- 4 Mayıs 2019
- 3.482
- 6.194
- 78
- 32
- Konu Sahibi Feslegen Kokulu Nane
-
- #41
Çok güzel bir noktaya temas etmişsiniz. Çocukken bir hata yapmışsam kimse bana onun hata olduğunu ve öyle yapmamam gerektiğini söylemezdi asla. Direkt bağırıp çağırma hatta dayak olurdu. Ne yaptığımı anlayamamışken neye uğradığımı şaşırırdım doğrusu.Olmaz mı?
Hem de çok alakası var.
Sürekli eleştirilen ve bastırılan çocuklar,
duygu ve düşüncelerini rahatça ifade edemez.
Yanlış anlaşılmaktan,hata yapmaktan,alay edilmekten korkar.
Durduk yere mi lâf ettiniz yoksa ettirmek için eşiniz çok mu çaba sarfetti?Ben de tam tersi hazır cevap...pat diye söylerim sonra ugraş dur vicdan azabı vs... bir kere eşime bi laf etmiştim 1 seneden fazla oldu hala yüzü ara ara aklıma geliyor burnumun direği sızlıyor vicdandan.
Kilit cümle bu olmuş bence. Ben kimseyi kırmak istemem doğrusu. Herkesi kendim gibi zannettiğim için insanların söylediklerine çok şaşırıyorum.3. İnsanların ağzının torba olmadığını tamamen özümseyip her lafı söyleyecekleri ihtimalini vermek
Bazı insanlar vardır ya bir şeyi kendi yapmaz, başkasına şöyle yap böyle yap der. Ben bu durumları yaşadığım için içten yazıyorum. Maalesef insanın kardeşi annesi bile yeri geliyor şok edici sözler söylüyorken elin insanı her şeyi söyleyebilir diyorum. Önceleri yani kişisel gelişimden önce hemen ağlardım ağlama krizimin en azı 100 dakikaydı, sonra ne oldu, bunun kimsenin umru olmadığını gördüm. Onların bana laf ederken benim kırılmaya dayanacak gücüm varsa onların da vardır dedim, işyerınde evde arkadaslar arasında herseyı soyluyorum.Kilit cümle bu olmuş bence. Ben kimseyi kırmak istemem doğrusu. Herkesi kendim gibi zannettiğim için insanların söylediklerine çok şaşırıyorum.
Çok haklısınız. Nedense insanlar lâf sokarak başkası üstünde egolarını tatmin etmeye çalışıyorlar.Bazı insanlar vardır ya bir şeyi kendi yapmaz, başkasına şöyle yap böyle yap der. Ben bu durumları yaşadığım için içten yazıyorum. Maalesef insanın kardeşi annesi bile yeri geliyor şok edici sözler söylüyorken elin insanı her şeyi söyleyebilir diyorum. Önceleri yani kişisel gelişimden önce hemen ağlardım ağlama krizimin en azı 100 dakikaydı, sonra ne oldu, bunun kimsenin umru olmadığını gördüm. Onların bana laf ederken benim kırılmaya dayanacak gücüm varsa onların da vardır dedim, işyerınde evde arkadaslar arasında herseyı soyluyorum.
Kımseye bırsey de olmuyor. Sız de boyle dusunun ferah tutun ruhunuzu. Sözler de gelır akla boylece.
Çok bi aileye yasadıklarınıza kim ne der vs takılmayın kendiniz olun özgüveninizi artırın.30 yaşındayım. Sürekli eleştirilerek büyütüldüm. Özgüvenim çok yüksek bir çocuk olamadım. Sizce alakası var mı?
Şimdi öyle değilim çok şükür daha iyiyim. Sadece insanların neden bu kadar kırıcı olmaya bir anlam veremiyordum, bir arkadaşın söylediği çok aklıma yattı. Kimse karşıdakini kırmaya korkmuyorsa ben neden korkuyorum ki?Çok bi aileye yasadıklarınıza kim ne der vs takılmayın kendiniz olun özgüveninizi artırın.
Her istediğini söyleyen istemediği şeyleri işitir.Hazırcevap olmak ders alınıp taktikle yapılabilecek bişey degil ki.karakter meselesi bence.bende küçükken çok ezildim,çok karışan oldu,sürekli kendimi açıklamak zorunda hissederdim belki belli bir yasa kadar özgüvenim de pek yoktu ama hazır cevap bir insanim.elimde olmadan tepki verebiliyorum.insanlar hemen laf sokuyorsun altta kalmıyorsun deseler de politik olamam hiç kimseye karşı.yalan da söyleyemem kendi doğrum varsa sonuna kadar savunurum.sanırım bu yüzden bazıları beni sevmiyor :)
Aynısını söylüyorum kendilerine ama işlerine gelmiyorHer istediğini söyleyen istemediği şeyleri işitir.
