- 29 Ekim 2018
- 3.402
- 6.261
-
- Konu Sahibi umutyoksunu
- #21
Hakimler de biliyor bu erkek milletinin boşanma aşamalarında neler yaptığını merak etmeyın. İstediği kadar çamur atsın bir halt da ispatlayamaz.Bu arada bende hamilelik, emzirme donemi falan birakin sosyal iciciligi, sosyallik bile yokHalada emiyor bebegim. Bak emmeseydi bebegim onuda yazardi kesin bebegini bile emzirmedi diye.
Bak bebeği emzirmedi dedin ya, benimki çocukla ben ilgilenirdi m annesi hiç bakmazdı yazmışBu arada bende hamilelik, emzirme donemi falan birakin sosyal iciciligi, sosyallik bile yokHalada emiyor bebegim. Bak emmeseydi bebegim onuda yazardi kesin bebegini bile emzirmedi diye.
Whats app ta cocuklarin ikisini birlikte getirme bakamiyorum yazisi var. Yani 2 saat bile cocuklarina bakamayan bir adam. Ztn velayeti alsada bakmayacagini, sadece nafaka vermek istemedigini bana acikca beyan etti.
Nafakada istedi. Velayet ve cocuk basina 1000 tl nafaka istemis. Yani hakim olurda buna velayet verirse cocuklara ben bakip birde bu adama nafaka odemek zorunda kalabilirim.allah kahretmesin yaa
yani cidden insan çıldıracak gibi oluyor,
nedir bu kadının eziyeti yaaa, nasıl utanmaz arlanmaz rezil insanlar bunlar
bir de üstüne nafaka istemediği kalmış ahlaksız
Merhaba iki cocugum var. Birisi anaokulunda, digeri 2 yasinda. Babalarindan ayrilali 4-5 ay oldu. Bir suru kredi borcu ve iki kucuk cocukla terkedildim. Cok zor gunler gecirdim ama ailem hep destek oldu. Maasim iyi ancak 3 te 1 i krediye, geri kalanida bakici ve okul masraflarina gidiyor. Babam maddi destek oluyor sayesinde geciniyorum. Eski esten bes kurus maddi destek yok. Nafaka vermek istemedigi icin cocuklarin velayetini bana ver ama sen bak dedi. Tabiki kabul etmedim ve cekismeli dava actim. Tum haklarim icin ugrasiyorum. Ama psikolojik olarak cok yoruldum. Hayatta en cok guvendigim insan turlu turlu iftiralarda bulunuyor dava surecinde. Hic tanimadigim bir suru insana tum ozelimizi actik. Anneligim, kadinligim, insanligim mercek altina alindi sorgulaniyor. Haftada bir kere 2 saat cocuklari goren, bes kurus maddi destek vermeyen adam avukatiyla birlikte benim anneligimi sorguluyor. Ayrilmadan oncede ben tek basima baktim, hastaneye, gezdirmeye tek goturdum. Birini mememde uyuturken digerine masal okudum. Yillarca sinemaya, bir arkadasimla kahve icmeye gidemedim. Cunku eski es kisisi asla destek olmadi. Ikinci cocuk dogduktan sonra evden ve bizden elini etegini cekti. Kendini alkole ve sosyal medyaya verdi. Karsi koydum, bu duruma razi olmadim. Kavgalarla dolu 1.5 yil gecirdik. Esyalari kirdi, bagirdi cagirdi, daha cok icti. En sonunda tamamen bitti ve gitti. Ayrildigimiz ve kurtuldugum icin cok mutluyum. Ama ben cocuklarima hem anne hem baba olmusken, her turlu cocuklarim icin cirpinirken cocuklarima bakamadigimin idda edilmesi beni cok yaraladi. Ayrildiktan sonra her pazar cocuklari arabayla evine biraktim, geri aldim. Sirf cocuklarim babalariyla vakit gecirsinler diye. O ise dava dilekcesinde ayrildiktan sonra cocuklarimi gostermediler dedi. Bir insan daha ne kdr serefsizlesebilirmis gordum.15 yildir beraber oldugum adamin karaktersizligini hic gorememis olmamin aptalligi altinda eziliyorum. Sukurler olsun iyi bir meslegim, cok iyi bir ailem, arkadaslarim dostlarim var. Yinede bazen kendimi cok caresiz hissettigim anlar oluyor. Ona yillarca yaptigim fedakarliklari anlatsam yer kalmaz sayfada. Fazla fedakarlik nankorluk getirdi. Nankorlugede alistim artik umursamiyorum. Ama o karsilikli yazilan dilekcelerdeki anneligimin ve kadinligim sorgulanmasi kalbimi eziyor. Bebegimin bez bolgesi alerjik sebepli mantar oldu, doktor doktor gezdim care bulmak icin. O ise oturdugu yerden bez degistirmedigim ve iyi bakmadigim icin mantar oldugunu idda etti.Aileme yakin kucuk bir eve tasinacagim, cocuklarimla kucucuk ama sevimli bir hayat kuracagim. 2 yil icinde tum borclarimi bitirip feraha cikacagim. O surecte bosanmamizinda sonuclanacagini dusunuyorum. Hersey guzel olacak biliyorum. Bazen velayeti onun aldigina dair ruyalar goruyorum, kan ter icinde uyaniyorum. Biliyorum sansi cok az, ama ufacik bir ihtimal bile uykularimi kaciriyor. Whats app ta cocuklarin ikisini birlikte getirme bakamiyorum yazisi var. Yani 2 saat bile cocuklarina bakamayan bir adam. Ztn velayeti alsada bakmayacagini, sadece nafaka vermek istemedigini bana acikca beyan etti. Cok cikmaza girdigi zmnlar intihar etmekle ilgili paylasimlar yapiyor. Bu seferde cocuklarim babasiz kalacak diye uykularim kaciyor. Bazi ruyalarimda ailesiyle gelip evimi yagmaliyorlar, babasi ustume esyalar firlatiyor. Bazi ruyalarimda ailesinin evinde babasi ustume yuruyor, evden kovuyor ve cocuklarimi alamiyorum. Gun icinde cok iyiyim ama ruyalarima engel olamiyorum. Sanirim cocuklar icin dimdik ayakta guclu dururken kendi duygularimi hep arkaya attim. Durusmada sahitleri olacakmis, baska ne iftiralara maruz kalacagimi dusundukce kalbim sksyr. Ilahi adalet var ve Allah hep iyinin yaninda biliyorum. Ama yinede korkularimi atamiyorum. Ayrildigima birgun bile pisman olmadim, hatta enerjim yukseldi, evliyken uzerime sanki ölü topragi atilmisti. Ama bu cekismeli ayrilik sureci beni yordu. Haksiz iftiralara ugramak ruhumu incitti. Hersey gececekmi gercekten, birgun gercekten mutlu, ic huzuru olan bir insan olacakmiyim bende?Kac yilda gececek? Cocuklarim eksik kalirmi, mutsuz olurmu?
Cok tesekkur ederim yorumlariniz bana guven verdi. Alkolik babayla buyuyen cevremdeki kimle konussam ayni seyi soyledi. Cocuklarina yapabilecegin en buyuk iyilik onlari alkolik babayla buyutmemek dediler. Cocuklari arabayla goturup getirmek yaptiklarim icinde en basiti kalir. 5.5 yasindaki kizim baba-kiz guzel anlar yasayabilsin istedim. Babasi hicbisey dusunemeyen bir ahmak oldugu icin, kizima ucurtma aldim, piknik icin atistirmalik, sonra bunlari aldim piknik alanina biraktim, donustede aldim. Birgun cocuklar babalariyla oynasinlar diye oyun parkina goturdum. Cocuklar babalariyla girdi oynadi, babalari param yok dedi ben odedim, sonra yemege indik ben odedim. Cocuklarim mutlu olsunlar, iclerinde eksiklik kalmasin demistim. Ama 1 hafta sonra elime gecen dilekcede okuduklarima inanamadim. Yaptiklarim ahmakliktan baska birsey degilmis anladim. Bu adam benim cocuklarima duydugum zaafi kullaniyor. Onlara gosterdigim hassasiyetten kendine pay biciyor.
yok böyle birşey ya nerden çıkarıyorsun. hakim çocukları ona vermez zaten sen de ona nafaka falan vermek zorunda kalmazsın. çok kafana takılıyorsa bu konular özelden yaz bana.Nafakada istedi. Velayet ve cocuk basina 1000 tl nafaka istemis. Yani hakim olurda buna velayet verirse cocuklara ben bakip birde bu adama nafaka odemek zorunda kalabilirim.
