Hiç başlamayalım mı hayata, ben anlamadım?

Kaygılarını anlıyorum.

Aslında tüm bunları kafana takman kendi içinde de bir kaygı durumunun olmasından kaynaklı farkında mısın?

Herkes kendi görüşüne göre öğütler veriyor aslında, arkadaşlarında senin gibi kendisine en mantıklı gelen hocayı
dinleyecek muhtemelen..:)

Ben yerinde olsam bir sene Kpss denerdim doğrusu.
İlerde keşkem olmaması adına.
Ama olmadı mı ille de devlet diye tutturmazdım.

Sen içine sinen doğrultuda çabala.

Yerinde olsam şimdiden iş başvuruları yapar staj olsun alınmaya bakardım bir yere.

İşsiz mezun psikolojisini yaşamış biri olarak bunu önerebilirim..

Bol şans diliyorum :)
Teşekkür ederim. Bu kaygı olayı herkeste var hem de insanı öldürecek cinsten. Henüz gençken kpss için bir senemi feda mı etsem diye ben de düşündüm aslında ama öte yandan ailemi de düşünüyorum. Herkesin ailesi çocuğunun koca sene evde kpss çalışıp para getirmemesine sıcak bakmıyor. Evde annem ve babamla birlikte çekirdek ailemle yaşıyor olsaydım sorun olmazdı ama şu durumda evdeki anneannem, benim daha okulumun bitmesine 3 ay varken "evde oturursan bozuşuruz, iş arayacaksın" bilmem ne muhabbeti yapan bir insan üstelik annemle tartıştılar bile bu konuda. Annem "piyasanın hali ortada, iş bulmak çok zor" dedikçe anneannem aksini söyleyip durdu. Ben muhatap bile olmak istemedim. Yaşlı diye bişey demek istemedim, dersem kalbi kırılır çünkü. Ama muhtemelen 2017'nin ilk aylarına kadar iş bulamazsam kpss'ye başlarım diye düşünüyorum en azından aileme de "özel sektörde GERÇEKTEN iş yok, çare devlet" diyebilirim. :) O zaman belki beni daha iyi anlarlar.
 
Herkeste "kendimi gelistireyim" degil de "devlete kapagi atip sirtimi saglam tutayim" havasi var. Adam universiteyi bitirmis, KPSS icin kursa gidiyor. Anlasilir gibi degil.
Bu göreceli aslında. Öğretmenliklerin devlette şartları daha iyi ve özel sektörde iş imkanları daha kısıtlı olduğu için devletten başka çare yokmuş gibi düşünmelerini anlarım. Aynı zamanda özel sektörde çok az iş imkanı olan bölümleri bitirmiş insanların devlet istemesini de. Ama ben İktisat bitirmişim, finanstan tut satış işlerine, muhasebeden dış ticarete, insan kaynaklarına vs her sektörde kendi departmanlarımızın olduğu iş alanlarına sahip birşey bu. 4 senenin sonuna geldiği halde "ya ben ne okudum, bu ne işe yarıyor ki" diyen insanın devlete sırtını yaslamak istemesine de şaşırmıyorum tabi o ayrı konu.
 
bacım okuduğun bölümü de yazsaydın daha net konuşsaydık.

7 ay iş aradım. Geçen ay yeteneğinim 3-4 kademe altında bi iş bulabildim. dün o işi bırakıp daha üst seviye işe başladım.

Sana birkaç tavsiyede bulunayım. Mesela ingilizce iyi olmalı. Öyle vhtsyor naym lik değil. bariz konferans dinleyecek konuşacak gibi. bunun üstüne bir dil daha. Mesela bu noktaa sektorun önemli. UZak doğu dilimi, avrupa mı? afrika mı ?

Kariyer başlangıçında iyi firmaya fazla mesai yapmaya yıpranmayı göze al.
Belki tanıdık çıkar diye ilk mesajda bilinçli olarak yazmadım. İktisat. İngilizcem de vhtsyor naym'dan çok daha ileride. Ama ikinci dil için kararsızım. Bana kalsa hepsini öğrenirim ama birine yönelip iyi seviyede olmak önemli.
 
Şimdi canım şunu söylemek istiyorum. Bir devlet kadrosuna yerleşmek o kadar kolay değil. Benim bir arkadaşım antropoloji mezunu. Ama o bölümün iki yıllığı olan sosyal hizmetler bölümüne kadro açıyorlar. Yani anlayacağın kpss şansını da dene ama ille de devlet olsun diye kendini yırtma. Devlette şu olur. Başlangıç maaşın iyi olur en azından asgari ücret olmaz. Biraz yukseği olur. 8-5 çalışırsın hergun haftasonun tatil. Ama dediğim gibi kadroyu kıt açıyorlar. Senin okuduğun bölümü çok açarlarsa bişey demem ama... En azından ilk başta özele gir. Bir yandan da kpss ye çalış. Devlet şansını denemiş olursun. Sadece devlet için uğraşırsan evde oturur bulursun kendini. Kendimden biliyorum. Mezun olalı 3 yıl oldu devlet için uğraştım 3 yıldır evdeyim. Butun arkadaşlarım tecrübe kazandı. Bende hala tık yok yani ablayacağın
 
Şimdi canım şunu söylemek istiyorum. Bir devlet kadrosuna yerleşmek o kadar kolay değil. Benim bir arkadaşım antropoloji mezunu. Ama o bölümün iki yıllığı olan sosyal hizmetler bölümüne kadro açıyorlar. Yani anlayacağın kpss şansını da dene ama ille de devlet olsun diye kendini yırtma. Devlette şu olur. Başlangıç maaşın iyi olur en azından asgari ücret olmaz. Biraz yukseği olur. 8-5 çalışırsın hergun haftasonun tatil. Ama dediğim gibi kadroyu kıt açıyorlar. Senin okuduğun bölümü çok açarlarsa bişey demem ama... En azından ilk başta özele gir. Bir yandan da kpss ye çalış. Devlet şansını denemiş olursun. Sadece devlet için uğraşırsan evde oturur bulursun kendini. Kendimden biliyorum. Mezun olalı 3 yıl oldu devlet için uğraştım 3 yıldır evdeyim. Butun arkadaşlarım tecrübe kazandı. Bende hala tık yok yani ablayacağın
Tam düşündüğüm şeyi yazmışsınız. Ben İİBF'liyim, kadroların durumu ortada zaten. Bakanın biri çıkıp "iibf'lileri neden alalım artık?" demişti. 85'in altı kurtarmıyor. Bölümüm için başka alternatif olmasa ben de devlete girmeyi hedeflerim ama alanımız geniş. Tabi kullanabilene. İktisat okuyorum, yaptığım alışverişten tut içtiğim suda bile ondan bişeyler buluyorum. Öte yandan benimle 4 sene aynı sınıfta okumuş insan "biz ne işe yarıcaz ki" diyor. Şimdi düşünüyorum, düz memur olsam her insan gibi düzenli saatlerde çalışmak işime gelir. Ben tek başıma yaşamayı çok istiyorum mesela, atandığım şehirde bunu da gerçekleştirebilirim. Haftasonlarımı ve kalan zamanlarımı çok iyi değerlendirebilirim. Her sene gideceğim tatil belli olur. Ama hayatım boyunca statüm, kariyerim aynı kalır. Rutinin kölesi olurum. O çok sevdiğim İngilizcem bile boşa gider. Devlet benim B planım, işsizlik sürecim çok uzun sürerse eğer ya da özelde istediğimi bulamazsam kpss'ye odaklanırım. Yani çok çaresiz kalmam lazım benim kendimi ona adayabilmem için. Kendinizden örnek vermişsiniz, üzgünüm ama ben de ondan korkuyorum. 1 sene uğraşıp da elimde koca bir sıfırla oturursam psikolojim kötü etkilenir. Kadro meselesi çok sıkıntı. Bu sene çok olan, seneye az olabiliyor. Burası TÜRKİYE.
 
Tam düşündüğüm şeyi yazmışsınız. Ben İİBF'liyim, kadroların durumu ortada zaten. Bakanın biri çıkıp "iibf'lileri neden alalım artık?" demişti. 85'in altı kurtarmıyor. Bölümüm için başka alternatif olmasa ben de devlete girmeyi hedeflerim ama alanımız geniş. Tabi kullanabilene. İktisat okuyorum, yaptığım alışverişten tut içtiğim suda bile ondan bişeyler buluyorum. Öte yandan benimle 4 sene aynı sınıfta okumuş insan "biz ne işe yarıcaz ki" diyor. Şimdi düşünüyorum, düz memur olsam her insan gibi düzenli saatlerde çalışmak işime gelir. Ben tek başıma yaşamayı çok istiyorum mesela, atandığım şehirde bunu da gerçekleştirebilirim. Haftasonlarımı ve kalan zamanlarımı çok iyi değerlendirebilirim. Her sene gideceğim tatil belli olur. Ama hayatım boyunca statüm, kariyerim aynı kalır. Rutinin kölesi olurum. O çok sevdiğim İngilizcem bile boşa gider. Devlet benim B planım, işsizlik sürecim çok uzun sürerse eğer ya da özelde istediğimi bulamazsam kpss'ye odaklanırım. Yani çok çaresiz kalmam lazım benim kendimi ona adayabilmem için. Kendinizden örnek vermişsiniz, üzgünüm ama ben de ondan korkuyorum. 1 sene uğraşıp da elimde koca bir sıfırla oturursam psikolojim kötü etkilenir. Kadro meselesi çok sıkıntı. Bu sene çok olan, seneye az olabiliyor. Burası TÜRKİYE.
Yani ingilizcen varken niye kullanmayasın ki. Dediğin gibi devlette onu kullanmayacaksın bile. Ama özel sektörde yükselme şansın olur ingilizcenle. :)
 
Yani ingilizcen varken niye kullanmayasın ki. Dediğin gibi devlette onu kullanmayacaksın bile. Ama özel sektörde yükselme şansın olur ingilizcenle. :)
Bu ülkede YDS'ye hazırlık amaçlı sadece reading (okuma) yapan insan İngilizce biliyorum diye geziyor sonra da İngilizce birşey dinlettiğinde (listening) anlamıyor. Kullanmayınca unutuluyor bir de meret. :)
 
uff bakma sen insanlara. bayilirlar moral bozmaya. bak sana cok farkli bir örnek verecegim. bir dizinin oyuncusu değişir bizim insanimiz baslar ben bir daha izlemem, diziyi bitirin bidi bidi, nersen biliyorsun yeni gelenin daha iyi olmayacagini? bizim isyerindekiler hallerinden memnun degiller, onlarla aynı görevi yapanlar hergun doguda sehir oluyor vb. vb.
daha komigi benim kizlarim cok kucuk ve cok yoruyorlar, buyunce rahatlayacagim derim hemen 'buyuyunce daha zor, bugünleri ararsin,' benim kizim 600 g dogdu digerinde kalca cikigi var hayatim zaten yeterince zor. bir kiside cikip demez merak etme bu gunlerde geçer diye.
 
Bence de demeyin. Ben zaten bu yorumu yapanlardan yakınıyorum.

Gercekler aci maalesef :/

Isletme, iktisadi idari bilimlerden bisiyler bitirdiysen ana dil gibi yabanci dil seni 10 adim ileri goturur.

Sen dil kursuna basla, yurt dışına git. Hem is hem dil gelisimin olsun. Hatta 2. Dil ogren.

Elbet baskasinin yaşadıkları senin basina gelecek degil.

Herkes fikrini kendi hayatindan pay bicerek veriyor.

34 yasindayim, iktisat mezunuyum, 7.5 yil uluslararasi bir sirkette ozel sektör tecrübem var, ise en alt kademeden basladim, 2. Yil yönetici oldum. Oyle oyle ilerledi 7.5 yilda yonetimde epey yol aldim. Ama bir sabah uyandim artik issizdim. Türkiye lokasyonlari merkezin bulundugu ulkenin girdiği ekonomik kriz bahane edilerek genel mudurluk stratejik kisimlar haric tum personel tasfiye edildi.

Ozel bir bankada çalıştım, onlarda dehset somuruyor bitmeyen satis hedefleri vs kaçarak uzaklastim :KK66:

Ozetle ben Kpss ye girmedigim ve yıllarımi ozelde harcadigim icin pisman oldum. Ben o isim yapmis sirkete girerken kpss ye girip adliyede yazici olan arkadasim mudur yardimcisi simdi, yakında mudur olur...
 
