- Konu Sahibi roseofheavennn
-
- #21
Değil mi ama.
64 yaşında seni kabul eden birini bulmuşsun ayağının altını öpse az..neyin eziyeti..
İnsan sanırım çocukları evlenince boşluğa düşüyor..
Şimdi bakınca kimseyi çekemem o saatten sonra diyorsun ama o zaman yalnızlık, çocuklara yük olmama isteği vs. sebeplerden gelen teklifler değerlendiriliyor..
Evlilik her yaşta kumar işte. 64 yaşında olgundur ne yapacağını bilir dersin de karakter bozuksa bozuk işte..
Sizin yas olmus 51 onun ki 64. Bu saatten sonra milletin agiz kokusunu cekmeye gerek var mi annecim. Dön kizlarinin yanina calisabiliyosan yine calis kendi parani kazan. Millete hizmetcilik edip mutsuz olucana kizlarini kolunun kanadinin altina alip mutlu mesut yeniden yasa derim.Merhaba herkese arkadaşlar. Bu konuyu annem adına açtım. Merak etti sizlerin ne tavsiye edeceğini ve onun cümleleriyle soruyorum.
51 yaşındayım. Eşim 22 yıl önce vefat etti ve 3 kızımla çalışarak geçindim. Hiç evlilik düşünmemiştim. Hepsini evlendirdim. Son kızım evlendiğinde çalıştığım iş yerinden tanıdıklar vasıtasıyla 64 yaşında birisi ile tanıştırıldım. Onun da eşi vefat etmiş. 3 kızı var. Maddi durumu iyi. Anlaşabildik ve evlenmeye karar verdik. Evlenmeyi kendi teklif etmesine rağmen ilk baş resmi nikah yapmadı. Oyalamaya çalıştı kabul etmeyip vazgeçtim. Sonra tekrar barışmak istedi resmi nikahımızı yapıp evlendik. Ama öyle birisi ki herşeye kavga çıkarıyor. Sürekli asabi. İstediğim saatte yatıp kalkmama bile karışıyor. Akşam 10da yatıp sabah 9da kalkmayınca surat yapıyor sinirlenip tartışma çıkarıyor. Şiddet gibi birşey söz konusu değil ama yaptığı psikolojik şiddet en beteri. O kadar varlığı olmasına rağmen bi altın yüzüğüm bile yok. Evlenmeden önce bankada bir miktar parası olduğunu o paranın kızlarından haberi olmadığını ve evlendiğimizde o paranın benim güvencem olacağını söyledi. Sonra da kızlarımın haberi var biliyorlar deyip yine susturmaya çalıştı beni. Kızlarımla aramızda 15 dakikalık bir mesafe olmasına rağmen göndermiyor gittiğimde sürekli arıyor gel diye. Ama kendi akrabaları her hafta sonu burda ve onlara hizmet ediyorum mutsuz olduğum bi evde. Sadede gelecek olursam en küçük kızım şanssız bi evlilik geçirdi ve boşandı. Tek başına geçinmeye çalışıyor ve eşim bana para vermediği için yardım edemiyorum. Ortanca kızıma ihtiyacı olduğu için 400 lira vermiştim eşim onu öğrendi ve yine tartıştık kızımdan parayı geri istemek zorunda kaldım. Bi kaç gün önce evden çıktım ayrılmak istediğimi kızlarımın yanına gideceğimi söyledim ağlayarak aradı ben sensiz ne yaparım diye. Dayanamadım döndüm. Şimdi sizce ne yapmalıyım ben boşanıp kızımın yanına mı gideyim, yoksa sabredeyim mi lütfen akıl verin?
evladımı dünyayaaa değişmem... huzursuz bir ortamda kalınmamalı aman büyük konuşmayım da Allah a büyük varmasın.. durmamMerhaba herkese arkadaşlar. Bu konuyu annem adına açtım. Merak etti sizlerin ne tavsiye edeceğini ve onun cümleleriyle soruyorum.
51 yaşındayım. Eşim 22 yıl önce vefat etti ve 3 kızımla çalışarak geçindim. Hiç evlilik düşünmemiştim. Hepsini evlendirdim. Son kızım evlendiğinde çalıştığım iş yerinden tanıdıklar vasıtasıyla 64 yaşında birisi ile tanıştırıldım. Onun da eşi vefat etmiş. 3 kızı var. Maddi durumu iyi. Anlaşabildik ve evlenmeye karar verdik. Evlenmeyi kendi teklif etmesine rağmen ilk baş resmi nikah yapmadı. Oyalamaya çalıştı kabul etmeyip vazgeçtim. Sonra tekrar barışmak istedi resmi nikahımızı yapıp evlendik. Ama öyle birisi ki herşeye kavga çıkarıyor. Sürekli asabi. İstediğim saatte yatıp kalkmama bile karışıyor. Akşam 10da yatıp sabah 9da kalkmayınca surat yapıyor sinirlenip tartışma çıkarıyor. Şiddet gibi birşey söz konusu değil ama yaptığı psikolojik şiddet en beteri. O kadar varlığı olmasına rağmen bi altın yüzüğüm bile yok. Evlenmeden önce bankada bir miktar parası olduğunu o paranın kızlarından haberi olmadığını ve evlendiğimizde o paranın benim güvencem olacağını söyledi. Sonra da kızlarımın haberi var biliyorlar deyip yine susturmaya çalıştı beni. Kızlarımla aramızda 15 dakikalık bir mesafe olmasına rağmen göndermiyor gittiğimde sürekli arıyor gel diye. Ama kendi akrabaları her hafta sonu burda ve onlara hizmet ediyorum mutsuz olduğum bi evde. Sadede gelecek olursam en küçük kızım şanssız bi evlilik geçirdi ve boşandı. Tek başına geçinmeye çalışıyor ve eşim bana para vermediği için yardım edemiyorum. Ortanca kızıma ihtiyacı olduğu için 400 lira vermiştim eşim onu öğrendi ve yine tartıştık kızımdan parayı geri istemek zorunda kaldım. Bi kaç gün önce evden çıktım ayrılmak istediğimi kızlarımın yanına gideceğimi söyledim ağlayarak aradı ben sensiz ne yaparım diye. Dayanamadım döndüm. Şimdi sizce ne yapmalıyım ben boşanıp kızımın yanına mı gideyim, yoksa sabredeyim mi lütfen akıl verin?
