Hi bir ey yaayamadan yalanyorum

KirazS .!.:

Dedikleriniz de haklısınız yardım da aldım bir yıl boyunca ama maddi durumum el vermediği için bırakmak zorunda kaldım, tek derdim bu değil bu söylediklerim şu an gün yüzüne çıkanlar, herkesin derdi var biliyorum, herkes neler neler yaşıyor, ben bu günlere nasıl geldim, ailem neler çekti annem neler çekti elbette biliyorum.

"Abartıyosun" diyosunuz, bu söylediklerinizi bende düşünüyorum ama şu beynime söz geçiremiyorum ki, başka türlü düşündürtemiyorum bunu ne yapcam bilmiyorum.

Genişletmek için tıkla...

canım üniversitede okuyorsun ; okulun mutlaka destek bölümü vardır...ücret filan ödemen gerekmez...

tek derdim bu değil diyorsun ya bence bunları dert etmemeye çalış... sanırım başka dertler seni bu kadar hassas hale getirdi... bu dünyaya mutlu olmak için geldik... sürekli bunu tekrar et kendine... ve sürekli pozitif şeyler düşünmeye çalış ; güzel hayaller kur...
etrafa gülümseyen suratlar çiz... mutlu olmayı kendine amaç edin... sonrası elbet gelecek... :teselli:

yada sen arkadaşlarınla göruşup onların çalıştığını görunce bunalıma giriosun herhalde... biras onlarla göruşmeyi kes..

bahsettiğin herşey benimde basıma geldi lisede hazırlık okudum.üniversiteye 1 sene geç girdim ve universitede hazırlık okudum normalde yaşıtlartım 3.veya 4. sınıftayken ben daha 1. sınıftayım moralimin bozulmadıgı olmuyo mu tabii ki oluyo ama herşey planlandıgı gibi olmuyor.sonuçta hayatta baska önemli şeylerde var.başkalarıyla kendini karşılaştırmaktan belki de elinde olan degerleri göremiyo ve mutsuz oluyor olabilirsin canını okuadar sıkmaaa:teselli:

keşke senin yaşında olsaydım da üniversite de okusaydım.hayatın çok başındasın sen.lütfen bu kadar karamsar olma.başlığı görünce dedim bunu yazan en az 45-50 yaşlarında felandır.şükretmemiz gereken şeyleri unutmazsak hayatımız daha bi yaşanılır hale gelecektir emin ol.

en güzel günlerin bunlar kıymetini bil iş hayatı evlilik hayatı falan matah bişey mi sanıyorsun eninde sonunda yaşayacaksın bunun eri geci olmaz ki, toparla kendini hayatın kıymetini bil boş zamanın çoksa ya part time iş bul çalış ya da ileride yapacağın işe yönelik kurs staj vs ile kendini geliştirmeye bak

içindeki duruma şükret senden kötü durumda olan okadarrrrrrr çok kişi var ki...kimi erken bitirir okulu evlenir,kimi hayatı boyunca evlenemez..okul okumak ister,ama küçük yaşta evlendirilir...aşkla evlenir 2 yıl sonra boşanır..3yıl kayıp ortalama bir ömrün 70-80 olduğu bir ülke için küçük bir rakam...KEŞKE şeytandandır...daha çok çalışıp önceden girseymişsin ama olmamış...bende geç girdim..okul bıraktım beğenmedim ünv birdaha girdim...sen bunları bırakta canım okulunu bitirmeye ve iş bulmaya bak...3-4 yıldır iş bulamayan evde oturan ünv mezunu arkadaşım o kadar çok ki...sen bu günlerini ararsın..saçlarının beyazlamasıda genetiktir.annenin ve babanın ne zaman beyazladıysa seninde ortalama o yaşlarda beyazlar...ayrıca stres vücuttaki B12 yi yok ettiği içinde saçlar beyazlar...çok negatifsin biraz pozitif ol...4-5 yıl kaybedipte ünv giremeyen dolu...saçını boyat,makyaj yap,giyin kuşan,bol bol açık havada yürüyüş yap..B12 al..sarı kantaron demle ve iç..yaşada bu kadar takma ne küçüksün ne büyük,ne geç kalmışsın ne de erken...hayat uzunnnnnnnn...ye iç gül eğlen dostlaaaarrrr....kız şenlikler başlamıştır ünv de de git dans et.bak ben hala ünv demin şenliğine gidiyorum..öptümkaydirigubbakcemile3

okulun bir bitsin işe girersin merak etme...
çok şanslısın ki okuyorsun bunada şükret...
hiç okula gitmeyen kızlarda var...
evlilik içinde acele etme...
üniversiteyi bitirip yıllarca iş bulamayan kişiler ne yapsın...
sadece biraz sabretmeyi bil...