Son düzenleme:
canım ben genetik okudum ,ama bizim okuduğumuz zamanlarda herkes türkiye derecesiyle girmişti bölüme :) çok popülerdi. sonra ne oldu devlete ataması olmuyor diye puanlar yerlerde, eğitimi de yerlerde, saçma sapan yerlere açtılar bölümü.

yani kısacası tr'de bir bölüm ne kadar devlette çalışabiliyorsan o kadar iyi diye bakılıyor.
yarın devlet doktor almasa, amaaaan tıp mı, yaramaz derler. emin ol.

iktisattada durum belli, kadro çok az rekabet çok. herkes de memur olma derdinde.
sana şunu da söyleyeyim ben KPSSye kpss'de ne soruklarını ve kaç soru olduğunu bilmeden girdim 85 aldım. devlette iş yapacağımdan değil zaten kadrom yok. ama genel kültürüm sağlam, kafa da rahat girince çok rahat aldım. 1 tek soru çözmeden 1 tek hazırlık yapmadan. Neden bu kadar rahatım çünkü önce yurrtdşında eğitim aldım, sonra özelde işe girdim sonra tecrübe kazanınca kendi işimi kurdum (ingilizceyi ana dil gibi konuşuyorum ben, başka eğitimlerim de var tabi ki) Develtte benim alacağım maksimumu para 3 bin lira ki ben bu bölümü bunca zorlukla, bunun için okumadım. şu anda 2 katından fazlasını kazanıyorum. üstelik kendi işim olmasının rahatlığı, mesaisi olmaması, patronu olmaması, kılık kıyafet zorunluğu olmaması gibi benim için çok önemli olan faktörler var. tabi bunlar herkes için çok önemli olmayabilir ama ben sabah 6da kalkıp fönlü saçla işe gidebilecek insan değilim 30 sene memur zihniyeti çekebilecek insan hiç değilim. ben halimden çok memnunum.

ama ne mücadeleler verdim ne mücadeleler. babam bile küstü bana tercihlerim böyle diye. şimdi evimi filan alınca, paramı kazanınca kimsenin sesi çıkmıyor ama ben de 33 yşaındayım , daha da bi karışmasınlar...

sen daha gençsin ve yolun başındasın bunları duyacaksın, başarılı olursan susarlar. olamazsan maalesef başının etini yerler. Ne yap et mutlu olacağın yerde olmaya bak :)
 
Ulke ekonomisi kotu cidden o hocana katiliyorum :/

Insanlar moral bozar,kendi cocugu iki yillik universite kazanamaz ama dort yillik fakulte bitirene laf eder.

Iibf mezunlarinin isi kolay degil bu bi gercek ama isini seven ve caliskan insanin issiz kalmasi mumkun degil hele de basarili bi iktisatcinin sansi hem devlette hem de ozel sektorde fazla.Aldiginiz egitimin kalitesi de onemli aslinda iyi bi okuldan mezunsaniz bence stres yapmaniza gerek yok.
 
Yaptığın işte en iyi olursan valla kimse tutamaz seni.

Ben ufak bir şirkete geçtim, sermaye ortağı oluyorum çünkü yaptığım iş özelleşmiş bir iş, çoğunlukla PhD gerektiriyor ve ben de bu alanda uzun zaman sebat ettim, kitabını makalesini okudum. Aileme kalsa ben de ya bilmemnesan ların birinde çürüyecektim ama şimdi patroniçe oluyorum :p

Kısacası

milleti dinlemeyin
sebat edin, konunuzda özelleşin,
eğitim alın, kitap makale vb okuyun mümkünse yayın yapın
yüksek eğitim yapın derim
karamsar olmayın kendinize inanın
yaşlı teyzeler sıkıcı işlerde çalışıp sevmedikleri adamlarla evli genelde onlara kulak asmayın

ondan kelli sizi kimse tutamaz.
 
senin yaşadığının değişik versiyonunu hayatın her alanında tekrar ve tekrar yaşıyoruz.

insanlar kendi yapamadıkları şeyleri başkası da yapamaz diye düşünüyorlar veya direk yapamasın istiyorlar sanırım.

MissCherryBlossom MissCherryBlossom Alman sözü mü bu;

"birisi yapıyorsa ben de yapabilirim, hiç kimse yapamıyorsa ben yapmalıyım."
 