Cok benzer seyler yasiyoruz. Aynen haftada bir sevmeye aliyor. Onun disinda ne 5 kurus destek, bez, bakici, okul hicbirsey umrunda degil. Benim param yok deyip kenara cekiliyor. Halbuki benimde param olmadigini, bir suru borc odedigimi biliyor. Ama nasil yapiyorsun bu cocuklara ne yediriyorsun diye sormuyor. Hatta utanmaz 3 4 saat cocugu disari cikaracakti, yiyecegini cantasina koy, benim param yok alamiyorum demisligi bile var yani. Vicdan yok. Aileside baska olay. Mesala evi terkettigi gun babasi aradi, oglum senden kurtuldu, aldigimiz esyalari geri ver dedi. Not: Hic esya almamislardi, tum esyalarimi bizzat ben kredi cektim aldim.sürecimiz çok benzer. dediğin gibi evliliği götüremedik bari anlaşmalı boşanalım dedim nafaka ve evin yarısı hariç hiçbirşey istemedim ama beyefendi istediğim nafakayı çok buldu ki bakıcıya ne kadar para ödediğimi bildiği halde bakıcı parasını bile vermek istemedi. bende öyleyse gör ozaman gününü dedim çekişmeli boşanma davası açtım. tabi bunlar sonraki süreç. doğumdan sonra ikiz bebeklerle lohusa sendromuna girmeme bile fırsat vermeyen adam kendisi lohusa sendromuna girdi ona hiçbir yükümlülük vermememe rağmen. en sonunda o kadar kafayı yediki durduk yere kavga çıkarmalar bana, aileme hakaretler falan falan. hatta araya bakıcı girdi bir sürü azarladı adamı ama baktım olmayacak artık eve polis çağırdım uzaklaştırma kararı çıkardım. ne kendisi ne ailesi 1 kere bile aramadı. hadi tamam beni aramıyorsunuz da minik iki bebek var onları sormak için arayın de mi. insan olmak, vicdan sahibi olmak işte bütün mesele bu diyorum başka yorum yapmıyorum.
çok şükür iyi bir maaşım var. ailem benim için memleketten kalkıp yanıma geldi şuan bende çok mutlu ve huzurluyum sadece ilerisini düşünüyorum. çocukların psikolojilerinin bozulmasına izin vermeden, baba eksikliği yaşatmadan nasıl büyütürüm tek derdim bu. adam her hafta sadece sevmek için alıyor ne 5 kuruş para veriyor ne de bir bez mama kıyafet alıyor ama Allah büyük hepsini görüyor. o ailesini de kendisini de Allah'a havale ediyorum. bana yaşattıkları zorlukların bin katını yaşatsın inşallah.
çekişmeli boşanmalarda olağan süreç bu tatlım onun için iftiralara üzülme. adam tazminat vermemek için kendisini kusursuz seni de kusurlu çıkarmak zorunda. ne diyecekti çok iyi bir anne mi demesini bekliyordun. boşver ne kadar sallarsa sallasın neyi ispatlayabildiği önemli. ispat yoksa avucunu yalar. velayeti falan da alamaz hiç korkma için rahat olsun. benimkide anca sallıyor işte hiçbir delili yok. ben delillerimi koydukça cevap veremiyor. sürekli sallıyor ki nerden tuttursam da az tazminat ödesem diye hesap yapıyor işte.
Allah hepimize selamet versin. tez zamanda feraha çıkarsın inşallah.
Avukatimda velayati alamaz diyor. Ama ufacik bir ihtimal bile beni tuketiyor. Bu arada hic param yok diyen adam meshur bir avukat tutmus kendine. Bu beni oldukca geriyor.Ya bu adamlara ne oluyor ya nedir bu sapkınlıklar
Düşününce insan kafayı yiyor gerçekten
İçinizi ferah tutun alamaz çocukları sizi mutsuz etmek sıkıntı yaratmak için yapıyor alsa ne yapacak 2 saat aynı anda bakamıyomuş çocuklara
Hiiççç üzülmeyinn kimse annesinden ayıramaz çocuklarını
bende boşandım oğlum 9 yaşında kızım 2 yaşında biz sessiz sedasız boşandık nafakayı ödemeyi kabul etti ama 7 ay oldu hala ödemedi icra davası acıldı heryerden sildirmiş kendini bakalım bekliyoruz yakalanmasını
Ben sizin konularinizi okumustum. Hatta azminiz bana guc verdi. Su mangal konusu ise gozlerimin dolmasina sebep oldu. Cunku hayatimin bazi kesitlerinde bende aynen oyle hissediyorum. Yapayalniz, sevilmemis ve caresiz. Ama bir silkeleniyorum sonra geciveriyor. Ikinci cocugum tam 19 aylikti ayrildigimizda, simdi 2 yasinda. Altimda arabam var. Ama yinede tek basima alip cocuklari biryere gitmek cok zorluyor. Buyugun cisi gelince kucugu ne yapacagimi bilemiyorum.EMİN OL ÖLSE DAHA KOLAY... benim gittiğim pedagog böyle demişti
babasız kalacaklar ajitasyonundan kurtul önce.. ilk değiller son değiller..
havlayan köpek ıssırmaz derler ya da it ürür kervan yürür sen hayatına bak giden yılların muhasebesini yapacağın dönemler bu aralar normal karşıla kendini geçecek.
işin ve ayrı ev kurma durumun çok çok iyi..
unutma her borç ödenir yeterki sağlık olsun..
not: seninle aynı yollardan geçmiş hemde çocukları aynı yaşlardayken boşanan anne..
Tesekkur ederim. Zaman herseyin en guzel ilaci biliyorum. Bundan 1 yil sonra bugunlere bakip tebessum edecegim belki. Cocuklarim icin en iyisi en hayirli neyse o olur insallahBen nedense mutlu oldum yazdiklarinizi okuyunca.
Alkolik, hayirsiz bir ese tahammul etmeyen, evlatlarina cok iyi bakan, ne olursa olsun babalariyla gorusmelerine vesile olan, elinde meslegi, ozguveni olan guzel bir kadin gordum ben bu yazida.
Sular bulanmayinca durulmaz derler, cok dogru. Bu surec eninde sonunda atlatilir, her sey oyle guzel unutulur ki sasar kalirsiniz bunlar benim mi basima gelmisti diye.
Yolunuz hep acik olsun:)
Insallah. Bosanmis, velayet ve nafakayi almis, cocuklarimla yeni evime tasinmis, sagligima kavusmus ve duzenimi kurmus hayal ediyorum gece yatmadan kendimi. Yumusamak ne kelime,bir gram bile vicdan kalmadi bende ona karsi. Ama yinede iliskilerimi olculu tutmaya calisiyorum onla. Cocuklarimida bu davadan olabildigince uzakta.Çocuklarınız böyle bir anneye sahip oldukları için çok şanslılar. Hiç çekinmeyin, çocuklarınız siz de kalacaktır. Bu süreçte de siz de elinizdeki tüm kozları oynayın. Sakın yumuşamayın.
Allah yardımcınız olsun çok üzüldüm siz dimdik durun ve dua edin anlattıklarınız ah almadır ve Allah kimsenin yanına birakmazMerhaba iki cocugum var. Birisi anaokulunda, digeri 2 yasinda. Babalarindan ayrilali 4-5 ay oldu. Bir suru kredi borcu ve iki kucuk cocukla terkedildim. Cok zor gunler gecirdim ama ailem hep destek oldu. Maasim iyi ancak 3 te 1 i krediye, geri kalanida bakici ve okul masraflarina gidiyor. Babam maddi destek oluyor sayesinde geciniyorum. Eski esten bes kurus maddi destek yok. Nafaka vermek istemedigi icin cocuklarin velayetini bana ver ama sen bak dedi. Tabiki kabul etmedim ve cekismeli dava actim. Tum haklarim icin ugrasiyorum. Ama psikolojik olarak cok yoruldum. Hayatta en cok guvendigim insan turlu turlu iftiralarda bulunuyor dava surecinde. Hic tanimadigim bir suru insana tum ozelimizi actik. Anneligim, kadinligim, insanligim mercek altina alindi sorgulaniyor. Haftada bir kere 2 saat cocuklari goren, bes kurus maddi destek vermeyen adam avukatiyla birlikte benim anneligimi sorguluyor. Ayrilmadan oncede ben tek basima baktim, hastaneye, gezdirmeye tek goturdum. Birini mememde uyuturken digerine masal okudum. Yillarca sinemaya, bir arkadasimla kahve icmeye gidemedim. Cunku eski es kisisi asla destek olmadi. Ikinci cocuk dogduktan sonra evden ve bizden elini etegini cekti. Kendini alkole ve sosyal medyaya verdi. Karsi koydum, bu duruma razi olmadim. Kavgalarla dolu 1.5 yil gecirdik. Esyalari kirdi, bagirdi cagirdi, daha cok icti. En sonunda tamamen bitti ve gitti. Ayrildigimiz ve kurtuldugum icin cok mutluyum. Ama ben cocuklarima hem anne hem baba olmusken, her turlu cocuklarim icin cirpinirken