11 haftalik gebeyim, suyumu bile esim getiriyor hala daha. Tedaviyle hamile kaldim. Bulantidan uc haftadir yemek de yapamiyorum. Evden calisiyor ama bana bakmaktan ne kadar calisabilirse. Elim ayagim oldu bu surecte esim kisaca. 8 hafta igne vuruldum hepsini kendisi her gun ayni saatte yapti. Tum hayat duzenimiz degisti. Birlikte calisiyoruz normalde tum isleri de tedavide ona devrettim gibi bisey, is yuku de artti. Bunlari sizi uzmek bakin benim esim ne fedakar demek icin soylemiyorum. Aksine bunlari hepsi yapmak zorundalar. Vicdan diye bir sey var cunku di mi. Can tasiyoruz ve gecici bi sure sonucta bitecek elbet. Dislerini sikacaklar ama zorla ama seve seve. Bu surecte daha artik ben mahcup olmaya basladim evde zombi gibi geziyorum ona surekli is cikariyorum diye. Ve inanin sizden farkim yok. Sacim da berbat kasim gozum de. Heryerim sivilce yuzumde. Yedigim ignelerden tum gobegim mosmor yeni duzeliyor daha. Laf edecegine aksine kiyamam neler cekiyosun anne olmak ne zor sana olan saygim artti diyor esim. Olmasi gereken de bu. Lutfen esinizle konusup size cok buyuk bir haksizlik yaptigini anlamasini saglayin. Bu kadar merhametten yoksun olunmaz