- 16 Nisan 2023
- 44
- 5
- 27
-
- Konu Sahibi merimeriye
- #41
8 aylık
8 aylıkMesleğin var ama yapmıyor musun? Kızın kaç yaşında?
Meslek durumu mezun olup çalıştın mi hiç? Bir de sen çalışırsan annen bakacak mi çocuğa?8 aylık
İnsanların yaşları sadece sayıdır 22 yaşına kadar neler yaşayıp gördüğümü ve bunların beni benim yaşıtlarıma oranla ne kadar farklı bir boyuttaki düşünce yapısına soktuğunu inan bilemezsiniz. Çok yakın bir arkadaşım var 18 yaşında evlendi kendisi ve şu an inanın o kadar güzel bir evlilikleri var ki ve 2 çocuğuGenc yasta evlenmeyi sorun gormediginiz icin hayatinizi sorun yumagi olarak yasiyorsunuz. Dogru duzgun degerlendirme, karar alabilme yetisine sahip olmadan yaptiginiz hareketler birakin sizin hayatinizi yazik kizinizin hayatini bile cikmaza sokmus.
Mezunum ama bu bölümde çalışmadım daha önceden çalışmışlığım var. Mecburen annem tabiMeslek durumu mezun olup çalıştın mi hiç? Bir de sen çalışırsan annen bakacak mi çocuğa?
Tamam neyi düşünüyorsun daha? Çocuğa annen bakacak sen iş bulacaksın. Hala kafan ben yaşıma göre olgundum diğer arkadaşlarım da erken evlendi derdinde. Diğer arkadaşların daha iyi insanlarla karsilasmis. Sen daha kotu insanla karsilasmissin ama işaretleri okuyacak tecrübe olmadığı için çok seviyordu neden böyle oldu diyorsun. Bazen de tecrübe olsa da evlenme heyecanı ile göz ardı ediliyor.Mezunum ama bu bölümde çalışmadım daha önceden çalışmışlığım var. Mecburen annem tabi
Kafam asla bunun derdinde değil isteyen istediği zaman istediği yaşta evlenebilir benim sadece demek istediğim dediğiniz gibi belki heyecandan göz ardı edilmişte olabilir ama karşınıza çıkan insanla alakalı tamamen hiç mi yoktur 30 40 yaşında evlenip bunları yaşayan insanlar sizce? Ya da garanti midir 30 yaşından sonra evlenip bunları yaşamamak?Tamam neyi düşünüyorsun daha? Çocuğa annen bakacak sen iş bulacaksın. Hala kafan ben yaşıma göre olgundum diğer arkadaşlarım da erken evlendi derdinde. Diğer arkadaşların daha iyi insanlarla karsilasmis. Sen daha kotu insanla karsilasmissin ama işaretleri okuyacak tecrübe olmadığı için çok seviyordu neden böyle oldu diyorsun. Bazen de tecrübe olsa da evlenme heyecanı ile göz ardı ediliyor.
O zaman işaretler görülüyor da aman yaşım geciyor evleneyim telaşı ile gozardi ediliyor. Ama 35 yaşında evlenipte boşanan kimse çok iyiydi değişti demez bunlar bunlar vardı ben gozardi ettim der. İnanın 18 yaşında evlenip 2 çocuk yapmak maharet degil. Hayatta kimsenin ne yapacağı belli olmaz.Kafam asla bunun derdinde değil isteyen istediği zaman istediği yaşta evlenebilir benim sadece demek istediğim dediğiniz gibi belki heyecandan göz ardı edilmişte olabilir ama karşınıza çıkan insanla alakalı tamamen hiç mi yoktur 30 40 yaşında evlenip bunları yaşayan insanlar sizce? Ya da garanti midir 30 yaşından sonra evlenip bunları yaşamamak?
