Günaydınlar tatlışlar :)
Neden bilmiyorum ama buraya yazmak hoşuma gidiyor ve her konu açtıktan sonra içime müthiş bir rahatlık geliyor :)
Her neyse fazla geyik yapmadan içimi dökeyim, paylaşayım.
Beni bilen bilir bu site de.
26 yaşında genç bir kadınım.
Çalışıyorum, özel bir şirkette tasarımcıyım, sevdiğim ve hayallerimde ki mesleği okudum.
3 dil biliyorum. Yurt dışında doğdum, yurt dışında okudum, çok ülke gezdim ama sonuç olarak İstanbul a yerleşmeye karar verdim.
Ailem her daim arkamda durur, elbette bizde her aile gibi sorunlar yaşamıştırız ama biz birbirine bağlı bir aileyiz.
Ailem bizi baskı içinde büyütmedi. Her daim eğitimimize önem verdiler. Sonuna kadar okuyun dediler.
Ailem den yana tek bir şikayetim olmadı ve olamaz da...
Özel hayatımda sorunlar şu an yok. Fakat birşey eksik.
Bir renk yok, tad yok, bir motivasyon eksikliği var sanki...
Problemler yaşadığımda "görünüş" olarak beli etmem.
Her daim güçlü dururum ve bakımlı. Her gün kıyafetimi özenle seçerim. Saçlarıma bakarım vs vs vs...
Genelde çevremdekiler olsun, ailem olsun veya arkadaşlarım olsun güzel bir kadın olduğumu söylerler ve genelde karşı cinsteki erkekler beni son derece sexy buluyorlar.
Eskiden böyle düşünmezdim ama şu son 3 haftadır düşünür oldum... : sexy olmak , çekici olmak karşı cinsteki erkeklerin beni basit gördüklerini sağlıyor sanki...
Yazdığım gibi eskiden böyle düşünmezdim 3 haftadır böyle düşünüyor oldum.
Ben her zaman sonsuz aşka inanırdım ve hiç kimseyi kandırmadım.
İlk ilişkimi 21 yaşımda yaşamaya başladım ve onunla herşeyi yaşadık.
Sadece bu kişi ile seviştim.
Hiç pişman değilim açıkcası.
2 ay önce ayrıldık.
Ona karşı hiç bir şey hissetmiyorum hatta internet e stalklamıyorum bile.
İçimde ne kızgınlık var, ne nefret, nede sevgi, aşk kaldı.
Sorunum aslında erkeklerin geneli.
Neden onların gözünde basit bir kızmış gibi görünüyorum ?
Sex i sevdiğim için mi ? Sex ten konuşmaktan çekinmediğim için mi ?
Her akşam sevişmek istediğim için mi ?
Bir erkek arkadaşımla daha önce konu açmıştım bu mevzuları konuşmuştuk. Benimle cinsel açıdan ilgilendiğini söylemişti.
Bende ona karşı cinsel çekim hissediyordum ve bunu dile getirmekten çekinmedim.
Ama zaman geçtikçe o kişi ye karşı duygusal anlamda birşeyler hissetmeye başladım.
Aşk mı ? Hayır değil daha çok hayranlık.
Çok karizmatik çok entellektüel. Çok bilgili.
Doğduğum ülkenin dilini konuşabilen.
Yaşca benden büyük ve olgun biri.
Bu kişi ile aynı iş yerinde çalışıyoruz üstelik.
Hala sevişmedik, birlikte olmadık.
Ve ben geçen günler ona karşı hissetiğim duygulardan bahsettim.
Fakat adam arazi oldu.
Ne bir cvp verdi hiç birşey.
Bu arada kendisi istifa etti ve 6 hafta sonra işten ayrılacak.
Şu anda bir boşluk ta olduğunu, hiç birşeye odaklanamadığını falan filan diye şeyler yazdı.
Yani sonuç olarak yine hüsran yine hüsran.
Ama artık zaman geçtikçe bende duygusuzlaşıyorum.
Çok zeki çok romantik bir insandım ama artık böyle olmak istemiyorum...
İnsanlar dan sıkıldım, hele erkeklerden.
Beni sadece bir cinsel obje olarak görmelerinden sıkıldım.
Sıkıldım sıkıldım ve sıkıldım.
