Evet, keşke hayat herkese hak ettiğini verse. Bence kimse hak ettiği yerde değil. Kaldı ki belirttim, bir çevre ile taşındık diye. Zor durumda olan benim. Arkadaş onları da toplayıp hep birlikte evden çıkıp hastaneye yaşamaya gidelim istiyor herhalde.
Atandım zaten Malatya 'ya, onu anlattım ya konuda.
Hangi hastanelerde yaylı sistem vardı acaba? Elazığ' ı biliyorum. Orası da aşırı küçük maalesef ki.
Yani atanmışken orada çalışın demek istedimAtandım zaten Malatya 'ya, onu anlattım ya konuda.
Eğitim ve araştırma hastanesi, Turgut Özal hastanesi (yeni açılan battalgazide) yaylı sistem diye biliyorum onlar hasarsız zaten. Anlıyorum, teşekkür ederim.Yani atanmışken orada çalışın demek istedim
Hemşire.
mahh tüm konularını biliyorum ve çılgınca bir fikirle geldim bilmem belki garantici üyeler beni linçliyecekler ama yeni de yazayım. Ah B Boniva Sizi ve konuma yaptığınız yorumları gerçekten çok severim. Ama sanki bu bir tık uçuk oldu.
yaşın 23
sevmediğin bir meslek hemşirelik
sevmediğin şehir çıkmış
aile adı altında kamburun var yakınında
başka hayal ettiğin bölümü istiyorsun ve aslında onu okumak istiyorsun
İstanbul’u özlüyorsun
Ben serbest çalışan ve hayatından gayet memnun olan biri olarak belki yazıyorum ama
o ilde kalmasan
hemşirelik işini yapmayıp
istediğin bölüm için hem hazırlık yapsan
istanbula dönsen
yaşın tam çıtı pıtı yaş enerjiksin milyon tane iş bulursun yeni kazanırsın o 15-16 bin tl maaşı.
madem hemşirelik severek okumadığın ve ömür boyu yapmak istemediğin bir meslek değer mi böyle üzülmeye.
herkes memur değil.
artık memur olmanın bir avantajı kaldı mı bilmiyorum ideallerin tıp okumak doktor olmak hemşirelikten sonra doktor olacağım değilse ne bileyim çok mu absürt şeyler yazıyorum?
Evet dediğim gibi garantici insanlar için çok özgürce bir hareket benimkisi.Ruhen ve fikren özgür bir tipim,sevmediğim şeyi yapmam,okumam,etmem,hayata bir kere geliyoruz modunda yaşarım.
Ay bilemiyorum. Bazen diyorum ki o kadar insan öldü depremde. Ben de geberip kurtulsaydım keşke. Gerçekten mutsuzluktan delirecek gibi oluyorum.
Bakın, ortalama bir hayatım olsaydı belki bu da benim aşmam gereken bir zorluktur deyip ses çıkartmazdım. Gerçekten yaşamım şu İnternet oyunlarına benziyor. Zorluğu aşıp level atlıyorum pat yeni ve daha büyük bir zorluk başlıyor. Son bir senedir özellikle bir kenarda oturduğumu hatırlamıyorum. Atanacağım kurtulacağım derken yine böyle oldu. Artı bu ili sevmeme nedenim yalnızca deprem değil. Neden sevmediğimi konuda detaylı anlattım. Yine sınav olarak bu şehre çakılıp kaldım. Yazmasaydın zorla mı yazdın, diyeceksiniz. Onu da eklemesem atanamıyormuşum. İşsizlikte en az akbaba akrabalarım ile bir arada olmak kadar zor.
İstanbul'da alım yapan hastanelerin %90'ı bana geliyordu. Bilerek yazmadım. Orada deprem beklendiği için korktum. Eminim bu kimse için bir kıstas olmamıştır zaten deprem ülkesiyiz ama dediğim gibi son depremler beni mahvetmiş yeni yeni fark ediyorum. Tabi bir de pahalılığı var. Memur maaşı ile geçinmek imkansız. Bu yüzden de yazmadım. Ama hep özleyeceğim.
Farkındaydım. Son çare olarak yazdım. Her yer virgülden gidecek orası gelecek diye pek düşünmedim de galiba. Farklı bir alım oldu. Seçim var, işler nasıl ilerleyecek belli değil, üçüncü bir alım kesin değil, alım olsa yüksek puanlı haziran mezunları yetişecek... Tüm bu sebeplerden ötürü herkes her yeri il ayırt etmeden yazmış, ilk alıma göre neredeyse sapma hiç olmadı.
Bilmiyorum vallahi. O kadar çok akla mantığa sığmayacak şeyler başıma geldi ki artık olmaz diye bir kelime hiç kullanmıyorum. Sıradaki konum "Malatya 'da yıkılmamış açık gelinlikçi var mı?" bile olabilir.Mahh bazen bazı olaylar bizim kaderimizi belirliyor,şimdi Malatya’yı sevmiyorum maalesef burası çıktı diyorsun ya,kaç sene kalacaksın orada en az?
Ya karşına biri çıkarsa oralı,aşık olursan evlenirsen hep kalırsın orada?
oradan eninde sonunda gideceğim gözüyle bakacaksan ciddi ilişki kurma kimseyle aşık da olma bari sonra kopamazsın.gerçi aşk bu gelirim demez gelirrr
