• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

tüp bebek tedavisinde psikoloji

Merhaba, sizin gibi birden fazla denemesi olanlari yazdiklarimla kiriyorsam affedin lutfen. Burada bazen oyle seyler okuyorum ki diyorum kendime simariklik ediyorsun bak neler yasamis insanlar misal. Ama iste gunun sonunda da herkesin sinavi kendine, herkes kendi cektigini dert sayiyor ❤️‍🩹
Cok cok haklisiniz en basta belki de ilk kabul bu durumu sindirmek olmali. Ben belli ki o asamaya gelmedim henuz, durup durup girdigim aglama krizlerim, alakasizca ofkelenmelerim, ettigim isyanlar buna ornek. Bir yandan da yalniz olmadigima sevindigim icin utaniyorum biliyor musunuz😔 allah hepimizi artik en kolayindan en istedigimizle kucaklastirsin❤️
Hiç öyle düşünmeyin, herkesin hikayesi farklı ve kendisine zor geliyor. Bizimki azospermi sıfırdan geldik buralara, belki hiç deneme bile yapamayacağımız aşamalardan geldik. Şartlara asla takılmıyorum, biliyorum ki vakti saati geldiğinde olacak. O vakit geldiğinde tüm yollarımız açılacak. Verdiğiniz hiçbir tepki için kendinize kızmayın, yaşadığınız şey kolay birşey değil. Ağlayacağız, üzüleceğiz dibe vuracağız belki ama gün sonunda ayağa tekrar kalkacağız. Hepimiz çok güçlü kadınlarız ve yarınların güçlü anneleri olacağız inanıyorum ❤️
 
Herkese selam🐣
tedavide henuz transfer asamasina varamasam da simdiden psikolojik olarak yipranmaya basladigimi seziyorum(havuz yontemi yapiyoruz) Evde eşimle, ailemle,tedavi gordugumuzu bilen bir iki arkadasimla konustugumuz tum konular bir sekilde tup bebege geliyor. Isin kotusu bunu yapan da benim. Cunku hayatimin oyle merkezindeki cocuk sahibi olmaya calismak baska hicbir seyi onceliklendiremez oldum. Gunluk hayatima isime dair sorumluluklarim bile gozume yeterince onemli gelmiyor artik,isteksizce yapar oldum. Saplanti boyutuna gelmedi cok sukur fakat istemsizce yattigimdaki son dusuncemle uyandigimdaki ilk dusuncem cocuk sahibi olamamak,tedavi gormek ve henuz bir sonuca varamamis olmak. Bazen acaba kendimi her seyin en kotu oldugu senaryoya hazirlasam mi diyorum hayal kirikligina ugramamak icin,sonra silkelenip dur bakalim transfere bile baslamadin daha diyorum. Ama icimde artik yillarin verdigi o umutsuzluk,olmayacakmis hissi o kadar yer etmis ki.. Is yapmadigim bos zamanlarimda kitap okuyorum,orgu oruyorum,yeni bir tarif deniyorum,cikip bir kahve iciyorum ama tum bu eylemleri bile yaparken beynimde bir ses bana ne kadar yetersiz oldugumu bagiriyor sanki. Hayatim boyunca sahip oldugum, ailem haric herseyi o kadar disimle tirnagimla kaziyarak kanirtarak elde ettim ki,cocuk konusunda da basima gelenleri hic yadirgamadim inanin. Hicbir isim şak diye olmaz, illa bir aksilik cikar puruzler olur,iner cikarim, ama mucadeleden de vazgecmem. Şansli doganlardan degil sansini kendi yaratanlardanim yani🥲 ama artik mental olarak cok yoruldum, tedavinin kac kez tekrarlanacagini bilmemek maddi olarak bile kaygilandirmaya basladi. Gunluk hayat zaten durmuyor, bir suru ailevi problemler,baskalarinin saglik sorunlari,gundelik sorumluluklar, isle ilgili sikintilar da soluk aldirmiyor. Artik cocuk gibi hassasiyetlerim olustu hayata karsi, bugun adet oldun mu diyen annemi tersledim telefonda, sonra da uzulup onu tersledim diye agladim. Psikolojik destek alabilirsin diyenleriniz icin ona bile istegim yok ki terapi gecmisi olan biriyim, cok da verim alarak uzun yillar gitmisligim var. Ama inanin su an birinin karsisina gecip kisirlik oykumu anlatacak bile mecalim yok. Konuyu bilen biriyle dklarca konusabiliyorum evet ama birine daha acilacak takaatim en azindan yok.
Cok uzattim farkindayim,olur da okuyan olursa, bu ucu bucagi gelmeyen bekleme sureclerinde,belirsizligin tam ortasindayken sizler neler yaptiniz,bu girdaptan nasil ciktiniz ya da girmemeyi basarabildiniz?
yazdığınız kalbime dokundu. 2 negatif transferim var ve maddi manevi yoruldum. kendimi yapa yanlız hissediyorum. ailemle aram bozuldu arkadaşlarımı eledim en kötüsü kendimi yerlebir ettim. bir daha nasıl denerim denesem maddiyat kaldıramam bir evladım olsun diye kariyerimden vazgeçtim elimde var 0 . bazen çok dua ediyorum bazen çok Allahın gücüne gidecek şeyler söylüyorum bir iyiyim bir kötü ama çok fazla şekilde kötüyüm. En ağırıda negatiflerde sonucu alıp eşimin yüzündeki gözlerindeki üzüntüyü görmek ona dünyaları vermek isterim ama veremiyorum. Bu çok zor bi sınav umarım herkes bu sınavı geçer. Resmen yaşlandım güldüğüm günleri özlüyorum. Herkesin gönlünce olsun hepimizin bir evladı olur bie gün inşallah 🌸🩷
 
yazdığınız kalbime dokundu. 2 negatif transferim var ve maddi manevi yoruldum. kendimi yapa yanlız hissediyorum. ailemle aram bozuldu arkadaşlarımı eledim en kötüsü kendimi yerlebir ettim. bir daha nasıl denerim denesem maddiyat kaldıramam bir evladım olsun diye kariyerimden vazgeçtim elimde var 0 . bazen çok dua ediyorum bazen çok Allahın gücüne gidecek şeyler söylüyorum bir iyiyim bir kötü ama çok fazla şekilde kötüyüm. En ağırıda negatiflerde sonucu alıp eşimin yüzündeki gözlerindeki üzüntüyü görmek ona dünyaları vermek isterim ama veremiyorum. Bu çok zor bi sınav umarım herkes bu sınavı geçer. Resmen yaşlandım güldüğüm günleri özlüyorum. Herkesin gönlünce olsun hepimizin bir evladı olur bie gün inşallah 🌸🩷
Hepimizin yasadigi bu ortak duygularin sadece biri bile yeterince yipraticiyken,bazen hepsini bir anda yasamak korkunc oluyor dediginiz gibi. Bir evlat sahibi olabilmenin bu kadar maddi manevi bedelleri olabilecegini bu yola girmeden dusunmezdim hic. Gecen gun bir arkadasım(sürecten haberi yok) senin bu kadar beyazin var miydi ya diye sordu :) aynada o soyleyince fark ettim o kadar artmislar ki.. farkedememisim bile. Yani bu en basit ornegi yasadigimiz psikolojinin bizi nasil baska birine cevirdigi. Sinavimiz zor ama sonunda eger olursa ki kalbimden inanmak istiyorum olacagina, umarim hepsine de degdi diyebilecek kadar mutlu oluruz❤️ size kocaman sariliyorum buradan, yalniz degilsiniz,degiliz❤️‍🩹
 
Back