İçinden çıkamadığım hayatımı anlattım bana destek olun hanımlar

canli anne .!.:

canim oncelikle seni yetistiren guzel. annenin ellernden opmek istrim ama hayatini kur bnce

Genişletmek için tıkla...

ceycey0406 .!.:

allah kolaylıklar versin umarım herşey yoluna girer

Genişletmek için tıkla...

kahvesevmemben .!.:

Çok içine kapanıktır ablam biri sorunca yaşım 31 demeye çekiniyorum diyor ne diplomam ne işim ne sahip olduğum bir şey hiç-bir şeyim yok diyor çok üzülüyorum ona geç oldu artık diyor. Dilekleriniz için çok teşekkür ederim insallah her sey dilediğiniz gibi olur

Genişletmek için tıkla...

Mrsbordo .!.:

Evet iyi şeyler yaşamamışsınız ama bğyük ablam 16 yaşında o zaman ki koşullardan dolayı çalışmaya başlamış. Liseyi okuyamamış, o dönem okumak da istememiş. Şuan 39 yaşında bekar. Hala aynı iş yerinde çalışıyor. Liseyi açıktan okudu vakti zamanında şimdi üniversite okuyor. Onun küçüğü ablam 30 yaşından sonra açıktan liseyi okudu. Üniversiteyi de bitirdi. Kpssye girdi örgün eğitim alan öğrencilerin çoğundan daha iyi puan aldı 80 küsürdü hatırlamıyorum ama bunları üç çocukla yaptı. Ablan çoooook genç daha yapabilir, geç kalmış değil.

Genişletmek için tıkla...

Deli_zambak .!.:

Abla tavsiyesi gibi düşün canım benim sevgilinden eminsen az çok diploma alıp evlenebilirsin.
Diğer ablan da bence tüm yükü sırtlanmasın anlayışlı bir eş olursa gerçekten annenle de ilgilenirsin mutlu bir yuvanız da olur. Hayata bir kere geliyoruz, kendine göre karar ver. Hayatta insanın karşısına her zaman iyi şeyler gelmez. Rabbim annene en kısa sürede sağlık versin. Hayallerin gerçekleşir umarim. Hiç birşey için de geç değil ayrıca.
Ben 20 yaşımda bu kadar dinç mutlu bir kadın değildim mesala.
Anneniz de çok mutlu olur. Sizin mutlu olmanız onu da çok mutlu eder. Kendi kalıplarını yık geç ve elinden geleni yap

Genişletmek için tıkla...

ordanburdanbirisi .!.:

Evdeki ablan neden dışarıdan okumuyor üniversitesini? Evlenince düzen bozulur ve yeni düzen oluşur
Mesela tüm kardeşler 300 tl verip her ay bir kadın tutabilirsiniz annenize bakar annenizden hasta bakım parası da alıyorsanız bence böyle herkesin huzurlu olduğu yeni bir düzen kurulur
Ablanız her gün gelmez ama mesela bir ablanız haftasonu gelir yemek temizlik yapar diğer abla haftaiçi 2 gün uğrar çamaşır ütü halleder
Diğer ablanızın ailenizin kölesi olmasına izin vermeyin onun da yolunu açın tabiki evleneceksiniz ve evlilik sonrası herkes anneniz için yeni bir düzen kuracak
Lütfen okuyun sonra evlenin

Genişletmek için tıkla...

MevsimlerGibisin .!.:

Öncelikle annene çok üzüldüm canım çok geçmiş olsun
Nişan atan ablan da yazık hayatından feragat etmiş ailesi için.
Bence öncelikle ablanın evlenmesi, senin de bu esnada okulunu bitirip ablandan sonra da senın evlenmen daha doğru olur. Onun da hayatı olmalı kendi yuvası olmalı .
Ailenize evlendikten sonra da destek olabilirsiniz hepiniz çalısıp. Bakıcı tutulur, yada günlere bölünür hergün biriniz gidersiniz. Allah yardımcınız olsun .

Genişletmek için tıkla...

Mavisaclikadin .!.:

Öncelikle çok gecmis olsun canım. Burada ufacik dertler görüp yorum yapmak kolaydi ama senin durumuna gercekten yürekten cok uzuldum. Hem sana hemde nisan atan ablana. Hatta en cok o ablana. Ablan o kadar cok fedakarlik yapip kendinden vermis ki sonucunda mutsuz olmuş. Keske evlenip gitseymis ablan. Simdi sende mutlaka simdi olmasa 3 5 seneye evleneceksin bundan kacis yok. Sizin yapabileceginiz en mantikli sey calisip ise girip bakici tutmak olur anneniz icin. Cunku gercekten zor bir hastaya bakmak bilirim. Hele de bu kisi canin gibi sevdigin annense. Cok uzucu bir durum gercekten. Ama ikinizde evlenmelisiniz bence. Lutfen ablana da destek ol onu yureklendir ise giremese bile kurslara falan gitsin is edinebilecegi bir sansi olsun. Sende evlenip gidince eger ablan calisamazsa hep o evin icinde kalirsa psikolojisi gercekten biter. Tamamen icine kapanir. Ikiniz icinde insallah hersey cok guzel olur cok cok mutlu olun. Sizin icin cok dua edicem. Annenizinde ellerinden öperim gözü arkada kalmaz en azindan sizin mutlulugunuzu gorurse

Genişletmek için tıkla...