Merhaba herkese arkadaşlar. Bu konuyu annem adına açtım. Merak etti sizlerin ne tavsiye edeceğini ve onun cümleleriyle soruyorum.
51 yaşındayım. Eşim 22 yıl önce vefat etti ve 3 kızımla çalışarak geçindim. Hiç evlilik düşünmemiştim. Hepsini evlendirdim. Son kızım evlendiğinde çalıştığım iş yerinden tanıdıklar vasıtasıyla 64 yaşında birisi ile tanıştırıldım. Onun da eşi vefat etmiş. 3 kızı var. Maddi durumu iyi. Anlaşabildik ve evlenmeye karar verdik. Evlenmeyi kendi teklif etmesine rağmen ilk baş resmi nikah yapmadı. Oyalamaya çalıştı kabul etmeyip vazgeçtim. Sonra tekrar barışmak istedi resmi nikahımızı yapıp evlendik. Ama öyle birisi ki herşeye kavga çıkarıyor. Sürekli asabi. İstediğim saatte yatıp kalkmama bile karışıyor. Akşam 10da yatıp sabah 9da kalkmayınca surat yapıyor sinirlenip tartışma çıkarıyor. Şiddet gibi birşey söz konusu değil ama yaptığı psikolojik şiddet en beteri. O kadar varlığı olmasına rağmen bi altın yüzüğüm bile yok. Evlenmeden önce bankada bir miktar parası olduğunu o paranın kızlarından haberi olmadığını ve evlendiğimizde o paranın benim güvencem olacağını söyledi. Sonra da kızlarımın haberi var biliyorlar deyip yine susturmaya çalıştı beni. Kızlarımla aramızda 15 dakikalık bir mesafe olmasına rağmen göndermiyor gittiğimde sürekli arıyor gel diye. Ama kendi akrabaları her hafta sonu burda ve onlara hizmet ediyorum mutsuz olduğum bi evde. Sadede gelecek olursam en küçük kızım şanssız bi evlilik geçirdi ve boşandı. Tek başına geçinmeye çalışıyor ve eşim bana para vermediği için yardım edemiyorum. Ortanca kızıma ihtiyacı olduğu için 400 lira vermiştim eşim onu öğrendi ve yine tartıştık kızımdan parayı geri istemek zorunda kaldım. Bi kaç gün önce evden çıktım ayrılmak istediğimi kızlarımın yanına gideceğimi söyledim ağlayarak aradı ben sensiz ne yaparım diye. Dayanamadım döndüm. Şimdi sizce ne yapmalıyım ben boşanıp kızımın yanına mı gideyim, yoksa sabredeyim mi lütfen akıl verin?
Boşandığında babamın maaşını alabilecek. Bizim her zaman onun yanında olduğumuzu biliyor. Ayrıca ben zaten tek başıma yaşıyorum çalışıyorum maaş almasa bile ben ona gül gibi bakarım kafası rahat olur en azındanBu yazıyı yazan kızınıza cevabım; annenizin evi ya da maaşı var mı ? Eğer yoksa bilin ki size sığıntı olmamak için bu leş evliliği sürdürüyor. Annenize sahip çıkın.
E daha ne o zaman, kurtulsun bir an önce.Boşandığında babamın maaşını alabilecek. Bizim her zaman onun yanında olduğumuzu biliyor. Ayrıca ben zaten tek başıma yaşıyorum çalışıyorum maaş almasa bile ben ona gül gibi bakarım kafası rahat olur en azından
Boşandığında babamın maaşını alabilecek. Bizim her zaman onun yanında olduğumuzu biliyor. Ayrıca ben zaten tek başıma yaşıyorum çalışıyorum maaş almasa bile ben ona gül gibi bakarım kafası rahat olur en azından
yıllar önce biyerde duymuştumBoşandığında babamın maaşını alabilecek. Bizim her zaman onun yanında olduğumuzu biliyor. Ayrıca ben zaten tek başıma yaşıyorum çalışıyorum maaş almasa bile ben ona gül gibi bakarım kafası rahat olur en azından
Değil mi ama.
64 yaşında seni kabul eden birini bulmuşsun ayağının altını öpse az..neyin eziyeti..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?