OOOOO sen dertsiz başına dert arıyorsun güzelim....
Ben de anadolu lisesi okudum 7 yıl, yani 1 yıl hazırlık...
Siyasal bilgiler kazandım, ağır bir bölüm olduğu için ve ıstanbulu kazandığım için, alışman zor olur, hazırlık oku bu bir senede hem istanbula hem de okula alışırsın dediler 1 yıl hazırlık okudum...
Okul bitmeden part time çalışmaya başladım, finallerimin bittiği gün aynı yerde kadrolu çalışmaya başladım... Ama sonra okuldan y.lisans teklifi geldi... Ve yüksek lisans yaptım, 2 yıl...
Ama asistanlık vermediler, terar çalışmaya başladım....
8 yıldır çalışıyordum. taa ki aralık 15 e kadar... Aralık 15 te çalıştığım şirket kapısına kilidi astı ve bize de güle güle dedi... Şimdi evdeyim...
Ne lisede okuduğum hazırlık, ne ünivde okuduğum hazırlık ne de yüksek lisans yaparken okuduğum 2 yıl asla ama asla KAYIP olarak gelmedi bana... Aksiine ben o zamanlarda hayatı tanıdım, ufkum genişledi, kendimi tanıdım, yaşadığım ülkeyi, dünyayı tanıdım...
Benim kayıp gördüğüm şu evde oturduğum 4 ay... evliyim ev işleri falan yaıyorum, ama kendimi hiç bir işe yaramaz hissediyorum, o yüzden şimdi ıtalyanca kursuna başladım... 1 yıl kadar devam edicem, kayıp mı? ASLA....
Geçirdiğin her gün senin için kazançtır.... Asla kayıp olarak görmme...
Ben 1,5 yıl önce evlendim.. Okul bitti çalıştım, ama evlilik benim için bir hedef olmadığı için hemen evlenmedim... Benim için çocuk yapmak da bir gedef değil, 32 yaşındayım, 1,5 yıllık evliyim, hala bebeğim yok, bunun için henüz çalışmalarımız da yok, çünkü henüz hazır hissetmiyorum....

Sen sen ol, başkalarının yaşamlarını kendininkiyle kıyaslama.. Herkes kendi hayatını yaşar... Üniv. okumadan evlenip çoluk çocua karışanlar da emin ol ki, keşke okusaydım diyorlar...
Ben evlendiğimde 30 yaşındaydım, ben bile demedim, yaşlaıyorum diye... Annemler, görümcemler bebek için baskı yapıyorlar, bak 32 oldun artık zamanı geldi diyolar, ooo daha gencim, gezip tozacam 1 yıl daha, 1 sene sonra düşünürüz belki diyorum, daha bu yaşta kapatamam kendimi eve diyorum....
Sana kalsa benim ölmem lazım.... Delimiyim yaaa... Hayat çok güzel, ye iç gez eğlen, hayttan zevk al....

KirazS .!.:

Bana bir akıl verin yol gösterin teselli edin allah aşkına, 1986 doğumluyum ve hala okuyorum iş yok güç yok yaşıtlarım okullarını bitirdi iş güç sahibi oldu evlendi. Allahım diyorum neden ben herşeye geç kalıyorum.
Lise de bir yer kazandım hazırlık zorunluydu 1 yıl kaybettim ordan.
Lise bitti üniversiteyi kazanamadım 1 yıl dershaneye gittim oldu 2 yıllık kayıp, dedim bi hayır vardır.
Sonra kazandım üniversiteyi hazırlık sınavını geçemedim ettimi 3 yıllık kayıp. Hala okuyorum hala okuyorum bıktım ve bir yılım daha var.
ısyan etmek istemiyorum üniversiteyi kazanamasam ne yapcaktım ki diyorum teselli etmeye çalışıyorum kendimi olmuyor. Saçlarım beyazlıyor utanıyorum, yaşımı söylemekten utanıyorum. Kendi yaşıtlarım işlerine gidipte benim hala okula gitmemden utanıyorum.
Okadar bıktım ki herşeyden, okadar bakımsız geziyorum ki aynlara bile bakamıyorum artık. Yanlışla kendimi gördüğüm aynadan kaçıyorum, gözler kıpkırmızı, saçlar dağınık, üste öylesine birşeyler geçirilmiş. Psikolojim altüst oldu.

