Canım bende 86'lıyım 18'imde yüksekokulu bitirdim ve 5 senedir çalışıyorum. Şuan o yıllarımı o kadar arıyorumki ah bi geri gelse diyorum...Hayatı yeniden yaşama şansım olsa inan şuan okuyor olurdum...Hayat o kadar zorki hele 2 yıldan sonra devam etmemek benim için büyük kayıp...Ne güzel okuyor olman sana destek olan bir sevgilinin olması en büyüğü ise işten çıkarılma korkunun olmaması...Hayat çok zor bende o zamanlar senin gibi düşünürdüm ama ben çok ezildim çünkü yaşım küçüktü düğerlerinden... Şuansa dimdikim hayatta tüm evli arkadaşlarım bana özeniyor, bende diyorum bir sevdiğim olsun ama olmuyor işte ama ne yapalım! hayatta daha kötüleride var bunları unutmayalım...
klava: burda hikayeleri oku kaç yaşından sonra hayata sıfırdan başlayan insanlar var gör...
bence fazla bos vaktin var, kendine eglenceli ugrasilar edin, mesela ebru ya da hat ogren, ya da saz calmayi (keske vaktim ve imkanim olsa 
ben de ogrensem), ya da baska bir dil. Alanin ne bilmiyorum ama, okulda proje al ekstra, bak yaz geldi staj yap. Hem yeni insanlarla tanisirsin, hem CV inde super gorunur, hem de kafan dagilir. 
