor.
Konuma herkes yorum yapsın lütfen, ama özellikle tek çocuklu arkadaşlar pişmanlar mı mutlular mı yazarlarsa sevinirim.
Yaş farkı hiç istemiyorum. Yani maksimum 4 yaş olsun aralarında diyorum. O yüzden aslında stresliyim. Hani hemen karar vermeliymişim gibi. Çünkü huyumdur, çocuğa karar vericem de aylar önceden fiziki hazırlıklarımı tamamlıcam da, işte folik asittir kilo vermedir vitamin depolamadır :) İşte bunları yaptım ikinci hamileliğimde ama unuttuğum kısım kendimi psikolojik olarak hazırlamakmış.
Of of diyerek bitireceğim.
Ben ailemin tek cocuguyum ve inanilmaz mutluyum
Oglum da benik tek cocugum olacak muhtemelen, ikinciyi dusunmuyorum. Allah isteyenlere nasip etsin insallah
Kendimi bitkin hissederken ikinci cocugu yapmak hem esime hem ogluma hem de kendime haksizlik olurdu
- 16 Ekim 2010
- 678
- 659
- 103
- 38
anne olmak cok farkli bir duygu. 6 yasinda bir oglum var ve asigim!
uyudugunda hala gidip yuzunu seyrediyorum. Ayaklarinin altini kokluyorum. Dunyanin en saf ve en buyuk sevgisi...
planli bir hamilelik degildi, hicbir zaman da vazgecmeyi dusunmedim ama eger ki planlayarak anne olacak olsaydim asla anne olmazdim. ya zarar gorurse yahut birine zarar verirse diye odum kopuyor; onu hakkiyla yetistirememe ihtimali en buyuk kabusum.
butun bu panikler icerisinde yasarken hamile oldugumu ogrendik, simdi sayili gunumuz kaldi ikinci bebegimizi kucagimiza almaya; ben hala ayni his icindeyim:
- planlasaydim asla anne olmazdim.
tamamiyle nasip sanirim bu is, olacagi varsa olsun. gelecegi varsa gelsin melekler omrumuze
Bende böyle hissediyorum..
Kızım kardeş istiyor aynı şekilde ailemde ama ben planlı bir şekilde asla cocuk sahibi olamayacagımı biliyorum..
1 kızım var o da plansızdı...Olursa yine öyle olacağa benziyor:)
Tek çocuk kesinlıkle en mantıklısı gelıyor ama kardeş sevgiside bir başka bunuda biliyorum...
SİZİDE TEBRİK EDERİM HAYIRLISIYLA KUCAĞINIZA ALMANIZI DİLERİM.
- 15 Şubat 2011
- 7.018
- 13.023
- 248
cok tesekkur ederim
butun yavrulara guzel yazgi yazilmis , imtihanlari kolay olsun. sizin yavrunuzu da Allah size bagislasin
- 25 Ağustos 2014
- 20.398
- 48.332
- 798
En az 3 diyorumYa derdim bu, bu aralar.
İlk doğumumdan önce en az 3 çocuk derdim belki 4 bile olabilir.
Doğumdan sonra eşim de ben de 2 bize yeter dedik :)
Ama yaşları yakın olsun istemiştim, oğlum 2 yaşına yaklaşırken hamile kaldım isteyerek. Ancak düşükle sonuçlandı. O zaman hala çok istiyordum 2. çocuğu. Doktoruma korunmak istemediğimi söyledim, sen bilirsin dedi.
Ama düşük o kadar da kolay değilmiş. Hem fiziki hem manevi olarak zor oldu benim için.Ve artık isteğimi kaybettim ve 2. çocuğu erteledim.
Şimdi tamamen bu planımı iptal mi etsem diye düşünüyorum
Çocuğum 2 yaşında ve 2 yaş sendromu mudur nedir, ailecek çok zorluyor bizi. Bir de kreşe başladı, çok seviyor okulu ama evde huysuz.
2. çocuk için maddi kaygım yok manevi kaygım var. İyi bir anne olmaya çalışıyorum herkes gibi elbette ama çok sabırlı birisi değilim mesela. Çocuktan sonra kendi kendime telkinde bulunarak biraz geliştirdim kendimi ama hala bazen çabuk parlayabiliyorum. Eşim çok daha sabırlıdır ama o bile 2 yaş sendromunda sakin kalamıyabiliyor.
O da benim kadar çocuk isteyen biri idi, o da şu an tek çocukla mı kalsak diyor.
Konuma herkes yorum yapsın lütfen, ama özellikle tek çocuklu arkadaşlar pişmanlar mı mutlular mı yazarlarsa sevinirim.
Yaş farkı hiç istemiyorum. Yani maksimum 4 yaş olsun aralarında diyorum. O yüzden aslında stresliyim. Hani hemen karar vermeliymişim gibi. Çünkü huyumdur, çocuğa karar vericem de aylar önceden fiziki hazırlıklarımı tamamlıcam da, işte folik asittir kilo vermedir vitamin depolamadır :) İşte bunları yaptım ikinci hamileliğimde ama unuttuğum kısım kendimi psikolojik olarak hazırlamakmış.
Of of diyerek bitireceğim.
