• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

hiç kimseyle samimi olmayacaksın sevmeyeceksin önemsemeyeceksin YOL VER GİTSİN HERKES

üzülüyorum bir öğrencinize emek veririsiniz sevgi veririsiniz aylar sonra hiç olmadık bir olayın içinde yer aldıgını duydugunuzda üzülürsünüz ya işte o misal üzülüyorum

geçen koca bir zamanıma üzülüyorum evet benimde bu konuşmama sürecünde hatalarım oldu selam sabahı bende kestim hatta çogu zaman hiç mecburi bile konuşmadım ama kırılmıştım attıgım onca güzel adıma karşı sahte tavırlarını görünce
 
senı o kadar ıyı anlıyorumkı arkadasım.bende kimseye guvenmemem,gerektiginden fazla deger vermemem ve samimi olmamam gerektigini sundan 1 ay once anladim.evlenip yasadigim sehirden uzak bir sehire gittim.Gittigim yerde kiminle samimi olsam hep dedikodumu yaptigini ogrendim.en son cok ama cok guvendigim dostum dedigim insanlardan bir darbe daha yedim.herkes kendini akladi pakladi ve ben oylece kalakaldim.bu olaylar oldugunda bebegimizin olamadigini ve tup bebek ilede sansimizin pek olmadigini ogrendik.esimle beraber cok agladik...1 hafta sonrasinda yasayamadiklarimi hazmedemedigim icin sinir krizi gecirdim ve depresyona girdim.ailem geldi istanbuldan yanimiza..sonra beraber istanbula donduk.o kadar hastaydimki 1 haftada 7 kilo verdim,surekli agladim.sonra anladimki sen iyiysen insanlar iyi,yeterki iyi gunun olsun.simdi ailemin yanindayim,psikolojim ara ara kotu olsada duzelmeye basladi.haziranda tup bebek icin tedaviye basliyoruz.suan tek istegim Rabbim bize bir evlat versin,tek dostum o ve esim olsun.:14:
 
senı o kadar ıyı anlıyorumkı arkadasım.bende kimseye guvenmemem,gerektiginden fazla deger vermemem ve samimi olmamam gerektigini sundan 1 ay once anladim.evlenip yasadigim sehirden uzak bir sehire gittim.Gittigim yerde kiminle samimi olsam hep dedikodumu yaptigini ogrendim.en son cok ama cok guvendigim dostum dedigim insanlardan bir darbe daha yedim.herkes kendini akladi pakladi ve ben oylece kalakaldim.bu olaylar oldugunda bebegimizin olamadigini ve tup bebek ilede sansimizin pek olmadigini ogrendik.esimle beraber cok agladik...1 hafta sonrasinda yasayamadiklarimi hazmedemedigim icin sinir krizi gecirdim ve depresyona girdim.ailem geldi istanbuldan yanimiza..sonra beraber istanbula donduk.o kadar hastaydimki 1 haftada 7 kilo verdim,surekli agladim.sonra anladimki sen iyiysen insanlar iyi,yeterki iyi gunun olsun.simdi ailemin yanindayim,psikolojim ara ara kotu olsada duzelmeye basladi.haziranda tup bebek icin tedaviye basliyoruz.suan tek istegim Rabbim bize bir evlat versin,tek dostum o ve esim olsun.:14:

canım inna çok üzüldüm bende temmuz ayında 6aylık bebeğimi kaybettim ölü doğum yaptım yaşadıklarımı bir Allah bilir bir de ben hatta işte ondan sonra bende bu insanlara yardım durumu daha hasssas bir hale geldi çünkü hamilelğimde çok problem yaşadım hep kanamam oldu sonra kendimce nerde bir darda olan görürsem elimden geleni yapacağım diye söz verdim normaldede yapımda vardı zaten ama kanayan yaralarını başkalarını mutlu etmekle tamir edebiliyor insan benimde böyle bir zaafım var işte
 