Sana söylemesinler sen de cevabı vermek zorunda kalma. Değil mi
Durduk yere mi lâf ettiniz yoksa ettirmek için eşiniz çok mu çaba sarfetti?
O kadına cevap vermiş olsaydım iki gündür içime değil onun içine öküz oturacaktı. Insanların söylediği lafları takmaktan çok sıkıldım, keşke ben söylesem onlar taksa biraz da
O zaman üzülmene gerek yokYani konusma esnasında bana bir sey dedi ben de ona laf sokar oldum bi an...
Ahh arkadaşım aynı dert bende de var hemde fazlasiyla.cvp veremiyorum.versemde birde kendimi savunayim derken üstüne kötü oluyorum.millet yapan dolan yapıp birde üstüne birbiriyle iyi oliyoya şaşırıyorum kendimi uzaylı gibi hissediyorum bazenHanımlar selamunaleykum. Kandiliniz mübarek olsun öncelikle. Şu mubarek gecede böyle bir konu açmak istemezdim ama kendime çok sinir olmaya başladım. Normalde çok tartışmayı seven bir insan değilim. Genelde orta yol bulmaya çalışırım. Sakin sakin mantıklı konuşurum ama mecbur kalıp biriyle münakaşa ettiğim zaman söyleyeceğim şey aklıma gelmiyor. Olay bitiyor ve bendeniz " yaaa şu lafı niye söylemedim, keşke şöyle deseydim" şeklinde kafamda dönüp duruyor.
Bunun bir yolu yordamı var mı? Ders verenlerden ücreti mukabilinde ders alabilirim.Tavsiyelerinizi bekliyorum hanımlar. Luttttfennnnnn
Konu havada kaldi biraz. Ben olayı anlatayım size. Anaokuluna giden bir kızım var ve annelerden oluşan bir whatsapp gurubumuz var. Velinin biri soru sordu hocamıza ama hocamız görmediği için ben cevap verdim. Cevap verirken klavye hatası olmuş ve hemen duzelttim. Bu akilli veli üstüne alınmış, münakaşa etmeye başladı. Sakin sakin cevap verdim ve sustum. Bugün çocukları bırakırken hocamız olayın yanlış anlaşıldığını ve konuşmak istediğini söyledi. Bu lüzumsuz kadın saygisizliginin dozunu iyice arttırdı "sen bana ders veremezsin, sen ne diye cevap veriyorsun diye hakaret etmeye başladı. Ben cok kotu oldum ve ortamdan uzaklastim. Şimdi de kendi kendime sinir oldum niye ağzının payını veremedim diye. Biraz uzun oldu ama ne demek istediğimi anlatabildim sanırım.
Evet bir de öyle tipler var. Birbirlerine etmedikleri hakaret kalmıyor sonra can ciğer kuzu sarması oluyorlar. Ailemden biri bile kırıcı söz söylese yüzüne bakasım gelmez benim. Dediğin gibi galiba biz uzaylıyız.Ahh arkadaşım aynı dert bende de var hemde fazlasiyla.cvp veremiyorum.versemde birde kendimi savunayim derken üstüne kötü oluyorum.millet yapan dolan yapıp birde üstüne birbiriyle iyi oliyoya şaşırıyorum kendimi uzaylı gibi hissediyorum bazen
Bazen acaba çok fazla mı gururluyum yada çok fena biriminin diyorum .okadar birbirinin arkasından konuşan gördüm.yalan yanlış olduğunu bilseler bile kusuruna bakmiyorlar.ama senin bir tek kelimende senden kötüsü yokEvet bir de öyle tipler var. Birbirlerine etmedikleri hakaret kalmıyor sonra can ciğer kuzu sarması oluyorlar. Ailemden biri bile kırıcı söz söylese yüzüne bakasım gelmez benim. Dediğin gibi galiba biz uzaylıyız.
Karşıdaki öz güven patlaması (!) yaşıyordu. Bana cevap veremedi nasıl da lâf soktum havasına girecek bir tipti. Cevabını verseydim havası sönerdi.Bence muhattap olmamanız çok daha iyi olmuş. karşı tarafa sinir krizi yaşatmakta en güzel yoldur sessiz kalmak.
Ben 35 Yaşımdan sonra had bildirmeye başladım. Geç oldu yani. Ama bazen ortama olan saygımdan susmak zorunda kaldığım da oluyor.
Bir kez birine cevap verince zaten otomatik olarak bundan sonrakilerde hazır cevap verebiliyorsunuz. Bu öyle bişey.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?