Huzur kalmadı

Sizi sadece damdan dusenler anlar bknz. Ben :) evliliginizin bu sekilde devam etmeyecegini bebek buyudukce herseyin rayina oturacagini dusunuyorum kendi adima da bu umutla hayatta kaliyorum :) bebeginiz kac aylik?
8 aylık
 
Evet yorgunsunuz ama bilmem kaç defa uyandığınızın eşiniz farkında değildir. Bedenen yorgunluğu hisseden sizsiniz, eşinizin aynı yorgunluğu hissetmesi, kafanızdan geçenleri kavraması mümkün değil. Bence terslemek yerine, yaşadıklarınızı anlatsaydınız daha güzel bir iletişim olurdu.
Diğer konuda da bir kaç yorgaı üst üste serip bebeğinizin odasına yer yatağı yapın. Oda sizin kokunuzu alınca deliksiz uyur belki.
Anlattım biliyor gece defalarca uyandığını 10 gündür böyle bebeğim. Bugün dişinin ucu çıkmış umarım düzelir biraz artık çok yoruldum 😟
 
Anlattığınız kısımda bir problemden göremedim, bence asıl sorun şu cümleyi kuruyor olmanız. Bi zahmet bu kadar yükü olan bir kadına yardım etsin eşiniz, sizin bunu soruyor olmanızı anlayamadım ya, beyefendi paşalar gibi kahvaltı saatini belirliyor.
Mutfağa asla girmez. Ama ben de normalde çok sinirliysem hazırlamam bir şey ama nadiren olur bu. Şimdi korona olduğu için gidip elini bir şeylere sürmesin dedim bi de hasta sonuçta diye vicdanen yaptım. Buna rağmen bazı hanımlar benim eşime hastalık zamanı ilgi göstermediğimi iddia ettiler sağolsunlar :)
 
Aynen öyle. Ben şu an talepte bulunmayi bıraktım çünkü iletişim kurmuyoruz artık başka sebeplerden. Ama geçen gün TV'nin fişini çekip modemi kapattım. Ben her gece yatak odasına tikilip bir dizi bile izleyemiyorsam sen de izlemeyeceksin diye fırçayı bastım.
Dün ders programı hazirliyorum, ona uygun saatleri ayarlıyorum ki işten izin almak zorunda kalmasın. Böyle olunca biraz uğraş istiyor. Bebek bırakmıyor, bilgisayara oturuyor falan. Bu da yanında bir şey yapmadan bakıyor. Bebek kabloyu çıkarınca ekran gitti yaptıklarım silindi. E bu sefer ben sinirlenip eşyaları sertçe kaldırdım gittim. Tam bir hanzo
İletişim kurmasanız da talep edin. Sapla samanı karıştırmamak lazım. Çocuk onunda çocuğu ve yazdığınıza göre sizde çalışıyorsunuz.
Benimde adama heyheyliyim minnet etmicem diye yükü sırtlandığım zamanlar olmuştur. Eee olan bana oldu yine, uğraşan didinen ben oldum. Onun ne ruhu duydu, ne keyfi bozuldu.
İşiniz varken bir şey yapmadan bakıyorsa "işim var çocukla ilgilenir misin" deseydiniz sonrasında ki sinir harbi ve tartışma olmayacaktı.
 
Mutfağa asla girmez. Ama ben de normalde çok sinirliysem hazırlamam bir şey ama nadiren olur bu. Şimdi korona olduğu için gidip elini bir şeylere sürmesin dedim bi de hasta sonuçta diye vicdanen yaptım. Buna rağmen bazı hanımlar benim eşime hastalık zamanı ilgi göstermediğimi iddia ettiler sağolsunlar :)
aay yok artık daha neler. Ağır geçirmiyormuş ki, neden ilgi göstereceksiniz bu denli yani. Bence ilgiye ihtiyacı olan uykuya muhtaç, kendisine bağlı bir bebeği olan anneler. Burdaki bacılardan bazıları ilgi göstersen bu sefer de tersi olmuyor diye onu eleştirirler. Adeta kocişkolarımızın bir eli yağda bir eli balda olsun diye ne yapacağımızı şaşırmalıyız :)
 
aay yok artık daha neler. Ağır geçirmiyormuş ki, neden ilgi göstereceksiniz bu denli yani. Bence ilgiye ihtiyacı olan uykuya muhtaç, kendisine bağlı bir bebeği olan anneler. Burdaki bacılardan bazıları ilgi göstersen bu sefer de tersi olmuyor diye onu eleştirirler. Adeta kocişkolarımızın bir eli yağda bir eli balda olsun diye ne yapacağımızı şaşırmalıyız :)
Aynen vallahi işim gücüm yok bütün hayatım kocam olsun sanki dünyaya sırf kadın erkek ilişkileri için geldik. 🙄
 