hala aklım almıyor kaç hafta oldu insan geçmişinde güzel anıları olan biriyle aynı sınıfta olup nasıl bu kadar surat yapabilir ki üstelik surat yaptıgı kişi onun iyiliği için yaptıgı bir yorumdan adı gibi emin olmasına rağmen

ben ne yapmış olabilirim ki bu kadar tafra görüyorum ben mi körüm yoksa hala aklım onun bana bu şekilde davranmasına bir anlam veremiyor saçma belkide ama ben onu gerçekten çok sevmiştim ona sevgiden iyilikten başka hiç birşey yapmadım ki her konuda ama her konuda sen benim kurtarıcımsın diyordu ne bileyim üşüdü ayağına çorap verdim yağmurda ıslandı şemsiyemi verdim amaliyat oldu memleketinde hiç aksatmadan ilgilendim bir derdi oldugunda dinledim morali bozuldu keyiflendirdim müfettiş geldi evrakları eksikti kıvrak cevaplarla herşeyini var gibi hissettirdim mdr yrd takıştılar şakaya vurarak mdr yrd ona olan tavrını tam tersine çevirdim

merhabalar sevgili arkadaşım
yazdıklarını okudum,senin adına cidden üzüldüm,ama insanları anlamak öyle zor ki...hele öğretmen arkadaşları anlamak daha da zor...ben de öğretmenim,sanırım biraz da kendimden birşeyler buldum,derdine ortak olmak istedim....
hani diyorsun ya ben ona hep iyi oldum neden böyle oldu,neden yaptı falan diye...işte bu yüzden yaptı bence...sen iyi davrandıkça karşındaki insanlar kendilerinde bir rahatlık görüp,seni az önemsiyorlar sanki...ya da bana öyle geliyor,bende buna benzer şeyler çok yaşadım,hala da yaşıyorum,ama inan olan bize oluyor,kimsenin ruhu duymuyor...
 
canım inna çok üzüldüm bende temmuz ayında 6aylık bebeğimi kaybettim ölü doğum yaptım yaşadıklarımı bir Allah bilir bir de ben hatta işte ondan sonra bende bu insanlara yardım durumu daha hasssas bir hale geldi çünkü hamilelğimde çok problem yaşadım hep kanamam oldu sonra kendimce nerde bir darda olan görürsem elimden geleni yapacağım diye söz verdim normaldede yapımda vardı zaten ama kanayan yaralarını başkalarını mutlu etmekle tamir edebiliyor insan benimde böyle bir zaafım var işte

bende cok uzuldum senin durumuna canim,Allah sabrini versin insallah.elbet bizimde yaralarimiz kabuk baglayacak,bir kapiyi kapatan Allah baska bir kapi acacak bize insallah...bu sekilde avutuyorum kendimi bende.benim icin dua edin bende hepiminize duaciyim.
 
merhabalar sevgili arkadaşım
yazdıklarını okudum,senin adına cidden üzüldüm,ama insanları anlamak öyle zor ki...hele öğretmen arkadaşları anlamak daha da zor...ben de öğretmenim,sanırım biraz da kendimden birşeyler buldum,derdine ortak olmak istedim....
hani diyorsun ya ben ona hep iyi oldum neden böyle oldu,neden yaptı falan diye...işte bu yüzden yaptı bence...sen iyi davrandıkça karşındaki insanlar kendilerinde bir rahatlık görüp,seni az önemsiyorlar sanki...ya da bana öyle geliyor,bende buna benzer şeyler çok yaşadım,hala da yaşıyorum,ama inan olan bize oluyor,kimsenin ruhu duymuyor...

