Dediklerinizde çok haklısınız. Memeyi gerçekten bıraktırmak istiyorum ama o da kolay değil. 5-6 saat emzirmezsem taş gibi oluyor memeler. Çocuk boşaltınca bi nefes alıyorum. Kesilmesi için hap varmış ama hem işe yaramıyormuş hem zararlıymış.
Derdim çocuğu beslemek değil ki. Mama içer olur biter ama çocuğu uyutamıyorum. Çocuğu nasıl meme dışında uyumaya alıştıracağım keşke bu konuda akıl verseniz?
bakin su an zor bir durumda oldugunuz icin kafaniz karismis, o yuzden de yapacaginiz seyleri siraya koyamiyorsunuz. goguslerim aciyor, surekli kronik agrim var diyorsunuz, dunyanin en melek kocasi ve KV olsa o aci ve lohusa psikolojisi ile onlari kaldiramazsiniz zaten. o yuzden once goguslerinizdeki yarayi iyilestirmeniz gerekiyor. bebek uyurken emecek diye aklim cikiyor diyorsunuz, bu psikolojiyle daha siz kendinize bakamazken bebekle nasil ilgileneceksiniz. once yapmaniz gereken seyleri siraya sokun, uyku bence ust siralarda degil. benim size tavsiyem
Tavsiyelerinizi çok iyi anlıyorum ama 9 sayfa yazışmayı normal olarak okumamışsınızdır. 2.5 aydır gitmediğim doktor kalmadı, kullanmadığım ilaç krem antibiyotik vs kalmadı ama baştan tedaviye geç kalındığı İçin artık iyileşmiyor. Bugün bile doktordayım. Geç kalınmış kanser teşhisi gibi düşünün.
Tövbe Estağfirullah. Okurken fenalik gecirdim. Ne kadar sıkıntılı bi aile bu boyle. Herkes birbirinden hatali, birbirinden suclu. Ana ogul zaten belli ne bok olduklari. Hadi onlari gectim siz niye hic laf etmediniz bu sure boyunca da bianda geldiniz patladiniz intihar edicem diye. Susup susup sonunda konusmanin hicbir yararinin olmadigini bir kez daha gormus olduk. Maalesef zarariniz kendinize baskasina degil. Kayinvalideniz ve kocaniz eminim sizin bu yasadiginiz zor durumu umursamayacaktir ve buda maalesef cok uzucu. Sonucta bir basiniza kalmis oluyorsunuz ve hic bir anne ve evladi boyle bir durumda kalmayi hak etmiyor. Her ne kadar hepinizin hatalari olsada sonucta hepimiz Allah’in birer kuluyuz. İyi Dileklerimiz ve Dualarimiz sizinle.Çocuğum doğduktan sonra hayatım karardı. Çok kötü şeyler yaşıyorum. Doğuma kadar çok mutlu bi insandım. Doğumda yanıma kayınvalidem geldi. Eşim ve kv için tek önemli şey bebek ağlamasın. Bebeğim kolikmiş, ağlayan huzursuz sadece memede susan bi bebekti. WCye bile gidemedim, hep memedeydi, mememde bebekle tek kolla karnımı doyururdum. 5-6 emzirme danışmanı ile görüştüm o dönem normal dediler. Ama ben cahillikten anlamamışım bebek beni emzik yapmış. Gün içinde 4-5 kolik krizi yaşardı, hiç uyku düzenimiz yoktu, ben yorgun perişan uykusuzdum, kv evine gitmedi. Zaten kendi çocuğu sanıyor o kadar düşkün. Memelerimde sıkıntı vardı ne olduğunu anlamadım başta o kadar bitkindim. O günlerde çocuğu aşı İçin götürünce aile hekimine de randevu aldım ama eşimle gitmiştik doktor erkek diye göstertmedi. Önemsiz bişey sanmıştım, o halde iki hafta daha emzirdim meğer egzama imiş. Bi memem aşırı kötü durumda iyileşmiyor. Eşimi affedemiyorum, beni sakat bıraktı. İki aydır canım yanıyor sütten kesmek istiyorum diye ağlıyorum zorla memede çocuk uyutturuyorlar. Kv hep diyor ki mama verelim memende uyut.Doktorlar çocuğu emzir ama kesinlikle memede uyutma diyor. Çocuk da o kadar inatçı ki memeye gelene kadar yıkılıyor ev. Uyumuyor uyumuyor uyumuyor. Üç aydır sürekli deniyorum emzik de almıyor. Memede bile çok çok zor uyuyor. Canım çok yanıyor mememi saatlerce geveliyor. İki aydır kronik acıdan aklımı kaybetmek üzereyim. İki aydır bana yardım edin diye eşime KVme sürekli yalvarıyorum. Öylece suratıma bakıyorlar. Artık eşim bıktım senden sürekli huzursuzluk çıkarıyorsun demeye başladı. Beşiklerde sallayarak uyutmayı deniyorum, kv geliyor git sen