İki üniversite mezunuyum ayrıca yabancı dilimde var birçok işte çalıştım hangi işe el atsam diplomamla kapılar ardına kadar açıldı. Her mezun aynı karamsarlığa düşer. Etrafta vardır öyle yurdum insanı bildiği dr hemşire öğretmen avukat geri kalanı işşiz kalırsın boşuna okusunlar uçuşur havada boşver geleceği kimbilir ki ? Ben bankada çalışma işini reddeden bir insanım düşün yani takmıyorum. Hele evlendiğim yıl o diplomaları boşa aldın niye okudun madem evde oturacaktın diye yorum yapanlara sinir olmadım değil :sopa: böyle söyleyenlere yoooo boşuna almadım serip üstünde çekirdek çitliyorum keyif benim Zaman benim dirsek benim istediğim amaç için çürütürüm diyorum gıkları çıkmıyor. SEN YOLUNA HEDEFİNE BAK İLLE MEMUR ZİHNİYETİ TEYZELERİ GEÇ SANKİ KENDİ ÇOLUĞU ÇOCUĞU MEMUR OLMAKTAN HEBA OLMUŞLAR :işsiz:
 
Gercekler aci maalesef :/

Isletme, iktisadi idari bilimlerden bisiyler bitirdiysen ana dil gibi yabanci dil seni 10 adim ileri goturur.

Sen dil kursuna basla, yurt dışına git. Hem is hem dil gelisimin olsun. Hatta 2. Dil ogren.

Elbet baskasinin yaşadıkları senin basina gelecek degil.

Herkes fikrini kendi hayatindan pay bicerek veriyor.

34 yasindayim, iktisat mezunuyum, 7.5 yil uluslararasi bir sirkette ozel sektör tecrübem var, ise en alt kademeden basladim, 2. Yil yönetici oldum. Oyle oyle ilerledi 7.5 yilda yonetimde epey yol aldim. Ama bir sabah uyandim artik issizdim. Türkiye lokasyonlari merkezin bulundugu ulkenin girdiği ekonomik kriz bahane edilerek genel mudurluk stratejik kisimlar haric tum personel tasfiye edildi.

Ozel bir bankada çalıştım, onlarda dehset somuruyor bitmeyen satis hedefleri vs kaçarak uzaklastim :KK66:

Ozetle ben Kpss ye girmedigim ve yıllarımi ozelde harcadigim icin pisman oldum. Ben o isim yapmis sirkete girerken kpss ye girip adliyede yazici olan arkadasim mudur yardimcisi simdi, yakında mudur olur...
Kursa ihtiyacım yok, ben kişisel olarak onun üzerine çok düştüm, kurslara para yedirmektense kendim kastım, iki yıldır özellikle gayet iyiyim İngilizce konusunda. Hiçbir zaman da öyle iş için öğreniyorum, şunun için bunun için falan diye ilgilenmedim, kendim istediğim ve sevdiğim için uğraştım. Bi meziyet değil tabi onu bilmek ama seviyesi düşük olanın önüne geçiyorsun işte. Yurtdışı imkanım yok şu an, ileride olursa gideceğim. Dil için falan değil, kendim için. Ama size de hak veriyorum, default olarak İngilizcemin sıfır ya da düşük olduğunu düşündünüz muhtemelen çoğu Türk üniversite öğrencilerinin halini baz alarak. :) Çünkü çoğunun öyle.

Hangi kriz o? Merak ettim. Hangi ülkenin kriziydi yani? Krizlere özel bir ilgim var da.

Zaten benim yakınmamın sebebi kpss ve devlet değil aslında. İlk mesajımda da belirttim. İnsanların başka alternatif yokmuş ve çok kolay bişeymiş gibi devlete gir bilmem ne ısrarı ve bakış açısı yüzünden yakındım. Her şeyi çöpe at, 2 sene 3 sene de olsa kpss için uğraş, başka bişey yapma kafasındalar. Ve ben bu kafayı kabul etmediğimi ifade ettim, diğer mesajlarımda var. Kpss benim B planım, zaten bir süre duruma bakacağım kafama yatmazsa kpss'ye kolları sıvarım herhalde, o kadar da öngörüsüz değilim. Sizin yaşadığınız duruma gelince; iş güç gayet iyi giderken insan bu işi bırakayım da kpss çalışayım diye düşünmez bence. Yaşadığınız şey her ülkede her insanın başına gelebilecek türde birşey. Koskoca ABD krize girdi, Lehman Brothers falan battı, bir sürü insan işsiz... Kriz olmasına gerek de yok, çalıştığınız yerle alakalı bir kriz olur şirket küçülmeye gitmek adına personel çıkarır. Şaşırmadım başınıza gelene ben. Kendi işinizi kurarsınız iflas edersiniz, yöneticilik yaptığınız şirket batabilir ya da devlete girip işinizi garanti altına alırsınız ama psikolojinizi darma duman eden olaylar yaşarsınız özel hayatınızda vs. Risk hayatın her alanında var, bu hayatta batarız da çıkarız da. Ve bu hep maddiyat kaynaklı olmak zorunda değil. Hayatın genelinde insanın ne olacağı belli değil. Şimdi ne yapıyorsunuz merak ettim?
 
uff bakma sen insanlara. bayilirlar moral bozmaya. bak sana cok farkli bir örnek verecegim. bir dizinin oyuncusu değişir bizim insanimiz baslar ben bir daha izlemem, diziyi bitirin bidi bidi, nersen biliyorsun yeni gelenin daha iyi olmayacagini? bizim isyerindekiler hallerinden memnun degiller, onlarla aynı görevi yapanlar hergun doguda sehir oluyor vb. vb.
daha komigi benim kizlarim cok kucuk ve cok yoruyorlar, buyunce rahatlayacagim derim hemen 'buyuyunce daha zor, bugünleri ararsin,' benim kizim 600 g dogdu digerinde kalca cikigi var hayatim zaten yeterince zor. bir kiside cikip demez merak etme bu gunlerde geçer diye.
Doğru. Asıl can sıkıcı olan, öyle bir konuşuyorlar ki yani ne yapalım okulu mu bırakalım? diyesim geliyor bazen. Okumamış olsaydım o zaman onun ezikliğini hissedecektim. Şimdi üniversite mezunu olacağım, bu defa da bunun ezikliğini hissediyorum. Napalım ölelim mi ben bunu anlamıyorum.
 
Takma kafana. Şimdi hepinizin işi yok öyle geliyor insanlara. Hepiniz iyi kötü bir yerler yerleşirsiniz. Bazıları moral bozmaya çalışıyor. Geçen arkadaşım hastanede tahlil sonuçlarını aldı. Hiç sorun yoktu. Yanında oturan bir kadın: Böyle iyi sonuçlara sevinmeyin boşuna, birden birşey çıkıverir dedi. Ne denir.......
 
Ben de mezun olana kadar burun kiviriyordum kamuda çalışmaya. Ki ben mezun oldugum zaman bu kadar talep de yoktu kamuya, en azından benim mesleğim için. 2 sene özel sektör kovaladim. Master falan derken pes ettim ben de. 3 dil de kurtarmadi. Kamuya girdim. Şans meselesi biraz da. Karşına çıkan fırsatlarla alakalı. Bazen ne kadar zorlarsan olmuyor. Bu tarz konularda kamuyu tercih etmiş insanlarin küçük görülmesi komik geliyor bana. Tercih meselesi bu. Ne tembelim, ne bi tarafimi devlete dayadim ne de yan gelip yatıyorum. Üstelik tehlikeli bir işte çalışıyorum. Özelde çalışıp benden daha fazla masabasi çalışan arkadaşlarım var. Ben araziye de çıkıyorum. Neyse sandığınız gibi değil sonuç olarak. Ama bence de ozeli dene. Daha okurken sınava girenler var, bana da fazla geliyor o. İçinde kalmasin hiçbir şey. Zorla sonuna kadar, dediğin gibi kamu b planın olsun. Ama olmuyorsa da kamuda çalışmak agrina gitmesin. İnan emeğinin hakkını alan çok az insan var bu ülkede. İnsanlık dışı şartlarda çalışıp 3 kuruş kazanmaktansa daha insani şartlarda çalışmayı tercih etmek kimseyi salak yapmaz.
 
X