çok haklısın ama tahammülü çok zor oluyor daralıyorsun sınıfta duvarlar üstüne üstüne geliyor bir insan nasıl oluyorda bu kadar huzursuz edebiliyor bir ortamı dıştan bakınca bende onu sallamıyor gibi duruyormusum ama işte sorun da içim içimi yiyor
 
canım inna çok üzüldüm bende temmuz ayında 6aylık bebeğimi kaybettim ölü doğum yaptım yaşadıklarımı bir Allah bilir bir de ben hatta işte ondan sonra bende bu insanlara yardım durumu daha hasssas bir hale geldi çünkü hamilelğimde çok problem yaşadım hep kanamam oldu sonra kendimce nerde bir darda olan görürsem elimden geleni yapacağım diye söz verdim normaldede yapımda vardı zaten ama kanayan yaralarını başkalarını mutlu etmekle tamir edebiliyor insan benimde böyle bir zaafım var işte

bende cok uzuldum senin durumuna canim,Allah sabrini versin insallah.elbet bizimde yaralarimiz kabuk baglayacak,bir kapiyi kapatan Allah baska bir kapi acacak bize insallah...bu sekilde avutuyorum kendimi bende.benim icin dua edin bende hepiminize duaciyim.
 
canım inna çok üzüldüm bende temmuz ayında 6aylık bebeğimi kaybettim ölü doğum yaptım yaşadıklarımı bir Allah bilir bir de ben hatta işte ondan sonra bende bu insanlara yardım durumu daha hasssas bir hale geldi çünkü hamilelğimde çok problem yaşadım hep kanamam oldu sonra kendimce nerde bir darda olan görürsem elimden geleni yapacağım diye söz verdim normaldede yapımda vardı zaten ama kanayan yaralarını başkalarını mutlu etmekle tamir edebiliyor insan benimde böyle bir zaafım var işte

bende cok uzuldum senin durumuna canim,Allah sabrini versin insallah.elbet bizimde yaralarimiz kabuk baglayacak,bir kapiyi kapatan Allah baska bir kapi acacak bize insallah...bu sekilde avutuyorum kendimi bende.benim icin dua edin bende hepiminize duaciyim.
 
merhabalar sevgili arkadaşım
yazdıklarını okudum,senin adına cidden üzüldüm,ama insanları anlamak öyle zor ki...hele öğretmen arkadaşları anlamak daha da zor...ben de öğretmenim,sanırım biraz da kendimden birşeyler buldum,derdine ortak olmak istedim....
hani diyorsun ya ben ona hep iyi oldum neden böyle oldu,neden yaptı falan diye...işte bu yüzden yaptı bence...sen iyi davrandıkça karşındaki insanlar kendilerinde bir rahatlık görüp,seni az önemsiyorlar sanki...ya da bana öyle geliyor,bende buna benzer şeyler çok yaşadım,hala da yaşıyorum,ama inan olan bize oluyor,kimsenin ruhu duymuyor...

çok haklısın ama tahammülü çok zor oluyor daralıyorsun sınıfta duvarlar üstüne üstüne geliyor bir insan nasıl oluyorda bu kadar huzursuz edebiliyor bir ortamı dıştan bakınca bende onu sallamıyor gibi duruyormusum ama işte sorun da içim içimi yiyor
 
senı o kadar ıyı anlıyorumkı arkadasım.bende kimseye guvenmemem,gerektiginden fazla deger vermemem ve samimi olmamam gerektigini sundan 1 ay once anladim.evlenip yasadigim sehirden uzak bir sehire gittim.Gittigim yerde kiminle samimi olsam hep dedikodumu yaptigini ogrendim.en son cok ama cok guvendigim dostum dedigim insanlardan bir darbe daha yedim.herkes kendini akladi pakladi ve ben oylece kalakaldim.bu olaylar oldugunda bebegimizin olamadigini ve tup bebek ilede sansimizin pek olmadigini ogrendik.esimle beraber cok agladik...1 hafta sonrasinda yasayamadiklarimi hazmedemedigim icin sinir krizi gecirdim ve depresyona girdim.ailem geldi istanbuldan yanimiza..sonra beraber istanbula donduk.o kadar hastaydimki 1 haftada 7 kilo verdim,surekli agladim.sonra anladimki sen iyiysen insanlar iyi,yeterki iyi gunun olsun.simdi ailemin yanindayim,psikolojim ara ara kotu olsada duzelmeye basladi.haziranda tup bebek icin tedaviye basliyoruz.suan tek istegim Rabbim bize bir evlat versin,tek dostum o ve esim olsun.:14:

merhabalar dünyaaa
sanırım bayan bayanın en büyük düşmanı oluyor ne yazık ki...bizde çocuk sahibi olmaya çalışıyoruz,2 kez tüp bebek yaptırdık olmadı,ama aynen dediğin gibi 2 çok yakın arkadaşım vardı sadece bulunduğum şehirde durumumu bilen,birisiyle öyle yakındım ki,eniştesi dr diye ona yaptırdık 1. denemeyi...
ben bu yılın başından beri öyle zor zamanlar geçirdim ki,hele şu son 2 aydır,genetik bir rahatsızlığımdan dolayı çocuğumuzun olmadığını öğrendim,tabii yıkıldım,hiç olmadık insanlar neyin var,çok kötü görünüyorsun falan deyip sordular da,o arkadaşım bir kez beni kenara çekipte ya senin de neyin var demedi,öyle kırgınım ki....
 
çok haklısın ama tahammülü çok zor oluyor daralıyorsun sınıfta duvarlar üstüne üstüne geliyor bir insan nasıl oluyorda bu kadar huzursuz edebiliyor bir ortamı dıştan bakınca bende onu sallamıyor gibi duruyormusum ama işte sorun da içim içimi yiyor

diyorum ya,iyiniyetimizin bedelini ödüyoruz,benim ilk görev yaptığım yerde benden büyük biri vardı,ablam olsa o kadar severdim,benim tayinim çıkacağını duyunca hakkımda neler neler söylemiş,insanlara neler anlatmış,neden çünkü o orda kaldı,benim tayinim çıktı diye...herkesi kendimiz gibi görmek en büyük hatamız canım,dilimizi tutup mesafe koymayı öğrenmemiz lazım,yoksa yine hüsran yine hüsran.....
 
merhabalar dünyaaa
sanırım bayan bayanın en büyük düşmanı oluyor ne yazık ki...bizde çocuk sahibi olmaya çalışıyoruz,2 kez tüp bebek yaptırdık olmadı,ama aynen dediğin gibi 2 çok yakın arkadaşım vardı sadece bulunduğum şehirde durumumu bilen,birisiyle öyle yakındım ki,eniştesi dr diye ona yaptırdık 1. denemeyi...
ben bu yılın başından beri öyle zor zamanlar geçirdim ki,hele şu son 2 aydır,genetik bir rahatsızlığımdan dolayı çocuğumuzun olmadığını öğrendim,tabii yıkıldım,hiç olmadık insanlar neyin var,çok kötü görünüyorsun falan deyip sordular da,o arkadaşım bir kez beni kenara çekipte ya senin de neyin var demedi,öyle kırgınım ki....

merhaba arkadasim,biz ilk denememizi haziranin ilk haftasinda baslayacagiz kismetse.bizim sorunumuzun esimin spermleri hem yavas hem az hemde morfolojik ayrica bendede cikolata kisti var.bu durumu ilk ogrendigim gun dostum dedigim insanlara paylasmak istersen onlarin hakkimda neler neler konustuklarini ogrendim.rahim filmim cekilirken esim bekledi sadece beni,narkazdon ayilirken bile aglaya aglaya uyandim.cok ihtiyacim vardi onlara.benim ailem cevrem herkes cok uzagimda...simdi ailemin yanindayim dedimya tekrar nasil donecegim oraya bilmiyorum dusundukce bunaliyorum.tedaviye baslayacagiz diye psikolojik destekte alamadim.bilmiyorum ya hayat gercekten tuhaf...hersey bir tecrubeymis ,bir sinav bu....bebegim olacak o benim dostum arkadasim ailem olacak.bunun hayalinu kuruyorum.onun disinda bu aralar yuruyen cesedim.
 
