Hi bir ey yaayamadan yalanyorum

Canım bende 86'lıyım 18'imde yüksekokulu bitirdim ve 5 senedir çalışıyorum. Şuan o yıllarımı o kadar arıyorumki ah bi geri gelse diyorum...Hayatı yeniden yaşama şansım olsa inan şuan okuyor olurdum...Hayat o kadar zorki hele 2 yıldan sonra devam etmemek benim için büyük kayıp...Ne güzel okuyor olman sana destek olan bir sevgilinin olması en büyüğü ise işten çıkarılma korkunun olmaması...Hayat çok zor bende o zamanlar senin gibi düşünürdüm ama ben çok ezildim çünkü yaşım küçüktü düğerlerinden... Şuansa dimdikim hayatta tüm evli arkadaşlarım bana özeniyor, bende diyorum bir sevdiğim olsun ama olmuyor işte ama ne yapalım! hayatta daha kötüleride var bunları unutmayalım...

KirazS .!.:

Bana bir akıl verin yol gösterin teselli edin allah aşkına, 1986 doğumluyum ve hala okuyorum iş yok güç yok yaşıtlarım okullarını bitirdi iş güç sahibi oldu evlendi. Allahım diyorum neden ben herşeye geç kalıyorum.
Lise de bir yer kazandım hazırlık zorunluydu 1 yıl kaybettim ordan.
Lise bitti üniversiteyi kazanamadım 1 yıl dershaneye gittim oldu 2 yıllık kayıp, dedim bi hayır vardır.
Sonra kazandım üniversiteyi hazırlık sınavını geçemedim ettimi 3 yıllık kayıp. Hala okuyorum hala okuyorum bıktım ve bir yılım daha var.
İsyan etmek istemiyorum üniversiteyi kazanamasam ne yapcaktım ki diyorum teselli etmeye çalışıyorum kendimi olmuyor. Saçlarım beyazlıyor utanıyorum, yaşımı söylemekten utanıyorum. Kendi yaşıtlarım işlerine gidipte benim hala okula gitmemden utanıyorum.
Okadar bıktım ki herşeyden, okadar bakımsız geziyorum ki aynlara bile bakamıyorum artık. Yanlışla kendimi gördüğüm aynadan kaçıyorum, gözler kıpkırmızı, saçlar dağınık, üste öylesine birşeyler geçirilmiş. Psikolojim altüst oldu.

Genişletmek için tıkla...

tatlım üzülme yaşıtların henüz okuyolar bi çok tanıdığım var senin yaşında olan hatta 85 ler 84 ler bile okuyolar bende 84 dogumluyum okul biteli 2 yıl oldu ama işim yok bence keyfini çıkar öğrencilik yılları gibi yok bi daha eline geçmiyo vallahi okadar çok özlüyorumki okulumu arkadaşlarımı senağlama benim sınıfımda 27 yaşında mezun olan vardı düşün yani sıkma canını allah hayırlısnı versin ne güzelki üni okuyosunnn tatlımm...

Destekleriniz için teşekkür ederim, yazdıklarınızı ağlayarak okuyorum yemin ederim, psikopatmıyım neyim üzülüyorum kendi kendime, ama düşünmeyeye çalışıyorum kendimi toparlamaya çalışıyorum. Bugün saçım başım düzenli okula gittim ama hala neden ağlıyorum. ıçimin acısı neden geçmiyo

KirazS .!.:

Destekleriniz için teşekkür ederim, yazdıklarınızı ağlayarak okuyorum yemin ederim, psikopatmıyım neyim üzülüyorum kendi kendime, ama düşünmeyeye çalışıyorum kendimi toparlamaya çalışıyorum. Bugün saçım başım düzenli okula gittim ama hala neden ağlıyorum. ıçimin acısı neden geçmiyo

Genişletmek için tıkla...

havalardandırrrrrrrr..mevsim dönüşlerinde insanlar depresyona daha da meğilli olurlar....kendi kendine zarar vermekten vazgeç...bu durumun çok uzun sürersede yardım al canım....kimine ufak gelen dertler kiminin içinde fırtılar kopmasına sebep olabilir...sana bu durum çok acı veriyorsa ve baş edemiorsan dediğin gibi içinin acısı uzun süre geçmiyorsa;bir uzmana danış..kendini toplamaya çalışman güzel..bakkkk çaçınıda yapmışsın...bol gülücüklü günlera.s.:1hug:

KirazS .!.:

Destekleriniz için teşekkür ederim, yazdıklarınızı ağlayarak okuyorum yemin ederim, psikopatmıyım neyim üzülüyorum kendi kendime, ama düşünmeyeye çalışıyorum kendimi toparlamaya çalışıyorum. Bugün saçım başım düzenli okula gittim ama hala neden ağlıyorum. İçimin acısı neden geçmiyo

Genişletmek için tıkla...

Senin anlatmadığın başka şeyler var galiba.Okuldaki ortamın nasıl,arkadaşlarınla aran nasıl. 22 yaşında ,mezun olmana 1 sene kalmışken,okulun tadını çıkarmalı,güzel vakit geçirmelisin.Güzel bir ortamda hele ki 22 yaşında aman yaşlandım ben gibi şeyler aklına gelmez insanın.22 yaş gayet normal bir yaş okula gitmek için.Boşuna üzüyorsun kendini.Sevdiğin arkadaşlarınla vakit geçir,sohbet et.Herşeyin zamanı var.
Bana kalırsa senin başka sorunların var.Kendi başına çözüm bulamadığın dert ettiğin şeyleri bir yakınınla seni anlayacak yol gösterecek biriyle paylaş.Bize anlattıklarınsa, bu kadar üzülmene,bu kadar kendini yıpratmana hiç gerek yok.

çok ilginç ya 86 lısın ve herşey için geç olduğunu düşünüosun şaştım kaldım bende zannettim 35 i ne fln gelmişsnde böle dertlisin bence senin başka uğraşın yok kendini toplama zamanın gelmişte geçio

KirazS .!.:

Destekleriniz için teşekkür ederim, yazdıklarınızı ağlayarak okuyorum yemin ederim, psikopatmıyım neyim üzülüyorum kendi kendime, ama düşünmeyeye çalışıyorum kendimi toparlamaya çalışıyorum. Bugün saçım başım düzenli okula gittim ama hala neden ağlıyorum. İçimin acısı neden geçmiyo

Genişletmek için tıkla...

valla tatlım kendine bak derim çünkü 30 una geldiğinde 40 yaşında gibi görünebilirsin
psikolojini inş. tez zamanda düzeltirsin ben 25 yaşındayım ama herkes dio 20-21 yaşındamısın bu beni çok mutlu ediyoo insanın içi nasılsa dışına yansır yaşlı gibi düşünürsen yaşlı çocuk gibi düşünür hissedersen kendini çocuk gibi... alkisalkisalkis
Allah yardımcın olsun

Canım kusura bakma ama senin derdin yok sanırım. Ya 30 yaşındayım hala aftan yararlanıp aöf ye kayıt yaptırıp okumaktayım, 40 yaşında da mali müşavir olsam olucam artık dedim. Sen 23 yaşındasın ve bunaldın bezdin öylemi? kayıpların var öylemi? Zahmetsiz rahmet olmuyor be güzelim kusura bakma ama bu böyle. Sağlığın yerindemi yerindeyse ve sen 3-5 yıl kaybettim diye hayata küsüyorsan bezgin dolaşıyorsan koyver herşeyi gitsin be canım, ağla ağlayabildiğin kadar o zaman. Akıllı ol güçlü ol mantıklı ol biraz. Kırıcı olduysamda kusura bakma ablan bil beni. Senin iyiliğin için söylüyorum. Evlendim çocugum var boşandım al sana 8 senelik kayıp. Erkek kardeşim desen yaşıtlarının çoluk çocugu bile oldu 28 yaşında. O şuan pariste mastır yapıyor yani sen gibi öğrenci. Sen hala kayıp mı diyorsun be gülüm. O zaman bende diyorum ki senin derdin yok... Kıymetini bil yaşının, oldugun durumun, senin yerind eolmak isteyen binlerce genç kız vardır emin ol, şükretmek lazım. Kal sağlıcakla...

Burcums .!.:

Pardon siz gerçek misiniz?

Bakın sizinle aynı yaşta biri olarak kendimi anlatayım... 18 yaşından beri çalışıp aileme bakmak zorundayım. Üniversite hayallerimi çöpe attım bu yüzden...İlk defa bu sene yeniden üniversite sınavlarına girmek istedim ki hala inanıyordum kazanacağıma geçen senelere hiç aldırış etmedim başvurdum ama babamı kaybettim şimdi yine çalışmak zorundayım ama yine içimde müthiş okuma isteği var... 22 değil 30 da olsam okulumu okumak öğrenci olmak isterim...

Şükretmeyi bilmeli insan...

Genişletmek için tıkla...

tebrik ediyorum.. işte asıl örnek olması gerekn budur.. bende 23yasındayım ama hala okuyorum.. kaybettigim seneler varsın olsun kayıp olsun.. ben sanslıydımki okuyabiliyorum... ama seneye yine yine sınava giricem kazannırsam bu kez hem calısıp hem okucam.. asıl idealime kavusana dek.. varsın olsun evlenemim.. annem 17 yasında evlendide ne oldu.. 30undan sonra üniversite okumaya basladı ve babamı bosadı.. ve idealleri için yurt dısına cıktı.. yani hayatta iyi kötü okadar cok tecrübeler varki.. allah aşkına bu yaş konusunu ve evlilikleri bahene edip üzülmeyin...

canım daha küçük yaşın. 30 yaşına gelip hala işi eşi maddi durumu olmayan bir çok insan var onlar ne yapsın? biraz da onları düşünerek kendine moral ver umudunu yitirme. kimse dört dörtlük yaşamıyor hayatı hayat zor ve mücadele gerektiriyor

86 dogumlu bırı nasıl bu kdr cabuk ısyan edebılır kı :)

doya doya yasa her anından her yasından mululuk duyarakk

KirazS .!.:

Bana bir akıl verin yol gösterin teselli edin allah aşkına, 1986 doğumluyum ve hala okuyorum iş yok güç yok yaşıtlarım okullarını bitirdi iş güç sahibi oldu evlendi. Allahım diyorum neden ben herşeye geç kalıyorum.
Lise de bir yer kazandım hazırlık zorunluydu 1 yıl kaybettim ordan.
Lise bitti üniversiteyi kazanamadım 1 yıl dershaneye gittim oldu 2 yıllık kayıp, dedim bi hayır vardır.
Sonra kazandım üniversiteyi hazırlık sınavını geçemedim ettimi 3 yıllık kayıp. Hala okuyorum hala okuyorum bıktım ve bir yılım daha var.
İsyan etmek istemiyorum üniversiteyi kazanamasam ne yapcaktım ki diyorum teselli etmeye çalışıyorum kendimi olmuyor. Saçlarım beyazlıyor utanıyorum, yaşımı söylemekten utanıyorum. Kendi yaşıtlarım işlerine gidipte benim hala okula gitmemden utanıyorum.
Okadar bıktım ki herşeyden, okadar bakımsız geziyorum ki aynlara bile bakamıyorum artık. Yanlışla kendimi gördüğüm aynadan kaçıyorum, gözler kıpkırmızı, saçlar dağınık, üste öylesine birşeyler geçirilmiş. Psikolojim altüst oldu.

Genişletmek için tıkla...

Tatlım,nefes aldığında oksijeni ciğerlerine sorunsuz olarak çekebiliyormusun??Hayatta bundan güzel ne varki,elinde olan güzellikleri yani kısaca bardağın dolu yanını görmeye çalışırsan,hayata pozitif bakarsın,pozitif bir bedende pozitif yaşamı çeker.Sıkma kendini ufak şeyler içinŞeniz

yaşlanmak falan diyorsun canrm benem ama...bak ben 84lüyüm..üniv.başladığımda 17 yaşındaydım 24-25ler moruk gibi gelirdi..hele 29 30 felaket..ama şimdi 25.gencim evet ayrıca çocuk ruhluyum.29 yaşda küçük geliyor bana artık..bende okulu bitirdim hzlıklar dolayısıyla 2 yıl kayıp ama iş güç yok malum ortam ama umudum var..bana bak bacım sen görüyonmu sopayı...klava: burda hikayeleri oku kaç yaşından sonra hayata sıfırdan başlayan insanlar var gör...

okumak, öğrenci olmak gibi var mı yaa..
sorumluluk yok denecek kadar az.
ev geçindirme derdi yok.
canın istemedi ya da arkadaşlarla aklınıza iyi bir fikir geldi
as okulu...
bence şükretmek yerine şikayet ediyorsun.
hem hayatını güzelleştirmek senin elinde.

Canim benim tum yorumlari okuyamadim ama. Bitecek ve ustunden yillar gececek ve sonra sen universite yillarinin rahatligini mumla arayacaksin zaman zaman.
Birr yasin cok kucuk daha, ben doktora yapiyorum(dum, bugun itibariyle mezun oldum cok sukur :)) Bizimle ders alan cinli bir amca, hayir hayir dede vardi. Yasi ben diyeyim 50 sen de 60.
Hem herseyin vakti zamani var. Hayirli zamanda olmasini iste herseyin. Inan hicbirseye gec kalmadin, bulundugun zamanin tadini cikar doya doya, sonra omuzlarina gecim derdi, aile, coluk cocuk vs. binecek.
Ben senin teshisini koyayim, kusuruma da bakma bence fazla bos vaktin var, kendine eglenceli ugrasilar edin, mesela ebru ya da hat ogren, ya da saz calmayi (keske vaktim ve imkanim olsa ben de ogrensem), ya da baska bir dil. Alanin ne bilmiyorum ama, okulda proje al ekstra, bak yaz geldi staj yap. Hem yeni insanlarla tanisirsin, hem CV inde super gorunur, hem de kafan dagilir.
Ya da alakasiz bir ise gir hosuna gidecek yaz icin (mesela ben bir yaz kutuphane de calismistim, birsuru kitap okumustum, bayilirim kutuphanelere), para kazanmasi da yanina kar kalir.
Bak dunya orada seni bekliyor, once saclarini tara, guzel bir toka tak, sonra ac kapini at adimini, gerisi gelecektir, zaten vakti gelince hersey olacaktir, sen umidini yitirme...

saçmalama lütfen..yaşın kaç ki ya senin...hayat yeni başlıyor...20 yaşında evlenipte napcan...kendini keşfet önce..başkalarını ölçü alma..kendini topla..

Teşekkürler yorumlarınız için burda yanlış anlaşılmak istemiyorum. Evlenmek için can atmıyorum, okuduğumdan da pişman değilim, çok şanslıyım ki okuyabiliyorum. Sadece yaşadığım herşeye geç başladığımı düşündüğüm için strese giriyorum üzülüyorum, neden zamanında yapamadığım için kendime kızıyorum. Sizlerde dertlerinizi yazmışsınız, sizleri de anlayabiliyorum ben de elde ettiklerimi çok kolay elde edipte boş vakitten, kendime dert aramıyorum. Ayrıca tek derdim de bu değil, benim burda nasıl okuduğumu kimse bilemez, benim ne kadar geç okulu bitirmem demek ne gibi sorunlar yarattığını sadece ben biliyorum. Mesajı yazdığım gün çok kötüydüm beni anlayabilcek birilerine ihtiyacım vardı, destektekleriniz için çok teşekkür ederim, şimdi daha iyim. Herşey yoluna gircek umudum var.