That's all.
Thanks.
Neden bilmiyorum ama buraya yazmak hoşuma gidiyor ve her konu açtıktan sonra içime müthiş bir rahatlık geliyor :)
Her neyse fazla geyik yapmadan içimi dökeyim, paylaşayım.
Beni bilen bilir bu site de.
26 yaşında genç bir kadınım.
Çalışıyorum, özel bir şirkette tasarımcıyım, sevdiğim ve hayallerimde ki mesleği okudum.
3 dil biliyorum. Yurt dışında doğdum, yurt dışında okudum, çok ülke gezdim ama sonuç olarak İstanbul a yerleşmeye karar verdim.
Ailem her daim arkamda durur, elbette bizde her aile gibi sorunlar yaşamıştırız ama biz birbirine bağlı bir aileyiz.
Ailem bizi baskı içinde büyütmedi. Her daim eğitimimize önem verdiler. Sonuna kadar okuyun dediler.
Ailem den yana tek bir şikayetim olmadı ve olamaz da...
Özel hayatımda sorunlar şu an yok. Fakat birşey eksik.
Bir renk yok, tad yok, bir motivasyon eksikliği var sanki...
Problemler yaşadığımda "görünüş" olarak beli etmem.
Her daim güçlü dururum ve bakımlı. Her gün kıyafetimi özenle seçerim. Saçlarıma bakarım vs vs vs...
Genelde çevremdekiler olsun, ailem olsun veya arkadaşlarım olsun güzel bir kadın olduğumu söylerler ve genelde karşı cinsteki erkekler beni son derece sexy buluyorlar.
Eskiden böyle düşünmezdim ama şu son 3 haftadır düşünür oldum... : sexy olmak , çekici olmak karşı cinsteki erkeklerin beni basit gördüklerini sağlıyor sanki...
Yazdığım gibi eskiden böyle düşünmezdim 3 haftadır böyle düşünüyor oldum.
Ben her zaman sonsuz aşka inanırdım ve hiç kimseyi kandırmadım.
İlk ilişkimi 21 yaşımda yaşamaya başladım ve onunla herşeyi yaşadık.
Sadece bu kişi ile seviştim.
Hiç pişman değilim açıkcası.
2 ay önce ayrıldık.
Ona karşı hiç bir şey hissetmiyorum hatta internet e stalklamıyorum bile.
İçimde ne kızgınlık var, ne nefret, nede sevgi, aşk kaldı.
Sorunum aslında erkeklerin geneli.
Neden onların gözünde basit bir kızmış gibi görünüyorum ?
Sex i sevdiğim için mi ? Sex ten konuşmaktan çekinmediğim için mi ?
Her akşam sevişmek istediğim için mi ?
Bir erkek arkadaşımla daha önce konu açmıştım bu mevzuları konuşmuştuk. Benimle cinsel açıdan ilgilendiğini söylemişti.
Bende ona karşı cinsel çekim hissediyordum ve bunu dile getirmekten çekinmedim.
Ama zaman geçtikçe o kişi ye karşı duygusal anlamda birşeyler hissetmeye başladım.
Aşk mı ? Hayır değil daha çok hayranlık.
Çok karizmatik çok entellektüel. Çok bilgili.
Doğduğum ülkenin dilini konuşabilen.
Yaşca benden büyük ve olgun biri.
Bu kişi ile aynı iş yerinde çalışıyoruz üstelik.
Hala sevişmedik, birlikte olmadık.
Ve ben geçen günler ona karşı hissetiğim duygulardan bahsettim.
Fakat adam arazi oldu.
Ne bir cvp verdi hiç birşey.
Bu arada kendisi istifa etti ve 6 hafta sonra işten ayrılacak.
Şu anda bir boşluk ta olduğunu, hiç birşeye odaklanamadığını falan filan diye şeyler yazdı.
Yani sonuç olarak yine hüsran yine hüsran.
Ama artık zaman geçtikçe bende duygusuzlaşıyorum.
Çok zeki çok romantik bir insandım ama artık böyle olmak istemiyorum...
İnsanlar dan sıkıldım, hele erkeklerden.
Beni sadece bir cinsel obje olarak görmelerinden sıkıldım.
Sıkıldım sıkıldım ve sıkıldım.
That's all.
Thanks.