insanız işte....
herkesle kolayına içli dışlı olmam hep bir mesafeli olurum okulda herkese ayşe hoca fatma hoca diye seslenirim ne kadar görüşürsek görüşelim bazıları bana canım diye hitap eder ben yinede hocam derim birtek zümreme bu kadar yakınlık duymuştum ondan içim acıyor ya canım dediklerim canımı yakıyor
hatta bebeğimi kaybettiğimde eşimle çok yalnız kaldık vanda yaz tatliydi çevremizden kimse yoktu annem kanser tedavisine başlamıştı eşiimin ailesi tamamen acımasız davranıyordu çok bunalmıştık eylül ayındada zeyneple tanışınca avunmuştum bi bakıma hatta öyle bir cümle etmiştimki """keşke babamı kaybettiğimde yanımda eşim olsaymış, bebeğimi kaybettiğimde de zeynep olsaymış demiştim"" o zaman daha çabuk atlatırdım insanın kendini seven birileri oldugunu bilmesi kadar huzur veren birşey yok hayatta bu arada ben babamı üniversite 1 de kaybbettim eşimlede 2. sınıfta tanıştık.... belkide onu bu kadar önemsemiş olmak onun yaptıklarından değilde ona verdğim değerden dolayı canım yanıyor
 
Son düzenleme:
merhaba arkadasim,biz ilk denememizi haziranin ilk haftasinda baslayacagiz kismetse.bizim sorunumuzun esimin spermleri hem yavas hem az hemde morfolojik ayrica bendede cikolata kisti var.bu durumu ilk ogrendigim gun dostum dedigim insanlara paylasmak istersen onlarin hakkimda neler neler konustuklarini ogrendim.rahim filmim cekilirken esim bekledi sadece beni,narkazdon ayilirken bile aglaya aglaya uyandim.cok ihtiyacim vardi onlara.benim ailem cevrem herkes cok uzagimda...simdi ailemin yanindayim dedimya tekrar nasil donecegim oraya bilmiyorum dusundukce bunaliyorum.tedaviye baslayacagiz diye psikolojik destekte alamadim.bilmiyorum ya hayat gercekten tuhaf...hersey bir tecrubeymis ,bir sinav bu....bebegim olacak o benim dostum arkadasim ailem olacak.bunun hayalinu kuruyorum.onun disinda bu aralar yuruyen cesedim.

canım öyle düşünme,bak karşılaştık ne güzel,benzer şeyler yaşıyoruz,dertleşiriz,konuşuruz,paylaşırız,olmaz bir şey değil inan...benim tedavimde aynı haziranın ilk haftası başlayacak,ankarada tedavi olacağım,benim embriyolara pgt yapılacak canım,inşallah sağlıklı çıkar da evlatlarımıza kavuşuruz,Rabbim kimseyi içinde bizleri yalnızlıkla imtihan etmesin,bende hep öyle dua ediyorum,benim de burda kimsem yok,arkadaşım sormadı bile,kimseyle paylaşamadım,ama iyiki ailemiz var ,bende bebeğimle ilgilenrimi diyorum,bana arkadaş olur diye düşünüyorum,ama sen moralini yüksek tut,rahat olmazsan tedaviyi olumsuz etkilersin....bak hepimiz yaşıyoruz benzer şeyleri,öyle düşün....
 
insanız işte....
herkesle kolayına içli dışlı olmama hep bir mesafeli olurum okulda herkes ayşe hoca fatma hoca diye seslenirim ne kadar görüşürsek görüşelim bazıları ban canım diye hitap eder ben yinede hocam derim birtek zümreme bu kadar yakınlık duymuştum ondan içim acıyor ya hatta bebeğimi kaybettiğimde eşimle çok yalnız kaldık vanda yaz tatliydi çevremizden kimse yoktu annem kanser tedavisine başlamıştı eşiimin ailesi tamamen acımasız davranıyordu çok bunalmıştık eylül ayındada zeyneple tanışınca avunmuştum bi bakıma hatta öyle bir cümle etmiştimki """keşke babamı kaybettiğimde yanımda eşim olsaymış, bebeğimi kaybettiğimde de zeynep olsaymış demiştim"" o zaman daha çabuk atlatırdım insanın kendini seven birileri oldugunu bilmesi kadar huzur veren birşey yok hayatta bu arada ben babamı üniversite 1 de kaybbettim eşimlede 2. sınıfta tanıştık.... belkide onu bu kadar önemsemiş olmak onun yaptıklarından değilde ona verdğim değerden dolayı canım yanıyor

canım bende babamı kaybettim 2,5 yıl oldu,çok zor bir durum,ancak yaşayan bilir,bak sen bana göre daha iyisin demek ki...benim en büyük hatam çok sıcak kanlıyımdır,herkesle konuşurum,sohbet ederim falan...sonra baktım olmuyor artık valla bizim okul kalabalık selam verene veriyorum,bazıları maalesef bundan bile mahrum,bende aldırış etmiyorum....
 
