- 4 Haziran 2014
- 2.058
- 3.442
- 83
Bayanlar derdim çok büyük
Ben çok panik ve kaygılı bir insanım. Adım attığım her şeyden vazgeçiyorum küçük bir sorun yaşayınca. Eşime de her şeyi anlatıyorum maalesef. Sonra da o kaygılanıyor ve sürekli beni engelliyor.
Mesela bi ara tupper satmak istedim , ama distrübütörle tartıştım diye yasakladı
Bir kaç arkadaşımla sorun yaşıyorum onlarla barışıyorum ama eşim görüşmeme izin vermiyor
Bir kaç kez güne katıldım. Günde kavga çıktı eşim artık güne katılmamı istemiyor.
Bir kaç kez kayboldum , artık her yere o götürüp getiriyor.
Annemler taşınacaktı mesela, yardıma gitmek istedim temizlik için göndermedi yorulacağım diye.
Sürekli bi korumacı tavır ! Kendimi kafese kapatılmış gibi hissediyorum.
Bunun artıları eksilerinden fazla bakınca çünkü evi süpürmüyorum ağır iş diye kendi yapıyor, cam silmek için bayan geliyor bi kere bileğim incindi silerken, sonra otobüs dolmuşa binmek zorunda kalmıyorum her yere götürüp getirir.
Ama bi hayatım yok benim
En son ehliyet yüzünden kavga ettik . Ben kursa yazılmak istedim. Asla olmaz sen araba süremezsin dedi bana. Ben kendimi motive etmek isterken çok yıkıcı davrandı . Kaza yaparsan çok kötü olur dedi, seni ölüme göndermem dedi. Ben de inatla gittim yazıldım parasını da peşin ödedim. Ama bu sefer de sivrilmiş asi biri oldum.
Şimdi küsüz. Ben de yatırım yapmak istiyorum para biriktirmek ufak ufak kendime altın almak istiyorum . Sen zarar edersin diyor. İzin vermiyor .
İngilizce kursuna gitmek ve kur atlamak istiyorum diyorum . Boşuna kendini yoracaksın evde otur diyor.
Pilatese gitmek istiyorum diyorum, kursla görüşüp saatlerini öğreniyorum gidip başlamak kalıyor bana, eşim bu sefer buna da karşı çıkıyor, evde yap sporunu boşuna kendini yorma diyor. Yüzme kursuna gitmek istiyorum , boğulursun bensiz havuza giremezsin diyor. Bütün tatil kızdığı için kıyıda yüzdüm . Makarnayla bile açılamadım. Ayaklarıma kaya değiyor acıyor dedim gitmiş deniz ayakkabısı almış.
Şuan annemin evine geldim çok büyük kavga ettik. Sürekli beni suçluyor . Özgüvenime zarar veriyor. Yapamazsın edemezsin başarısız olursun , ölürsün seni ölüme göndermem bilmem ne bilmem ne!
Eşimi nasıl ikna edeceğim birey olduğuma, hata da yapsam arkamda olması gerektiğine ! Ağlamaktan bıktım artık. Ehliyet neden alamayım ? Neden yüzme öğrenemeyim? Neden kendim yatırım yapamayım? Neden pilatese gidince kötü şeyler olsun bana? Ben nerde hata yapıyorum ??
Aslında sormak istediğim şey şu, sivrilmem ve burnumun dikine gitmem doğru mu ? İnat etmeli miyim? Kavga ederek iyi mi yapıyorum ?
Ben çok panik ve kaygılı bir insanım. Adım attığım her şeyden vazgeçiyorum küçük bir sorun yaşayınca. Eşime de her şeyi anlatıyorum maalesef. Sonra da o kaygılanıyor ve sürekli beni engelliyor.
Mesela bi ara tupper satmak istedim , ama distrübütörle tartıştım diye yasakladı
Bir kaç arkadaşımla sorun yaşıyorum onlarla barışıyorum ama eşim görüşmeme izin vermiyor
Bir kaç kez güne katıldım. Günde kavga çıktı eşim artık güne katılmamı istemiyor.
Bir kaç kez kayboldum , artık her yere o götürüp getiriyor.
Annemler taşınacaktı mesela, yardıma gitmek istedim temizlik için göndermedi yorulacağım diye.
Sürekli bi korumacı tavır ! Kendimi kafese kapatılmış gibi hissediyorum.
Bunun artıları eksilerinden fazla bakınca çünkü evi süpürmüyorum ağır iş diye kendi yapıyor, cam silmek için bayan geliyor bi kere bileğim incindi silerken, sonra otobüs dolmuşa binmek zorunda kalmıyorum her yere götürüp getirir.
Ama bi hayatım yok benim
En son ehliyet yüzünden kavga ettik . Ben kursa yazılmak istedim. Asla olmaz sen araba süremezsin dedi bana. Ben kendimi motive etmek isterken çok yıkıcı davrandı . Kaza yaparsan çok kötü olur dedi, seni ölüme göndermem dedi. Ben de inatla gittim yazıldım parasını da peşin ödedim. Ama bu sefer de sivrilmiş asi biri oldum.
Şimdi küsüz. Ben de yatırım yapmak istiyorum para biriktirmek ufak ufak kendime altın almak istiyorum . Sen zarar edersin diyor. İzin vermiyor .
İngilizce kursuna gitmek ve kur atlamak istiyorum diyorum . Boşuna kendini yoracaksın evde otur diyor.
Pilatese gitmek istiyorum diyorum, kursla görüşüp saatlerini öğreniyorum gidip başlamak kalıyor bana, eşim bu sefer buna da karşı çıkıyor, evde yap sporunu boşuna kendini yorma diyor. Yüzme kursuna gitmek istiyorum , boğulursun bensiz havuza giremezsin diyor. Bütün tatil kızdığı için kıyıda yüzdüm . Makarnayla bile açılamadım. Ayaklarıma kaya değiyor acıyor dedim gitmiş deniz ayakkabısı almış.
Şuan annemin evine geldim çok büyük kavga ettik. Sürekli beni suçluyor . Özgüvenime zarar veriyor. Yapamazsın edemezsin başarısız olursun , ölürsün seni ölüme göndermem bilmem ne bilmem ne!
Eşimi nasıl ikna edeceğim birey olduğuma, hata da yapsam arkamda olması gerektiğine ! Ağlamaktan bıktım artık. Ehliyet neden alamayım ? Neden yüzme öğrenemeyim? Neden kendim yatırım yapamayım? Neden pilatese gidince kötü şeyler olsun bana? Ben nerde hata yapıyorum ??
Aslında sormak istediğim şey şu, sivrilmem ve burnumun dikine gitmem doğru mu ? İnat etmeli miyim? Kavga ederek iyi mi yapıyorum ?
Son düzenleme: