Bana bir akıl verin yol gösterin teselli edin allah aşkına, 1986 doğumluyum ve hala okuyorum iş yok güç yok yaşıtlarım okullarını bitirdi iş güç sahibi oldu evlendi. Allahım diyorum neden ben herşeye geç kalıyorum.
Lise de bir yer kazandım hazırlık zorunluydu 1 yıl kaybettim ordan.
Lise bitti üniversiteyi kazanamadım 1 yıl dershaneye gittim oldu 2 yıllık kayıp, dedim bi hayır vardır.
Sonra kazandım üniversiteyi hazırlık sınavını geçemedim ettimi 3 yıllık kayıp. Hala okuyorum hala okuyorum bıktım ve bir yılım daha var.
İsyan etmek istemiyorum üniversiteyi kazanamasam ne yapcaktım ki diyorum teselli etmeye çalışıyorum kendimi olmuyor. Saçlarım beyazlıyor utanıyorum, yaşımı söylemekten utanıyorum. Kendi yaşıtlarım işlerine gidipte benim hala okula gitmemden utanıyorum.
Okadar bıktım ki herşeyden, okadar bakımsız geziyorum ki aynlara bile bakamıyorum artık. Yanlışla kendimi gördüğüm aynadan kaçıyorum, gözler kıpkırmızı, saçlar dağınık, üste öylesine birşeyler geçirilmiş. Psikolojim altüst oldu.
yaa ben böyle dertlere kusura bakma da gülüorum kaydirigubbakcemile3 yarvum tek derdin böle olsun yaa, niye kendinden kötü durumda olanları düşünüp mutlu olmuyosun, niye elindekilerin kıymetini bilmeyi denemiyosun, niye içinde bulunduğun anın tadını çıkarmayı düşünmüyosun, bak 29 yaşındayım, liseden sonra babam üniversiteye göndermedi, sınavlara bile girmedim, hep içimde ukte kalmıştı, yıllarca bi işe girip çalışmak için didindim durdum, tekstillere işçi olarak girdim, yoğunluğa ve ortamın iğrençliğine dayanamayıp çıktım, evlendikten sonra da iş bulmak için çok çabaladım, eşim çok seçici davrandı, o yüzden tekstillerde işçi olarak çalışmama izin vermedi, parasızlık çektik, ama eğer çalışacaksam masa başı bi iş bulup öyle çalışmalıymışım, tekstillerde rezil olmamı istemiyomuş, eşim böyle söylerdi, daha sonra kpssye hazırlanmaya başladım, sınavlara girip çıktım, mahalledeki herkes ve eşim de dahil herkes alay ediyodu benimle, bu saatten sonra okuyup başbakan mı olcaksın, yok sen bu sınavları kazanamazsın, yok memur olmak hayal, bi sürü şey söylediler, eşim sen eline dantelini al evde tvni seyret boşver uğraşma bunlarla boşuna uğraşıyosun derdi, ben memur olduğumda 24 yaşındaydım, 2 yıl önce de kurumumuzla anadolu üniversitesinin yaptığı bi protokolle sınavsız 2 yıllık yüksek okul okuma şansı elde ettik, şu anda onu okuorum, 3 dersim kaldı, bitirince yüksek okul mezunu olcam, istersem üzerini okuyabilcem, ve sana bişiy diyimmi sen arkadaşlarımdan eşimden dostumdan utanıyorum, onlar çalışıyo ben okuyorum diosun ya, bizim kurumda emekliliği gelmiş abiler ablalar bile sınavlara girip çıkıyo biliyomusun, anlatmak istediğim yaşıyosan hiçbişey için geç kalmış değilsin, saç beyazlama meselesine gelince, eşimle tanıştığımda 24 yaşındaydı ve saçlarının çoğu beyazdı kaydirigubbakcemile3 yaa bu saç beyazlaması olayına ne takıyosun ki, eğer görmek istemiyosan o beyazları boyatırsın geçer, eninde sonunda beyazlayacak zaten, bugün yada yarın, üf ya sen bence boş şeylere takmışsın kafayı, hayat yaşadığın kadar var ve yaşamayı becerebildiğin kadar mutlusun canım, en kötü derdin bu olsun inşallah, öptüm seni deli kız kaydirigubbakcemile3