- 25 Şubat 2013
- 1.079
- 644
- 46
-
- Konu Sahibi cesursincap
- #1
Gerçekten ihtiyacı olan insanlara iyilik yapın.Karsiligini fazlasıyla alırsınız allah tarafından.
Birisi o kadar para harcasa ben rahatsız olurum zaten.Asla kabul etmemHiç bir arkadaşıma bu kadar fedakarlık yapmam.
Gezmek isteyen cebine parasını koysun gelsin.
İnanın kimseyi de gezdirmiyorum.
Mesela bu yaşananlar üzerine bunları kenara ayırın.Arayip sormayın bir daha.Bunu nasıl ayırabileceğim bilmiyorum. Beni arayıp sormayan arkadaşım gerçekten ihtiyaç sahibi ve her ihtiyaç anında eşim maddi olarak eşine yardımcı olurdu ben de arayıp sorarak konuşarak onu ferahlatmaya çalışırdım. Tatile gelense 20 yıllık arkadaşım.
Ders olsun size.Bunu nasıl ayırabileceğim bilmiyorum. Beni arayıp sormayan arkadaşım gerçekten ihtiyaç sahibi ve her ihtiyaç anında eşim maddi olarak eşine yardımcı olurdu ben de arayıp sorarak konuşarak onu ferahlatmaya çalışırdım. Tatile gelense 20 yıllık arkadaşım.
Sorun sizde bu kadar verici olmayın, ne kadar ekmek o kadar köfte diyeceksiniz herkese ...Merhaba kadınlar kulübünün değerli kadınları. Derdin bu mu diyebilirsiniz ama bu konu son zamanlarda o kadar kafama takılıyor ki artık kendimi çok mutsuz hissediyorum. Şöyle bir bakıyorum etrafıma iyilik yapıp, özen gösterip karşılığında vefasızlık görmediğim tek tük insan var. Örnek vermek gerekirse en ufak sıkıntısında arayıp sorduğum, derdini dinlediğim bir arkadaşım var (dı). Biz ailecek büyük bir trafik kazası geçirdik hiç aramadı bile. Yaklaşık 1.5 yıldır farklı şehirlerde yaşıyoruz 1 ay önce yine ailecek kovit olduk. Çocuğum kovite bağlı zatürre geçirdi. Yine aramadı. Aslında bizim eşlerimiz arkadaş ben de evlendikten sonra arkadaş oldum. Yaklaşık 8 yıl oldu. Başka bir arkadaşım şu anda yaşadığımız şehir doğu Anadolu'da buraları gezmek istiyormuş davet ettim. Kızıyla birlikte geldiler. Yaşadığımız yere 2.5 saat uzaklıktaki havaalanından alıp 5 gün boyunca gezdirdik. Eşim işinden izin aldı onları gezdireceğiz diye. 6 saat uzaklıktaki turistik yerlere götürdük. Her istediklerini yaptık. Uçak biletleri dışında sadece bir kere yemek parası ödedi arkadaşım elini cebine attırmadı eşim. Siz gelin ben de sizi ağırlamak istiyorum, teşekkürler, kalpler. İzne gittiğimizde kovit olunca piknik sepeti yapıp getirdi eve davet edemeyeceğim diye. Konu oldu evlerinin yakınında sütçü varmış 5 kilo bana alır mısın dedim ki parasını elbet verecektim. Bana hemen kilosu 8 TL bilgin olsun dedi. Sütü alırken elden vermeyeyim para havale yapacağım dedim tamam dedi. Biz 5 günde sadece 3000 TL yakıt aldık. Yemek paraları, tesis ücretleri falan saymıyorum bile. Dondurucu soğukta sırf onlar iyi vakit geçirsin diye küçük çocuğumla yollara düştük. Ve o 40 liranın hesabını yaptı. Çok şaşırdım ve üzüldüm. Artık kimseye güvenemiyorum, kimseyle arkadaş olmak, görüşmek, konuşmak bile istemiyorum. İçimden bir ses sürekli boşver sonunda sana vefasızlık edecek nasılsa diyor. Sizlerde durum nasıl, bu duyguyu taşıyanlar varsa nasıl başediyor ve arkadaşlık kuruyor. Önerileriniz olursa çok sevinirim.
Tecrübe olmuş diyelim.Ayrica bu zamanda arkadaş için o derece harcama yapmam ben siz çok acilmissiniz.
Karı koca delirdiniz sanırım.Evet acı bir tecrübe oldu. Harcama kısmı da eşimden. Ben ücretsiz izindeyim uzun zamandır. Arkadaşım kızıyla birlikte gelince sanırım eşim kendini onlardan sorumlu ve kendine emanet hissetti.
Bu bende de var.Birisi o kadar para harcasa ben rahatsız olurum zaten.Asla kabul etmem
Fazla fedakarlık fazla vefasızlık getirirmiş...
Maddi manevi bu kadar fedakarlık yaptığım bir insan 5 kilo süt parasını dile getirip istiyorsa mesafe koyardım.
Diğer arkadaşınızın kazadan, covidden falan haberi var mıydı bilmiyorum ama eğer haberi olduğu halde arayıp sormadıysa sizde arayıp sormayın. Vefa nedir bilen insanlar olmalı hayatınızda...
Yan komşum arada bir tabak pasta, kek veya tatlı türü birşey gönderiyor. Ben de tekrar içine yaptığım en güzel yiyeceği koyup geri veriyorum , sırf hani iyiliğinin altında kalmayayım diye ...
İnsanlar çok garip, başkasından ne yesem kardır diye düşünüyorlar galiba...