cocuklarima bakamadigimin idda edilmesi beni cok yaraladi. Ayrildiktan sonra her pazar cocuklari arabayla evine biraktim, geri aldim. Sirf cocuklarim babalariyla vakit gecirsinler diye. O ise dava dilekcesinde ayrildiktan sonra cocuklarimi gostermediler dedi. Bir insan daha ne kdr serefsizlesebilirmis gordum.15 yildir beraber oldugum adamin karaktersizligini hic gorememis olmamin aptalligi altinda eziliyorum. Sukurler olsun iyi bir meslegim, cok iyi bir ailem, arkadaslarim dostlarim var. Yinede bazen kendimi cok caresiz hissettigim anlar oluyor. Ona yillarca yaptigim fedakarliklari anlatsam yer kalmaz sayfada. Fazla fedakarlik nankorluk getirdi. Nankorlugede alistim artik umursamiyorum. Ama o karsilikli yazilan dilekcelerdeki anneligimin ve kadinligim sorgulanmasi kalbimi eziyor. Bebegimin bez bolgesi alerjik sebepli mantar oldu, doktor doktor gezdim care bulmak icin. O ise oturdugu yerden bez degistirmedigim ve iyi bakmadigim icin mantar oldugunu idda etti.Aileme yakin kucuk bir eve tasinacagim, cocuklarimla kucucuk ama sevimli bir hayat kuracagim. 2 yil icinde tum borclarimi bitirip feraha cikacagim. O surecte bosanmamizinda sonuclanacagini dusunuyorum. Hersey guzel olacak biliyorum. Bazen velayeti onun aldigina dair ruyalar goruyorum, kan ter icinde uyaniyorum. Biliyorum sansi cok az, ama ufacik bir ihtimal bile uykularimi kaciriyor. Whats app ta cocuklarin ikisini birlikte getirme bakamiyorum yazisi var. Yani 2 saat bile cocuklarina bakamayan bir adam. Ztn velayeti alsada bakmayacagini, sadece nafaka vermek istemedigini bana acikca beyan etti. Cok cikmaza girdigi zmnlar intihar etmekle ilgili paylasimlar yapiyor. Bu seferde cocuklarim babasiz kalacak diye uykularim kaciyor. Bazi ruyalarimda ailesiyle gelip evimi yagmaliyorlar, babasi ustume esyalar firlatiyor. Bazi ruyalarimda ailesinin evinde babasi ustume yuruyor, evden kovuyor ve cocuklarimi alamiyorum. Gun icinde cok iyiyim ama ruyalarima engel olamiyorum. Sanirim cocuklar icin dimdik ayakta guclu dururken kendi duygularimi hep arkaya attim. Durusmada sahitleri olacakmis, baska ne iftiralara maruz kalacagimi dusundukce kalbim sksyr. Ilahi adalet var ve Allah hep iyinin yaninda biliyorum. Ama yinede korkularimi atamiyorum. Ayrildigima birgun bile pisman olmadim, hatta enerjim yukseldi, evliyken uzerime sanki ölü topragi atilmisti. Ama bu cekismeli ayrilik sureci beni yordu. Haksiz iftiralara ugramak ruhumu incitti. Hersey gececekmi gercekten, birgun gercekten mutlu, ic huzuru olan bir insan olacakmiyim bende?Kac yilda gececek? Cocuklarim eksik kalirmi, mutsuz olurmu?
Dua ediyorum. Icine dustugum cikmazdan kurtulmak, huzura kavusmak icin dua ediyorum. Sanki bir enkazdan ciktim yeniden insaa ediyorum herseyi. Yasadigim anilar kesit kesit geliyor gozumun onune. Ne kdr hakkim yenilmis, ben iyi olmaya calistikca ne kdr kotuluk gormusum diye dusunup uzuluyorum. Uzulmek insani bir duygu elbet, ama sonu yok. Biri gelip hafizami silse, artik yepyeni bir hayatim olsa...Allah yardımcınız olsun çok üzüldüm siz dimdik durun ve dua edin anlattıklarınız ah almadır ve Allah kimsenin yanına birakmaz