İletişim kurmasanız da talep edin. Sapla samanı karıştırmamak lazım. Çocuk onunda çocuğu ve yazdığınıza göre sizde çalışıyorsunuz.
Benimde adama heyheyliyim minnet etmicem diye yükü sırtlandığım zamanlar olmuştur. Eee olan bana oldu yine, uğraşan didinen ben oldum. Onun ne ruhu duydu, ne keyfi bozuldu.
İşiniz varken bir şey yapmadan bakıyorsa "işim var çocukla ilgilenir misin" deseydiniz sonrasında ki sinir harbi ve tartışma olmayacaktı.
Ne kadar ilginç değil mi? Gözünün önünde olan bir şeye biz soylenmeden müdahale etmesi gerekirken bizim söylememiz...
 
Olabilir evet ama kendimi düzeltmeye çalışıyorum o da biliyor bunu neden yardım etmiyor? Artık öfkemi kontrol altında tutmaya çalışıyorum mesela dün geldim salona saat geç olmuştu. Uyuyabilir miyim dedim yani gitsin de ışığı kapatıp yatayım diye. O da kalktı "iyi, yat zıbar" dedi bana düşünebiliyor musunuz? Gayet de sakin söylemiştim bu arada öyle öfkeli değil. Buna rağmen cevap vermedim çok sinir oldum içimden çünkü laf dalaşı olacaktı biliyorum.

Şimdi ben öfkeliyim de o çok mu normal? Verdiği cevabın saygısızlığına bakın. Ben en azından öz eleştiri yapıyorum, kendisinde o da yok.

Bilemedim ki.. Hakketten dediğin gibi fazlasıyla tahammülsüz görünüyor böyle ters cevap verecek bi durum yok ki
 
Ne kadar ilginç değil mi? Gözünün önünde olan bir şeye biz soylenmeden müdahale etmesi gerekirken bizim söylememiz...
E siz söylemeden yapması daha güzel olurdu tabi. Ama kadın beyninin öngörücülüğü ve erkek beyninin yüzeyselliğini düşündüğünde ilginç gelmiyor insana. Sen talep et, yaptır oda öğrensin ev süpürürken insanın belinin kırıldığını o yüzden ayakta bir şeyler yerken kırıntı dökülünce neden dellendiğimizi.

Mesela topladığım mutfağı görüp ona rağmen elindekileri makine yerine tezgaha bırakanlara söyleniyorum evde. Eşimin yüzü düşer bazen ufak çaplı tartışırdık. Şimdilerde bulaşık mak. doldurup boşaltmak onun görevi. Hatta haftanın en az 3-4 günü yemek işide onun. Birimiz bardak bırakalım dır dır etmeye başlıyor, çocukları uyarıyor. "Eee nasılmış beyefendi" diyorum. Oda yaşadı, tecrübe etti çünkü.
 
Olabilir evet ama kendimi düzeltmeye çalışıyorum o da biliyor bunu neden yardım etmiyor? Artık öfkemi kontrol altında tutmaya çalışıyorum mesela dün geldim salona saat geç olmuştu. Uyuyabilir miyim dedim yani gitsin de ışığı kapatıp yatayım diye. O da kalktı "iyi, yat zıbar" dedi bana düşünebiliyor musunuz? Gayet de sakin söylemiştim bu arada öyle öfkeli değil. Buna rağmen cevap vermedim çok sinir oldum içimden çünkü laf dalaşı olacaktı biliyorum.

Şimdi ben öfkeliyim de o çok mu normal? Verdiği cevabın saygısızlığına bakın. Ben en azından öz eleştiri yapıyorum, kendisinde o da yok.
Bir süre siz onu terslediniz diye o da aynısını yapıyordur :(
Erkeklerde sorunun temeli ne diye düşünmek yok galiba. Misilleme mantığı var sanki
 
E siz söylemeden yapması daha güzel olurdu tabi. Ama kadın beyninin öngörücülüğü ve erkek beyninin yüzeyselliğini düşündüğünde ilginç gelmiyor insana. Sen talep et, yaptır oda öğrensin ev süpürürken insanın belinin kırıldığını o yüzden ayakta bir şeyler yerken kırıntı dökülünce neden dellendiğimizi.