yorgunsun yat ben sallarım diyor. Bi bakıyorum iki dakika sonra çocuğu almış, evin içinde gezdiriyor, ağlatmamak İçin beni uzaklaştırıyormuş meğer, sonra getiriyor yanıma al memede uyut diye. Bebeğim 4.5 aylık, artık çaresizlikten uyku eğitimi aldım. Başlayacağımız gün atağa girdi erteledik, bayramda veririz diye anlaştık çocuk öksürmeye başladı. Zaten kayınvalidem sürekli eğitim sırasında çocuk kalp krizi geçirirse ne olacak, şu olursa ne olacak bu olursa ne olacak deyip duruyor. Bebeğime de kıyamıyorum can acısına da dayanamıyorum artık. Dün akşam yine iki saat mememi geveledi ama uyumadı, çıktım odadan baktım ana oğul pasta yiyip çay içiyor. Ben 4.5 aydır bi odaya kapalı yaşıyorum, hayatımda tv bile yok. Zevk alacağım hiç bişey yok. Gece sabaha kadar sürekli uyanıyor, uykusuzluktan yıkılmak üzereyim. Ben delirmek üzereyim keyif yapıyorlar. Bi anda geldi bana intihar edicem artık rezil olacaksınız elaleme diye bağırdım. Kıyamet koptu eşim beni evden kovdu kaynanam üstüme yürüdü. Akşamdan beri itip kakıyorlar. Şuan gidecek hiç bi yerim yok. İçimden çocuğu bırakıp kaçmak geliyor, can acısı tüm hayatımı ele geçirdi. Çocuğu gözüm bile görmüyor. Eşim bana sen nasıl annesin diyor. Ama kronik başım ağrıyor, canım yanıyor, çocuk uyumuyor, koliği çok azaldı ama çok huysuz hiç durmuyor. Ya meme emecek ya kucakta gezecek. 3 beşik, 2 ana kucağı,2 oyun halısı aldım hiçbirinde durmuyor. Aşırı mutsuzum, çaresizim. İçinden çıkamıyorum. Çok üzülüyorum bebek bu kadar memeye alıştı diye, ama o dönem düşünemedim, çaresizlikten cahillikten memede susturduk. Şimdi çocuğu nasıl memeden uzaklaştırıcam nasıl uyutucam ben(( evde çocuk ağlatmak tabu. İki dakika bile ağlatmıyoruz, napıcam ben
Benim hatalarım öncelikle bebeğine kıyamamak, yorgunluk, uykusuzluk, hastalık, sürekli ağlayan kolik bir bebekle çaresizlik, lohusa depresyonu, daralınca çekip gidecek bir babaevi olmaması, pandemi nedeniyle arkadaşlarımın bile gelmeye çekinmesinden kaynaklı yalnızlık, yine pandemi nedeniyle eve rahatlıkla yardımcı sokamamak, bebe aylarca memeden hiç ayrılmadığı İçin aylarca evden nadiren dışarı çıkabilmek vs vs lohusa halleri... Kolik bebeği olanlar beni anlar ancak.
O korku filminin başrol kahramanıyım şuan. Artık benim için bebek=acı. Düşünebildiğim tek şey bu acıdan kurtulmak
İnanin disardan bakarken de kolay degil. Ben bile okurken etkilendim ve uzerime yorgunluk dustu. Evet, elbetteki hatalarınız ve bazı yerlerde daha önceden tepki vermediğiniz için yaptığınız yanlışlar olsa da sizlerin ne yasadigini tahmin bile edemeyiz. Ama böyle bir ailede bukadar dayanabilmeniz bile bence ap ayrı bir çaba. Herkesin altından kalkabileceği bir şey değil. Umuyorum ki bir an önce sizler içinde işler yoluna girer ve sorunlarınızın üstesinden rahatça gelebilirsiniz.
Size de son yazdığımı öneriyorum.salça sürmek kıl ya da bant yapıştırmak bebekte travma yaratabilir çünkü bu saydıklarım görsel olarak çocukların en sevdiği şey olan memeyi kötü gösteriyor halbuki dediğim karışım hem görsel olarak farkedilmiyor hem de bebek otomatik olarak tadı bozuldu sanıyor.2.çocuğum emdiği zamanlar dışında mememi açıp hep üstünde yatardı emmeyi kesince 2 yıl daha ya açıp üstünde yattı ya da elini içeriye sokup temas halindeydi.yani memeden korkmadı tiksinmedi hayal kırıklığı yaşamadı
ben de bebegimi karsima aldim, dedim ki bak kac aydir emiyorsun, zaten memede sut kalmadi, artik buyudun, o yuzden de memeyi birakmamiz gerekiyor, bugunluk son firtin tamam mi?
Sizinki söz dinleyen bi bebekmiş demekki
benim tavsiyem söz dinlemeyen inatçı bebekler için
Bu çocuklar daha 5 aylık. Neden sonuç lişkisi henüz kuramıyorlar memeden tiksindirmek mümkün olmayacaktır.
