Derdimi sıkmadan doğru bir şekilde anlatmak istiyorum. 32 yaşındayım aslında genele bakarsanız insanlara göre iyi bir işim iyi bir ailem iyi bir nişanlım var çok ama çok şanslıyım birçok kişiye göre. Ama neden kendimi tam anlamıyla iyi hissetmediğimi bilmiyorum. Yakın arkadaşlarıma göre bunun sebebi mükemmelliyetçilik olabilirmiş. Örnek vermem gerekirse mesela yüzme bilmiyorum araba süremiyorum hiç uçağa binmedim hiç güzel bir tatil yapmadım şöyle canımdan öte diyebileceğim bir dostum olmadı becerebildiğim bir hobim yok mesela müzik aleti çalmayı denedim beceremedim, boyama elişi vs denedim onu da beceremedim yatkınlığım sıfır yaptığım şeyler asla güzel olmuyor. Mutfakta da aman aman iyi değilimdir tariflerden birkaç kez deneye deneye belki tuttururum ama mutfağa ilgim diğer alanlar kadar olmadı hiçbir zaman. Çok uzun yıllar obezite ile savaştım belki sebebi budur bilmiyorum. Umarım şımarıklık olarak algılanmıyorumdur. Anlatmak istediğim kendimi mutlu edecek küçük sebeplere ihtiyacım var ama ben bunları nasıl başarabilirim bilmiyorum.
Mesela küçük bir sahil kasabasına atanmak istiyordum olmadı istanbulda kalmak zorunda kaldım. Atanınca arabayla yakın illere gidip gezmek gibi hayaller kuruyordum motivasyonum buydu sınava çalışırken. Kazandım atandım da şükür hatta arabamı da aldım ama bir dosya yaktım hala geçemedim ehliyet sınavından ve özgüvenim zedelendi. Tekrar girip denemedim bile. Yüzme kursuna başladım anksiyete sorunum yüzünden yapamadım. Spor salonuna yazıldım çalışma saatlerim yüzünden gidemiyorum. Kendime meşgale arıyorum (iş dışında) ama hiçbirinde başarılı olamıyorum. Ne olacak benim bu halim? Bana önereceğiniz birşeyler olur mu? Sorunum gerçekten ne benim? Ne yapmalıyım. Hayatım iş ev arasından ibaret. Çok bunaldım. Neden bu kadar başarısızım bilmiyorum..
Negatif düsüncelerini cok yogun odaklanirsan böyle atak durumlari yasatabiliyor ya. Negatif düsüncelerini pozitiflige cevir o zaman fark yaratacak hayatin. Sonucta motiveyi bulupta kazanmissin. Bu demek oluyor ki hedeflerini belirlersen yaparsin özgüvenin hic düsük olmasina gerek yok böyle bisey düsünme.Derdimi sıkmadan doğru bir şekilde anlatmak istiyorum. 32 yaşındayım aslında genele bakarsanız insanlara göre iyi bir işim iyi bir ailem iyi bir nişanlım var çok ama çok şanslıyım birçok kişiye göre. Ama neden kendimi tam anlamıyla iyi hissetmediğimi bilmiyorum. Yakın arkadaşlarıma göre bunun sebebi mükemmelliyetçilik olabilirmiş. Örnek vermem gerekirse mesela yüzme bilmiyorum araba süremiyorum hiç uçağa binmedim hiç güzel bir tatil yapmadım şöyle canımdan öte diyebileceğim bir dostum olmadı becerebildiğim bir hobim yok mesela müzik aleti çalmayı denedim beceremedim, boyama elişi vs denedim onu da beceremedim yatkınlığım sıfır yaptığım şeyler asla güzel olmuyor. Mutfakta da aman aman iyi değilimdir tariflerden birkaç kez deneye deneye belki tuttururum ama mutfağa ilgim diğer alanlar kadar olmadı hiçbir zaman. Çok uzun yıllar obezite ile savaştım belki sebebi budur bilmiyorum. Umarım şımarıklık olarak algılanmıyorumdur. Anlatmak istediğim kendimi mutlu edecek küçük sebeplere ihtiyacım var ama ben bunları nasıl başarabilirim bilmiyorum.
Mesela küçük bir sahil kasabasına atanmak istiyordum olmadı istanbulda kalmak zorunda kaldım. Atanınca arabayla yakın illere gidip gezmek gibi hayaller kuruyordum motivasyonum buydu sınava çalışırken. Kazandım atandım da şükür hatta arabamı da aldım ama bir dosya yaktım hala geçemedim ehliyet sınavından ve özgüvenim zedelendi. Tekrar girip denemedim bile. Yüzme kursuna başladım anksiyete sorunum yüzünden yapamadım. Spor salonuna yazıldım çalışma saatlerim yüzünden gidemiyorum. Kendime meşgale arıyorum (iş dışında) ama hiçbirinde başarılı olamıyorum. Ne olacak benim bu halim? Bana önereceğiniz birşeyler olur mu? Sorunum gerçekten ne benim? Ne yapmalıyım. Hayatım iş ev arasından ibaret. Çok bunaldım. Neden bu kadar başarısızım bilmiyorum..
Doğru olabilir genetik kısmı ailemde genelde depresyon hakimdir. İlişkim konusunda gerçek hislerimi hiç gösteremiyorum bende bir sıkıntı var ama ne bende bilmiyorum hep kendi mutluluğumu birşeylere bağlıyorum olmadığı zamanda yıkılıyorumAnhedoni yaşıyor olabilirsin. Bu biraz genetik aslında. Serotonin salgılama düzeyin düşük olabilir. Doğru motivasyon kaynağı ile biraz bu durumları asabilirsin. Mesela arabayla farklı illere gezi yapacağım motivasyonu ile sınava hazırlanıp kazanmışsin demek ki istersen basarabiliyormussun. O kadar da başarısız değilmişsin. Ve benim fikrim nişanlın var ama aşık değilsin. Öyle olsan duramazdın yerinde. Ona karşı cinsel çekim hissetmiyor olabilirsin.
Aslında birer örnekti hepsi yani insanların belki hayatlarında önemsedikleri şeyleri ben çabalasamda yapamıyorum hiç mi birşeye yeteneğim olmazYani hayatımızda hep bir eksik olacak. Bir yer iyi giderken bir yerden eksik kalıcaz bunu kabul etmek gerekiyor. Karalar bağlayıp ben bir işe yaramıyorum demeyin. Araba kullanmak zorunda değilsiniz ya da yüzmek belki başka bir şeye ilginiz vardır. Sıkmayın kendinizi zamana bırakın
Kardeşim kullanıyor sağolsun beni çalıştırıyor arada özel derste aldım hoca da iyisin dedi ama ben sınavda heyecan yapıp üstüne dosyayı da yakınca çevremdekiler beni dahada çok demotive ettiler olmuyor demekki sakın trafiğe çıkma demekki yapamıyorsun trafiği de tehlikeye atarsın gibi şeyler söylerek iyice korkuttular. Halbuki sınavda öyle çok büyük hatalardan kalmamıştım ama devamını getirmedim işte…Araba satın aldınız kullanamıyorsunuz ancak evin önünde mi duruyor araba ?
Devamını getirmeye çalışıyorum inanın. 4 kez girmiş oldum mesela zaten ehliyete ama çevrem demekki sende o beceri yok bir daha girme gibi söylemlerle güvenimi kırdı şimdi tekrar girsem yine kalırsam daha çok üzülürüm diye denemiyorum bile. online eğitimler olabilir çok güzel bir fikir mutlaka araştıracağımbaşlayıp devam etmediğiniz şeylerden bahsetmişsiniz. mesela bir kere yaktığınız ehliyet sınavına tekrar girmediğinizden. Acaba çabuk vazgeçiyor olabilir misiniz?? Müzik aleti çalmak ciddi emek ister ben kursa bi kaç ay gittim başaramıyorum denilecek bir şey değil. 3 yıl emek verdim küçükken yinede istediğim düzeye gelememiştim.. daha basite indirgeyip mandala boyamak, puzzle yapmak gibi etkinlikler yapabilirsiniz evde. spora saatler dolayısıyla gidemediğinizi yazmışsınız. Bende spor salonlarından ziyade bir kulaklık takıp, yürüyüş yapınca daha iyi hissederim kendimi. Denediniz mi? Birde online eğitimler almak en iyi gelenlerdendi sanırım. ilgi alanlarınıza göre online eğitimler alıp, üzerine yoğunlaşabilirsiniz.
Bunlar düzelebilir mi gerçekten? Tekrar tekrar denemeli miyim bu beni daha çok üzmez mi peki? Denenmişi denemek olmaz derler ya hepNegatif düsüncelerini cok yogun odaklanirsan böyle atak durumlari yasatabiliyor ya. Negatif düsüncelerini pozitiflige cevir o zaman fark yaratacak hayatin. Sonucta motiveyi bulupta kazanmissin. Bu demek oluyor ki hedeflerini belirlersen yaparsin özgüvenin hic düsük olmasina gerek yok böyle bisey düsünme.
Burda kendimi tanıtmam mümkün değil ama çevremde özellikle iş hayatında çok sevilirim :) olumsuz hislerimi pek kimseye anlatmam ailem dışındasize çok benzeyen bir arkadaşım var vardı diyelim. hayat enerjisi o kadar düşüktü ki aynı zamanda bizim de enerjimizi sömürüyordu
Evet anksiyete hastasıyım zaten haklısınızanksiyetinizle alakalı
Neden bir özel hoca tutmuyorsunuz . İşini çok güzel yapan profesyonel kadın hocalar dolu instagramda . Kadın olması şart değil tabi .Devamını getirmeye çalışıyorum inanın. 4 kez girmiş oldum mesela zaten ehliyete ama çevrem demekki sende o beceri yok bir daha girme gibi söylemlerle güvenimi kırdı şimdi tekrar girsem yine kalırsam daha çok üzülürüm diye denemiyorum bile. online eğitimler olabilir çok güzel bir fikir mutlaka araştıracağım
Genelde herkes böyle söylüyor aksi olsa okulu da kpssyi de kazanamazdın sınav kültürüyle sosyal kültür biraz farklı tabi sosyal anksiyete yaşıyorum sanırımHerkes her konuda yetenekli olmayabilir. Bizde evden işe işten eve. Çoğu çalışanda böyle zaten. Eğer başarılı ve yetenekli olmasaydın sınavıda kazanamazdın. Bence sizinki kendini sevme ile ilgili. Önce kendini sev kendine inan. Zaten gerisi gelecektir.
Eminim bana göre sizinde çok iyi olduğunuz konular varŞu anda ehliyet almak eskisine göre daha zor zaten.
Pek çok insan bikac kez deniyor.
Doktora yapan bir arkadaşım çok zor aldı ehliyeti kaç kez denedi hatta otomatik aldı en son ama yaptı mı yaptı şimdi baya iyi bir şoför oldu.
Yani demem o ki deneyin başarısız olmaktan korkarsaniz başarısız olursunuz zaten.
Yüzme konusunda da yüzme bilmeyen milyonlarca insan var emin olun.
Benim eşim akademisyen mesela yüzme konusunda asamiyor bir şeyleri yani bu adama başarısız mı diyelim şimdi yoo bu da eksik kalsın diyoruz.
Ya da başka bir spor hocası bulabilirsiniz size daha iyi hissettirecek biri mesela.
Ben de 35 yaşındayım hala atanamadim size göre çok çok getiredeyim yani mesleki anlamda.
Yaptığınız şeyleri küçümsemeyin derim.