İnanın tabiki bu şekilde büyütmek istemiyorum çünkü boşanmaktan ileride ne kadar psikolojisi bozulursa aynı evin içinde gördüğü kavgadan da bozulacak çok eminim onun da geleceğine bu şekilde yansıyacağının gayet tabi farkındayım. Hala birşey yapamamamın nedeni zaten şimdi bile onlar kabul etse de sığamam düşüncesi bu yüzden bir çıkmazdayım. Ama görünen o ki bir süre ailemin yanında kızımı büyütüp herşeyi yoluna koyunca kızımla ikimiz ayrı eve taşınıp hayata devam etmek.Canim ozellikle haline cok uzuldum buradaki acimasiz yorumlarada... insan bosanmak ya da mutsuz olmak icin evlenmiyor.her kadin mutlu bir evliligi hak ediyor ama adam sandigimiz her insan adam cikmiyor Allah bagislasin bir tanede bebisin varmis..genceciksin daha yol yakinken dön bu yanlistan ailenin yanina git bir ise gir kendi gelecegini kur kimseden bisey bekleme..gencligin bir daha gelmeyecek bebegini alkolik bir baba ile buyutmek istemezsin....kendini dusunmuyorsan bebegini dusun..bir insan yedisinde ne ise yetmisindede odur.ikinci bebek olmasi yük olur yeri gelir ailenin yanina bile sigmazsin.kendine yazik etme..
Rabbim sabır versin ve hakkınızda hangi tercih hayırlıysa sizin için karşınıza onu çıkarsınMerhabalar evlendiğimden beri içinden çıkamadığım bu sorunları bir de buraya yazmak istedim belki bir çıkar yolu bulurum diye.
3 yıl önce eşimle severek evlendim hatta ailemin tüm karşı çıkmalarına karşı gelerek. Sevgililik nişanlılık dönemimizde şuan ki haliyle
alakası olmayan bir insandı çok düşünceli sevecen kibar bende haliyle böyle tanıdım kendisini. Fakat evlendikten sonra içinden başka bir
insan çıktı resmen. 19 Temmuz da evlendik 20 Temmuz benim doğum günüm düğünden sonraki sabah doğum günümü kutlama gereği bile duymadı. Düğünümüz pandemide olduğu için balayı iptal oldu maalesef gidemedik ama evde bile olsak baş başa vakit geçirmemiz gerekirken kayınvalide kişisine gittik 3 günlük evliyken ve orda kaldık şaka gibi. Maalesef kayınpederim eşim daha bebekken ölmüş ve eşim tek çocuk annesine çok düşkün aynı şekilde annesi de ona. Kendisi çalışıyor ama eşim olmadan hiçbir iş yapamıyor resmen. 3 yıldan beri sayesinde bir hafta sonumuzu evimizde baş başa geçiremedik gecenin olur olmaz saatleri arar saçma sapan konuşur kapar. Daha cuma akşamından arar ne zaman geliyorsunuz diye aynı şekilde döneceğimiz zaman evden çıkmadan daha söyler haftaya gelirsiniz yine diye. Eşimle bekarken oturduğumuz semtler birbirine çok yakın 5 dakikalık mesafe var aramızda. Şuan oturduğumuz bölge ile de dakika ama eşim de sürekli annesinde beni kendi anneme götürüp o kendi annesine gider çünkü orda rahat annesi karışmaz sabaha kadar içer gezer ve bu süre zarfında asla aramaz mesaj atmaz.
Bu arada eşim çok alkol kullanan bir insan. Evlendikten sonra fark ettim ki ikisi de sadece kendilerini ve birbirlerini düşünen bencil
insanların teki. Eşim dediğime bakmayın hitap için kullandığım kelime sadece eskisi gibi bir sevgim asla yok kendisine karşı. İçki yüzünden
sürekli kavga ediyoruz her hafta sonu beni yalnız bırakıp içmeye gider köyünde annesinin yanında kalır. İlk evlendiğim zaman 1 yıl çalıştım
ve eşimin annesine mutfak dolabı yaptırdık bir insan teşekkür edeceği yerde beyaz eşyaların parasını da verin dedi. Asla çalıştığı parasını
harcamaz faturalarını bile biz ödüyoruz resmen. Bu yüzden işten çıktım yeni bir iş bakarken o kadar korunmama rağmen hamile olduğumu
öğrendim ve beni arayıp hayırlı olsun bile demedi kayınvalide kişisi. Hamileyken bir kere arayıp sormadı bir şeye ihtiyacınız var mı diye
eşim o zaman tek maaş asgari ücretle çalılşyordu bir kuruş destekte bulunup bir çöp bile almadı almasında değilim zaten de bu bir gönül
almadır yani. Bu sırada ablam kızının beşiklerini odasını verdi benim annemler ise kızımın a dan z ye her şeyini düzdü eşime de bir şey
almaya gerek kalmadı diyebiliriz. Doğum yaptığım zaman annem yanımda kalmıştı 40 ım çıkana kadar yaz ayı olduğu için düğüne gitmesi
gerekti bir akşam bana eşin gelsin beklesin seni yalnız kalma dedi tamam dedim. Eşimi aradım eve gelmesini istedim çünkü kızım sürekli
ağlıyordu kolik bebekti bende yeni anne olmuşum ne yapmam gerektiğini bilmiyordum o zamanlar. 15 gün olmuştu daha doğum yapalı eşim o gece asla eve gelmedi ben kızımla beraber oturup sabaha kadar ağlarken kendisi düğünde içki içiyor annesiyle beraber oynuyormuş. Sizin anlıycağınız sürekli evde kızımla beraber tek başımayım eşim zaten vardiyalı çalışıyor işte olmadığı zaman annesinin arkadaşlarının yanına içmeye gidiyor evde olunca da sabahtan akşama kadar yatar hiçbir işe elini sürmez telefondan kafasını kaldıramaz. Ben herşeye yetişmeye çalışıyorum çocuğumu resmen evliyken yalnız başıma büyütüyorum. Ne bana ne de kızıma asla para harcamak istemez kızıma aldığım bir kitap için bile dünyanın lafını yaptı ne gerek var diye ama kendisi maviden mont giyer. Kendisinin söylediği kadarıyla maaşı da yüksek ve sürekli ikramiye alıyorlar maaş gününü bile bilmem siz düşünün ama bu kadar para nereye gidiyor anlamıyorum borcumuz da yok kenara yaptığımız yatırım da. Annesi gibi parayı çok tutar ama sadece bana ve kızıma karşı kendine ve arkadaşlarına içki almaya gelince asla acımaz. Resmen kızımı ben zorla sevdirtiyorum kendisine dakika bak duş alıcam diyorum çocuğa televizyonu açar kendisi telefonla oynar. Çok uzun oldu kusura bakmayın ama sizin anlayacağınız eşim eski bekar hayatını yaşamaya çalışıyor ne çocuk umrunda ne ben sürekli bizi yalnız bırakıp annesine gider içmeye gider arkadaşlarına gider asla kuruş para vermez kendime birşey alayım diye. İçip çok küfürler eder kalbimi kırar sürekli ve sonrasında hiçbir şey olmamış gibi benden yakınlaşmamı bekler. Dolabında işe giderken giydiği kıyafeti bile ütülüdür sürekli evde
çeşit yemek vardır bu arada annesi asla ne yemekten ne temizlikten anlayan bir insan hamileyken 3 gün kaldık 1 kere bile yemek yapmadı resmen. Daha yaşadığımız onlarca şey sürekli kavga ederiz yani. Bana bir sebep sunabilir misiniz bunları neden yaşadığıma dair çünkü elimden gelen her şeyin en iyisini yapmaya çalıştığım halde sorun bende mi diye düşünüyorum artık boşanmayı çok düşündüm ailem her zaman arkamdadır. Kızım küçük olduğu için boşanırsam nasıl bir hayatım olacağını inanın kestiremiyorum. Ama böyle devam
etmekte istemiyorum çıkmazdayım resmen. Kendisi babasız büyümüş aynısını kızına neden yapmak istiyorsun diye sordukça cevap bile vermek istemiyor çünkü yaptığı bu hareketlerin hepsini çok normal sanıyor kendisi. Bu arada ben 24 yaşındayım ne olursa olsun bir çocuğum olduğu için inanın çok mutluyum ama hayatımın bu güzel yıllarını da bu şekilde yaşayıp çürüyüp gitmek istemiyorum. Artık o kadar yıprandım ki kendi halime ağlamam gereken yerde gülüyorum ne yapmalıyım?
Mesela alkol işi bir günde mi oldu? Anneciliği? Nisanliyken doğum gününüzü nasıl kutladı? Sinirlendiğinde nasıldı? O zaman bonkör muydu? Gibi gibi sorular.O zaman işaretler görülüyor da aman yaşım geciyor evleneyim telaşı ile gozardi ediliyor. Ama 35 yaşında evlenipte boşanan kimse çok iyiydi değişti demez bunlar bunlar vardı ben gozardi ettim der. İnanın 18 yaşında evlenip 2 çocuk yapmak maharet degil. Hayatta kimsenin ne yapacağı belli olmaz.
