- Konu Sahibi Ponciginannesi
-
- #81
eşiniz size biraz istemediğiniz gibi davransa aşkınız depreşir bence.
rahat batması böyle bişey gibi geliyor bana
Peki tamda bundan sonrası ne oluyor..
Sizin eski konularınıza da yorum yaptım sanırım.yani eşim şu an tam kıvamında ve sabrımı zorlayacak birşeyler yapmıyor artık
belkide haklısınız gün içinde aramasa misal.. benimle sohbet etmese muhabbet etmese,eşiniz size biraz istemediğiniz gibi davransa aşkınız depreşir bence.
rahat batması böyle bişey gibi geliyor bana
bende istiyorum. çok uzaklara.. hiç bilmediğim bi şehire onu hemde eşimin memleketinden çikip bi daha geri dönmemek adiyla... memlekette akrabalar köylüler dolu o yüzden 27 senedir eşimin memleketinde yaşiyorum.. 2 yaşimdan beri... eşimle tanişmadan önce.Oluyor tabiki olmaz mı hiçBazen hayattan bile soğuyorum defolup en uzaklara hiç tanımadığım şehirlere gidip yaşamak istiyorum
8 yıldır böyleyim geçmiyor inşallah siz duzelirsinizbence önceden anlık hissederdim yada bir gün şimdi 2 bucuk 3 aydır böyleyim ve çok ağır geliyor artık bu durum baana ne yapmalıyım bilemiyorum
Şuan durum aynı. Ben sessizlestigimi fark ediyorum da ona karşı istemsiz.. o bunu bile farkedemiyor... yaptığı ufacık şeyler bile kirilmama yetiyor. Ağlamama,üzülmeme... çok büyük bir sorun var gibi hissediyorum ama ona göre hiçbirşey yok..bende çok zorlanıyorum çok hemde agır bir yük çok agır ..şu an ne durumdasınız peki ?
peki 8 yıl eşinize karşı hissiz duygusuz ve soguk nasıl geçti nasıl baş geldiniz ? ne yaptınız ağır gelmiyor mu bu yük8 yıldır böyleyim geçmiyor inşallah siz duzelirsiniz
Tam mutlaka bir şey olmuştur yazacaktım sen yazmışsın zaten.Esin zor gününde arkanda falan durmuyor her kadın arkasında kendisini savunan güçlü bir erkek ister ama eşin seni ailesine ezdirmis ve bu sebeplerden yıpranmışsın üzgünüm ama kaybedilen bir duygunun yerine gelmesi çok zorGerçekten merak ediyorum bu durumu bir tek ben yaşıyorum diye düşünmüyorum yaşamış olanların tecrübelerini merak ediyorum. 5 yıllık evliyim bir oğlumuz var ikimizde çalışan insanlarız
Evliliğimizde ufak tefek problemler tartışmalar dışında bir sorunumuz yok.
Ama ben yaklaşık 2 bucuk 3 aydır felan nedense böyleyim. Eşime karşı birden bire soğudum sanki, ona karşı hiç birşey hissetmez oldum, gün içerinde araması bana mesaj atması hiç birşey ifade etmiyor
onunla konuşurken daralıyorum bunalıyorum ne bileyim..
akşam sohbet muhabbet edelim birbirimize vakit ayıralım diye iple çekerdim, şimdi umrumda değil.. sohbet etmiş etmemiş, günümüz dolu dolu geçmiş vs onu hiç özlemiyorum bile..
Bir hafta iş dolayısı ile ayrı kaldık kendisi ilçede bir yerde çalışması gerekti , yokluğunu evet aradım ama öyle aşk sevgi özlem anlamında değil, çünkü bana sagolsun her konuda destek olur zorlandım birde çalışınca..
Eşim sorumluluklarını bilen bana her daim yardımcı işinde gücünde bir insandır.. tabiki eksi yönleride var olumsuz yanları, mesela sinirli olması , ailesini her daim savunması , coğu düşüncemi es geçmesi , sabit fikirli olması vs vs vs.. ( şu an benim sabrımı zorlayan hiç birşey yapmıyor evliliğimiz rayına oturdu yani öyle bir büyük sıkıntılarımzda kalmadı ) yani zaten hepsini anlatmam yahut eşimin karakterini tamamen yansıtmam mümkün değil
bu durum 2 aydır felan devam ediyor ve ben gerçekten boğuluyorum artık
şu an buraya konu açarken bile whatsappdan birşey sormuş.. önceden yazdığı zamanlarda ne çok mutlu olrdum aradığında işten 5 dakika geç gelse yolunu gözlerdim, ama yok yani hiç birşey yok..
Bir an ona birşey olduğunu ve onsuz kaldığımı düşünüyorum kendime gelmek adına çok üzülüyorum , sonra geri bu hisler bütün vücudumu beynimi kalbimi bütün hücrelerimi dolduruyor sanki..
Öyleki artık cinsellik bile zor gelmeye başladı sırf o istediği için geri çevirdiğim zman kırılmasın diye..
Neden böyleyim eşime karşı bilmiyorum çok üzülüyorum. ya gerçekten ona karşı sevgim bittiyse ? bir ömür nasıl geçer diyorum böyle ama evlilik bekar hayatı gibi değil.. en önemlisi ortada bir çocuk var.. bir düzenim var
Ve en acısı ise benim eşimden başka kimsem yok, herkesden darbe yedim ne yazık ki dönüp baktığımda bir eşim arkamdaydı deli gibi sevdiğim adama karşı neden böyle hissediyorum ? yada benim bu durumumun çözümü nedir ?
O nedenle size sormak istedim sizinde böyle eşinizden soguduğunuz evlilikten sıkıldığınız zamanlar oldu mu nasıl baş ettiniz ?
çok ağır ama bazı sebeplerden dolayi ayrilamadimda cucugumun biraz daha büyümesini bekliyorum hayatım mahvoldu ama beni bu duruma eşim getirdipeki 8 yıl eşinize karşı hissiz duygusuz ve soguk nasıl geçti nasıl baş geldiniz ? ne yaptınız ağır gelmiyor mu bu yük
peki o 2 yıl içerisinde ne oldu hiç birşey hissetmediğiniz eşinize karşı nasıl davrandınız gerçekten insana çok ağır geliyor sonra nasıl geçti ?
Ohooooo hemde ne soguma kendimi oldurmeye kalktim geldi hastaneye gebermedin mi dedi. Ailesi surekli benimle ugrastilar her turlu hakarete sinsilige kufure maruz kaldim ve esim her seferinde zorla beni onlarla konusmaya zorladi. En son bigun canima tak etti ve gozumu hastanede actim cocuklarimi bile gozum gormedi. Su an sadece cocuklarim elimden gider korkusuyla devam ediyorum . Senin buyuk bir sorunun da yokmus . Boyle donemler atlatilir araya ucuncu kisiler girmezse. Bence evliligini kurtarmaya calis en azindan cocugun icin.Gerçekten merak ediyorum bu durumu bir tek ben yaşıyorum diye düşünmüyorum yaşamış olanların tecrübelerini merak ediyorum. 5 yıllık evliyim bir oğlumuz var ikimizde çalışan insanlarız
Evliliğimizde ufak tefek problemler tartışmalar dışında bir sorunumuz yok.
Ama ben yaklaşık 2 bucuk 3 aydır felan nedense böyleyim. Eşime karşı birden bire soğudum sanki, ona karşı hiç birşey hissetmez oldum, gün içerinde araması bana mesaj atması hiç birşey ifade etmiyor
onunla konuşurken daralıyorum bunalıyorum ne bileyim..
akşam sohbet muhabbet edelim birbirimize vakit ayıralım diye iple çekerdim, şimdi umrumda değil.. sohbet etmiş etmemiş, günümüz dolu dolu geçmiş vs onu hiç özlemiyorum bile..
Bir hafta iş dolayısı ile ayrı kaldık kendisi ilçede bir yerde çalışması gerekti , yokluğunu evet aradım ama öyle aşk sevgi özlem anlamında değil, çünkü bana sagolsun her konuda destek olur zorlandım birde çalışınca..
Eşim sorumluluklarını bilen bana her daim yardımcı işinde gücünde bir insandır.. tabiki eksi yönleride var olumsuz yanları, mesela sinirli olması , ailesini her daim savunması , coğu düşüncemi es geçmesi , sabit fikirli olması vs vs vs.. ( şu an benim sabrımı zorlayan hiç birşey yapmıyor evliliğimiz rayına oturdu yani öyle bir büyük sıkıntılarımzda kalmadı ) yani zaten hepsini anlatmam yahut eşimin karakterini tamamen yansıtmam mümkün değil
bu durum 2 aydır felan devam ediyor ve ben gerçekten boğuluyorum artık
şu an buraya konu açarken bile whatsappdan birşey sormuş.. önceden yazdığı zamanlarda ne çok mutlu olrdum aradığında işten 5 dakika geç gelse yolunu gözlerdim, ama yok yani hiç birşey yok..
Bir an ona birşey olduğunu ve onsuz kaldığımı düşünüyorum kendime gelmek adına çok üzülüyorum , sonra geri bu hisler bütün vücudumu beynimi kalbimi bütün hücrelerimi dolduruyor sanki..
Öyleki artık cinsellik bile zor gelmeye başladı sırf o istediği için geri çevirdiğim zman kırılmasın diye..
Neden böyleyim eşime karşı bilmiyorum çok üzülüyorum. ya gerçekten ona karşı sevgim bittiyse ? bir ömür nasıl geçer diyorum böyle ama evlilik bekar hayatı gibi değil.. en önemlisi ortada bir çocuk var.. bir düzenim var
Ve en acısı ise benim eşimden başka kimsem yok, herkesden darbe yedim ne yazık ki dönüp baktığımda bir eşim arkamdaydı deli gibi sevdiğim adama karşı neden böyle hissediyorum ? yada benim bu durumumun çözümü nedir ?
O nedenle size sormak istedim sizinde böyle eşinizden soguduğunuz evlilikten sıkıldığınız zamanlar oldu mu nasıl baş ettiniz ?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?