Genişletmek için tıkla...

22 yaşındasın,hayatının en güzel dönemindesin ve böyle şikayet ediyorsun..Yaşıtların okulunu bitirdi ,iş güç sahibi oldu ve evlendi vay bee.Ben 81 liyim .Arkadaşlarımın çoğu bekar,iş bulamayanlar çoğunlukta.ılk girişte üniversiteye girenler azınlıkta.Nolmuş 3 sene kaybettiysen,bende 2 sene kaybettim ee noldu.23 yaşında başladım çalışmaya,24 olsa ne olacak,25 olsa ne olacak? Millet harıl harıl iş arıyor,senelerdir evde oturan var.Sanki 30 yaşındasın,sınıfında en yaşlısın vs vs ... Ki bizim sınıfımızda 29-30 yaşında olanlar vardı,hiçbiri de böyle dertlenmiyordu.Senin özendiğin hayat 22 yaşında evli olmak mı?Küçücüksün ya,ne saçları beyazlamaktan,yaşını söylemekten utanmaktan bahsediyorsun.
Dalga mı geçiyorsun sen.Üniversiteyi kazanmışsın güzel güzel okuyorsun,1 senen kalmış sorun yapıyorsun,yaşlı nineler gibi aynalara bakamıyorum diyorsun.Okulunu bitirirsin,kendini geliştirirsin,donanımlı bir insan olursun,zamanı gelincede sevdiğin biriyle evlenirsin,bu ne acele ,bu ne hayattan bıkmışlık

KirazS .!.:

Cevaplarınız için teşekkür ederim bunları kendime bende söylüyorum ama olmuyo kendime söz geçiremiyorum benim yerimde olmak isteyen insanlarda vardır belki diyorum ama şu kalınkafam anlamıyo, sürekli bunalımlardayım, yaşlanıyorum, uzun süredir birisiyle aramızda mesafeler var yüzünü göremiyorum 4 yıldır çalışıyor evlenmek için benim okulumu bekliyoruz, herşeye geç başladığım için bir koşuşturma halinde yaşıyorum. O bitsin, sonra şu bitsin, bıktım. Benimde işim olsun istiyorum artık. Sizce çok mu şey istiyorum.

Genişletmek için tıkla...

23 yaşında evlenme hayali kuran bir zihniyette olman ilginç geldi doğrusu:uhm:
Yani sanki otuza gelmiş de çevreden baskı görüyormuş gibi bu işkence niye kendine:sm_confused:
Hem hayatını doldurmak da senin elinde,kalk silkelen,evlenmeyi düşünüyorsun ama daha önce bir hayatı tanı,yap makyajını,tara saçlarını,savur şöyle çakma dertlerinin üzerine:teselli:
Haaa beyaz teller de bir boyayla hallolur ama sen bu ruh haliyle devam edip,elindekileri değerlendirmektense mızmızlanmayı seçersen,bırakırsan kendini,yaşlanan ruhunu ne boya,ne oya iyileştirirkaydirigubbakcemile
Yaşım otuzsekiz,çok gencim çooook,daha yaşayacak çok güzel günler var önümde:lepi:

KirazS .!.:

Bana bir akıl verin yol gösterin teselli edin allah aşkına, 1986 doğumluyum ve hala okuyorum iş yok güç yok yaşıtlarım okullarını bitirdi iş güç sahibi oldu evlendi. Allahım diyorum neden ben herşeye geç kalıyorum.
Lise de bir yer kazandım hazırlık zorunluydu 1 yıl kaybettim ordan.
Lise bitti üniversiteyi kazanamadım 1 yıl dershaneye gittim oldu 2 yıllık kayıp, dedim bi hayır vardır.
Sonra kazandım üniversiteyi hazırlık sınavını geçemedim ettimi 3 yıllık kayıp. Hala okuyorum hala okuyorum bıktım ve bir yılım daha var.
İsyan etmek istemiyorum üniversiteyi kazanamasam ne yapcaktım ki diyorum teselli etmeye çalışıyorum kendimi olmuyor. Saçlarım beyazlıyor utanıyorum, yaşımı söylemekten utanıyorum. Kendi yaşıtlarım işlerine gidipte benim hala okula gitmemden utanıyorum.
Okadar bıktım ki herşeyden, okadar bakımsız geziyorum ki aynlara bile bakamıyorum artık. Yanlışla kendimi gördüğüm aynadan kaçıyorum, gözler kıpkırmızı, saçlar dağınık, üste öylesine birşeyler geçirilmiş. Psikolojim altüst oldu.

