- 3 Kasım 2017
- 4.439
- 4.074
- 83
- Konu Sahibi Ponciginannesi
-
- #61
Evet..hemde nasil anlatamam
Peki tamda bundan sonrası ne oluyor..Önce sorunlu insanları buluyoruz ben bunu yola getiririm diyip o insanı şekillendiriyoruz
Sonra da baktık tam istediğimiz gibi oldu, e uğraşacak bişey kalmadı. İşler rutine bindi
O zaman da sıkılıyoruz
bende çok zorlanıyorum çok hemde agır bir yük çok agır ..Benim yazın başından beri olan bir soguklugum var. Bazen hamilelikten diyorum. Bazen etrafimda sevgisini hissettiren o kadar kişi varken benim buna hasret kalmış olmam etkili oldu diyorum. Bazen de soyledigim hiçbir sözün karşı tarafta bir karşılığı olmamasi,duvara karşı tek başıma olmam etkili oldu diyorum.nedenini bilemiyorum. Ama gerçekten zor bir durum. Ben gerçekten çok zorlaniyorum....
Konu sahıbesının bahsettiği ve benzerini yasadıgım durumla ilgili olarak söylüyorum bunu. "dönemsel bır ruh hali" belki eşle degil kendi hayat rutınımız sıkılmamızla ilgili eş mağdur olmuyor demiyorum. Ama sizin dedıgınız gıbı sevgisiz yasamaya mahkum etmek degıl. Sogukluk hissetmek, tatlı bı heyecanın olmaması durumu en önemlisi geçici bir hal.Nasıl yani?
Eşten sevgi,ilgi görmeme ne oluyor o zaman?
Sevgisiz yaşamak ne büyük haksızlık ve acımasızlık.
Dövmüyor,aldatmıyor olsun,sevmese de olur yani.
yok canm öyle bir durumum zaten 2 3 aydır böyleyim .. keşke öyle olmuş olsa ona bile çok sevinirdim cocuk istemediğim halde geçici olduğunu bilmek beni rahatlatırdıHamile olma ihtimalin var mı canım? Bu anlattıklarına benzer şeyleri ikinci hamileliğimde bir kaç kere hissettim malesef. Hatta bir kere epey uzun sürdü konuşsam mi diye düşündüm ama hamilelik yüzünden mi böyle hissettiğimden emin değilim o yüzden doğumu beklemeye karar verdim. Böyle bir mesele konuşulursa geri dönüşü olmaz çünkü. Eminim her zaman aklının bir köşesinde kalır onun... Bu arada yakında bızim de 5 yilimiz doluyor tesadüf mü bilmiyorum.
evet bizde öyleydik sabah olmadan geçerdi.. yada 1 2 saat ama şimdi yok geçmiyor ve işin acı tarafı eşim şu an tam istediğim gibi birisi herkes ne kadar şanslı olduğumu söylüyor
dün yorgunum diye
balkonu yıkamış çamaşırları asmıs ben cocugu uyutana kadar bir kahve koymuş marketten sevdiğim çikolatayı almış gelmiş.. ama ben hiç mutlu olmuyorum ki.. çünki hislerim yok oldu çok üzülüyorum
peki ya sevgim sahiden bittiyse geriye alışkanlık baglılık kaldıysa.. depresyon değilde.Oturup duygularınızı eşinize anlatın..sevmiyorum hissim yok sana karşı demek yerine "bende bişeyler çok birikmiş çok yıpranmışım şu an güzel şeyler olsada geçmişteki ufak tefek herşey aklıma geliyor kendimden bile sıktım sıyrılıyor....vb" konuşun ve bir uzman desteğine ihtiyaç duydugunuzu belirtin.yoksa evlilik sapasağlam dursada benim kafa/ruh/hisler malesef gidiyor deyin.
Birde eşinizin sizi aldattığını, başka biri ile birlikte olma ihtimalini düşünün bir an...Ben benim adamdan sıkıldığımda bazen öyle düşünürüm.sonuç genelde o akşam aşkistanöfkem arzuya, sıkılmalarım özleme geçiverir...
Deneyin bence...
Birde 2 3ay çok uzun bir süre mutlaka uzman desteğine başvurun.ciddi bir gizli depresyon yaşıyor da olabilirsiniz malesef.
Gerçekten merak ediyorum bu durumu bir tek ben yaşıyorum diye düşünmüyorum yaşamış olanların tecrübelerini merak ediyorum. 5 yıllık evliyim bir oğlumuz var ikimizde çalışan insanlarız
Evliliğimizde ufak tefek problemler tartışmalar dışında bir sorunumuz yok.
Ama ben yaklaşık 2 bucuk 3 aydır felan nedense böyleyim. Eşime karşı birden bire soğudum sanki, ona karşı hiç birşey hissetmez oldum, gün içerinde araması bana mesaj atması hiç birşey ifade etmiyor
onunla konuşurken daralıyorum bunalıyorum ne bileyim..
akşam sohbet muhabbet edelim birbirimize vakit ayıralım diye iple çekerdim, şimdi umrumda değil.. sohbet etmiş etmemiş, günümüz dolu dolu geçmiş vs onu hiç özlemiyorum bile..
Bir hafta iş dolayısı ile ayrı kaldık kendisi ilçede bir yerde çalışması gerekti , yokluğunu evet aradım ama öyle aşk sevgi özlem anlamında değil, çünkü bana sagolsun her konuda destek olur zorlandım birde çalışınca..
Eşim sorumluluklarını bilen bana her daim yardımcı işinde gücünde bir insandır.. tabiki eksi yönleride var olumsuz yanları, mesela sinirli olması , ailesini her daim savunması , coğu düşüncemi es geçmesi , sabit fikirli olması vs vs vs.. ( şu an benim sabrımı zorlayan hiç birşey yapmıyor evliliğimiz rayına oturdu yani öyle bir büyük sıkıntılarımzda kalmadı ) yani zaten hepsini anlatmam yahut eşimin karakterini tamamen yansıtmam mümkün değil
bu durum 2 aydır felan devam ediyor ve ben gerçekten boğuluyorum artık
şu an buraya konu açarken bile whatsappdan birşey sormuş.. önceden yazdığı zamanlarda ne çok mutlu olrdum aradığında işten 5 dakika geç gelse yolunu gözlerdim, ama yok yani hiç birşey yok..
Bir an ona birşey olduğunu ve onsuz kaldığımı düşünüyorum kendime gelmek adına çok üzülüyorum , sonra geri bu hisler bütün vücudumu beynimi kalbimi bütün hücrelerimi dolduruyor sanki..
Öyleki artık cinsellik bile zor gelmeye başladı sırf o istediği için geri çevirdiğim zman kırılmasın diye..
Neden böyleyim eşime karşı bilmiyorum çok üzülüyorum. ya gerçekten ona karşı sevgim bittiyse ? bir ömür nasıl geçer diyorum böyle ama evlilik bekar hayatı gibi değil.. en önemlisi ortada bir çocuk var.. bir düzenim var
Ve en acısı ise benim eşimden başka kimsem yok, herkesden darbe yedim ne yazık ki dönüp baktığımda bir eşim arkamdaydı deli gibi sevdiğim adama karşı neden böyle hissediyorum ? yada benim bu durumumun çözümü nedir ?
O nedenle size sormak istedim sizinde böyle eşinizden soguduğunuz evlilikten sıkıldığınız zamanlar oldu mu nasıl baş ettiniz ?
Sadece yasananlarmi yoksa dış etken olabilecek birşey varmı. Yanlış anlamayın kötü maksatlı sormuyorumbes dakika felan sürmüyor 2 bucuk aydır böyleyim ayrı kaldık birşeyler düzelmedi
Gerçekten merak ediyorum bu durumu bir tek ben yaşıyorum diye düşünmüyorum yaşamış olanların tecrübelerini merak ediyorum. 5 yıllık evliyim bir oğlumuz var ikimizde çalışan insanlarız
Evliliğimizde ufak tefek problemler tartışmalar dışında bir sorunumuz yok.
Ama ben yaklaşık 2 bucuk 3 aydır felan nedense böyleyim. Eşime karşı birden bire soğudum sanki, ona karşı hiç birşey hissetmez oldum, gün içerinde araması bana mesaj atması hiç birşey ifade etmiyor
onunla konuşurken daralıyorum bunalıyorum ne bileyim..
akşam sohbet muhabbet edelim birbirimize vakit ayıralım diye iple çekerdim, şimdi umrumda değil.. sohbet etmiş etmemiş, günümüz dolu dolu geçmiş vs onu hiç özlemiyorum bile..
Bir hafta iş dolayısı ile ayrı kaldık kendisi ilçede bir yerde çalışması gerekti , yokluğunu evet aradım ama öyle aşk sevgi özlem anlamında değil, çünkü bana sagolsun her konuda destek olur zorlandım birde çalışınca..
Eşim sorumluluklarını bilen bana her daim yardımcı işinde gücünde bir insandır.. tabiki eksi yönleride var olumsuz yanları, mesela sinirli olması , ailesini her daim savunması , coğu düşüncemi es geçmesi , sabit fikirli olması vs vs vs.. ( şu an benim sabrımı zorlayan hiç birşey yapmıyor evliliğimiz rayına oturdu yani öyle bir büyük sıkıntılarımzda kalmadı ) yani zaten hepsini anlatmam yahut eşimin karakterini tamamen yansıtmam mümkün değil
bu durum 2 aydır felan devam ediyor ve ben gerçekten boğuluyorum artık
şu an buraya konu açarken bile whatsappdan birşey sormuş.. önceden yazdığı zamanlarda ne çok mutlu olrdum aradığında işten 5 dakika geç gelse yolunu gözlerdim, ama yok yani hiç birşey yok..
Bir an ona birşey olduğunu ve onsuz kaldığımı düşünüyorum kendime gelmek adına çok üzülüyorum , sonra geri bu hisler bütün vücudumu beynimi kalbimi bütün hücrelerimi dolduruyor sanki..
Öyleki artık cinsellik bile zor gelmeye başladı sırf o istediği için geri çevirdiğim zman kırılmasın diye..
Neden böyleyim eşime karşı bilmiyorum çok üzülüyorum. ya gerçekten ona karşı sevgim bittiyse ? bir ömür nasıl geçer diyorum böyle ama evlilik bekar hayatı gibi değil.. en önemlisi ortada bir çocuk var.. bir düzenim var
Ve en acısı ise benim eşimden başka kimsem yok, herkesden darbe yedim ne yazık ki dönüp baktığımda bir eşim arkamdaydı deli gibi sevdiğim adama karşı neden böyle hissediyorum ? yada benim bu durumumun çözümü nedir ?
O nedenle size sormak istedim sizinde böyle eşinizden soguduğunuz evlilikten sıkıldığınız zamanlar oldu mu nasıl baş ettiniz ?
Bunu anlamanızın yolu uzman desteğidir..peki ya sevgim sahiden bittiyse geriye alışkanlık baglılık kaldıysa.. depresyon değilde.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?