sosyal hayatımda öyleyim ama evde süt dökmüş kediyim
Bak benzer şeyleri yaşadım bende tekrar diyorum konuşarak hallettim ve icraat tabi ki.. Sonra da kendime dedim ki ya ben baştan hiç onunla bu duygularımı konuşup dile getirmedigim için bu noktaya gelmişim .. Öyle kolay da olmadı ama şuan Elhamdulillah kendimi kuş gibi hissediyorum .. Ya market alışverişini bile kendisi yapıyordu sebze meyve hepsini kendisi seçiyordu ben kos kos bakıyordum .. Etkisiz eleman gibi .. Neyseki hayata dahil oldum ..
Sizibilmiyorum ama bence eşinizde kaygı bozuklugu var.Sürekli size bir şey olacak diye panikliyor ve kendince sizi koruma altına alıyor.Madem siz psikologa gidyorsunuz eşinizin bu durumunu da söyleyin.Bu şekilde ikiniz de birbirinize zara verisiniz.Her şeyi anlatmayın eşinize.
psikolog da aynısını söyledi. Eşinde kaygı bozukluğu var tedavi olması lazım dedi. Eşim yanaşmıyor tedaviye. Eşinin kaygılarını pekiştirme git ehliyet kursuna kaydol hayatında büyük bir dönüm noktası olacak yapabilirsin dedi. Annesi 60 yaşında öğrenmiş araba kullanmayı. Gaza geldim gittim yazıldım kıyamet koptu sonrası bu işte. Farklı şehirlerde küs küs oturuyoruz
Sadece konuyu okudum. Saka misiniz siz? Dalga falan mi geciyosunuz? Aklinizdan hem sizin hem esinizin suphesi olacak ki boyle seyler yasiyosunuz.
Ben de sen adamı bu hale getirdin sandım, adam seni böyle etkilemiş, şimdi artık ona hiç bir şey danışma, git kursa yazıl ehliyetini al.çalışıyorum. 3 yıl oldu atanalı. Atandığım sene boşanmanın eşiğinden döndük. Ona bile izin vermiyordu
Bence siz biraz rehavete kapılmışsınız. Yoksa çok pasif bir insan değilsiniz. Öyleyseniz bile düzelmeye aksiyon almaya başlamışsınız.Ama asıl kaygı bozukluğu eşinizde olabilir. Kendimi hatırlıyorum dedem öldüğünde küçük değildim aslında lisedeydim, ama birkaç ay anneme kuyruk gibi yapışmıştım, aslında hiç ilgimi çekmemesine rağmen çarşı pazar heryere peşinden gidiyordum, yalnızken birşey olacak ona diye çok irrasyonel birşekilde korkuyordum. Sonra kendi kendine geçti bu durum. Eşinizde de benzer bir durum var bence ama o takılıp kalmış bu sürece.ay valla bildiniz. 2 sene önce bebeğimi kaybettim preeklampsi yüzünden. 3 hafta yoğun bakımda kaldım. Doktor beyin kanamasından felce kadar ihtimal var demişti. Anne ölümünde birinci derecede sorumlu hastalıkmış. Ondan sonra başladı. Bu yıl yeniden bebek istiyordum ama maalesef vazgeçtim. Napmam lazım bu kaygılardan kurtulmak için ? Düşünüyorum da eskiden böyle değildi eşim. Daha özgürdüm ben. Ya da hep aynıydım yeni yeni dank etti bana. Ailemle aram iyidir çocukluğumu ve ergenliğimi saymazsak. 3 yıl sevgili olduk 7 yıldır da evliyiz
Lorentz birde bundan sonra sadece icraat göster yap duraklama bekleme .. Ehliyetini al cesur ol! Altın mı alıyorsun kendince yatırım mı yapacaksın yap bunu .. Zarar da etsen sana karda etsen sana.. Ona durması gerektiği yeri gostermelisin. O seni çok değişti olarak kabul edecek .. Asi de der kabullenemeyedebilir .. Ama yuvamız için bunları öğrenecek er geç öğrenecek öyle yada böyle bu işin üstesinden geleceksiniz.. Ama yemek emek ister.. Öyle kolay olmuyor bunlar .. Başarılarına imza atarkenn etiketle beni seninle senin adına sevineyim ..
sadece konuyu değil yorumları da okumuş olsaydınız dalga gecmediğimi anlardınız. Ni üye çözdü sorunu. 2 sene önce ağır bir hayati tehlike atlattım. O hastalıktan sonra eşim bu hale geldi. Önceden böyle değildi.
Her şeyin iyi olmasını dilerim yalnız birde uyarı ..ay inşallah her şey çok güzel olur. Ehliyetimi alayım ilk başarım o olsun. Sonra yüzme öğreneyim . Salsa öğreneyim . Çok güzel olacak her şey
Arkadaslarla gorusmeyi yasaklamak ta bu kazaya dahil mi? Siz memnun görünüyorsunuz buradan yoksa coktaaan degismisti bu duzen. Neden korkuyorsunuz degisirsem esim beni sevmekten vazgecer diye mi?
Her şeyin iyi olmasını dilerim yalnız birde uyarı ..
Bunların hepsini yap hayatını kendi eline yeniden al eşini de hesaba katarak tabi yalnız bu süreç içerisinde ya birbirinizden uzaklasacaksiniz - yada bir birinize yeniden aşık olacaksınız.. İki seçenek mevcut evliliğin kaldirmayadabilir bu durumu.. Yada ikinci baharinizi yaşamaya başlarsınız.
Bayanlar derdim çok büyük
Ben çok panik ve kaygılı bir insanım. Adım attığım her şeyden vazgeçiyorum küçük bir sorun yaşayınca. Eşime de her şeyi anlatıyorum maalesef. Sonra da o kaygılanıyor ve sürekli beni engelliyor.
Mesela bi ara tupper satmak istedim , ama distrübütörle tartıştım diye yasakladı
Bir kaç arkadaşımla sorun yaşıyorum onlarla barışıyorum ama eşim görüşmeme izin vermiyor
Bir kaç kez güne katıldım. Günde kavga çıktı eşim artık güne katılmamı istemiyor.
Bir kaç kez kayboldum , artık her yere o götürüp getiriyor.
Annemler taşınacaktı mesela, yardıma gitmek istedim temizlik için göndermedi yorulacağım diye.
Sürekli bi korumacı tavır ! Kendimi kafese kapatılmış gibi hissediyorum.
Bunun artıları eksilerinden fazla bakınca çünkü evi süpürmüyorum ağır iş diye kendi yapıyor, cam silmek için bayan geliyor bi kere bileğim incindi silerken, sonra otobüs dolmuşa binmek zorunda kalmıyorum her yere götürüp getirir.
Ama bi hayatım yok benim(
En son ehliyet yüzünden kavga ettik . Ben kursa yazılmak istedim. Asla olmaz sen araba süremezsin dedi bana. Ben kendimi motive etmek isterken çok yıkıcı davrandı . Kaza yaparsan çok kötü olur dedi, seni ölüme göndermem dedi. Ben de inatla gittim yazıldım parasını da peşin ödedim. Ama bu sefer de sivrilmiş asi biri oldum.
Şimdi küsüz. Ben de yatırım yapmak istiyorum para biriktirmek ufak ufak kendime altın almak istiyorum . Sen zarar edersin diyor. İzin vermiyor .
İngilizce kursuna gitmek ve kur atlamak istiyorum diyorum . Boşuna kendini yoracaksın evde otur diyor.
Pilatese gitmek istiyorum diyorum, kursla görüşüp saatlerini öğreniyorum gidip başlamak kalıyor bana, eşim bu sefer buna da karşı çıkıyor, evde yap sporunu boşuna kendini yorma diyor. Yüzme kursuna gitmek istiyorum , boğulursun bensiz havuza giremezsin diyor. Bütün tatil kızdığı için kıyıda yüzdüm . Makarnayla bile açılamadım. Ayaklarıma kaya değiyor acıyor dedim gitmiş deniz ayakkabısı almış.
Şuan annemin evine geldim çok büyük kavga ettik. Sürekli beni suçluyor . Özgüvenime zarar veriyor. Yapamazsın edemezsin başarısız olursun , ölürsün seni ölüme göndermem bilmem ne bilmem ne!
Eşimi nasıl ikna edeceğim birey olduğuma, hata da yapsam arkamda olması gerektiğine ! Ağlamaktan bıktım artık. Ehliyet neden alamayım ? Neden yüzme öğrenemeyim? Neden kendim yatırım yapamayım? Neden pilatese gidince kötü şeyler olsun bana? Ben nerde hata yapıyorum ??
Aslında sormak istediğim şey şu, sivrilmem ve burnumun dikine gitmem doğru mu ? İnat etmeli miyim? Kavga ederek iyi mi yapıyorum ?
Esim de bana kendi akli yokmus gibi davransa ben de her konuda söz hakki bulurum kendimde. O kaygılı olabilir ki önceden de karisma durumlari varmis yine size dönüyor oklar. Tamamen sizin sucunuz bence ne yaşıyorsanız.Önceden de görüşmemi istemediği arkadaşlarım oluyordu . Ama ben inat edip rest çekiyordum sorun olmuyordu . Sonra düşünüyorm şimdi tartışmaya bile kapalı görüşme görüşmeme konusu. Kestirip atıyor.