Genişletmek için tıkla...

BENDE seksenaltı dogumluyum ınan bende cok mutsuzum.mutsuzum demek bıle az kalır yanında benım okul devam edıyobi işimde var ama hıc sevmedıgım bır ıs.çok mutsuzum.bı ılıskım var ıı gıden ama askımın yolunu gozlemek zorunda oldugu ıcın heran bıtme tehlıkesı yasıyan..
mutsuzum hemde cok mutsuz
artık benı mutlu edecek hıcbısey bulamıyorum...
(kızmayın arkadaslar bana olurmu herseyın var derdın ne demeyın cunku hersey goruldugu gıbı olmuyo)

canım bu ne acele? daha yaşın 23 :uhm:
24 yaşında mezun olacaksın ve çalışmaya başlayacaksın, bu mu geç hayata atılmak için, 24 yaşında üniversiteyi bitirmiş gencecik bir insan olacaksın; a.s
ben 27 yaşımda evlendim, şimdi doktora yapıyorum, hala ders çalışıyorum akşamları, ne var bunda? hayatı bir zorunluluk olarak görme, üniversite okuyorsun,çünkü okumayı erken yapta evlenip çoluk çocuğa karışmaya tercih ettin :1closedeyes:
yaş ilerlerken beyni güneşin zararlı etkilerinden korumak için beyazlar saç:1closedeyes:, o beyin sana daha o kadar çok lazım olacak ki, onu böyle şeylerle doldurma canım, öğrenci olmanın tadını çıkar :1hug:

KirazS .!.:

Bana bir akıl verin yol gösterin teselli edin allah aşkına, 1986 doğumluyum ve hala okuyorum iş yok güç yok yaşıtlarım okullarını bitirdi iş güç sahibi oldu evlendi. Allahım diyorum neden ben herşeye geç kalıyorum.
Lise de bir yer kazandım hazırlık zorunluydu 1 yıl kaybettim ordan.
Lise bitti üniversiteyi kazanamadım 1 yıl dershaneye gittim oldu 2 yıllık kayıp, dedim bi hayır vardır.
Sonra kazandım üniversiteyi hazırlık sınavını geçemedim ettimi 3 yıllık kayıp. Hala okuyorum hala okuyorum bıktım ve bir yılım daha var.
ısyan etmek istemiyorum üniversiteyi kazanamasam ne yapcaktım ki diyorum teselli etmeye çalışıyorum kendimi olmuyor. Saçlarım beyazlıyor utanıyorum, yaşımı söylemekten utanıyorum. Kendi yaşıtlarım işlerine gidipte benim hala okula gitmemden utanıyorum.
Okadar bıktım ki herşeyden, okadar bakımsız geziyorum ki aynlara bile bakamıyorum artık. Yanlışla kendimi gördüğüm aynadan kaçıyorum, gözler kıpkırmızı, saçlar dağınık, üste öylesine birşeyler geçirilmiş. Psikolojim altüst oldu.

Genişletmek için tıkla...

22 yaşındasın ve yaşlandım diyorsun
ilginç.:1shok:
22 yaşında üniversite de okumak için, ,en normal yaş.
40 da mı okuyorsun. anlamadım.ha,saç beyazlayıncada insan yaşlanmıyor. benimde 22 yaşımda saçımın önünde 1 tutam beyaz çıktı. x_men deki kızın gibi..
babamı kaybettiğimin gecesi. yani o beyaz yaşllık belirtisi miydi.
22 yaş ve yaşlanma psikolojisi.
acil bir psikologyardımına ihtiyacın var .
.

Okulunun kıymetini bil aynı yaştayız şuan üni okuma şansım olsa yaşıma başıma bakmam hem yaşımızda ne varmış kızım daha çıtırız beeeeeee delikafadulden:lepi: