Bu durumlara direkt maruz kaldığınızda siz nasıl mücadele ettiniz?
şöyle anlatayım benim eşim üniversite hayatından itibaren ailesinden ayrı şehirde yaşadı. Yazdan yaza ailesinin yanına giderdi.. eşimin kardeşi abileri hepsi evli. Benle eşim arasında 14 yaş var. Tanıştığımızda sürekli ailesinin diğer 3 gelinin ne kadar şerefsiz saygısız tavırlar içinde olduğunu anlatırdı. Ailesini üzmeyecek ailesine yakışan biriyle evlenmek istediği için 33 yaşında benimle evlendi. Ta ki evlenene kadar...
Ve kabus başlar. Evlendim ve benim gelin evime düğünümüzün 1 hafta öncesinden eşimin 13. kişilik akrabaları doluştu. yatak odama kadar her şeyim kurcalandı. Düğün günüm ve sonrası 1 hafta boyunca onca kişiyle aynı evde kaldım ve sürekli onlara hizmet ettim (19 yaşındayım o sıra) perişan haldeyim. düğünden sonraki 1 hafta sonra 13 kişi artı eşim ve ben eşimin ailesinin evine memleketlerine gittik 40 gün( bana asırlar gibi geldi). Taze gelin halimle (eşimle aramda hala bir münasebet yok) yeni gelin sıfatıyla eve kapatıldım. Eşimle sadece gece uyurken yan yana gelebiliyor-konuşabiliyorduk. Sebep mi? eşim ailesinin diğer abi ve eşleriyle ilgili yaşanan sıkıntıları yaşamak ailesinin ağzına laf vermek istemiyordu(15 yıl öncesinde büyük abisi evleniyor ve gelini ailesinin evine getiriyor. kendisi başka şehirde çalısıyor iki ayda bir geliyor eve. geldiği akşam karısıyla münasebette bulunması hala ailesi tarafından ortamlarda meze yapılıyor). Çok rahatsızlandığım bir gün küçük bir odada kapısı açık bir şekilde uzandığım için ne ahlaksızlığım ne edepsizliğim ne şerefsizliğim kaldı.Ben gayet şaşkın bir şekilde ne oldu ki demeye kalmadan kb, kv, görümce üçü üstüme yürüdü. Ve daha birçok şey. Eşim o olay ve sonrasında annesiyle ben yalnız mutfaktayken annesinin bana söylediği itici sözleri işitti. Daha sonra ailesinin hiç de masum olmadığını gördü.
Ben saygımdan hiç ödün vermedim. Yapım gereği oldukça ser çıkış ve savunmalarım vardı. Eşim için bundan da ödün verdim.
Sonuç: Ben ailesine, tüm saygısızlıklarına patavatsızlıkları na rağmen saygıda kusur etmedim. Eşimde yaşadıklarım karşısında ki bu tavrımdan ötürü benim bir dediğimi iki etmemeye çalışır. Ben boş durmadım tabi. Hazır ailesinin hatalarını görmeye başlayan eşimin iyice gözlerini açmak istedim. ''Hayatım abinler ve eşleri sizinkilerle ne yaşamış olurlarsa olsunlar benim onlarla bir sorunum yok onlarla görüşmek istiyorum(diğer gelinler bu aileyle tamamen irtibatını kesmiş durumda) dedim'' eşim bu tavrımdan da hoşlandı. Sık sık eltilerimi ziyaret ettim onların şerefsizliklerini(!) birde onlardan dinledim. Olaylar hiçte bana ve eşime anlatıldığı gibi değildi. Bende eşimle yalnız kalınca güzel bir muhabbetin sonunu eltilerime getirdim ve eşim onlardan duyduklarıma şok oldu. Abileri ve yengeleriyle gayet samimi oldu şuanda onlar anlattıkça eşim ailesini çok daha iyi tanıdı.
SONUCUN SONUCU olarak eşim senede 15 günlüğüne tatilde ailesinin yanında kalmamızı yeterli buluyor ve ÖNCE SEN sonra ailem diye her zaman dile getirir onun için önemimi.
Yapmanız gereken nişanlınıza onun için varlığınızın çok büyük bir şey olduğunu hissettirmek, ailesiyle ilgili hiç kötü konuşmamak ya da şikayet etmemek. Bu durumda ailesi her ne kadar kusur bulacak olsa da mühim olan nişanlınızın sizin geçimli hallerinizi görmesi. Geri kalanı da ailesinin yanlışlarını yaşayan kanıtlarla pekiştirerek onlarında hata yapabileceğini iyimser bir şekilde göstermek.
Çok uzun oldu kusura bakmayın. Benim eşimin gözünde de ailesi çok yüksek yerlerdeydi. Ben bunu başardığımı düşünüyorum. Umarım sizde başarırsınız.
Aynı benimki de öyle 
Öncelikle canım benim sen Hürrem olamazsın. Neden dersen... Müstakbel eşin bir Süleyman değil çünkü.. Süleyman, aşkı için tüm ailesini hatta devleti bile karşına aldığı için Hürrem Hürrem olabildi... Seninkinin gönlünde ise senden önce çok kişi var. Annesi, babası, kardeşleri vs. Bu durumda Hürrem şıkkını eleyelim. Mahidevran dersen; büyük bir aşkla sevilmediğin için Mahidevran olabilirsin ama bu ihtimali de düşünmek istemem. Dünyanın gelmiş geçmiş en çilekeş kadınlarındandır kendisi. Düğününe 1 ay olmasa tek kelimeyle bitir derdim. Çünkü bu adamın ailesiyle de kendisiyle de işin çok zor görünüyor. Aile, anne, kardeşler bunlar en büyük değerlerimiz ancak evlendikten sonra annesinin oğlu olmaktan önce karısının kocası olmayı ön plana koyabilecek adamla mutlu olunabilir. O yüzden sen en iyisi Kösem ol. Bu adamdan bağını kopar; ipleri tek başına eline al. Kendi devletinin patronu ol. Zararın neresinden dönsen kardır. Demekten başka bir öneride bulunamayacağım.. Tünelin sonu karanlık.. 
böyle tiplere şart malesef