size arkadaşlarınız neyiniz var dememiş bana görümcem bebeğimi kaybettiğimde bi arayıp geçmiş olsun bile demedi kayınvalidem hastalık dedi üstelik kendisinide karnında bebeği öldüğü halde ...... bebeğimi kaybetmemle ilgili bir konu açmıştım okumak isterseniz

http://www.kadinlarkulubu.com/esi-esinin-ailesi/458108-cok-bunaldim.html

cok ama cokk uzuldum yasadiklarinaa.Allah sabir versin canim.

canım öyle düşünme,bak karşılaştık ne güzel,benzer şeyler yaşıyoruz,dertleşiriz,konuşuruz,paylaşırız,olmaz bir şey değil inan...benim tedavimde aynı haziranın ilk haftası başlayacak,ankarada tedavi olacağım,benim embriyolara pgt yapılacak canım,inşallah sağlıklı çıkar da evlatlarımıza kavuşuruz,Rabbim kimseyi içinde bizleri yalnızlıkla imtihan etmesin,bende hep öyle dua ediyorum,benim de burda kimsem yok,arkadaşım sormadı bile,kimseyle paylaşamadım,ama iyiki ailemiz var ,bende bebeğimle ilgilenrimi diyorum,bana arkadaş olur diye düşünüyorum,ama sen moralini yüksek tut,rahat olmazsan tedaviyi olumsuz etkilersin....bak hepimiz yaşıyoruz benzer şeyleri,öyle düşün....

ayni zamanda baslayacakmis tedavimiz insallah birbirimize mujdeli haberleri veririz.Benim tedavim bahceci umut tup bebekte olacak.doktorum suleyman tosun.
 
.



ayni zamanda baslayacakmis tedavimiz insallah birbirimize mujdeli haberleri veririz.Benim tedavim bahceci umut tup bebekte olacak.doktorum suleyman tosun.

süleyman bey çok iyi,bende 2.denemeyi orda yaptırdım olmadı,kimyasal oldu,sonra pgt işi çıkınca ankarayı seçtim,zaten annem de ankarada,merkez de eve yakın sayılır,ahhh ahhh inşallah bebeklerimize kavuşuruz canım,
 
tek sitediğim vandan tayinimizin çıkması gitmek istiyorum buradan ben okulöncesi öğretmeni oldugum için okulöncesi öğretmenlerinden başka öğretmen göremiyorum okulda okulun ayrı bir bölmesi girişlerimiz bile diğer okuldan ayrı ondan belki de bu kadar huzursuz oluşum
 
tek sitediğim vandan tayinimizin çıkması gitmek istiyorum buradan ben okulöncesi öğretmeni oldugum için okulöncesi öğretmenlerinden başka öğretmen göremiyorum okulda okulun ayrı bir bölmesi girişlerimiz bile diğer okuldan ayrı ondan belki de bu kadar huzursuz oluşum

diğer yazdıklarını okudum canım,Allah büyüktür,insanlar bir telefon etmeyi çok görüyorlar böyle durumlarda ne yazık,ama inan o onların ayıbı,insanlık dersi verecek durumumuz yok ki onlara,zerre kadar faydaları yok,keşke zararları da olmasa....
ben sınıf öğretmeniyim,haklısın okul öncsi öğretmenleri sınıftan dışarı çıkamıyorlar,inşallah tayinin çıkar,eşinin branşı ne?inşallah tayini kolay çıkacak bir branştır...bu arada nereye tayin isteyeceksiniz?
 
Back