O zaman işaretler görülüyor da aman yaşım geciyor evleneyim telaşı ile gozardi ediliyor. Ama 35 yaşında evlenipte boşanan kimse çok iyiydi değişti demez bunlar bunlar vardı ben gozardi ettim der. İnanın 18 yaşında evlenip 2 çocuk yapmak maharet degil. Hayatta kimsenin ne yapacağı bell
Mesela alkol işi bir günde mi oldu? Anneciliği? Nisanliyken doğum gününüzü nasıl kutladı? Sinirlendiğinde nasıldı? O zaman bonkör muydu? Gibi gibi sorular.
O zaman ailenin yanina git bir sure kal ailenin teepkisini ölç ne yapacaklar ona vore yol alirsin. Cunku evlenip bosandiktan sonra emin ol ailenin yanina sigmiyorsun bir zaman sonraİnanın tabiki bu şekilde büyütmek istemiyorum çünkü boşanmaktan ileride ne kadar psikolojisi bozulursa aynı evin içinde gördüğü kavgadan da bozulacak çok eminim onun da geleceğine bu şekilde yansıyacağının gayet tabi farkındayım. Hala birşey yapamamamın nedeni zaten şimdi bile onlar kabul etse de sığamam düşüncesi bu yüzden bir çıkmazdayım. Ama görünen o ki bir süre ailemin yanında kızımı büyütüp herşeyi yoluna koyunca kızımla ikimiz ayrı eve taşınıp hayata devam etmek.
Bu anlattıklarından işte tecrübe eksikligi nedeniyle giremedigin ortaya çıkıyor. Annesi ile niye sürekli tartışırdı? Erişkin, olgun bir adam annesi ile sürekli tartışmaz. Sınır koyar, halini hayrını sorar, kapatır. Demekki iliskileri uçlarda gidiyor. Nefret bağımlılık arasinda.Annesiyle biz evlenmeden önce hiç anlayamazdılar hep tartışırlardı. Her doğum günümde bana sürprizler yapar çok güzel şekilde kutlardı. Sinirli anlarına pek denk gelmedim desem yeri vardır aman aman çok sinirlenmemişti yanımda hiç. Alkol işi tabiki bir günde olmadı alkol kullandığını biliyordum çevresindeki insanlara da sordum ama bana söylediği ve başkalarından duyduğum sadece 1 2 bira içmesiydi maalesef bu dönemlerde yanında sürekli olamadığından bilemiyorsun
Ben de bunları düşündüm,alkol alışkanlığı öyle iki günde edinilebilecek bir alışkanlık değil.Ben kimsenin tam anlamıyla gerçek yüzünü saklayabilecegini düşünmüyorum,illa ki sinyallerini vermiştir.Mesela alkol işi bir günde mi oldu? Anneciliği? Nisanliyken doğum gününüzü nasıl kutladı? Sinirlendiğinde nasıldı? O zaman bonkör muydu? Gibi gibi sorular.
Güzel huyu sadece insanlara yardım eder elinden geldiği kadar düşünür herkesi ama bize karşı bu davranışları olmadığı için başkasına karşı bile olmuş olsa tutunmaya yetmiyor maalesefBu anlattıklarından işte tecrübe eksikligi nedeniyle giremedigin ortaya çıkıyor. Annesi ile niye sürekli tartışırdı? Erişkin, olgun bir adam annesi ile sürekli tartışmaz. Sınır koyar, halini hayrını sorar, kapatır. Demekki iliskileri uçlarda gidiyor. Nefret bağımlılık arasinda.
1-2 bira ne sıklıkla hergunse o da bağımlılık. Ben alkol kullanıyorum bu arada. İçki karşıtı değilim. Ama sikligi önemli.
Evet size olan ozensizligi gercekten evlilik öncesi sizin bu anlattiklarinizla göre anlasilacak düzeyde değilmiş.
Tutunacak bir adet güzel huyu var mı şu anda?
El iyisi deniyor ona. Dışarıda kedi evde aslan. Salla bu adamı. Pinti, ağzı bozuk, alkolik, anneci, çocuğa ve sana ilgisi yok. Eeeee? Bu evlilik değil hapishane emin ol. Bosa gitsin bir çocukla güllük gülistanlık olmaz başlarda ama bu adamı çekmene değmez.Güzel huyu sadece insanlara yardım eder elinden geldiği kadar düşünür herkesi ama bize karşı bu davranışları olmadığı için başkasına karşı bile olmuş olsa tutunmaya yetmiyor maalesef