buradaki çoğu kişi gibi benimde derdim görümcem!bir ara kısmen bahsetmiştim görümcemlerle (3 tanedir) aramda geçenleri.aradan baya bi zaman geçti ama ben hala aklımdan atamıyorum.ben geçtiğimiz yaz evlendim.eşimle 6 senelik bir beraberliğimiz vardı ve bu süre içerisinde ailesinide tanıyodum artık baya.6 sene içerisinde (2 sene nişanlılık) ufak tefek şeyler dışında ailesiyle aramızda hiç bir sorun olmadı.taki nikaha kadar!nikah sabahı en büyük ablasına (çok saygı duyardım kendisine) tel ettim,gelin alma olayını sordum o da aileme söylenmek üzere bana "sen onlara selam söyle.gelin alma falan yok,o eski adet" dedi! benim sigortalar attı sabah sabah,bir de nikahım var.ya tamam zaman yetersizliğinden dolayı gelin alma olmayabilirdi ama ben zaten söyleyiş şekline takıldım,adam gibi söylesene bunu.benim aileninde tansiyonu çıktı tabi böyle bir üsluba ve onları görmezden gelişlerine.sonra eşim ve ablası bizi kuaföre götürmek için geldiler,arkadaşlarımda vardı onların yanında " arabaya nasıl sığıcaz gibisinden "bir söylenmeler falan.ben daha önceden gidip kuaförü görmüştüm,pek iyi bir yer değildi,çok masraf olmasın diye (bir de kıymet bilselerdi) tamam dedim fena değildi saç yapışı.kayınvalidem bana daha önce "makyaj malzemeleri avrupadan gelmiş,ilk defa senin için açılacak" demişti.gidip görünce bunun aslı olmadığını anladık,saf değildik ama nikah günü makyaj yapımına sıra gelince gördüm ki makyaj malzemesi denen bir şey yok! ordan burdan bulup buluşturup bişeyler yapmaya çalıştık.kızada dedim,o da "ne avrupası ablacım gittim kızılaydan aldım geldim" diyor!ya ben masraf olasın diya nelere katlandım,onlar bi düğün parası döküp kına yaptılar.iyi niyet böyle sömürülür.daha kuaföre tembihlenmesini istediğim şeyleri tembihlememişler,bana söyledik dediler.ablamlara araba gönderip alacaklardı,görümcem "araba falan yok,taksiye binin ben parasını vereyim" demiş!bak küstaha 
yengemde "taksiye bindikten sonra parasını bende veririm "demiş.yani bana vaadettikleri hiç bişeyi nikah günü yapmadılar,kendi istediklerini yapmaya çalıştılar,hüküm kurmaya çalıştılar.bende sinir oldum,nikahtan sonra anlattım olanları.görümce hanım "ben normal selam söyledim ne var "demiş,inkar etmiş falan.ben konuşmadım ,"onlar daha büyüyecek "demiş,sanki ben hatalıymışım gibi.o da güya.çünkü biraraya geldiklerinda kim var kim yoksa herkesi bana karşı doldurmuş,kayınvalidemler bana geldiklerinde burnumdan getirdiler,herkeste bana karşı bir kin bir kin...küçük görümcem hiç birşey demedi diyor,ama maaşallah ablamın saçına varana kadar herşeyi biliyolar yanımızda olmamalarına rağmen!eşim açmış tel sormuş bu kinin sebebini,sizi iyi doldumuşlar demiş,benim hiçde sandıkları gibi biri olmadığımı söylemiş,benim hakkımda kötü bir şey söylendiğini duymak istemiyorum falan demiş vs. ..o kadar fedekarlık,incelik hiç gözlerine gözükmüyor tabi,bir kalemde bitirmişler beni.eşime tamam yapmıcaz söylemicez demişler.bu beni bir süre idare ettirdi ama yine aklımda ben çıkıp karşılarına konuşamadığım için.tatsızlık olmasın diyede kendimi tuttum biraz.birazda küçük görümce aradı,tatsızlık olmasın konuşun dedi.ablasını savunmayıda ihmal etmedi tabi.onunla konuşmazsan bizde konuşmayız gibisinden bişeyler dedi,şimdi onlarada sinir oluyorum hatırladıkça ama ben çıkıp büyük görümcenin karşısına herşeyi dökmek istiyorum,bu mu olgunluk demek istiyorum,milleti doldurmak,arkadan konuşmak mı?vs. . ama aradan çok zaman geçti(3-4 ay kadar).ne yapacağımı bilmiyorum. konu çok uzadı ama 2 haftadır unutmak için uğraşıyorum,aklımdan çıkacak diye bekliyorum ama olmuyor.atamayıncada sizinle paylaşmak istedim. bu haksızlık beni yiyip bitirecek,ben konuşmadığım için kendilerini haklı görüyolar çünkü hala,kabalıklarını yaptıklarını görmüyorum zannediyolar...offfff 
:1no2:
yengemde "taksiye bindikten sonra parasını bende veririm "demiş.yani bana vaadettikleri hiç bişeyi nikah günü yapmadılar,kendi istediklerini yapmaya çalıştılar,hüküm kurmaya çalıştılar.bende sinir oldum,nikahtan sonra anlattım olanları.görümce hanım "ben normal selam söyledim ne var "demiş,inkar etmiş falan.ben konuşmadım ,"onlar daha büyüyecek "demiş,sanki ben hatalıymışım gibi.o da güya.çünkü biraraya geldiklerinda kim var kim yoksa herkesi bana karşı doldurmuş,kayınvalidemler bana geldiklerinde burnumdan getirdiler,herkeste bana karşı bir kin bir kin...küçük görümcem hiç birşey demedi diyor,ama maaşallah ablamın saçına varana kadar herşeyi biliyolar yanımızda olmamalarına rağmen!eşim açmış tel sormuş bu kinin sebebini,sizi iyi doldumuşlar demiş,benim hiçde sandıkları gibi biri olmadığımı söylemiş,benim hakkımda kötü bir şey söylendiğini duymak istemiyorum falan demiş vs. ..o kadar fedekarlık,incelik hiç gözlerine gözükmüyor tabi,bir kalemde bitirmişler beni.eşime tamam yapmıcaz söylemicez demişler.bu beni bir süre idare ettirdi ama yine aklımda ben çıkıp karşılarına konuşamadığım için.tatsızlık olmasın diyede kendimi tuttum biraz.birazda küçük görümce aradı,tatsızlık olmasın konuşun dedi.ablasını savunmayıda ihmal etmedi tabi.onunla konuşmazsan bizde konuşmayız gibisinden bişeyler dedi,şimdi onlarada sinir oluyorum hatırladıkça ama ben çıkıp büyük görümcenin karşısına herşeyi dökmek istiyorum,bu mu olgunluk demek istiyorum,milleti doldurmak,arkadan konuşmak mı?vs. . ama aradan çok zaman geçti(3-4 ay kadar).ne yapacağımı bilmiyorum. konu çok uzadı ama 2 haftadır unutmak için uğraşıyorum,aklımdan çıkacak diye bekliyorum ama olmuyor.atamayıncada sizinle paylaşmak istedim. bu haksızlık beni yiyip bitirecek,ben konuşmadığım için kendilerini haklı görüyolar çünkü hala,kabalıklarını yaptıklarını görmüyorum zannediyolar...offfff :1no2:
Son düzenleme:
