hayatta hiçbirşeyi başaramadığını düşünenler

Hayatım boyunca hiçbir işe yaramadığımı düşünmekten kendimi alamıyorum artık çocukluğumda çok aşırı yaramazım diye bütün eş dost akraba ve kendi ailem tarafımdan hiç sevilmedim 30 yaşıma geldim hala daha yaptığım rezillikler anlatılır.Ailem bir gün olsun sen bizim evladımızsın diyip arka çıkmadı bana.okulda çok ta başarılı değildim üniversitede ingilizce bölümü istememe rağmen puanım yetmedi almanca okudum zar zor bitirdim işe girdim pek başarılı olamadım sonra satış üzerine işe girdim oda torpille ondada eh idare eder şekilde satış yaptım evlendim evlendiğim adam lise mezunu diye ailem istemedi zorla ikna ettim evlendik niyeyse evlenince annemin kıymetlisi oldum ama lafta şu hayatta sadece mutlu olmayı ve maddi açıdan biraz olsun rahat olmayı dilemekten başka hiçbir şey istemedim evlendiğimden beri iş bulamıyorum kilo alıyorum bir turlü zayıflayamıyorum hamile kaldım 2 hafta sonra düştü bebek anne olmayı bebek tutmayı bile beceremedim ehliyet sınavına girdim direksiyondan kaldım bugun yine sınava girdim yine kaldım parasızlıktan özel ders alamıyorum her gece dua ettim vakıa suresi okudum maddi durumumuz biraz daha iyileşsin diye daha da kotuleşti ne dualar ediyorum hiçbiri olmuyo artık bir işe yaramak istiyorum ama olmuyo olmuyo ben bu dünyaya niye geldim diye soruyorum kendime eşimin ailesinden nefret ediyorum onların var olduğunu düşünmek bile beni mutsuz etmeye yetiyo bütün gün evde oturup televizyon izlemekten başka yaptığım hiçbir şey yok ben geleceğimi böyle hayal etmemiştim çok mutsuzum çok((((( ömrümün en güzel yıllarını boş bş oturarak kocamın 2 güleryüz göstermesini bekleyerek geçiriyorum hayatımda bir kez bile olsa yurt dışına çıkabilmeyi çok isterdim ama okadar imkansız okadar buyuk birşeyki onu bile beceremiyorum artık gücüm kalmadı bir mucize bekledim ama mucizelere inanmayı ne zaman bıraktım onu bile bilmiyorum

Canım benim bence kendine çok haksızlık ediyorsun.Öncelikle duygularını o kadar güzel ifade etmişsin ki.Ama sende olan en kötü özellik her konuda olumsuz düşünmen.Yüce yaradanın bir lütfu mudur bilemiyorum hayatımda olumlu düşüncelerle yapabileceğime inandığım her konuda başarılı oldum.Ama çok çalıştım.Sonra sonucu Allahtan diledim.Hakkımda hayırlısı ne ise o olsun dedim.Lise hayatım başarılıydı.Ama sosyal fobim vardı.Hocam şu camı kapat dese elim ayağım titrerdi.Ama şimdi topluluk karşısında konferans veriyorum.Bu seviyeye gelmek hiç kolay olmadı inan bana.İnsan yapamadığı şeylerin üzerine gitmeli.Başarmak için elinden gelenin fazlasını yapmalı.Dua etmeli.Olmuyorsa da önemsememeli.Böylesi benim için daha hayırlıymış demeli.Bebek konusuna gelince de öyle.Allaha dua et Hakkında hayırlı ise zaten olur.Olmazsa da hakkımda böylesi hayırlıymış de.Kaç yaşındasın bilmiyorum ama yaşamaktan umut kesme.Kayın validenle ilişkinde e herkes aynı sorunları yaşayabiliyor.Nasıl olursa olsun karşındaki insanları olduğu gibi kabul et.Fazla beklenti içine girme.Her insanda hata olacağını düşün.Hepimiz farklı kültürlerden gelerek bir yuva kuruyoruz.Kayın validenin sana uymayan huyları olacaktır elbet.Evliliğin ilk yıllarında ben de aynı sorunları yaşadım.Ama şimdi birbirimizi çok seviyoruz.Biraz sabır canım.Sonuçta o olmasaydı eşin olmayacaktı.Şimdş
bu geceden başla ben başaracağım de.Hep olumlu düşün.Gülen yüzün solmasın.Allah yardımcın olsun Hata yapmaktan korkma.İşler senden korksun.Başarılar

kavun kokusu .!.:

Almanca mezunuysanız, ya Almanca öğretmenliği için sınava hazırlanın ya da formasyon alıp İngilizce için. İngilizce alan değişikliği oluyor, formasyon dışında belki sınava girmek gerekiyordur, bilmiyorum. Bir işe girseniz yavaş yavaş yoluna girer her şey.
Olumsuz düşünmeyi bırakın, olumsuz düşünce inanın olumsuzluğu çeker.

Genişletmek için tıkla...

Özellikle son cümlene katılıyorum, olumsuz düşüne düşüne harekete geçmekten de geri kalıyor bir çok kişi. Madem böyle bir düşünce var, e ne güzel sen derdini biliyorsun işte önünde daha ne kadar zaman varken harekete geçmemek büyük kötülük olur kendine insanın..

kızlar malesef not ortalamam düşük formasyon için en az 2.5 ortalama gerekiyor evlenmeden önce free shop ta çalışıyodum herkes 6 7 bin tl maaş alırken ben 2-3 bin alıyodum iyi kötü elime para geçiydu şimdi ise kocamın eline bakmak 5 lira isterken bile okadar gücüme gidiyoki eşimin ailesinden kastım klasik kaynana sıkıntısı değil aksine kayınpederimden nefret ediyorum evlenince yeni bir şehire taşındık küçük bi yer burası iş imkanı pek yok ama kreşler dil kursları hep başvuru yaptım işkurda kayıt yaptrdım sana iş çok zor buluruz dediler hayatımda en çok istediğim şeydi yurt dışına çıkmak yeşil pasaportum vardı ama tam yurt dışına çıkacağım zaman iptal edildi yani biraz fazla uzattım ama hep birşeylere niyetleniyorum hevesleniyorum ve hep elimde olmayan sebeplerden olmuyo işte ailem akrabam zaten benden bıkkın kimseye sorun anlatamıyrum dertleşemiyorum kısacası elim kolum maddi olaarak ve manevi olarak bağlı hiçbişi yapamıyorum bardağın dolu tarafından bakınca sağlıklıyım nefes alıyorum elim ayağım tutuyo gözüm görüyo evliyim kocamı seviyorum başımı sokcak evimiz var vs.... gidiyo ama alman dili edebiyatı okudun da ne oldu eline ne geçti denilince bardakta hiç dolu bir yer kalmıyo

Ben de öyleyim.Lisans kazanamadım önlisans okudum.3 yılda zorla,torpille okulu bitirdim.Özelde iş bulamadım gittim cafelerde 2-3 ay çalışıp çıktım.Kamu olsun istedim çalıştım puanım yetmedi.Okul çöp,iş hayatı çöp.Herkes çalışacak diye bişey yok evleneyim bari dedim eş adayı bile yok.Hadi onu geçtim zaten ev işi sevmem yemek yapmayı bilmem.Yemek yapmasını öğreneyim dedim hiç bi yemeği doğru düzgün yapamıyorum.Eh bari bi insanın sosyal hayatı da mı olmaz o da yok.Arkadaşlık ortamı zaten hiç olmadı bile.Beceriksizlik üzerine master yaptım tek yapabildiğim bu galiba