Erva-Taha .!.:

Allah yar ve yardimciniz olsun annenize acil şifalar versin insallah...

Genişletmek için tıkla...

kahvesevmemben .!.:

Bu güzel yorumunuz için çok teşekkür ederim. Her zaman yanındayım onun hatta bazen şakayla benmi senin ablanım senmi benim der. Kendini fazlasiyla kapattı hele birde çok güvenip sevdiği bir adamdan böyle darbe alınca.. hayat imtihanlarla dolu bizede fazlası denk geldi yapacak bir şey yok. İnşallah onunda yuva kurabileceği iyi bir insan çıkar karşısına. Tekrar çok teşekkür ederim

Genişletmek için tıkla...

Mavisaclikadin .!.:

İnsallah.. ben inaniyorum ikinizde cok mutlu olacaksiniz. Allah karsiniza guzel insanlar cikaracak

Genişletmek için tıkla...

Feminas .!.:

Velhasıl kelam imtihan zor dostum.
Rabbim sabır versin çok çok geçmiş olsun .
Abla niz yeterince fedakarlik yapmış ne hayırlı evlat allah ondan razi olsun inşallah mükafatıni alır mutsuz olmasına çok üzüldüm.
Sizde mutsuz olmayın lütfen bir an önce diplomanizi alın ve kararinizin arkasında durun güçlü olun gerçek zor bir durum ne desem ne söylesem bilemiyorum inşallah ablanda sende mutlu olursunuz büyük ablanizi işlerinize karistirtmayin konuya hakim olmak hergün gidip gelmekle sizin gibi fedakarlik yapmak çok farklı o kendi açısından bakıyor olaya o yüzden kalbinizden geleni yapın .
kocaman sarıldım size

Genişletmek için tıkla...

kahvesevmemben .!.:

Merhabaa kk'nın güzelmi güzel özelmii özell alımlımı alımlı akıllımı akıllııı hatunları..Ben 22 yaşında ailesiyle yaşayan oldukça endişeli,gelecek kaygısı taşıyan bir kardeşinizim ve sizlerden az sonra okuyacağınız uzun ama bir o kadar kısaltılmış hikâyemle ilgili fikirlerinizi yapıcı yorumlarınızı bekliyorum. Bu benim ilk konum olacak çok tereddüt ettim açıp açmamakta ama artık kafama takmaktan bugün bilincimi yitirip gözümü hastanede açınca dank etti ! Birileriyle paylaşarak başlayıp yükümü hafifletmeliyim dedim ve bahsi geçen "birileri" tabiki sizlersiniz hanımlar. Eveettt kemerleri bağlayalım başlıyorum.. Kendimi bildim bileli zor bir hayatım var; içki içen ve oldukça despot bir babam, aklî gelişme problemi olan bir abim,felçlik geçiren annem,ona bakmak için üniversite hayalinden vazgeçip işten çıkıp tüm arkadaş bağıyla ilişiği kesilmiş ablam,21 senelik evli olup çocuk sahibi olamayan ablam ve son olarak oldukça zor şeyler yaşayan diğer ablam. Evet ailemi böyle özetledim kulağa hiç hoş gelmiyor birde yaşantısından bahsedeyim. Annem ve babam hiçbir zaman anlaşamazlardı malûm içki içmesi argo konuşmalarıyla annemi hep ezerdi babam hergün kavga gürültü muhakkak eksik olmazdı evimizden.Babam çevresinde itibar gören oldukça bilgili aynı zamanda sanatkâr birisi bununda egosu var tabi ama içkisi ve sorumsuzluğu yüzünden bir şey sahibi olamadı o ayrı. Kısaltarak anlatacam elimden geldiğince ama yinede uzun olacak mazur görün okuyun lütfen. Benim sabır taşı biricik annem bu birikmişliklerin verdiği etkiden olacakki bir gün Ramazan Bayramında şeker ile tansiyonunun aynı anda yükselmesi sonucu felçlik geçirdi üstelik bu geçirdiği ilk felç değildi ama hiçbiri böylesine bir hasar bırakmamıştı.Sol beyin,sol el ve sol ayağını kullanamıyor. 13 yaşıma girecektim o zamanlar annemle birlikte kazandığım anadolu lisesine kayıt yaptırmak için gitmiştik bu olaydan kısa süre önce,sonrasında yeni bir ev bakmıştık taşınacaktık istediği gibi bir mutfağı olacaktı o evin. Tabii o günden sonra hicbir sey eskisi gibi olmadı. Annem 3 ay yoğun bakımda kaldı beni konuşturmadılar annemle görmeme izin vermediler doğum günümde hastaneden eve pasta yollayıp beni aradı sesini duyduğumda telefonu kulağımdan çekip bu annemin sesi değil abla demişim ses tellerinede zarar vermiş hastalığı ikna etti beni annem olduğuna ve konuşamadım boğazım düğümlendi annem doğum günümü kutladı okulunu ihmal etme dedi ve kapattık.ben kendimi yatağa atıp ağlamaya başladım tabi..Okula zorla gidiyordum,kimseyle konuşmuyordum derslere konsantre olamıyordum,taşındığımız evde yalnızdım herkes hastanede yatıp kalkıyordu. Ve annemi eve getirdikleri gün bakakaldım duyduğum ses ona ait değil gibi demiştim ya hıh gördüğüm kişide annem değildi sanki yatağa bağımlıydı zayıflamıştı saçları yüzü..Hayalini kurduğum o anne kız gezmeleri sohbetleri benim için hep hayal kalacaktı. O günden sonra ne kadar gülsemde yaşasamda her ne yaparsam yapayım yarım kalıyordum hâlâda kalıyorum. Benim düşüncesiz babam annem o haldeyken bile ickisinden geri kalmıyor yine beylik beylik kavgalarına devam ediyordu. En büyük ablam sürekli bizdeydi hâlâ da öyle devam ediyor evlerimiz çok yakın. Biz evde 3 bekâr kardeşiz biri abim biri ben diğeri ise annem hastalandığı dönemde okula devam etmeyen ablam.Ablam her şeyi erteledi işten çıktı, zaten yapı itibariyle içine kapanık birisi arkadaşlarından koptu. Hep evdeydi zaten annemi yalnız bırakmamız imkansız ikimiz bir yere gidiyorsak büyük ablam önceden gelir öyle çıkarız,her neyse..Bende koptuğum o derslere zorda olsa sadece geçmek için çabalayarak karnemi aldım liseyi bitirdim çok şükür. Ama hiçbir şeye hevesim kalmamıştı. Üniversite sınavına girdim ve çok iyi olmasada şehir dışında gidilebilecek makûl bölümleri tutturdum. Peki gittimmi?Hayır. O şartlar içinde ablamı düşünürken gidemezdim ama okumamakta bende çok yara bırakacaktı o yüzden açıköğretim fakültesini tercih ettim. Şu an ikinci sınıfım. Ablamı evde o sorunlarla başbaşa bırakıp çalışmakta okumakta hatta evlenmek bile bana lüks gibi geliyor. Ablam annemi bırakıp evlenmek istemedi tabiiki kader kısmet ama değerlendirmesi hep o yöndeydi. Bir ilişkisi vardı evlenmek istiyordu çocuk ama ablam hep erteledi ayrıldılar 3 4 sene sonra tekrar ciddi bir şekilde dönünce ben bir şans vermesini iyi düşünmesini istedim hak verdi anlattı bizimkilere. Şöylede bir detay varki büyük ablam her gün bizde olduğundan olaylara çok hakim ve nasil desem alışılagelmiş düzenin bozulmasını istemiyor gibi. Bir örnek vereyim anlarsınız zaten. Ablamdan yada benden iş yada evlilik gibi konuların bahsi geçtiğinde direk geriliyor ve ben artik her gün sürekli gelemem tarzında konuşuyor birazda eski kafalıdır ve babam gibi despottur.ablamin evlilik mevzusunda hep bundan sonrası nasıl olacak iste evde kız tekmi kalacak o ne olacak bu ne olacak derken hic destek vermedi başka sebeplerde vardı tabi zaten ve nişan atıldı. Ablam şu an 31 yaşında ve çok kafasına takıyor ablam bizi çok sever ama nasıl böyle düşünebiliyor hiç annem babam 62 yaşında ilerisi ne olacak yuvalarını kursunlar diye düşünmüyormu. Her geldiğinde hep aklimdasiniz sizi çok düşünüyorum der gerçektende maddi manevi çok destektir ama inanamıyorum bu tepkilerine. Bana gelecek olursak benimde ortaokuldan beri sevdiğim hatta çok sevdiğim erkek arkadaşım var ve artık bir nişan yapalım diye baskı yapıyorlar.Annemlerle paylaştım ve tabiki yine en büyük ablam çok erken diplomanı al şu bu başladı ama ben direttim konuyu kapattım şimdilik. Annem diplomanı al tamam dedi çok kafama takıyorum her şeyi. Ne olacak nasıl olacak karşımı çıkacaklar olmayacak mı ablam bana karşı çıkarsa ne yaparim yada ciddi adımlar atılınca ablam tekmi kalacak abim ne olacak babam ne olacak aklımda bir sürü soru. Elbette birakmam onları baştan konuştum herkes ne kadar ailesinin yanında olmalıysa benim ektra olmam gerek diye o yönden bir sıkıntım yok ama hayata karşı nasil bir yol izlemeliyim ne yapmalıyım pozitif olabilmek icin daha fazla güçlü olabilmek için hastanelik oldum bugün elimden geldiğince kısaltmaya çalıştım ne olur fikirlerinizi paylaşın. Sağlıcakla kalın.

Genişletmek için tıkla...