- 2 Ekim 2015
- 1.413
- 1.124
- 53
- 41
Goha hamile sanıyordum seni ben. Demek totem yapmışsın:)
İlk çocuğumu kaybettikten 3.5 yıl kadar sonra hamile kaldım şimdi ikinci bebeğimi bekliyorum. Son derece planlı, ve yıllardır da kendimizi psikolojik olarak hazırladığımız bir sürecin ardından gelen bir hamilelik benimkisi. Ama hamile kaldıktan sonra bu kadar düşünecek bir şey yokmuş demedim de diyemem. Benim için bir ilaç oldu. Tamamen adapte oldum yeniden annelik sorumluluklarını üzerine alma fikrine, çok da sevdim. Eşim de aynı şekilde tabii. Zaten hayatımız da böyle değil mi, yeni bir şeyler giriyor kalıcı olarak ve hayatımızı buna göre şekillendiriyoruz. Sonunda da her şey yoluna giriyor ve mutlu oluyoruz, olmasak bu sefer başka çözümler buluyoruz. Böyle zenginleşiyoruz.
Nasip olursa, Allah sağlık huzur verirse kesinlikle bir kardeş daha istiyorum karnımdaki kızıma. Ben çok çocuklu bol şenlikli bir ailede büyüdüm. Her günüm kuzenlerimle, arkadaşlarımla onların aileleriyle geçti. Zaten 4 kardeşiz. Paylaşmayı, sevmeyi, kıskanmayı, kavga etmeyi, kaybetmeyi, kazanmayı, üzülmeyi ağlamayı hatta gerekirse ağlama taklidi yapmayı...kısaca her şeyi bu ortamda öğrendim. Büyüdükçe bunları süzgeçten geçirerek kişiliğime oturttum. Bu yüzden çocuğumun da böyle bir ortamda büyümesini istiyorum.
Çok uzattım ama diyeceğim o ki ikinci çocuk fikrinden korkma. Eğer durumunuz el veriyorsa maddi manevi, oğlun da sağlıklı mutlu bir çocuksa fazla düşünmeden oluruna bırak. 1-2-3 çocuk fark etmez anne baba yüreği her birinin hayatında en iyisine sahip olması için uğraşıyor. Zaten sen de öyle yapıyorsun ve yapacaksın. :)
İlk çocuğumu kaybettikten 3.5 yıl kadar sonra hamile kaldım şimdi ikinci bebeğimi bekliyorum. Son derece planlı, ve yıllardır da kendimizi psikolojik olarak hazırladığımız bir sürecin ardından gelen bir hamilelik benimkisi. Ama hamile kaldıktan sonra bu kadar düşünecek bir şey yokmuş demedim de diyemem. Benim için bir ilaç oldu. Tamamen adapte oldum yeniden annelik sorumluluklarını üzerine alma fikrine, çok da sevdim. Eşim de aynı şekilde tabii. Zaten hayatımız da böyle değil mi, yeni bir şeyler giriyor kalıcı olarak ve hayatımızı buna göre şekillendiriyoruz. Sonunda da her şey yoluna giriyor ve mutlu oluyoruz, olmasak bu sefer başka çözümler buluyoruz. Böyle zenginleşiyoruz.
Nasip olursa, Allah sağlık huzur verirse kesinlikle bir kardeş daha istiyorum karnımdaki kızıma. Ben çok çocuklu bol şenlikli bir ailede büyüdüm. Her günüm kuzenlerimle, arkadaşlarımla onların aileleriyle geçti. Zaten 4 kardeşiz. Paylaşmayı, sevmeyi, kıskanmayı, kavga etmeyi, kaybetmeyi, kazanmayı, üzülmeyi ağlamayı hatta gerekirse ağlama taklidi yapmayı...kısaca her şeyi bu ortamda öğrendim. Büyüdükçe bunları süzgeçten geçirerek kişiliğime oturttum. Bu yüzden çocuğumun da böyle bir ortamda büyümesini istiyorum.
Çok uzattım ama diyeceğim o ki ikinci çocuk fikrinden korkma. Eğer durumunuz el veriyorsa maddi manevi, oğlun da sağlıklı mutlu bir çocuksa fazla düşünmeden oluruna bırak. 1-2-3 çocuk fark etmez anne baba yüreği her birinin hayatında en iyisine sahip olması için uğraşıyor. Zaten sen de öyle yapıyorsun ve yapacaksın. :)
- 22 Mart 2016
- 683
- 653
- 18
- 35
- 2 Ekim 2015
- 1.413
- 1.124
- 53
- 41
Aaaaaaaaa :)
- 29 Nisan 2013
- 16.168
- 30.996
- 798
Ben hamile sandim once sizi. Herseyin hayirlisi.
Benim icin konusacak olursak bir oglum var. Su an 10 yasinda. Eger bosanmasaydim ben de oglumun bir kardesi olmasini cok isterdim. Ama hersey kismet. Siz de oyle dusunun. Hayirlisi ne ise o olsun.
Bu arada cocuklarin sendromu hic bitmiyor:) Once iki yas, o bitiyor 4 yas, ergenlik.... boyle boyle omrumuzu tuketiyoruz iste... Allah onlara saglikli uzun omurler versin, acilarini gostermesin. Eger bir kardes dusunurseniz de cocugunuza, yas farki cok acilmadan dusunun bence. Cocugunuz buyuyunce sizdeki bu istek de giderek bitecek cunku.
Benim icin konusacak olursak bir oglum var. Su an 10 yasinda. Eger bosanmasaydim ben de oglumun bir kardesi olmasini cok isterdim. Ama hersey kismet. Siz de oyle dusunun. Hayirlisi ne ise o olsun.
Bu arada cocuklarin sendromu hic bitmiyor:) Once iki yas, o bitiyor 4 yas, ergenlik.... boyle boyle omrumuzu tuketiyoruz iste... Allah onlara saglikli uzun omurler versin, acilarini gostermesin. Eger bir kardes dusunurseniz de cocugunuza, yas farki cok acilmadan dusunun bence. Cocugunuz buyuyunce sizdeki bu istek de giderek bitecek cunku.
- 30 Nisan 2008
- 45.779
- 24.642
- 398
Bakalımmm sagolll canım
