Bebeğim 2,5 aylık şu an...
Ben aldatıldığımı 15 gün önce öğrendim...
Zaten sütüm de kesildi, yavruma süt bile veremiyorum artık...
Bazı arkadaşlar neden eski nickimi kullanmadığımı merak etmişler...
Evet ben utanılacak bişey yapmadım...
Ama yaşadıklarımı eski nickimle yazacak kadar da cesur ve güçlü görmüyorum şu an kendimi...
Böylesi daha iyi...
Tek bildiğim yaşayan bir ölüden farkım olmadığı…
Tekrar yapar mı bilmiyorum.
Ama yapmasa bile bana kraliçeler gibi davransa bile giden benden gitti artık, ne değişir ki..
Eskiye dönebilir mi insan, zamanı tersine döndürebilir mi?
kızmayın bana. ben olsam ben de aynısını yapardım. ana yüreği kıyamaz o bebeğin babasız büyümesine. bekarım. ama bişi yapamam. her gün acım büyür.
varya, sitede bunları okuya okuya, etraftan ağlayanları göre göre duya duya...
istediğiniz kadar kızın be. banlıyın hatta.
sırf bu yüzden bu memlekete şeriat lazım.
bu heriflerin çuval içinde taşlandığını görmek istiyorum ben. yüzbinlerce kez taşlandığını.
hepsinin. hepsinin taşlandığını görmek istiyorum. kanları dökülsün istiyorum.
bu ağlayan kadınların gözyaşlarının tanesine karşılık o kadar litre kanları dökülsün istiyorum.
kanlarını görmek istiyorum yerde. süründüklerini görmek istiyorum.
aile kurumunda saygıyı sevgiyi bitiren kim varsa cezalandırılsın istiyorum.
o ikinci kadınların da kırbaçlandığını görmek istiyorum.
evlilerse onlara da recm..
başka ülkelerde suçsuz yargılananlar var. evet. ama onlardan olmayacak.
bizde o kadar suçlu var ki, onlardan suçsuzlara sıra gelmesi çok zor!!
ben artık kan görmek istiyorum!!!!!!!!
Bence seviyor olmak değil bu, seni aldatan adamı öylece bırakmak istemiyorsunuz canını yakmak bunun acısını kat be kat ödetmek onu pişman etmek duygusu hergün daha fazla sarıyor benlğinizi..İyi dilekleriniz için çok teşekkür ederim hepinize.
Ben hiçbir zaman büyük konuşmadım ama ihaneti affedemem derdim hep, nasıl affedilir ki..
İnsan gerçekten yaşayınca anlıyormuş bişeyleri.
Şu an eşime son bir şans verdim.
Her insan hayatta ikinci bir şansı hak eder dedim kendime.
Bunca yılımı, sevgimi, herşeyimi verdiğim adam da ne yapmış olursa olsun ikinci şansı hak etmeliydi.
Böyle düşündüm, doğru veya değil bilmiyorum.
Yürekten affedebilir miyim? Hayır...
Unutabilir miyim? Hayır...
Ama bir umut işte...
Hiçbirşeyin eskisi gibi olmayacağını biliyorum tabiki.
Ama yine de hayatımızın yoluna gireceğine dair bir umut...
İşin en kötü yanı aynı yürekte nefretle sevgiyi beraber barındırmakmış...
Sana böylesini ağır ve yıkıcı bir darbe indiren adamı hala seviyor olmakmış en kötüsü...