Mesela topladığım mutfağı görüp ona rağmen elindekileri makine yerine tezgaha bırakanlara söyleniyorum evde. Eşimin yüzü düşer bazen ufak çaplı tartışırdık. Şimdilerde bulaşık mak. doldurup boşaltmak onun görevi. Hatta haftanın en az 3-4 günü yemek işide onun. Birimiz bardak bırakalım dır dır etmeye başlıyor, çocukları uyarıyor. "Eee nasılmış beyefendi" diyorum. Oda yaşadı, tecrübe etti çünkü.
Bunun farklı bir versiyonu bizde şöyle olmuştu:
İlk yıl ben sabah 6, akşam 6 arası işteyim. Başka bir ilçeye gidiyorum. Eve gelince bulaşıklar tezgahın üzerinde ve kurumuş oluyor. Güzelce rica ettim, kullandığın tabağı makineye bırakır misin, kuruyunca zor açılıyor diye. Yani makine tezgahın sadece on cm altinda. Bana dedi ki "sen bana hükmetmeye mi calisiyorsun"
Ben herzamanki gibi şok oldum. Sanki onun pisliğini ben temizlemek zorundayım da üstelik bana kızıyor hakkı varmış gibi. Hem suçlu hem güçlü.
İnsan kusura bakma der gecer. Bulaşık yıkamayı bıraktım. Tek bardak tabak bulamayınca gel birlikte şurayı temizleyelim dedi
 
Abartmıyorsun sadece daha fazla desteğe ihtiyacın var. Yorgunluğunu ve desteğe ne kadar muhtaç olduğunu açıkça ifade edip alabileceğin kadar yardımı almak yerine, pasif agresif davranışlarla eşinin kendisinin anlamasını bekliyorsun. Eşin ise “karım yardıma muhtaç ve uykusuz, biraz ilgileneyim” diye düşünmek yerine “yine tersinden kalkmış bu sabah, hemen kaçayım” diyor muhtemelen. Öncelikle halini, psikolojini açıkça paylaşmalısın. Daha sonra çevrende sana yardım edebilecek kim varsa onları kendin için organize etmeli ve zaman zaman yardım almalısın. İhtiyaçlarını ötelememelisin. Bebeğim 19 aylık ve zaman zaman senin moduna geçiyorum, seni çok ama çok iyi anlıyorum. Uyku düzeni diye bir şey kalmadı ne bebeğimde ne bende. Ne zaman ki ailemden ya da eşimden bana birkaç saat ya da yarım gün vermesini rica ediyorum, o zaman kendime geliyorum ve sonrasında bebeğimle daha iyi ilgilenmeye başlıyorum, kendim de daha iyi hissediyorum. Tabii bu dediğimi ancak eşinin karantinası bittikten sonra yapabilirsin. Kolaylıklar dilerim. Sen haksız değilsin ama eşinin de bir kabahati görünmüyor buradan, eşine yüklenme ama ihtiyacın olduğunda muhakkak destek iste.
 
Sizi cok iyi anliyorum. Kizim 1 yasinda oglum 3 yasinda ve gecelerim yataklari arasinda mekik dokumakla geciyor. Kizim son bir aydir neredeyseher gece 7/8 kez uyaniyor oglumda en az iki kez uyanir. Duzgun uyku cektigimi bilmiyorum ne zamandir. Uykusuzluk yorgunluk insani patlamaya hazir bomba gibi yapiyor. Gerginliginiz cok normal. Ama esinizdede bir art niyet goremedim. Belliki dusuncesiz biri akil etmemistir durumunuzu sormayi.
 
Sizi cok iyi anliyorum. Kizim 1 yasinda oglum 3 yasinda ve gecelerim yataklari arasinda mekik dokumakla geciyor. Kizim son bir aydir neredeyseher gece 7/8 kez uyaniyor oglumda en az iki kez uyanir. Duzgun uyku cektigimi bilmiyorum ne zamandir. Uykusuzluk yorgunluk insani patlamaya hazir bomba gibi yapiyor. Gerginliginiz cok normal. Ama esinizdede bir art niyet goremedim. Belliki dusuncesiz biri akil etmemistir durumunuzu sormayi.
Hadi ya 3 yaşında rahat edilir diye düşünüyordum 3 yaşta da mı rahat yok 🙄
 
Merhabalar.

İki yıllık evliyim, bir de bebeğim var. Eşim geçen hafta korona oldu çok şükür tat koku kaybı dışında bir semptom görünmedi yani oldukça hafif atlattı süreci. İki üç güne tamamen iyileşmiş olur diye umuyoruz.

Eşim kendini izole etsin diye yatak odasına kapandı ben de salonda yatmaya başladım bu süreçte. Yalnız tam da bebeğimin diş çıkarma dönemine denk geldi. Bebeğim normalde odasında beşikte uyuyor ama özellikle şu diş dönemlerinde gece 17276252 kere uyanıyor. Böyle zamanlarda dayanacak gücüm kalmadığı için yanıma alırdım birlikte uyurduk. Ama şimdi yatak odasına giremediğim için ve salondaki koltuklar da açılmadığı için bebeğimi yanıma alamadım. Sonuç olarak bir haftadan fazladır gece sürekli uyanıyor odasına gidip geri uyutuyorum, sandalyede tamamen dalmasını bekleyip salona geçiyorum. Haliyle bende uyku diye bir şey kalmadı çok çok yorgunum. Bu derece uykusuzluk da sinir yaptı iyice bende maalesef. Genelde eşimle birbirimize giriyoruz tartışıp duruyoruz ben küsüyorum vs ruhen bitik durumdayım. Artı bu şehirde kimsem yok, olsa da Pandemi yüzünden göremem. Bütün gün evde bebek bakıyorum, uyumuyor yemiyor bu aralar kafayı yemek üzereyim artık. Bugün olan şeyi sormak istiyorum size ben mi bu ruhsal durumum yüzünden abartıyorum yoksa eşim haksız mı?

Sabah yine uykusuz yorgun uyandım. Bebeğimle ilgilendim falan sonra eşimin yanına gittim kahvaltıyı bebeğin sabah uykusundan sonra mı istersin diye o da öyle yapalım dedi tamam dedim. Bu arada yorgunum yüzüm asık falan ama ona karşı özel bir tavrım yoktu.

Neyse bebeğimi uyuttum, çabucak geri kalktı tekrar uyutmaya çalış derken yine gerildim iyice. Sonra uyandı bebeğim, aldım salona götürdüm. Eşim geldi, "kızım napıyorsun bebeğim" falan diye uzaktan baktı güldü gitti. Dikkatinizi çekerim bana bir şey demek yok. Ya aşırı bozuldum anlatamam. Ben zaten uykusuz yorgun stresliyim bi de bu halimle sana da iyi bakmaya çalışıyorum gelmişsin çocuğumuza bir şeyler diyorsun beni görmezden gelip gidiyorsun bu ne demek ya? O kadar sinirlendim ki anlatamam. Sonra da gitti annesiyle konuştu. Ben de bravo dedim çocuğunla annenle ilgilen ama bi de karın var hatırlatırım dedim. Yok işte sabah sinirliydin falan diye geveledi bir şeyler. Ya bu adamın evlilik tanımı bu mu ben anlamıyorum. Normal zamanda tamam ama sinirliyse mutsuzsa ölü taklidi yapayım kendi kendine halletsin demek değil mi bu? Gerçekten çok öfkeliyim artı eşimin beni sevmediğini düşünüyorum, bir insanı severseniz asıl böyle zor zamanında yanında olmaz mısınız?

Çok öfkeli ve çok mutsuzum. Abartıyor muyum?
Aslında eşinin tavrı absürt değil. Ama seni çok iyi anlıyorum. Diş çıkaran her şeye ağlayan. Bacaklarıma yapışan. Gece sayısız uyanan bı bebeğim var. Bazen eşim nefes alsa bile ona bile gıcık oluyorum 🤣🤣 . Şunu yap. Canım bebek durmuyor. Sen kahvaltiyi hazırla istersen. Bende şuan perişanım. Mutfak berbat bulaşık dolu. Oğlum bacağıma yapışmış aglio sabahtan beri. Asilcak çamaşırlar var. Yemek yok. 🤦🤦🤦 Anla işte. Yorgunluktan insan daha çabuk kırılır öfkelenir hale gelio.
 
Hadi ya 3 yaşında rahat edilir diye düşünüyordum 3 yaşta da mı rahat yok 🙄
Bazi cocuklarla yok malesef. Benin oglum dogdugundan beri zor bir cocuktu bu yuzden karakteri hep boyle kalir diye kosulladim kendimi. Degisirse ne ala. Ama sizin kiziniz 6. aydan sonra huy degistirmis buyuk ihtimalle gecici bir surectir. Insallah bir an once duzelir durumunuz.
 
Birde konu sahibi esin genel olarak anlayisli biriyse sana bu meselenin ustunde cok durmamani tavsiye ederim. Ofkeli oldugun icin patladin esine aslinda onunda pek bir sucu yok. Geri donusu olmayan hasarlar olusturmayin evliliginizde bu gunler gecince birbirinizden uzaklastiginizla kalirsiniz. Biraz daha sakin ve sabirli olmaya calisin gecek insallah.
 
Back